Δεν ξεμπερδεύουν με την κρίση ούτε το 2014
Η
Λαγκάρντ προσπαθεί να φανεί αισιόδοξη, ο Μπερνάνκι ανησυχεί για την
υψηλή ανεργία στις ΗΠΑ και ο Στίγκλιτς δεν προβλέπει σημαντικές αλλαγές
τη νέα χρονιά
Θα αναθεωρηθούν προς
τα πάνω οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τους
παγκόσμιους ρυθμούς ανάπτυξης τη νέα χρονιά, λόγω της βελτίωσης που
παρουσιάζουν τα οικονομικά στοιχεία των ΗΠΑ, προανήγγειλε η διευθύντρια
του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, μιλώντας σε επιχειρηματικό συνέδριο στο
Ναϊρόμπι της Κένυας στις 6 του Γενάρη. Δύο μέρες νωρίτερα, τα στοιχεία
αυτά που προκαλούν «αισιοδοξία» στη διευθύντρια του ΔΝΤ, κατά τον
απερχόμενο πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED), Μπ. Μπερνάνκι,
δείχνουν ότι η οικονομική ανάκαμψη των Ηνωμένων Πολιτειών παραμένει
ατελής, ενώ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στα ποσοστά ανεργίας της χώρας, που
μπορεί να μειώνονται το τελευταίο διάστημα, ωστόσο ακόμη παραμένουν
υψηλά.
Πάντως, ακόμη και οι δηλώσεις της Λαγκάρντ, πέρα από τη θετική εικόνα που θέλουν να βγάλουν προς τα έξω, επισημαίνουν τους «κινδύνους» οι οποίοι ακόμη υφίστανται στη διεθνή οικονομία καθώς, σύμφωνα με χτεσινό τηλεγράφημα του οικονομικού ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg», η διευθύντρια του ΔΝΤ διαβλέπει «προκλήσεις» που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αναδυόμενες οικονομίες, εξαιτίας της αστάθειας που επικρατεί στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Πίσω από τη «λεπτή» διπλωματική γλώσσα που χρησιμοποιούν τα στελέχη διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών κρύβονται η δίνη της κρίσης και οι δυσκολίες διαχείρισής της που επιδρούν αρνητικά στην ανάκαμψη της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, αυτό που ο πρόεδρος της FED περιέγραψε ως τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τη «Μεγάλη Υφεση» του 1930.
Είναι χαρακτηριστικό το άρθρο που δημοσίευσε στις 5 Γενάρη στο «Project Syndicate» ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζ. Στίγκλιτς, στο οποίο σημειώνει ότι μπορεί η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να απέφυγε μία δεύτερη «Μεγάλη Υφεση», ωστόσο βρέθηκε εν μέσω μίας «Μεγάλης Κακουχίας, με ελάχιστη αύξηση του εισοδήματος για ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών στις προηγμένες οικονομίες», συμπληρώνοντας ότι «μπορούμε να περιμένουμε μία από τα ίδια το 2014».
Ο Τζ. Στίγκλιτς αναφέρεται στην πτώση του μέσου εισοδήματος στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, στα τεράστια ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη - επισημαίνοντας ιδιαίτερα τα ποσοστά ανεργίας των νέων σε Ισπανία και Ελλάδα - και στην καθυστέρηση «ζωτικών μεταρρυθμίσεων» στη ζώνη του ευρώ, όπως είναι η τραπεζική ένωση που θα περιλαμβάνει την κοινή εγγύηση των καταθέσεων, τα ευρωομόλογα, ή κάτι ανάλογο που θα οδηγεί σε «αμοιβαιοποίηση» του χρέους.
Κάνοντας μία συνολική αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε, από τις συγκρούσεις στη Βραζιλία, μέχρι την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης στην Κίνα και τη σύγκρουση μεταξύ Δημοκρατικού και Ρεπουμπλικανικού κόμματος που παρολίγον να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε στάση πληρωμών, ο Τζ. Στίγκλιτς υπογραμμίζει ότι το βασικό πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας το 2013 ήταν η έλλειψη της συνολικής ζήτησης, σημειώνοντας ότι «η προοπτική για σημαντική βελτίωση το 2014, ή στο εγγύς μέλλον, δεν φαίνεται ρεαλιστική». «Ισως η παγκόσμια οικονομία θα τα πάει λίγο καλύτερα το 2014 από ό,τι το 2013, ή ίσως όχι. Θεωρούμενα στο ευρύτερο πλαίσιο της συνεχιζόμενης Μεγάλης Κακουχίας, και τα δύο χρόνια θα περάσουν στην ιστορία σαν μια εποχή από χαμένες ευκαιρίες», τονίζει χαρακτηριστικά.
Πάντως, ακόμη και οι δηλώσεις της Λαγκάρντ, πέρα από τη θετική εικόνα που θέλουν να βγάλουν προς τα έξω, επισημαίνουν τους «κινδύνους» οι οποίοι ακόμη υφίστανται στη διεθνή οικονομία καθώς, σύμφωνα με χτεσινό τηλεγράφημα του οικονομικού ειδησεογραφικού πρακτορείου «Bloomberg», η διευθύντρια του ΔΝΤ διαβλέπει «προκλήσεις» που έχουν να αντιμετωπίσουν οι αναδυόμενες οικονομίες, εξαιτίας της αστάθειας που επικρατεί στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές. Πίσω από τη «λεπτή» διπλωματική γλώσσα που χρησιμοποιούν τα στελέχη διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών κρύβονται η δίνη της κρίσης και οι δυσκολίες διαχείρισής της που επιδρούν αρνητικά στην ανάκαμψη της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, αυτό που ο πρόεδρος της FED περιέγραψε ως τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τη «Μεγάλη Υφεση» του 1930.
Είναι χαρακτηριστικό το άρθρο που δημοσίευσε στις 5 Γενάρη στο «Project Syndicate» ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζ. Στίγκλιτς, στο οποίο σημειώνει ότι μπορεί η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία να απέφυγε μία δεύτερη «Μεγάλη Υφεση», ωστόσο βρέθηκε εν μέσω μίας «Μεγάλης Κακουχίας, με ελάχιστη αύξηση του εισοδήματος για ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών στις προηγμένες οικονομίες», συμπληρώνοντας ότι «μπορούμε να περιμένουμε μία από τα ίδια το 2014».
Ο Τζ. Στίγκλιτς αναφέρεται στην πτώση του μέσου εισοδήματος στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, στα τεράστια ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη - επισημαίνοντας ιδιαίτερα τα ποσοστά ανεργίας των νέων σε Ισπανία και Ελλάδα - και στην καθυστέρηση «ζωτικών μεταρρυθμίσεων» στη ζώνη του ευρώ, όπως είναι η τραπεζική ένωση που θα περιλαμβάνει την κοινή εγγύηση των καταθέσεων, τα ευρωομόλογα, ή κάτι ανάλογο που θα οδηγεί σε «αμοιβαιοποίηση» του χρέους.
Κάνοντας μία συνολική αποτίμηση της χρονιάς που πέρασε, από τις συγκρούσεις στη Βραζιλία, μέχρι την επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης στην Κίνα και τη σύγκρουση μεταξύ Δημοκρατικού και Ρεπουμπλικανικού κόμματος που παρολίγον να οδηγήσει τις ΗΠΑ σε στάση πληρωμών, ο Τζ. Στίγκλιτς υπογραμμίζει ότι το βασικό πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας το 2013 ήταν η έλλειψη της συνολικής ζήτησης, σημειώνοντας ότι «η προοπτική για σημαντική βελτίωση το 2014, ή στο εγγύς μέλλον, δεν φαίνεται ρεαλιστική». «Ισως η παγκόσμια οικονομία θα τα πάει λίγο καλύτερα το 2014 από ό,τι το 2013, ή ίσως όχι. Θεωρούμενα στο ευρύτερο πλαίσιο της συνεχιζόμενης Μεγάλης Κακουχίας, και τα δύο χρόνια θα περάσουν στην ιστορία σαν μια εποχή από χαμένες ευκαιρίες», τονίζει χαρακτηριστικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου