Δρούμε σε σύνθετες συνθήκες, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν

Δρούμε σε σύνθετες συνθήκες, οι απαιτήσεις μεγαλώνουν

Βαδίζουμε προς το 11ο Συνέδριο της Οργάνωσής μας με αισιοδοξία. Νοιώθουμε σιγουριά γιατί πατάμε σε στέρεα βήματα. Δεν υποτιμούμε βέβαια τις δυσκολίες. Η αισιοδοξία μας είναι επαναστατική και πηγάζει από τη στέρεα πεποίθησή μας, τη γνώση, ότι το μέλλον μας, το μέλλον της ανθρωπότητας, είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Πηγάζει, επίσης, από τη δική μας δουλειά και δράση, από την πείρα του Κόμματός μας, από τις δύσκολες μάχες που δίνουμε και το πείσμα που έχουμε για να μπορούμε να ανταποκρινόμαστε.

Είμαστε αισιόδοξοι αλλά αυτό δε σημαίνει ότι επαναπαυόμαστε. Γιατί κρινόμαστε καθημερινά από τη δουλειά μας, από το πώς καταφέρνουμε να χτίζουμε μια γερή επαναστατική οργάνωση. Με χαρακτηριστικά «παντός καιρού», που να στέκεται επάξια ως νεολαία του ΚΚΕ. Ωστε να προετοιμάζεται, να δυναμώνει, αποκτώντας μεγαλύτερη ικανότητα να τραβάει τους νέους των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων στην πάλη για την ανατροπή της βαρβαρότητας του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό.

Στάχτη θα γίνεις κόσμε γερασμένε / σου 'ναι γραφτός ο δρόμος της συντριβής

Σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις που μπορούν να εξασφαλίσουν για το λαό και τη νεολαία μια ανώτερη ζωή, ασύγκριτα καλύτερη από αυτήν που ζούμε σήμερα. Οι δυνατότητες της ανθρώπινης εργασίας και παραγωγής, τα επιτεύγματα της επιστήμης, οι τεχνολογικές καινοτομίες και εξελίξεις είναι τεράστιες αλλά ενσωματώνονται αντιδραστικά στην καπιταλιστική παραγωγή, υποτάσσονται στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Από παράγοντες που θα μπορούσαν να ανεβάσουν το επίπεδο ζωής, να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της νεολαίας, να μειώσουν το χρόνο εργασίας εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα δουλειά σε όλους, γυρνάνε «μπούμερανγκ» σε παράγοντες που αξιοποιεί η αστική τάξη για την ένταση της εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, η επίδραση της αντεπανάστασης, της υποχώρησης του εργατικού κινήματος είναι μακροχρόνια. Πολύ περισσότερο που οι νέοι, οι οποίοι ηλικιακά μπορούν να ενταχθούν στην ΚΝΕ σήμερα, είναι γεννημένοι μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές και προέρχονται από οικογένειες που συνήθως ασκούν αρνητική επιρροή, γιατί βρίσκονται κάτω από την επίδραση του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού ή έχουν γενικότερη εχθρική στάση απέναντι στην κομμουνιστική ιδεολογία και τη σοσιαλιστική προοπτική.
Σε αυτό το έδαφος ο αντίπαλος, οι αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, έχουν προσαρμόσει και οξύνουν την επίθεση. Μας λένε με διάφορους τρόπους ότι αυτά «δε γίνονται», είτε λέγοντας ότι ο σοσιαλισμός οικοδομήθηκε και απέτυχε είτε λέγοντας ότι είναι στόχος ενός απώτερου μέλλοντος, της «δευτέρας παρουσίας». Και με τη μία και με την άλλη γραμμή, αυτό που λένε είναι ότι οι νέοι άνθρωποι, που έχουν να ζήσουν όλη τη ζωή μπροστά τους, πρέπει τελικά να συμβιβαστούν στα σημερινά δεδομένα, στα ψίχουλα που τους πετάνε.
Αυτό μεγαλώνει τη δική μας ευθύνη, ώστε ο σοσιαλισμός, η δυνατότητα δηλαδή να ζήσουμε καλύτερα, να μην είναι ούτε μια γενική διακήρυξη, ούτε απλά να εμφανίζεται ως «αξίωμα», κάτι μακρινό για τους νέους των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός, ως ιδανικό και ως αναγκαιότητα της σημερινής πάλης, μπορεί να κατακτιέται από τους νέους και τις νέες μέσα από τη γνώση, ως δυνατότητα της εποχής μας, μέσα από την πείρα, τη συμμετοχή τους στον αγώνα, ως σημερινή απαίτηση της κοινωνικής προόδου.
Γι' αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα που έχουμε: Την επαναστατική μας πολιτική, το Πρόγραμμα του Κόμματός μας, που ενσωματώνει και τα συμπεράσματα από την ιστορική πείρα του Κόμματος και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, από τις αιτίες νίκης της αντεπανάστασης. Καθώς επίσης και τις δυνατότητες που γεννάει η ίδια η εξέλιξη του καπιταλισμού, η συνεχιζόμενη σήψη του. Γιατί η καπιταλιστική κρίση και τα συντρίμμια της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που μαίνεται σε διάφορα σημεία του πλανήτη δίνουν μεγαλύτερες ευκαιρίες και δυνατότητες να προβληθεί η στρατηγική μας, να ανοιχτούν πλατιά ζητήματα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης στον αντίποδα του καπιταλιστικού, να αναδειχθεί η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού.

Εχουμε νέα όπλα, όμως, δεν τα έχουμε αξιοποιήσει ακόμη όσο μπορούμε

Δεν είναι μικρά τα βήματα που έχουμε κατακτήσει, ούτε κατακτήθηκαν χωρίς κόπο, αυτόματα. Στους παράγοντες ισχυροποίησης της Οργάνωσης που είχαμε θέσει στο 10ο Συνέδριό μας, είχαμε σε δεσπόζουσα θέση συνολικά την άνοδο της ιδεολογικής δουλειάς, την αφομοίωση της αντίληψής μας για το σοσιαλισμό, τη γνώση της Ιστορίας μας. Καταβάλαμε συστηματικές προσπάθειες, με σχέδιο και επιμονή, συγκρουστήκαμε με λαθεμένες αντιλήψεις και είχαμε αποτελέσματα.
Δεν μπορούμε, όμως, να αρκεστούμε στα βήματα που μετρήσαμε, για παράδειγμα, στην οργανωμένη συζήτηση που έγινε πάνω στα ντοκουμέντα του Κόμματος, στη βελτίωση των συστημάτων εσωοργανωτικής μόρφωσης, στο γεγονός ότι υλοποιήσαμε ορισμένα προγράμματα μαθημάτων ενιαία σε όλες τις ΟΒ κ.ά. Αυτά είναι η βάση, είναι οπωσδήποτε εκεί που θα πατήσουμε αλλά δεν μπορεί να μείνουμε εκεί.
Χρειάζεται να ανέβει αισθητά η ιδεολογικοπολιτική στάθμη της οργάνωσης. Είναι κρίσιμος παράγοντας συνολικά για την κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση στις γραμμές της ΚΝΕ, για τη φυσιογνωμία της Οργάνωσης και την κατάκτηση των χαρακτηριστικών που επιδιώκουμε ως νεολαία του ΚΚΕ. Για τη βελτίωση της εσωτερικής λειτουργίας και ζωής της Οργάνωσης, το ανέβασμα της ικανότητάς μας να διεξάγουμε εύστοχα και μαχητικά τη διαπάλη σε όλους τους χώρους της νεολαίας και με όλα τα αστικά και μικροαστικά ρεύματα, για τη δημιουργία προϋποθέσεων να δρούμε με όρους μορφωτικής - ιδεολογικής - πολιτιστικής αντεπίθεσης.
Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ποιοτική αναβάθμιση του περιεχομένου, της συζήτησης, πρώτα απ' όλα, της ΟΒ και όλων των οργάνων. Αυτό να εκφράζεται συνολικά στη ζωή της ΟΒ, την πολύπλευρη δράση της για την παρέμβαση στους νέους και τις νέες του χώρου ευθύνης της. Να εκφράζεται, επίσης, με τη στάση του νέου αγωνιστή απέναντι στη γνώση και τη μόρφωση. Ενώ δηλαδή το σύστημα μας θέλει αμόρφωτους, με ορισμένες σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες, εμείς πρέπει να επιδιώκουμε την ουσιαστική μόρφωση, που είναι πολύπλευρη, ακονίζει την κριτική σκέψη αλλά και την ταξική συνειδητοποίηση. Ανεξάρτητα από το επίπεδο της αστικής εκπαίδευσης, των σπουδών, της ειδίκευσης, ο νέος αγωνιστής πρέπει να είναι φιλομαθής, να «ψάχνεται», να έχει ανησυχία για να γίνεται όσο καλύτερος μπορεί στον αγώνα. Να ανέβει έτσι η σχέση με το μαρξιστικό βιβλίο, την προοδευτική λογοτεχνία, η καθημερινή σχέση με τον κομματικό Τύπο, την ΚΟΜΕΠ. Να εκφράζεται δηλαδή στην πράξη. Να λειτουργεί ως υποδομή στα συστήματα εσωκομματικής μόρφωσης, να αλληλοσυμπληρώνεται η οργανωμένη δουλειά που κάνουμε και οι στόχοι που βάζουμε για ένα ολόκληρο πλέγμα προγράμματος μαθημάτων σε όλη την κλίμακα της Οργάνωσης, με την προσωπική προσπάθεια του καθενός, την ατομική προσπάθεια, πρώτα των στελεχών, για μετάδοση της μαρξιστικής μόρφωσης.
Εχει μεγάλες απαιτήσεις η επεξεργασία για να απαντάμε εύστοχα στην ιδεολογικοπολιτική πίεση, στις αντιλήψεις που καλλιεργεί αντικειμενικά η κυριαρχία της αστικής ιδεολογίας. Με γνώση και μελέτη κάθε χώρου να αντιπαλεύουμε την παρέμβαση των άλλων κομμάτων, των μηχανισμών του κράτους, της εργοδοσίας, το ρεφορμισμό και οπορτουνισμό. Πιο ολοκληρωμένα χρειάζεται να σχεδιάσουμε την αντιπαράθεση με το περιεχόμενο της αστικής εκπαίδευσης, σε όλες τις βαθμίδες που δρουν τα μέλη της ΚΝΕ, στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στις τεχνικές σχολές. Γνωρίζουμε ότι στους χώρους εκπαίδευσης η ιδεολογικοπολιτική διαπάλη είναι πιο απαιτητική, η επίδραση της αστικής ιδεολογίας είναι συστηματική και επεξεργασμένη, βρίσκουν χώρο να ανθίσουν όλες οι εκφάνσεις του οπορτουνισμού. Η μαχητική απάντηση στις αντιεπιστημονικές θεωρίες που διδάσκονται, στη διαστρέβλωση της Ιστορίας πρέπει να συνδεθεί με τη δουλειά ώστε να κατανοούν τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται στον αγώνα, ότι τις όποιες γνώσεις παίρνουν πρέπει να τις θέσουν στην υπηρεσία των κοινωνικών και λαϊκών αναγκών. Επιδιώκουμε δηλαδή να δρούμε με όρους ιδεολογικής αντεπίθεσης, ώστε να δυναμώνει ένα συνολικό ρεύμα αντιπαράθεσης με την κυρίαρχη ιδεολογία και τον οπορτουνισμό, που να καλλιεργεί κριτήρια, αξίες και ιδανικά, την πρωτοπόρα στάση στον αγώνα, τη συλλογικότητα. Να εμπνέει. Να οξύνεται έτσι και η διαπάλη μέσα στο κίνημα, στο περιεχόμενο της πάλης.
Η ιδεολογικοπολιτική στάθμη της οργάνωσης κρίνεται καθημερινά. Στην επαφή μας με τη νεολαία, ώστε να διαμορφώνονται σωστά κριτήρια και αντανακλαστικά απέναντι σε κάθε πιθανή εξέλιξη, με στόχο την ενίσχυση της ταξικής πάλης. Για να διαμορφώνουμε το έδαφος ώστε να καρπίσει η αντικαπιταλιστική πάλη για το σοσιαλισμό, να δημιουργούμε εμπόδια στις προσπάθειες ενσωμάτωσης νεανικών αγώνων και ξεσπασμάτων από το αστικό πολιτικό σύστημα. Με στόχο να μεγαλώνει ο κύκλος νέων γύρω μας που παλεύουν μαζί μας, που νοιώθουν κοντά στο ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση. Να συγκροτείται μια ευρύτερη πρωτοπορία νεανικών δυνάμεων, νέων αγωνιστών που μπορεί να ωριμάζει την επιλογή τους να οργανωθούν στην ΚΝΕ. Γιατί για να επιλέξει κάποιος σήμερα το δρόμο της οργανωμένης πάλης, της κομμουνιστικής στράτευσης και, πολύ περισσότερο, για να κρατήσει σταθερή αγωνιστική πορεία, δεν αρκεί ένα ξέσπασμα του αγώνα. Η συμμετοχή του στην πάλη χρειάζεται να γονιμοποιείται από την επαναστατική πολιτική, ώστε να αποκτάει σταθερό υπόβαθρο και πυξίδα, αντοχή, συνέχεια, επίγνωση των δυσκολιών και της απόφασης, περηφάνια και ανυποχώρητη στάση. Για να αντέξει σε μακρόχρονο και δύσκολο αγώνα.

Σφυρηλατούμε γερή επαναστατική Οργάνωση - την οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ

Μόνο έτσι μπορούν να αποκτούνται, να γίνονται σταθερά σε βάθος χρόνου, να εμπεδώνονται τα επαναστατικά χαρακτηριστικά μας. Για να μπορεί να ανταποκρίνεται η ΚΝΕ στο βασικό καθήκον της διαπαιδαγώγησης των μελών της, της οικοδόμησης επαναστατικής συνείδησης και προσωπικότητας, της προετοιμασίας των μελών της να αποτελέσουν το πρωτοπόρο δυναμικό που θα τροφοδοτεί το Κόμμα μας, το ΚΚΕ.
Μας απασχολεί συχνά το ζήτημα της λεγόμενης αφομοίωσης στην Οργάνωση. Οταν μιλάμε για την αφομοίωση μιλάμε πρώτα από όλα για τη στοιχειώδη αφομοίωση της κομμουνιστικής ιδεολογίας, την αφομοίωση από τα μέλη της ΚΝΕ του Προγράμματος του Κόμματος, των ντοκουμέντων και επεξεργασιών του, των συμπερασμάτων από την Ιστορία του αλλά και των σύγχρονων συμπερασμάτων από την εξέλιξη της ταξικής πάλης. Αρα μας απασχολεί εάν μόνιμα και σταθερά η καθοδηγητική δουλειά, η λειτουργία και η δράση μας διαμορφώνουν αυτές τις προϋποθέσεις.
Αυτές οι πλευρές θέλουμε σε μεγάλο βαθμό να περάσουν και απ' όλη τη δράση που θα αναπτύξουμε μπροστά στον εορτασμό των 100 χρόνων ζωής και δράσης του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ. Για να γνωρίσουμε την Ιστορία του Κόμματος και τα συμπεράσματα που βγάζουμε, να εμπνευστούμε από την ηρωική του πορεία, να συνδέσουμε αυτά τα διδάγματα με τα σημερινά καθήκοντα της ταξικής πάλης. Να τιμήσουμε στην πράξη τον εορτασμό, σε συλλογικό και ατομικό ο καθένας επίπεδο. Είμαστε πεισμένοι ότι ο αιώνας που τώρα ξεκίνησε, ο 21ος, θα είναι αιώνας νέων κοινωνικών εξεγέρσεων και σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Δεν μπορούμε να ξέρουμε σίγουρα πότε θα εκδηλωθούν, ξέρουμε όμως στα σίγουρα ότι από σήμερα πρέπει να προετοιμαζόμαστε ολόπλευρα, ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά. Γι' αυτό είμαστε απαιτητικοί από τους εαυτούς μας.

Του
Κώστα ΜΠΟΡΜΠΟΤΗ*
*Ο Κώστας Μπορμπότης είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ