Μπρα ντε φερ για λογαριασμό των μονοπωλίων και μόνο

Μπρα ντε φερ για λογαριασμό των μονοπωλίων και μόνο

Την εβδομάδα που πέρασε φάνηκε ακόμα περισσότερο ότι η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί πεδίο σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αλλά και ότι τα αστικά επιτελεία εξετάζουν όλες τις πιθανές επιλογές που θα δώσουν ώθηση στα σχέδια των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που στηρίζουν.

Η είσοδος του τουρκικού ερευνητικού σεισμογραφικού πλοίου «Μπαρμπαρός» την περασμένη Δευτέρα στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ήρθε να αναδείξει αυτήν ακριβώς την όξυνση των ανταγωνισμών, στο πλαίσιο της οποίας η Αγκυρα έχει πολλούς «λογαριασμούς» ανοικτούς στην ευρύτερη περιοχή (π.χ., τρόπους συμμετοχής της στο «διεθνή συνασπισμό κατά των τζιχαντιστών»). Στο ίδιο πλαίσιο, η τουρκική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει, από την προηγούμενη ακόμα βδομάδα, ότι «δεσμεύει» ως τις 30 Δεκέμβρη τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ, προκειμένου να διεξαγάγει έρευνες, με προοπτική να εγκαταστήσει μαζί με το ψευδοκράτος εξέδρα γεωτρήσεων. Επιπλέον, νέο «λάδι» στη «φωτιά» έριξαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, που, αφού υποστήριξε ότι η Κύπρος ως ενιαίο κράτος «καταστράφηκε» από τους «τότε εκπροσώπους της ελληνικής δικτατορίας στο νησί», επισήμανε: «Οπως και αν αναφερθεί κανείς σήμερα στην ύπαρξη αυτού του κράτους, είτε ως φαντασιακό είτε αναφερόμενος στην υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖ της Κύπρου, οι Τουρκοκύπριοι διατηρούν όσα δικαιώματα έχουν και οι Ελληνοκύπριοι».

Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» έχει και πολεμική συνοδεία

Και συνέχισε: «Πρέπει να αποδεχτούμε αυτήν τη διεθνή νομική πραγματικότητα, αυτήν την αλήθεια. Αν αυτό δε γίνει αποδεκτό και υποστηρίζουμε ότι "έχουμε το δικαίωμα ερευνών στο νότο, επειδή ο νότος είναι δικός μας, στους Τούρκους ανήκει ο βοράς", τότε πρέπει να συζητήσουμε το σενάριο των δύο κρατών».

Θέλουν «συνολική λύση»

Τις νέες τουρκικές προκλήσεις έσπευσαν να καταδικάσουν Αθήνα και Λευκωσία, με γνώμονα ασφαλώς όχι τα συμφέροντα του ελληνικού και κυπριακού λαού αλλά τα συμφέροντα των μονοπωλιακών επιδιώξεων που υποστηρίζουν οι δύο αστικές κυβερνήσεις. Η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε σειρά μέτρων (παρεμπόδιση ανοίγματος νέων «κεφαλαίων» στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, ενδεχόμενο προσφυγής στον ΟΗΕ με στόχο να επιφέρει πολιτικό και διπλωματικό «κόστος» στην Τουρκία), ενώ η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να υψώσει τους τόνους κάνοντας λόγο για κραυγαλέα παραβίαση του διεθνούς δικαίου αλλά και προσβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Τα δικά τους βήματα επέλεξαν τα επιτελεία σε μια σειρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, με δεδομένο ότι οι «ισορροπίες» στην Ανατολική Μεσόγειο συνδέονται με τις επενδύσεις μιας σειράς μονοπωλίων. Το Βερολίνο είπε «αναγνωρίζουμε τα κυπριακά δικαιώματα να ερευνά και να εκμεταλλεύεται (ενν. η Κύπρος) τους φυσικούς της πόρους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της» αλλά μαζί επέλεξε να εκφράσει λύπη «για το ότι οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος έχουν αυτήν τη στιγμή διακοπεί», συμπληρώνοντας ότι αυτές «πρέπει να συνεχιστούν το συντομότερο δυνατό» αλλά και ότι «βλέπουμε στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία επίσης έναν αποτελεσματικό τρόπο προκειμένου να υπάρξει θετική επίδραση στην εξέλιξή τους».
Στις Βρυξέλλες, η Σύνοδος Κορυφής εξέφρασε «σοβαρή ανησυχία» για την επανέναρξη των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, ασκώντας «πιέσεις» στην Τουρκία να δείξει «αυτοσυγκράτηση» και να σεβαστεί τα εγχώρια ύδατα της Κύπρου και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ακόμα, υπογράμμισε ότι είναι «περισσότερο σημαντική από ποτέ η εξασφάλιση ενός θετικού κλίματος ώστε να καταστεί εφικτή η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για συνολική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος». Βεβαίως, τα συμπεράσματα δεν ακυρώνουν την ιδιαίτερη στάση κάθε χώρας (για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες Βρετανία, Φινλανδία και Σουηδία «μπλόκαραν» διάβημα της ΕΕ προς τον ΟΗΕ, με το Λονδίνο να ισχυρίζεται ότι μια τέτοια κίνηση θα προσθέσει νέες δυσκολίες στην κατάσταση) αλλά και τη συνθετότητα των ενδοϊμπεριαλιστικών συμβιβασμών.
Από τη μεριά της, η Ουάσιγκτον συνέχισε σχεδόν καθημερινά να τονίζει πως «συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε σθεναρά τη διαπραγματευτική διαδικασία για την επανένωση του νησιού σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και αέριο θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ αμφοτέρων των κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Ο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, «τόνισε την ανάγκη τα μέρη στην Κύπρο να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς καθυστέρηση» και «κάλεσε τις χώρες της περιοχής να συμβάλουν στη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για παραγωγικές συνομιλίες».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι που η ελληνική και η κυπριακή αστική τάξη εμφανίζονται να δίνουν «δυναμικό αγώνα ενάντια στην τουρκική προκλητικότητα», επιχειρώντας να αρπάξουν τη λαϊκή συστράτευση στο πλευρό των μονοπωλίων που ανταγωνίζονται το τουρκικό κεφάλαιο. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού θα δυναμώσει το επόμενο διάστημα, αν σκεφτεί κανείς μόνο και μόνο πόσο προβάλλονται ως «αντίβαρο» στην τουρκική επιθετικότητα η σύσφιξη των σχέσεων με Ισραήλ και Αίγυπτο. Ενταση των αντιλαϊκών «παζαριών» προμηνύει και η ανάμειξη άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως της Ρωσίας, που πολλοί εμφανίζουν να «επανέρχεται» μετά τη χλιαρή αντίδραση της Δύσης στις τουρκικές προκλήσεις.
Η προσπάθεια κάθε αστικής τάξης να «αξιοποιήσει» ή και να ενταχθεί ενεργά σε ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις όχι μόνο δεν προστατεύει τους λαούς αλλά και κυοφορεί νέους θανάσιμους κινδύνους γι' αυτούς, σε μια ευρύτερη περιοχή που ήδη αποτελεί πεδίο και πολεμικών συγκρούσεων. Αλλωστε, με δεδομένο ότι μια σειρά πολεμικές εστίες (Συρία - Ιράκ - Ουκρανία) είναι ανοιχτές αλλά και ότι η καπιταλιστική κρίση ανατροφοδοτεί διαρκώς τις «κόντρες» των ιμπεριαλιστών, οι λαοί πρέπει να καταδικάσουν και να αντιπαλέψουν κάθε ιμπεριαλιστικό σχέδιο και «παζάρι».

Αυξάνεται το ενδιαφέρον «επενδυτών»

Εξάλλου, τους λαούς πρέπει να υποψιάσει το αυξανόμενο ενδιαφέρον των επενδυτών για την Κύπρο, τους υδρογονάνθρακες αλλά και όχι μόνο. Εκτός από την ιταλο-κορεατική κοινοπραξία εταιρεία «ENI - KOGAS», που ήδη επιχειρεί στην κυπριακή ΑΟΖ σε συμφωνία με τη Λευκωσία, η Εταιρεία Υδρογονανθράκων της Κύπρου (ΕΥΚ) έχει επαφές με μια σειρά άλλες εταιρείες.
Την περασμένη Δευτέρα, έγινε συνάντηση με εκπροσώπους της «BG Egypt», θυγατρικής του βρετανικού Ομίλου «British Gas», που δραστηριοποιείται σε 24 χώρες όλου του κόσμου. Η πρόεδρος της ΕΥΚ, Τούλα Ονουφρίου, εξήγησε ότι οι επαφές με τη «BG Egypt» θα συνεχιστούν, ώστε να εξεταστούν πιο συγκεκριμένες τεχνικές, οικονομικές, νομικές και γεωπολιτικές πτυχές του θέματος και να καταληχθεί ένα επεξεργασμένο πλαίσιο «εναλλακτικών σεναρίων» για μια πιθανή συμφωνία πώλησης του αερίου.
Πριν λίγες μέρες, ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Λακκοτρύπης, επιβεβαίωσε επαφή και με την αμερικανική εταιρεία «Noble», ενώ το ενδιαφέρον των Αμερικανών αποτυπώνεται και στην εμφάνιση της «Χαλιμπάρτον» (μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές «παροχής υπηρεσιών και προϊόντων Ενέργειας» με παρουσία σε πάνω από 80 χώρες), όπως αναφέρθηκε σε συνέντευξη τύπου της ΕΥΚ τον περασμένο Ιούλη. Η εταιρεία έχει ήδη προσφερθεί να «διαθέσει» ειδικευμένο προσωπικό για την ακριβή διερεύνηση των «ευκαιριών» που ανοίγονται.
Ενδιαφέρον υπάρχει όμως και από αραβικά κεφάλαια. Ο διευθύνων σύμβουλος για τη Μέση Ανατολή της «PwC» (ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους «επαγγελματικών υπηρεσιών», παρέχει, π.χ., «λογιστικές» και «ελεγκτικές» υπηρεσίες), Χάνο Ασχκαρ, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Ο εντοπισμός φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου έχει προκαλέσει σημαντικό ενδιαφέρον για τον τομέα της Ενέργειας. Παρά το ότι η Κύπρος ακόμη βρίσκεται στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης του συγκεκριμένου τομέα, η στρατηγική θέση της χώρας και το γεγονός ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης δημιουργούν επενδυτικές ευκαιρίες, όχι μόνο για τον τομέα της Ενέργειας και της σχετικής υποδομής αλλά και για την ανάπτυξη ενεργοβόρων βιομηχανιών από τη Μέση Ανατολή, που ενδεχομένως να αξιοποιήσουν την Κύπρο ως την ευρωπαϊκή τους βάση».
Το γεγονός ότι ο εντοπισμός σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων δημιουργεί νέα δεδομένα για τους μεγαλοεπιχειρηματίες σε μια σειρά τομείς της οικονομίας (π.χ., μεταφορά της Ενέργειας με πλοία ή αγωγούς) και όχι μόνο στην Ενέργεια, βεβαιώνει ότι η «κόντρα» θα είναι ακόμα πιο σφοδρή. Τα μονοπώλια ψάχνουν φτηνό και εύκολα προσβάσιμα καύσιμο ώστε να συνεχίσουν να ξεζουμίζουν τους εργάτες, να λεηλατούν τον πλούτο των λαών και να απλώνουν τα πλοκάμια τους σε όλο και περισσότερους κλάδους της παραγωγής κυνηγώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος.
Η «ενεργειακή ασφάλεια» που κυνηγά (και) η ΕΕ, η διάνοιξη νέων ενεργειακών δρόμων προς την Ευρώπη αλλά και την Ανατολή αλληλεπιδρά και με τις εξελίξεις στη Λεκάνη της Μεσογείου. Στελέχη της ΕΥΚ έχουν δηλώσει ότι σημαντικές επαφές έγιναν και με μεγάλες εταιρείες της Ασίας αφού «οι αγορές της Απω Ανατολής θεωρούνται πιο κερδοφόρες». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η καλύτερη κίνηση θα ήταν «να περιλάβουμε Ασιάτες πελάτες στα κονσόρτσιουμ».
Τέλος, τα σχέδια για κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης αερίου στο Βασιλικό της Κύπρου (μεταξύ Λεμεσού και Λάρνακας) θα προσθέσουν νέα στοιχεία για τη δραστηριοποίηση και εφοπλιστικών εταιρειών. Οι Ελληνες «καραβοκύρηδες», που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξήσει τις επενδύσεις τους σε πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), φαίνεται να μελετούν καλά το νέο «ενεργειακό χάρτη» που διαμορφώνεται στην περιοχή...

Την εβδομάδα που πέρασε φάνηκε ακόμα περισσότερο ότι η Ανατολική Μεσόγειος αποτελεί πεδίο σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αλλά και ότι τα αστικά επιτελεία εξετάζουν όλες τις πιθανές επιλογές που θα δώσουν ώθηση στα σχέδια των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που στηρίζουν.

Η είσοδος του τουρκικού ερευνητικού σεισμογραφικού πλοίου «Μπαρμπαρός» την περασμένη Δευτέρα στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) ήρθε να αναδείξει αυτήν ακριβώς την όξυνση των ανταγωνισμών, στο πλαίσιο της οποίας η Αγκυρα έχει πολλούς «λογαριασμούς» ανοικτούς στην ευρύτερη περιοχή (π.χ., τρόπους συμμετοχής της στο «διεθνή συνασπισμό κατά των τζιχαντιστών»). Στο ίδιο πλαίσιο, η τουρκική κυβέρνηση είχε ανακοινώσει, από την προηγούμενη ακόμα βδομάδα, ότι «δεσμεύει» ως τις 30 Δεκέμβρη τμήματα της κυπριακής ΑΟΖ, προκειμένου να διεξαγάγει έρευνες, με προοπτική να εγκαταστήσει μαζί με το ψευδοκράτος εξέδρα γεωτρήσεων. Επιπλέον, νέο «λάδι» στη «φωτιά» έριξαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, που, αφού υποστήριξε ότι η Κύπρος ως ενιαίο κράτος «καταστράφηκε» από τους «τότε εκπροσώπους της ελληνικής δικτατορίας στο νησί», επισήμανε: «Οπως και αν αναφερθεί κανείς σήμερα στην ύπαρξη αυτού του κράτους, είτε ως φαντασιακό είτε αναφερόμενος στην υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖ της Κύπρου, οι Τουρκοκύπριοι διατηρούν όσα δικαιώματα έχουν και οι Ελληνοκύπριοι».

Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός» έχει και πολεμική συνοδεία

Και συνέχισε: «Πρέπει να αποδεχτούμε αυτήν τη διεθνή νομική πραγματικότητα, αυτήν την αλήθεια. Αν αυτό δε γίνει αποδεκτό και υποστηρίζουμε ότι "έχουμε το δικαίωμα ερευνών στο νότο, επειδή ο νότος είναι δικός μας, στους Τούρκους ανήκει ο βοράς", τότε πρέπει να συζητήσουμε το σενάριο των δύο κρατών».

Θέλουν «συνολική λύση»

Τις νέες τουρκικές προκλήσεις έσπευσαν να καταδικάσουν Αθήνα και Λευκωσία, με γνώμονα ασφαλώς όχι τα συμφέροντα του ελληνικού και κυπριακού λαού αλλά τα συμφέροντα των μονοπωλιακών επιδιώξεων που υποστηρίζουν οι δύο αστικές κυβερνήσεις. Η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε σειρά μέτρων (παρεμπόδιση ανοίγματος νέων «κεφαλαίων» στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, ενδεχόμενο προσφυγής στον ΟΗΕ με στόχο να επιφέρει πολιτικό και διπλωματικό «κόστος» στην Τουρκία), ενώ η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να υψώσει τους τόνους κάνοντας λόγο για κραυγαλέα παραβίαση του διεθνούς δικαίου αλλά και προσβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Τα δικά τους βήματα επέλεξαν τα επιτελεία σε μια σειρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, με δεδομένο ότι οι «ισορροπίες» στην Ανατολική Μεσόγειο συνδέονται με τις επενδύσεις μιας σειράς μονοπωλίων. Το Βερολίνο είπε «αναγνωρίζουμε τα κυπριακά δικαιώματα να ερευνά και να εκμεταλλεύεται (ενν. η Κύπρος) τους φυσικούς της πόρους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της» αλλά μαζί επέλεξε να εκφράσει λύπη «για το ότι οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του κυπριακού ζητήματος έχουν αυτήν τη στιγμή διακοπεί», συμπληρώνοντας ότι αυτές «πρέπει να συνεχιστούν το συντομότερο δυνατό» αλλά και ότι «βλέπουμε στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία επίσης έναν αποτελεσματικό τρόπο προκειμένου να υπάρξει θετική επίδραση στην εξέλιξή τους».
Στις Βρυξέλλες, η Σύνοδος Κορυφής εξέφρασε «σοβαρή ανησυχία» για την επανέναρξη των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, ασκώντας «πιέσεις» στην Τουρκία να δείξει «αυτοσυγκράτηση» και να σεβαστεί τα εγχώρια ύδατα της Κύπρου και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ακόμα, υπογράμμισε ότι είναι «περισσότερο σημαντική από ποτέ η εξασφάλιση ενός θετικού κλίματος ώστε να καταστεί εφικτή η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για συνολική διευθέτηση του Κυπριακού προβλήματος». Βεβαίως, τα συμπεράσματα δεν ακυρώνουν την ιδιαίτερη στάση κάθε χώρας (για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες Βρετανία, Φινλανδία και Σουηδία «μπλόκαραν» διάβημα της ΕΕ προς τον ΟΗΕ, με το Λονδίνο να ισχυρίζεται ότι μια τέτοια κίνηση θα προσθέσει νέες δυσκολίες στην κατάσταση) αλλά και τη συνθετότητα των ενδοϊμπεριαλιστικών συμβιβασμών.
Από τη μεριά της, η Ουάσιγκτον συνέχισε σχεδόν καθημερινά να τονίζει πως «συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε σθεναρά τη διαπραγματευτική διαδικασία για την επανένωση του νησιού σε μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι οι πόροι του νησιού σε πετρέλαιο και αέριο θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ αμφοτέρων των κοινοτήτων, στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».
Ο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, «τόνισε την ανάγκη τα μέρη στην Κύπρο να επιστρέψουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων χωρίς καθυστέρηση» και «κάλεσε τις χώρες της περιοχής να συμβάλουν στη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για παραγωγικές συνομιλίες».
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι που η ελληνική και η κυπριακή αστική τάξη εμφανίζονται να δίνουν «δυναμικό αγώνα ενάντια στην τουρκική προκλητικότητα», επιχειρώντας να αρπάξουν τη λαϊκή συστράτευση στο πλευρό των μονοπωλίων που ανταγωνίζονται το τουρκικό κεφάλαιο. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού θα δυναμώσει το επόμενο διάστημα, αν σκεφτεί κανείς μόνο και μόνο πόσο προβάλλονται ως «αντίβαρο» στην τουρκική επιθετικότητα η σύσφιξη των σχέσεων με Ισραήλ και Αίγυπτο. Ενταση των αντιλαϊκών «παζαριών» προμηνύει και η ανάμειξη άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως της Ρωσίας, που πολλοί εμφανίζουν να «επανέρχεται» μετά τη χλιαρή αντίδραση της Δύσης στις τουρκικές προκλήσεις.
Η προσπάθεια κάθε αστικής τάξης να «αξιοποιήσει» ή και να ενταχθεί ενεργά σε ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις όχι μόνο δεν προστατεύει τους λαούς αλλά και κυοφορεί νέους θανάσιμους κινδύνους γι' αυτούς, σε μια ευρύτερη περιοχή που ήδη αποτελεί πεδίο και πολεμικών συγκρούσεων. Αλλωστε, με δεδομένο ότι μια σειρά πολεμικές εστίες (Συρία - Ιράκ - Ουκρανία) είναι ανοιχτές αλλά και ότι η καπιταλιστική κρίση ανατροφοδοτεί διαρκώς τις «κόντρες» των ιμπεριαλιστών, οι λαοί πρέπει να καταδικάσουν και να αντιπαλέψουν κάθε ιμπεριαλιστικό σχέδιο και «παζάρι».

Αυξάνεται το ενδιαφέρον «επενδυτών»

Εξάλλου, τους λαούς πρέπει να υποψιάσει το αυξανόμενο ενδιαφέρον των επενδυτών για την Κύπρο, τους υδρογονάνθρακες αλλά και όχι μόνο. Εκτός από την ιταλο-κορεατική κοινοπραξία εταιρεία «ENI - KOGAS», που ήδη επιχειρεί στην κυπριακή ΑΟΖ σε συμφωνία με τη Λευκωσία, η Εταιρεία Υδρογονανθράκων της Κύπρου (ΕΥΚ) έχει επαφές με μια σειρά άλλες εταιρείες.
Την περασμένη Δευτέρα, έγινε συνάντηση με εκπροσώπους της «BG Egypt», θυγατρικής του βρετανικού Ομίλου «British Gas», που δραστηριοποιείται σε 24 χώρες όλου του κόσμου. Η πρόεδρος της ΕΥΚ, Τούλα Ονουφρίου, εξήγησε ότι οι επαφές με τη «BG Egypt» θα συνεχιστούν, ώστε να εξεταστούν πιο συγκεκριμένες τεχνικές, οικονομικές, νομικές και γεωπολιτικές πτυχές του θέματος και να καταληχθεί ένα επεξεργασμένο πλαίσιο «εναλλακτικών σεναρίων» για μια πιθανή συμφωνία πώλησης του αερίου.
Πριν λίγες μέρες, ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Λακκοτρύπης, επιβεβαίωσε επαφή και με την αμερικανική εταιρεία «Noble», ενώ το ενδιαφέρον των Αμερικανών αποτυπώνεται και στην εμφάνιση της «Χαλιμπάρτον» (μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές «παροχής υπηρεσιών και προϊόντων Ενέργειας» με παρουσία σε πάνω από 80 χώρες), όπως αναφέρθηκε σε συνέντευξη τύπου της ΕΥΚ τον περασμένο Ιούλη. Η εταιρεία έχει ήδη προσφερθεί να «διαθέσει» ειδικευμένο προσωπικό για την ακριβή διερεύνηση των «ευκαιριών» που ανοίγονται.
Ενδιαφέρον υπάρχει όμως και από αραβικά κεφάλαια. Ο διευθύνων σύμβουλος για τη Μέση Ανατολή της «PwC» (ένας από τους τέσσερις μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους «επαγγελματικών υπηρεσιών», παρέχει, π.χ., «λογιστικές» και «ελεγκτικές» υπηρεσίες), Χάνο Ασχκαρ, έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» και μεταξύ άλλων υπογράμμισε: «Ο εντοπισμός φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου έχει προκαλέσει σημαντικό ενδιαφέρον για τον τομέα της Ενέργειας. Παρά το ότι η Κύπρος ακόμη βρίσκεται στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης του συγκεκριμένου τομέα, η στρατηγική θέση της χώρας και το γεγονός ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης δημιουργούν επενδυτικές ευκαιρίες, όχι μόνο για τον τομέα της Ενέργειας και της σχετικής υποδομής αλλά και για την ανάπτυξη ενεργοβόρων βιομηχανιών από τη Μέση Ανατολή, που ενδεχομένως να αξιοποιήσουν την Κύπρο ως την ευρωπαϊκή τους βάση».
Το γεγονός ότι ο εντοπισμός σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων δημιουργεί νέα δεδομένα για τους μεγαλοεπιχειρηματίες σε μια σειρά τομείς της οικονομίας (π.χ., μεταφορά της Ενέργειας με πλοία ή αγωγούς) και όχι μόνο στην Ενέργεια, βεβαιώνει ότι η «κόντρα» θα είναι ακόμα πιο σφοδρή. Τα μονοπώλια ψάχνουν φτηνό και εύκολα προσβάσιμα καύσιμο ώστε να συνεχίσουν να ξεζουμίζουν τους εργάτες, να λεηλατούν τον πλούτο των λαών και να απλώνουν τα πλοκάμια τους σε όλο και περισσότερους κλάδους της παραγωγής κυνηγώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος.
Η «ενεργειακή ασφάλεια» που κυνηγά (και) η ΕΕ, η διάνοιξη νέων ενεργειακών δρόμων προς την Ευρώπη αλλά και την Ανατολή αλληλεπιδρά και με τις εξελίξεις στη Λεκάνη της Μεσογείου. Στελέχη της ΕΥΚ έχουν δηλώσει ότι σημαντικές επαφές έγιναν και με μεγάλες εταιρείες της Ασίας αφού «οι αγορές της Απω Ανατολής θεωρούνται πιο κερδοφόρες». Σ' αυτήν την κατεύθυνση, η καλύτερη κίνηση θα ήταν «να περιλάβουμε Ασιάτες πελάτες στα κονσόρτσιουμ».
Τέλος, τα σχέδια για κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης αερίου στο Βασιλικό της Κύπρου (μεταξύ Λεμεσού και Λάρνακας) θα προσθέσουν νέα στοιχεία για τη δραστηριοποίηση και εφοπλιστικών εταιρειών. Οι Ελληνες «καραβοκύρηδες», που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξήσει τις επενδύσεις τους σε πλοία μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), φαίνεται να μελετούν καλά το νέο «ενεργειακό χάρτη» που διαμορφώνεται στην περιοχή...