Οι φεμινίστριες του ΣΥΡΙΖΑ… συμπληρωματικοί «σωτήρες»

Οι φεμινίστριες του ΣΥΡΙΖΑ… συμπληρωματικοί «σωτήρες»

Της Κάλι Καρά

Από τη γραμματεία του Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής και Φύλου του ΣΥΡΙΖΑ… τα μαντάτα: 

«Η ανδρική κυριαρχία και τα προνόμια συνεχίζονται, και η απελευθέρωση των γυναικών από τα κυρίαρχα κοινωνικά στερεότυπα, τους ρόλους και τους καταναγκασμούς, η ισότητα των φύλων, δεν είναι είδος πολυτελείας για καιρούς οικονομικής άνθησης, αλλά απαράγραπτος στόχος πάλης στο σήμερα, στο όνομα των αρχών που θέλουμε να διέπουν την κοινωνία του αύριο, που επιδιώκουμε να χτίσουμε (...) (...) πρέπει να ανοίξουμε ένα διάλογο για τα άμεσα ζητήματα διακρίσεων φύλου, που ο ΣΥΡΙΖΑ  θα κληθεί να αντιμετωπίσει όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας (…) 
(...) Η όσμωση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με τις Φεμινίστριες, θα οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση».
Σε όλη αυτή την περισπούδαστη προβληματική, άλλη μία φορά έμειναν έξω οι πολιτικές της ΕΕ, τα μονοπώλια, ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης.
Πάγια η  τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να θολώνονται τα νερά, να αθωώνονται οι ένοχοι, γιατί πώς αλλιώς θα φτάσουν στο κερασάκι της τούρτας, που είναι το άλλο μείγμα διαχείρισης που πλασάρουν στον ελληνικό λαό, και στην προκειμένη περίπτωση στις γυναίκες. Πάγια τακτική τους είναι να μη γίνεται ούτε καν αναφορά στις ταξικές επιλογές τής κυρίαρχης τάξης, πόσο μάλλον στην ταξικότητα της γυναικείας ανισοτιμίας.
Επιχειρεί να εγκλωβίσει το γυναικείο κίνημα στο «αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο», σε στόχους πάλης που δεν θα αντιπαλεύουν την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, τα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αλλά φραστικά εξαντλούνται σε μια αντινεοφιλελεύθερη εκδοχή της ΕΕ, σε μια ουτοπική συνύπαρξη των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με το λεγόμενο «κοινωνικό κράτος». Πως μπορεί να πραγματωθεί η ισοτιμία των γυναικών όσο υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όσο κυριαρχεί η εξουσία του κεφαλαίου, όσο τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής μένουν στην ιδιοκτησία των κεφαλαιοκρατών, με σκοπό το κέρδος. Πως μπορεί να δημιουργηθεί η υλική βάση για άσκηση πολιτικής υπέρ των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των νέων, των γυναικών. 
Η ΕΕ φτιάχτηκε για να υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων, από γεννησιμιού της είναι αντιδραστική, δεν διορθώνεται, δεν μερεμετίζεται. 
Ο καπιταλισμός έχει όφελος να κρατάει τη γυναίκα ανισότιμη, και γιατί καρπώνεται μεγαλύτερο κέρδος από την εργατική της δύναμη, και γιατί ευκολότερα τη χειραγωγεί, πατώντας πάνω στην από αιώνες συντηρητική γυναικεία συνείδηση, στην οποία επενδύουν όλοι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης θα αποτελούν διαχρονικό καύσιμο για την κερδοφορία του κεφαλαίου, όσο θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να δώσει την πραγματική ισοτιμία της γυναίκας, γιατί ακριβώς αυτή έρχεται σε αντίθεση με τον εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα.
Δεν υπάρχει «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», που θα δώσει την ισοτιμία στις γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. «Εντός Φύλου», δηλαδή «Εντός των Τειχών» της ΕΕ και των μονοπωλίων. 
Η ζωή η ίδια αποδεικνύει την ταξικότητα του Γυναικείου Ζητήματος, που η φυλετική του διάσταση δεν την αναιρεί αλλά αντιθέτως την τονίζει.
Δεν υπάρχει κανένα μείγμα διαχείρισης που μπορεί να ανατρέψει τις κοινωνικές ανισότητες, την ανισοτιμία της γυναίκας. Από την άλλη, η ανατροπή του καπιταλισμού δεν μπορεί να γίνει, αν οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων δεν κατανοήσουν ότι αποτελούν υπολογίσιμη δύναμη μέσα στο εργατικό, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στο λαϊκό κίνημα γενικότερα,  για έναν αγώνα που θα δώσει καρπούς όταν συνδέεται αναπόσπαστα με τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση, και που θα  έχει στόχο την κατάργηση κάθε μορφής ταξικής εκμετάλλευσης και κοινωνικής ανισότητας.