Με αφορμή μια έκθεση

 Με αφορμή μια έκθεση

Άρθρο της Ναυσικάς Κυριάκη

Κέρκυρα 5/11/2014

Η τέχνη γεννιέται μέσα από τις κοινωνικές, οικονομικές και ιστορικές  συνθήκες και εκφράζεται από τον καλλιτέχνη μέσω της προσωπικής του οπτικής και κοσμοθεωρίας.  Η τέχνη έχει πάντοτε ταξικό κίνητρο, όποια τάξη και αν εκφράζει. Έτσι βλέπουμε πολλές αποτυπώσεις της κοινωνικής ζωής, των συναισθημάτων, των ανθρώπινων χαραχτήρων, των επαγγελμάτων, του φυσικού περιβάλλοντος, του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο και κάθε φορά με διαφορετικό μήνυμα, συνέπεια της τάξης που εκπροσωπεί ο καλλιτέχνης.

 Η τέχνη γράφει - και αυτή - την ιστορία, καταγράφει και απεικονίζει γεγονότα αλλά και εμψυχώνει συνειδήσεις , δίνοντας με τον τρόπο της ώθηση στους ανθρώπινους αγώνες.

Η έκθεση για την Τέχνη στην Αντίσταση, πραγματοποιείται στην Αθήνα, στην αίθουσα Τεχνών του Δήμου Αθηνών. Είναι ένας ύμνος για το μεγαλείο του απλού κόσμου, του λαού μας, την αντίσταση του στη βαρβαρότητα και το φασισμό. Μέσα από πλήθος χαρακτικών και εικαστικών έργων, άλλες φορές αποτυπώνοντας τη πείνα, τη φρίκη της φασιστικής κατοχής, άλλες προσκαλώντας το λαό σε αντίσταση, διακρίνουμε και τον αγώνα του καλλιτέχνη να αποδώσει τον αγώνα της αντίστασης. Ένα διπλό μέτωπο μάχης, αφού και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες συμμετείχαν ενεργά στο κοινωνικοαπελευθερωτικό  και εθνικό αγώνα.

Η έκθεση αυτή πραγματοποιείται σε μια χρονική στιγμή που ο λαός μας έχει ξανά να παλέψει με τον ταξικό του εχθρό, όχι αυτή τη φορά σαν εξωτερική εισβολή, αλλά σαν αποτέλεσμα τις γιγάντωσης του καπιταλισμού με συνεπακόλουθο την οικονομική κρίση, την θηριώδη αύξηση της ανεργίας με ότι αυτό συνεπάγεται. Βγαλμένα από ένα όχι πολύ μακρινό παρελθόν τα εξαιρετικά αυτά έργα των καλλιτεχνών της Αντίστασης, είναι ένας οδηγός αγώνα για την νεολαία και για ολόκληρη την εργατική τάξη που στις μέρες μας δοκιμάζεται πολύ σκληρά, κουβαλώντας το φορτίο της οικονομικής κρίσης που δεν της αναλογεί. Η αστική τάξη η οποία κατέχει και τα μέσα παραγωγής, με όποιες συμφωνίες κατά καιρούς την βολεύουν, προσπαθεί να κρατήσει την εξουσία της και να διαφυλάξει τα συμφέροντα της. Παρεμβαίνει στη τέχνη με την μαζική κουλτούρα περνώντας το μήνυμα του εφήμερου και του τυχαίου, αποπροσανατολίζει ιδεολογικά την εργατική τάξη, προάγοντας αξίες και αντιλήψεις που νομιμοποιούν τις κοινωνικές ανισότητες του καπιταλισμού.

Τα ψεύτικα διλλήματα που βάζει στο λαό μοναδικό στόχο έχουν τον αποπροσανατολισμό του. Δεν θα αλλάξει ποτέ ο καπιταλισμός την ουσία του ούτε πρόκειται να αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο. Ο στόχος του πάντα θα είναι η όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία και αυτό θα το επιδιώκει με συμμαχίες είτε με το φασισμό είτε με την σοσιαλδημοκρατία. Φέρνει αλλαγές στα πρόσωπα ποτέ όμως στη πολιτική του.  Θέλουν οι αστοί να ξεγελάσουν την εργατική τάξη και να την κρατήσουν υπόδουλη, μια και είναι ο ζωτικός πνεύμονας για την ύπαρξη τους. Χωρίς την εργατική τάξη δεν μπορούν να υπάρξουν και είναι μόνο αυτή που μπορεί να τον τσακίσει, να γκρεμίσει τα οικονομικά κάστρα και τις σάπιες δομές του και να ανυψωθεί σε κυρίαρχη δύναμη όπως είναι και ο ιστορικός της ρόλος.

Η προοπτική μιας άλλης ζωής κτισμένης από τους εργάτες και τους αγρότες του μεροκάματου, από τους νέους, τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες, νικητές στη μάχη κατά των αστών και των συμμάχων τους είναι το ξεκάθαρο μήνυμα της έκθεσης  των καλλιτεχνών της Αντίστασης. Οι σημερινοί καλλιτέχνες έχουν και αυτοί καλεστεί και από την ίδια τη ζωή να δώσουν τον αγώνα μέσω της τέχνης τους και είναι μια πρόκληση αυτή που επιβάλλεται να απαντηθεί._