22 Δεκ 2014

Με λαϊκή παρέμβαση να σαρωθεί η σαπίλα

Με λαϊκή παρέμβαση να σαρωθεί η σαπίλα



ΜΑΛΙΩΤΗΣ
Σαπίλα! Αυτή και μόνο η λέξη αρκεί να δείξει τι συμβαίνει καθώς η διαδικασία για την εκλογή ή μη Προέδρου της Δημοκρατίας εξελίσσεται σε ένα παρασκήνιο μεθοδεύσεων, παζαριών και πολιτικών παιχνιδιών, εντελώς αποκρουστικό και ξένο απ' το λαό και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Και ενώ η μπόχα απλώνεται, ο λαός σπρώχνεται να χαζεύει -το ένα μετά το άλλο τα επεισόδια αυτού του βρωμερού θεάτρου (καμιά σχέση με το θέατρο των ανθρώπων που με την τέχνη τους ποιούν ήθος) - από τον καναπέ. Να μένει άλαλος και, κατά συνέπεια, χειραγωγημένος. Και, όπως ισχυρίζονται αυτοί που δηλώνουν ότι ξέρουν κάτι παραπάνω, ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα...
Ευτυχώς που ο χειμώνας -στις πόλεις τουλάχιστον που είναι οι μεγάλες μάζες του πληθυσμού- δεν έχει δείξει ακόμα τα δόντια του. Και έτσι μπορούν οι άνθρωποι να ζουν με την ψευδαίσθηση μιας άνοιξης και ας είναι μπροστά ο χειμώνας. Οχι ο χειμώνας των χαμηλών βαρομετρικών, ο άλλος, των εξαθλιωμένων εισοδημάτων και των πετσοκομμένων δικαιωμάτων.
Από μια άλλη σκοπιά, κοιτώντας τα πράγματα αναρωτιέται κάποιος αν βρισκόμαστε ήδη στην επομένη των εκλογών. Βρισκόμαστε, απαντούν με τον τρόπο τους διάφοροι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, σίγουροι πως έχουν στο τσεπάκι το λαό, ότι εντέλει και από τις εκλογές θα αναδειχτεί νικητής αυτός που η άρχουσα τάξη έχει ήδη προεπιλέξει.
Μόνιμη η ανασφάλεια για το λαό
Εντείνονται οι εκβιασμοί συγκυβέρνησης και παραγόντων της ΕΕ απέναντι στο λαό και τους εργαζόμενους για τον κίνδυνο «αποσταθεροποίησης», ενώ, την ίδια στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να διαβεβαιώνει το κεφάλαιο για τις καλές προθέσεις του, σπέρνοντας αυταπάτες στους εργαζόμενους. Και οι δύο προσπαθούν να μας πείσουν ότι σταθερότητα και ασφάλεια για το λαό διασφαλίζεται στο «μαντρί» της ΕΕ και τον αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης του κεφαλαίου, εννοώντας τη σταθερότητα και την ασφάλεια μόνο για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που σημαίνει μόνιμη αστάθεια και ανασφάλεια.
Οι εκβιασμοί και τα τρομοκρατικά διλήμματα της κυβέρνησης και παραγόντων της ΕΕ απευθύνονται στο λαό και έχουν ως στόχο να αποσπάσουν τη συναίνεσή του στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής. Δεν αφορούν κυρίως το δικομματικό καβγά της κυβέρνησης με το ΣΥΡΙΖΑ, που «σκίζει τα ρούχα του» για να αποδείξει τη νομιμοφροσύνη του στο αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, σπέρνοντας αυταπάτες ότι μια κυβερνητική εναλλαγή μέσα σ' αυτόν το δρόμο θα «σώσει το λαό». Εσχάτως μάλιστα στελέχη του «οικονομικού του επιτελείου» του ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησαν τη θέση για 5ετές πάγωμα της αποπληρωμής των τοκοχρεολυσίων, έτσι ώστε να διαμορφωθούν προϋποθέσεις ανάπτυξης και να μπορεί να ξεκινήσουν ο επαναδανεισμός και η κανονική αποπληρωμή των χρεών. Συγκλίνουν, δηλαδή, ακόμα περισσότερο με θέσεις που διατυπώνονται και από την κυβέρνηση. Με ένα το κρατούμενο: Οτι ο λαός σε κάθε περίπτωση στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου θα πληρώνει σταθερά τις δόσεις...
Η διαχωριστική γραμμή
Ανεξάρτητα από την κατάληξη, ο πραγματικός κίνδυνος για το λαό είναι η συνέχιση του σημερινού αντιλαϊκού δρόμου ανάπτυξης, που θα φέρει είτε μια «ματωμένη» για το λαό ανάκαμψη των κερδών των μονοπωλίων είτε μια νέα κρίση με νέες μεγαλύτερες απώλειες για τους εργαζόμενους. Η πραγματική διαχωριστική γραμμή βρίσκεται, λοιπόν, εκεί. Από τη μια, είναι το εργατικό - λαϊκό αίτημα για ανάκαμψη δικαιωμάτων, για αποκατάσταση απωλειών, για ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών και, από την άλλη, η συνέχιση του σημερινού αντιλαϊκού δρόμου με διάφορες παραλλαγές. Με βάση αυτό το κριτήριο θα πρέπει να σταθούν οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις πολιτικές εξελίξεις και στις ενδεχόμενες εκλογές.
Αυτό που πρέπει να 'ναι καθαρό είναι πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχουν υπογράψει συμφωνία με το ίδιο το σύστημα. Αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο μνημόνιο, που φέρνει μόνιμα βάσανα στο λαό. Συμφωνία με το σύστημα υπογράφει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ολοκληρώνει τη μετάλλαξή του στον άλλο πόλο της αστικής διαχείρισης, τη γνωστή μας από παλιά σοσιαλδημοκρατία.
Αυτό το σύστημα, όμως, δεν παίρνει γιατρειά, δε σώζεται με τα γιατροσόφια της μιας ή της άλλης διαχείρισης. Οι υπαρκτές διαφορές μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν τον τρόπο για την επίτευξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εξωραΐζοντας και οι δύο το αντιλαϊκό και ταξικό της περιεχόμενο. Κατά συνέπεια, η απάντηση στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της κυβέρνησης δεν είναι οι εφησυχασμοί του ΣΥΡΙΖΑ ότι με μια άλλη διαπραγμάτευση η «επόμενη μέρα» μπορεί να είναι διαφορετική για το λαό.
Αμεση λαϊκή παρέμβαση με ισχυρό ΚΚΕ
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιτάξει ένα αποφασιστικό ΟΧΙ σε όλα αυτά, να γυρίσει την πλάτη σε όλους αυτούς, να ενισχύσει την πολιτική δύναμη που με σταθερότητα, με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται στο πλευρό του, το ΚΚΕ, και που θα βρίσκεται και την άλλη μέρα, την επόμενη μέρα από τις ερχόμενες εκλογές, από τις οποιεσδήποτε εξελίξεις. Την επόμενη μέρα από τις εκλογές ο λαός χρειάζεται ακόμα πιο δυνατό το ΚΚΕ παντού, γιατί αποτελεί τον πραγματικό, γνήσιο αντίπαλο στα μονοπώλια, στην ΕΕ των μνημονίων διαρκείας, στις αντιλαϊκές κυβερνήσεις και είναι σταθερά στο πλευρό λαού και νεολαίας.
Ηδη με μια πλατιά πολιτική εξόρμηση στελέχη του ΚΚΕ τονίζουν ότι οι λεγόμενες «αγορές», δηλαδή το κεφάλαιο, ούτε «πείθονται» ούτε «εξευμενίζονται», μόνο ανατρέπονται, αυτό και η εξουσία του. Οι συνθήκες επιβάλλουν άμεση λαϊκή παρέμβαση τώρα, για να ανακτηθούν οι απώλειες, πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες για ζωή χωρίς «αγορές», ΕΕ και μονοπώλια, με το λαό πραγματικό αφεντικό στον τόπο του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ