Παράξενες μέρες μπροστά στις 25 Γενάρη

Παράξενες μέρες μπροστά στις 25 Γενάρη

Αντικειμενικά η επικαιρότητα επισκιάζεται από τις εξελίξεις στο Παρίσι με το μακελειό που συνεχίζεται. Οι μέρες που ζούμε είναι παράξενες και σίγουρα το επόμενο διάστημα μπροστά μας θα ξεδιπλωθούν σενάρια που ήδη «τρέχουν». Τα ερωτήματα πολλά και αναπάντητα, καθώς οι διάφορες αναλύσεις των διάφορων αστικών ΜΜΕ περισσότερο μπερδεύουν, συσκοτίζουν παρά φωτίζουν την πραγματικότητα. Ποιος ωφελείται από αυτές τις εξελίξεις, σε ποιους σχεδιασμούς εντάσσονται και ποιους εξυπηρετούν; Τι σχέση έχουν οι επιθέσεις στο Παρίσι με την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων στα σύνορα της ΕΕ αλλά και μέσα στην ΕΕ; Ο «Ριζοσπάστης», και με αρθρογραφία στο σημερινό φύλλο, θέτει ερωτήματα και προβληματισμούς με βάση την πείρα που έχουμε από τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη και το λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, την αξιοποίηση τέτοιων γεγονότων σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ενίσχυση της καταστολής, ενίσχυση αντιδραστικών απόψεων κλπ. Για τις απαντήσεις επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον.

Συνωστισμός μεταγραφών

Στο εσωτερικό της χώρας «μαίνεται» στα χαρτιά η εκλογική μάχη. Στην πραγματικότητα όλα βαίνουν καλώς για το κεφάλαιο και τις επιλογές του.
- Το πρόγραμμα των αναδιαρθρώσεων θα συνεχιστεί, με άλλο όνομα αλλά αυτό το πρόγραμμα είναι που θα συνεχιστεί, διαβεβαίωσε ο Γ. Δραγασάκης του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξη στο «Αction24».
- Το χρέος θα αποπληρωθεί, με άλλον τρόπο αλλά θα πληρωθεί, βεβαίωσε με συνέντευξή του στην «Ντόιτσε Βέλε» ο Γ. Κατρούγκαλος, επίσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτά τα δεδομένα, δηλαδή με ζωντανές τις δεσμεύσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, οι ψηφοφόροι καλούνται να πάνε στην κάλπη και να διαλέξουν αν τους αρέσει το κουστούμι του Σαμαρά ή το free style του Τσίπρα.
Κι επειδή το know how -την τεχνογνωσία- εξαπάτησης του λαού το κατέχουν καλά οι έμπειροι του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, επιλέχθηκε αυτή τη φορά η διασπορά τους σε όλα τα πιθανά να διαχειριστούν την επόμενη διακυβέρνηση εκλογικά σχήματα. Οι μεταγραφές έγιναν στο «πατ κιουτ». Μέχρι να ακούσεις την Γκερέκου να δηλώνει πίστη στο ΠΑΣΟΚ μάθαινες ότι θα είναι υποψήφια της ΝΔ. Και εκεί που ρώταγες πού θα βρει στέγη η Τζάκρη ανακοίνωνε ο ΣΥΡΙΖΑ τη συμμετοχή της στα ψηφοδέλτιά του. Αυτό είναι και το γεγονός της βδομάδας. Ολο το υπουργικό συμβούλιο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μετέχει σε διάφορα ψηφοδέλτια και βεβαιώνει ότι αυτή τη φορά θα είναι στην κυβέρνηση όποιο κόμμα και αν είναι πρώτο. Εξάλλου, ποια είναι η διαφορά; Την εφαρμογή μιας και αδιαίρετης στρατηγικής, αυτής που παίρνει από τους εργάτες για να δώσει στους καπιταλιστές, έχουν αναλάβει να προωθήσουν, ανεξάρτητα από τις κάθε φορά αναγκαίες πολιτικές διαχείρισης.
Οπως ευθέως δήλωσε η Αθ. Δρέττα, που μετέχει στο Ποτάμι, δεν έχουμε διαφορές, χρειαζόμαστε απλά τρίτο πόλο που θα στηρίξει όποιο κόμμα βγει πρώτο. Εδειξε έτσι γλαφυρά πως αποστολή του Ποταμιού είναι να μαζέψει τα φερτά υλικά της μπόρας και να τα συγκεντρώσει στον ταμιευτήρα, καθώς το κύριο είναι ποιος έχει στα χέρια του τις μηχανές και αυτές, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, παραμένουν στους καπιταλιστές.
Από την πλευρά του, ο επίδοξος νέος κυβερνήτης, ο ΣΥΡΙΖΑ, διαγκωνίζεται πλέον απροκάλυπτα με τη ΝΔ για το ποιος καλύτερα θα ενισχύσει την κερδοφορία του κεφαλαίου, την «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας, την αποπληρωμή του χρέους, αποδεικνύοντας ότι δεν μπορούν να υπάρχουν προσδοκίες για φιλολαϊκή πολιτική από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η ζωή, εξάλλου, έχει δείξει πως «αριστερές κυβερνήσεις», τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, έγιναν οι «γέφυρες» για πιο «δεξιές» πολιτικές.

Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ

Δεν πρόλαβε το ΚΚΕ, με την εκλογική του διακήρυξη, να δείξει τι θα είναι εδώ την επομένη των εκλογών και έσπευσαν με διάφορους τρόπους οι αστικές δυνάμεις να επιβεβαιώσουν ότι:
- Την επόμενη μέρα, όποια και αν είναι η νέα κυβέρνηση, θα είναι εδώ και θα συνεχίζουν να ματώνουν το λαό η ΕΕ και τα «μνημόνια διαρκείας», παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα που ζητάει το κεφάλαιο για να γίνει πιο ανταγωνιστικό στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.
- Θα είναι εδώ το σύνολο των αντιλαϊκών νόμων που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις και τους οποίους δεν πρόκειται να καταργήσουν.
- Θα είναι εδώ το δυσβάσταχτο χρέος, το οποίο αναγνωρίζουν οι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της ΕΕ, καλώντας το λαό να το πληρώσει, που δεν το δημιούργησε και δεν το χρωστάει.
- Θα είναι εδώ οι αντιθέσεις και οι καβγάδες μέσα στην Ευρωζώνη για τη διαχείριση των ελλειμμάτων και των χρεών, που δημιουργούνται από τους καπιταλιστές και αποπληρώνονται με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος, τη δύναμη του ισχυρότερου, σε βάρος πάντα των λαϊκών συμφερόντων.
- Πάνω από όλα, θα είναι εδώ το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, εγχώρια και ξένα, που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας, την πραγματική εξουσία και θα απαιτούν και στη φάση της όποιας ανάκαμψης ακόμη περισσότερα προνόμια, σε βάρος πάντα του λαού. Προκειμένου να επενδύσουν, απαιτούν ακόμη πιο φτηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη. Η ανεργία θα είναι εδώ ακόμη και αν γίνουν κάποιες επενδύσεις.
- Θα είναι εδώ η εξουσία του κεφαλαίου, το κράτος που υπηρετεί σταθερά τα συμφέροντα των μονοπωλίων σε βάρος του λαού και οριοθετεί το ρόλο κάθε κυβέρνησης.
- Ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων με την τρόικα και τη μετάβαση στη νέα φάση επιτήρησης, τα μονοπώλια ζητούν νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως την πλήρη διάλυση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, τη νέα μείωση στους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης. Γι' αυτό, σε κρίση ή ανάκαμψη, καμία ανακούφιση του λαού δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αγώνα, χωρίς σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ισότητα προς τα κάτω

Ηδη από τις πρώτες προεκλογικές παρουσίες, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έκαναν καθαρό ότι και οι δύο προωθούν την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου με μέτρα του τύπου «παίρνω από τους φτωχούς για να ενισχύσω τους εξαθλιωμένους» και τα οποία δε στοιχίζουν για το κεφάλαιο. Υπηρετούν το στόχο του κεφαλαίου, να είναι η βάση των μισθών και των συντάξεων το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα της εξαθλίωσης.
Ο ένας μοιράζει τα «κοινωνικά μερίσματα», ο άλλος υπόσχεται συσσίτια και επιστροφή της 13ης σύνταξης μόνο για τους πιο εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Ακόμη και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για επαναφορά του κατώτατου μισθού είναι κενό γράμμα, αφού δεν αγγίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους, ιδιαίτερα νέους, που δουλεύουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και δεν παίρνουν ούτε και αυτόν το μειωμένο κατώτατο μισθό. Καλλιεργεί, στην ουσία, τη γνωστή αντιδραστική προπαγάνδα για «ρετιρέ» και «υπόγεια», που ανοίγει το δρόμο για να ισοπεδωθεί η πλειοψηφία των εργαζομένων με καλύτερους μισθούς. Ας μην ξεχνάμε ότι σε πολλές χώρες της ΕΕ η αποσπασματική αύξηση του κατώτατου μισθού, χωρίς επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, χρησιμοποιήθηκε για να συμπιεστεί ο μέσος μισθός.

Σωτήρες της συμφοράς

Εσχατη αλλά δοκιμασμένη τακτική, επανέρχεται αυτές τις μέρες το επιχείρημα απελπισίας: Να φύγουν αυτοί και ας έρθει όποιος άλλος. Και όμως, τόσες και τόσες φορές ως τώρα οι «σωτήρες» αποδείχτηκαν στη συνέχεια οι «χειρότερες κυβερνήσεις από όλες», για να έρθουν οι επόμενοι και πάει λέγοντας... Και όσοι επόμενοι και αν ήρθαν τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο για τη ζωή των χιλιάδων εργατικών οικογενειών. Το αντίθετο. Η ζωή χειροτέρευε... Η λογική του «...να έρθουν οι επόμενοι και βλέπουμε» μέχρι σήμερα δε βοήθησε το λαό να αναμετρηθεί με την αντιλαϊκή πολιτική.

Δύναμη στο ΚΚΕ, δύναμη στο λαό

Αντίθετα, το δυνάμωμα του ΚΚΕ και στις εκλογές έχει αποδειχτεί ξανά και ξανά πως είναι αυτό που μπορεί να γεννήσει το πραγματικά διαφορετικό την επόμενη μέρα. Μόνο το ΚΚΕ αξιοποίησε και την εκλογική του δύναμη πάντα προς όφελος του λαού. Μόνο το ΚΚΕ σήμερα ζητάει από το λαό να σταθεί στα πόδια του, να χτίσει τη δική του συμμαχία, να ανοίξει δρόμο για τη δική του εξουσία. Και αυτό το δρόμο μόνο ένα δυνατό ΚΚΕ - δύναμη του λαού μπορεί να τον τραβήξει μπροστά.
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται τις μέρες που απομένουν να πάρουν φωτιά τα πόδια όλων μας: Των μελών, των οπαδών και των φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των λαϊκών ανθρώπων που προβληματίζονται για τις εξελίξεις, βλέπουν με συμπάθεια το ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί του. Να κάνουμε τη νύχτα μέρα, για να φτάσει παντού το κάλεσμα για ενίσχυση του ΚΚΕ, να συζητηθεί πλατιά η πρόταση διεξόδου του Κόμματος.