ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΣΑΡΛΙ ΕΜΠΝΤΟ» Ενέργεια κατά των λαών με πολλαπλές στοχεύσεις

ΜΑΚΕΛΕΙΟ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΣΑΡΛΙ ΕΜΠΝΤΟ»

Ενέργεια κατά των λαών με πολλαπλές στοχεύσεις

Το ζήτημα αντιμετώπισης της ισλαμικής τρομοκρατίας αξιοποιείται ως στοιχείο στην ενδοαστική διαπάλη

Από την επιχείρηση της αστυνομίας στο εβραϊκό παντοπωλείο στο Παρίσι

Το μακελειό της περασμένης Τετάρτης στο σατιρικό περιοδικό «Σαρλί Εμπντο» («Charlie Hebdo») στο Παρίσι με 12 νεκρούς και 11 τραυματίες, καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν με τις επιθέσεις σε αστυνομικούς και σε ισλαμικούς λατρευτικούς χώρους, σημάδεψαν τη βδομάδα που φεύγει και άλλαξαν την ατζέντα της συζήτησης. Ηδη έχουν προγραμματιστεί δύο σύνοδοι «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας». Η πρώτη γίνεται σήμερα, Κυριακή, στο Παρίσι από τους υπουργούς Εσωτερικών της ΕΕ και των ΗΠΑ, ώστε, όπως λέει το πρόγραμμα, «να ανταλλάξουν απόψεις για την κοινή αυτή πρόκληση που μας απευθύνουν οι τρομοκράτες και η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί συλλογικά στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πέραν αυτής» και να εξεταστούν «τρόποι εντοπισμού τρομοκρατικών απειλών, σύλληψης ξένων μαχητών και αποτροπής του βίαιου εξτρεμισμού». Και η δεύτερη ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, καθώς η, προγραμματισμένη για τις 12 Φλεβάρη, Σύνοδος Κορυφής θα εξελιχθεί σε ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής με θέμα την τρομοκρατία. Την ίδια ώρα, η προγραμματισμένη, επίσης για σήμερα, συνάντηση του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, και της Γερμανίδας καγκελαρίου, Αγκελα Μέρκελ, μαζί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, στο Στρασβούργο, λόγω των γεγονότων στη Γαλλία, αναβλήθηκε. Επίσης, σήμερα έχει προγραμματιστεί μεγάλη συγκέντρωση «καταδίκης της τρομοκρατίας και υπεράσπισης της ελευθέριας», όπου αναμένεται να πάρουν μέρος πολλοί ηγέτες χωρών της ΕΕ, δήθεν ευαίσθητοι για την ανάπτυξη του φαινομένου που αποκαλούν «πόλεμο των ισλαμιστών εξτρεμιστών κατά της Ευρώπης».

Τα γεγονότα

Την Τετάρτη, όπως ανακοινώθηκε, δράστες της επίθεσης στο περιοδικό όπου γάζωσαν με καλάσνικοφ 12 εργαζόμενους, ανάμεσά τους και τους διάσημους σκιτσογράφους Ζορζ Βολίνσκι, Ζαν Καμπίτ, Στεφάν Σαρμπονιέρ και Μπερνάρ Βελάκ, ήταν δύο Γάλλοι υπήκοοι, τα αδέλφια Σερίφ και Σαγίντ Κουασί, αλγερινής καταγωγής, που είπαν ότι εκδικήθηκαν για λογαριασμό των τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» και του αρχηγού του, Αμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, γιατί το περιοδικό έβαλε κατά του, ενώ και παλιότερα, το 2011, είχε δεχτεί επίθεση γιατί δημοσίευσε προκλητικά σκίτσα κατά του προφήτη Μωάμεθ. Ετσι άνοιξε η «βεντέτα» στη βάση των θρησκευτικών διαχωρισμών. Υπήρξε, επίσης, επίθεση σε αστυνομικούς στην περιοχή Μονρούζ, με μια νεκρή αστυνομικό, από άλλο τζιχαντιστή Γάλλο υπήκοο, τον Αμεντί Κουλιμπαλί, που ανήκε στην ίδια ομάδα με τους άλλους δύο δράστες. Εγιναν, επίσης, επιθέσεις με εμπρηστικούς μηχανισμούς, προφανώς αντισλαμιστών, σε λατρευτικούς χώρους. Την Παρασκευή, επίσης, υπήρξαν 2 περιπτώσεις ομηρίας των τριών τζιχαντιστών, σε εκτυπωτική επιχείρηση βόρεια του Παρισιού οι πρώτοι και σε εβραϊκό παντοπωλείο με 19 ομήρους ο δεύτερος, που τελικά προκάλεσαν μια τεράστια στρατιωτική επιχείρηση (γίνεται λόγος για 80.000 αστυνομικούς, στρατιώτες και άνδρες ειδικών δυνάμεων), που κατέληξε σε εκτέλεση των τριών και στο θάνατο 4 ομήρων στο περιστατικό στο παντοπωλείο.

Η ισλαμοφοβία στοιχείο στην ενδοαστική αντιπαράθεση

Ολα αυτά «εκτόξευσαν» τα επίπεδα τρομοϋστερίας στο έπακρο. Η Γαλλία, πάντως, εμφανιζόταν σε «ετοιμότητα» εδώ και καιρό για τον κίνδυνο ενός «τρομοκρατικού χτυπήματος», όπως και μια σειρά άλλες κυβερνήσεις (σε Βρετανία, Αυστραλία κτλ.). Κάποιοι, μάλιστα, χαρακτήρισαν τα τελευταία γεγονότα ως την «11η Σεπτέμβρη της Γαλλίας και της Ευρώπης». Αν κάτι, όμως, πρέπει να δούμε, πέρα από την αυτονόητη καταδίκη της δολοφονικής επίθεσης στο σατιρικό περιοδικό, είναι το βασικό στοιχείο ποιόν εξυπηρετεί αυτή η επίθεση. Η νέα αυτή πράξη βαρβαρότητας, που σκόρπισε το θάνατο και τον τρόμο σε αθώους ανθρώπους, στρέφεται σε βάρος όχι μόνο των λαών της Γαλλίας και της Ευρώπης αλλά συνολικά των λαών.
Ηδη τους τελευταίους μήνες, ενώ η αντιλαϊκή - αντεργατική επίθεση κλιμακώνεται σχεδιασμένα σε κάθε ήπειρο, καθώς η κρίση και η ύφεση σημαδεύουν έντονα το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, από τη μια πλευρά, «τρομοκράτες» ξεδιπλώνουν τη δράση τους σε όλο και περισσότερες περιοχές του πλανήτη (εκτός από την επέλαση του «Ισλαμικού Κράτους», βλέπε και «τρομοκρατικά χτυπήματα» σε Καναδά και Αυστραλία), ενώ, από την άλλη πλευρά, ένας «διεθνής συνασπισμός» που συγκροτείται στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» αναλαμβάνει δράση, όχι μόνο στρατιωτική, σε Ιράκ και Συρία, αλλά και πολιτική - ιδεολογική, μέσα από μια νέα καλοσχεδιασμένη επιχείρηση παραπλάνησης των λαών, ώστε να πειστούν ότι έχουν και πρέπει να έχουν κοινές ανησυχίες και αγωνίες με τους ιμπεριαλιστές αλλά και ότι οι ιμπεριαλιστές είναι αυτοί που θα τους σώσουν από κάθε είδους «τρομοκράτη».
Το όλο, δε, φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας εκτυλίσσεται σε μια περίοδο που οξύνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, η διαπάλη των μονοπωλιακών ομίλων σε πολλές περιοχές του πλανήτη και ειδικά στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγωγών μεταφοράς τους, τις αγορές και τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα.

Κελεύσματα «ενότητας» στην υποταγή

Οχι τυχαία οι αστοί άρπαξαν την ευκαιρία: «Οσα συνέβησαν χτες στο Παρίσι πρέπει να προβληματίσουν όλους μας. Η ισλαμική τρομοκρατία αποτελεί πλέον μια σημαντική απειλή για την Ευρώπη» έγραφε την Πέμπτη η «Καθημερινή», στο πρωτοσέλιδο κύριο σχόλιό της με τίτλο «Η απειλή και η Ελλάδα».
«Τι προέχει σήμερα; Η ίδια η Ευρώπη να πάρει το μάθημα: Να αντιληφθεί ότι, αντί να συνεχίσει να τρώει τις σάρκες της και να διασπά τον εαυτό της, οφείλει να στρέψει τις δυνάμεις και την ενέργειά της στην προστασία των αξιών και των πολιτών της από κάθε τέτοιου είδους επιβουλή» υπογράμμιζε την επόμενη το «Βήμα».
«Την επαύριο της χειρότερης τρομοκρατικής επίθεσης των τελευταίων δεκαετιών, η Γαλλία χρειάζεται να επανεξετάσει την πολιτική προστασίας των δημοσιογράφων και άλλων ευάλωτων στόχων στην επικράτειά της» σημείωσε η «Ουάσινγκτον Ποστ», ενώ δεν έλειψαν και ακόμα πιο απροκάλυπτα επικίνδυνες επισημάνσεις, όπως αυτή που έκανε αρθρογράφος στο περιοδικό «Νιου Γιόρκερ»: «Το σημερινό Ισλάμ περιλαμβάνει μια σημαντική μειοψηφία που πιστεύει στη βία, αν δεν την ασκεί κιόλας».
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, περισσότερο ή λιγότερο «ανοικτά», τα επιτελεία της αστικής τάξης έσπευσαν (όπως ήταν φυσικό) να αξιοποιήσουν την επίθεση για να ζητήσουν συστράτευση και ενότητα στις αξίες της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας». Το σύνθημα έδωσε ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, που, σε μήνυμά του το βράδυ της Τετάρτης, έσπευσε να υπερασπιστεί την πρωταγωνιστική «συμβολή» της Γαλλίας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που βέβαια όχι μόνο δεν απελευθερώνουν αλλά αιματοκυλούν και ξεσπιτώνουν τους λαούς. «Το καλύτερό μας όπλο είναι η ενότητά μας, η ενότητα όλων των συμπολιτών μας απέναντι σ' αυτήν τη δοκιμασία» επισήμανε, αφού νωρίτερα είχε υποστηρίξει ότι είναι «το ιδανικό της δικαιοσύνης και της ειρήνης που η Γαλλία μεταφέρει σε όλη τη διεθνή σκηνή και αυτό το μήνυμα της ειρήνης, της ανεκτικότητας, που υπερασπιζόμαστε, μέσα και από τους στρατιώτες μας που πολεμούν ενάντια στην τρομοκρατία και το φονταμενταλισμό».
Στη χώρα μας ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, αξιοποιώντας τα γεγονότα στην Γαλλία σε προεκλογική του ομιλία, προχώρησε σε μια άθλια αξιοποίησή τους περί «λαθρομετανάστευσης» για να απευθυνθεί σε συγκεκριμένο συντηρητικό ακροατήριο.
Βέβαια, υπάρχει ένα σημείο που όλοι οι αστοί θέλουν να θάψουν όσο πιο βαθιά μπορούν: Το ότι οι «τζιχαντιστές» και «εξτρεμιστές», που σήμερα όλοι καταδικάζουν, εκπαιδεύτηκαν, εξοπλίστηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και με τις ευλογίες και με τη σχεδιασμένη στήριξη ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τις ΗΠΑ, της ΕΕ, της Τουρκία, τις πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου. Τέτοιες δυνάμεις μπορεί σήμερα να καταγγέλλουν τους «τζιχαντιστές» αλλά μέχρι πολύ πρόσφατα επιδοκίμαζαν το ρόλο του «Ισλαμικού Κράτους» στην προώθηση νέων «ισορροπιών» στη Μέση Ανατολή, στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. Κρύβουν ότι αυτές οι επεμβάσεις μακελεύουν τους λαούς, ξεριζώνουν τους ανθρώπους, διογκώνουν τα μεταναστευτικά κύματα.
Ταυτόχρονα, η προώθηση της ατζέντας του «πολέμου της τρομοκρατίας», του περιορισμού της παράνομης μετανάστευσης, της ισλαμοφοβίας ρίχνει νερό το μύλο των αστικών εκείνων δυνάμεων που προβάλλουν ως εχθρό το μετανάστη, που βρίσκονται σε διαπάλη με την άλλη μερίδα της αστικής τάξης που θέλουν να τους αξιοποιήσουν ως φτηνό εργατικό δυναμικό για την ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ετσι, τα γεγονότα στη Γαλλία δυνάμωσαν τις φωνές, όπως η Μαρί Λέπεν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία, το εθνικιστικό Κόμμα Ανεξαρτησίας της Βρετανίας του Νέιτζελ Φάρατζ, την αντιδραστική «Λίγκα του Βορρά» στην Ιταλία, τους ακροδεξιούς του Βίλτερς στην Ολλανδία και ήρθαν να πατήσουν στο ήδη διαμορφούμενο ξενοφοβικό κλίμα στη Γερμανία με τους «Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά του Εξισλαμισμού της Δύσης») (PEGIDA).

Αλλα πρέπει να είναι τα κριτήρια των εργαζομένων

Ολες αυτές οι δυνάμεις είναι κομμάτι της αστικής πολιτικής που ενδέχεται να αξιοποιηθεί ως μια εναλλακτική από το κεφάλαιο. Αυτή η αντιπαράθεση, που είναι υπαρκτή και πρέπει να την παίρνουμε υπ' όψιν, δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων, ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής, θρησκευτικής ή πολιτισμικής διαφοροποίησης.
Οι εργαζόμενοι, αν μπουν σε αυτούς τους τεχνητούς διαχωρισμούς, μόνο χαμένοι μπορεί να βγουν. Επίσης, δεν πρέπει να παραπλανηθούν από τις σειρήνες περί εθνικής ενότητας και σταθερότητας και τα κελεύσματα των αστών που εμφανίζονται ως ευαίσθητοι για το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Πρέπει να σκεφτούν ποιος ωφελείται από την τρομοκρατία, την ενίσχυση των συντηρητικών αντανακλαστικών αν όχι οι δυνάστες και οι εκμεταλλευτές τους, που βολεύονται οι εργαζόμενοι να σφάζονται μεταξύ τους αφήνοντας στο απυρόβλητο τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες του.

Δ. Κ. - Α. Μ.