Προεκλογικές «αλήθειες» και «ελπίδες»

Προεκλογικές «αλήθειες» και «ελπίδες»

Λίγες μόλις ώρες από την προκήρυξη των εκλογών, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, καβαλίκεψαν ο καθένας το δικό του προπαγανδιστικό άλογο, προκειμένου να το αξιοποιήσουν σαν «Δούρειο Ιππο» για τα λαϊκά συμφέροντα. Σας λέμε την «αλήθεια», γράφει η προμετωπίδα της κυβερνητικής προπαγάνδας της ΝΔ. Είμαστε η «ελπίδα» μοστράρει το δικό του σύνθημα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ποια είναι η «αλήθεια» που ευαγγελίζεται η ΝΔ; Μα, φυσικά, η συνέχιση της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής. Η αδυσώπητη εφαρμογή όλων των αντεργατικών και αντιλαϊκών νόμων που έχουν ψηφιστεί. Κι αν αυτά δεν αρκούν, η ετοιμότητά της να προσθέσει όποια νέα μέτρα συμφωνηθούν με την τρόικα, αφού αυτό επιβάλλει το συμφέρον της αστικής τάξης και ο σεβασμός στις συνθήκες και στο πλαίσιο που υπαγορεύει η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ.
Η επίκληση των «δυσκολιών» του διεθνούς περίγυρου, που φτάνει μέχρι την τρομοκράτηση του λαού, στο ενδεχόμενο που αποφασίσει ο ίδιος με την πάλη του να πάει κόντρα, ή ο «ρεαλισμός» που πλασάρουν ορισμένα στελέχη της ΝΔ, απέναντι στο πλαίσιο των συμφωνιών με τους δανειστές, σαν να μην είναι αυτές προϊόν συμβιβασμού για λογαριασμό του κεφαλαίου, είναι το απαραίτητο «χωνευτικό», για να γίνει εύπεπτη η κυβερνητική προπαγάνδα από το λαό. Για να παγιδευτούν, για άλλη μια φορά, μπροστά στην κάλπη οι ψήφοι λαϊκών στρωμάτων.
Είναι γεγονός ότι προπαγανδιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση απέναντι στη ΝΔ. Αλλωστε, η «ελπίδα» πάντα πουλάει, πολύ περισσότερο που η «αλήθεια» της ΝΔ «δοκιμάστηκε» στα 2,5 τελευταία χρόνια και ο λαός έχει άμεση πείρα των συνεπειών της. Ποια είναι όμως αυτή η «ελπίδα» που λανσάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, πλασάροντας τον εαυτό του σαν το νέο, επίδοξο «σωτήρα»; Αν το 2012 ήταν το «καταργώ» και «σχίζω τα μνημόνια», φτάσαμε λίγο πριν τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητά να του δοθεί η ψήφος για «ισχυρή διαπραγμάτευση» και «εφαρμογή του προγράμματος της ΔΕΘ»!
Ετσι, στο δημόσιο λόγο των στελεχών του, ακούμε ότι «το μνημόνιο δεν καταργείται με έναν νόμο», πως στο πρόγραμμα τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ «δεν υπάρχει η κάλυψη των απωλειών» που επιβλήθηκαν στη διάρκεια των μνημονίων κ.ά.

Ψίχουλα στους συνταξιούχους

Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκαν οι εκλογές, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος της εργατικής πολιτικής Δ. Στρατούλης, σε ερώτηση για το τι σημαίνει κατάργηση του μνημονίου από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε επί λέξει: «Είμαστε πανέτοιμοι από την πρώτη μέρα, αν με το καλό είμαστε κυβέρνηση με την ψήφο του ελληνικού λαού, θα αρχίζουμε να εφαρμόζουμε το πρόγραμμα που είχε ανακοινώσει ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ. Τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση, τα μέτρα επανεκκίνησης της οικονομίας, μέτρα επαναφοράς της εργατικής νομοθεσίας και των εργασιακών δικαιωμάτων...».
Ετσι φτάσαμε από την «κατάργηση των μνημονίων» στην εφαρμογή των «εξαγγελιών της ΔΕΘ». Οσο, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ δυναμώνει τα ντεσιμπέλ της «ελπίδας», τόσο αντιστρόφως συρρικνώνει το περιεχόμενό της. Διότι γίνεται φανερό ότι η κατάργηση των μνημονίων έχει τόση σχέση με τις εξαγγελίες της ΔΕΘ, όσο ο φάντης με το ρετσινόλαδο!
Και εξηγούμε: Το μοναδικό μέτρο που προτάθηκε στη ΔΕΘ σχετικά με το Ασφαλιστικό, ήταν η απόδοση της 13ης κύριας σύνταξης και αυτή μόνο στους συνταξιούχους με κύρια σύνταξη κάτω των 700 ευρώ. Τη συνολική ετήσια δαπάνη γι' αυτό, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ την αποτίμησε στο ποσό των 540 εκ. ευρώ, δηλαδή μόλις στο 2% της συνολικής ετήσιας δαπάνης για τις συντάξεις το 2014.
Τι θα γίνει όμως με τα δισ. ευρώ που χάνουν κάθε χρόνο οι συνταξιούχοι από τις περικοπές των συντάξεων και τα χαράτσια; Αυτά πότε θα σταματήσουν να κατατρώνε το πενιχρό τους εισόδημα; Τι θα γίνει με τις επικουρικές συντάξεις που εξαερώνονται και τη νέα νομοθεσία που δεν εγγυάται ούτε τις επικουρικές, ούτε τα εφάπαξ; Τι θα γίνει με τα αποθεματικά των Ταμείων, που χάθηκαν από το περίφημο «κούρεμα»; Για όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει την παραμικρή νύξη. Και δεν είναι μόνο το ζήτημα των περικοπών.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ δε λέει κουβέντα για ολόκληρο το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα που επιβλήθηκε με εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων: Την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, την κατάργηση της 35ετίας και την επιβολή 40 χρόνια Ασφάλισης για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη, την κατάργηση όλων των ειδικών ηλικιακών ορίων, όπως π.χ. για τις μητέρες εργαζόμενες με ανήλικα παιδιά, τα νέα δεδομένα για τις αναπηρικές συντάξεις, τη συρρίκνωση του καθεστώτος των ΒΑΕ και πάει λέγοντας.

«Κομπίνα» με εργασιακά και κατώτατο μισθό

Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με τα εργασιακά. Πέραν της θολής - τουλάχιστον - διακήρυξης για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, στις εξαγγελίες της ΔΕΘ δεν υπάρχει η παραμικρή κουβέντα για τη ζούγκλα που έχει επιβληθεί στην αγορά εργασίας μέσα από δεκάδες νόμους και διατάξεις που ψηφίστηκαν για τις εργασιακές σχέσεις, όπως δεν υπάρχει καμία δέσμευση για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε λέει ότι θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό για όλους, αφού στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι χαμηλοί μισθοί είναι αποτέλεσμα της ημιαπασχόλησης, της μερικής απασχόλησης, ή της εκ περιτροπής εργασίας, που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπόσχεται να καταργήσει. Ενδεικτικά, μόνο το 2014 ένας στους τέσσερις εργαζόμενους απασχολούνταν με μερική και εκ περιτροπής εργασία και ο μισθός τους δεν ξεπερνούσε τα 200 με 300 ευρώ μεικτά. Αρα, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι ο κατώτατος μισθός θα επιστρέψει στα 751 ευρώ μεικτά, η συντριπτική πλειοψηφία των χαμηλά αμειβομένων, θα παραμείνει στην ίδια κατάσταση.
Σημειώνουμε, ωστόσο, ότι στην πρόταση νόμου που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε συνέχεια της εξαγγελίας στη ΔΕΘ, δεν υπήρχε πουθενά το 751! Αντίθετα, γινόταν λόγος για αποκατάσταση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που σημαίνει ότι ο κατώτερος μισθός θα καθοριστεί από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τον ΣΕΒ. Πόσες «ελπίδες» μπορεί να τρέφει κανείς ότι οι «κοινωνικοί εταίροι» θα αποφασίσουν αυξήσεις 22% (τόσο πρέπει να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός για να επανέλθει στα 751 ευρώ μεικτά για τους πάνω από 25 ετών), με αυτή τη συνδικαλιστική πλειοψηφία και χωρίς πραγματική ταξική σύγκρουση, την οποία όμως ξορκίζει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Καθρεφτάκια στους ανέργους

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνηθίζει να μιλάει κατά κόρον για την «ανθρωπιστική κρίση». Ομως στο διά ταύτα, τα μέτρα που αναφέρονται στο πρόγραμμα της ΔΕΘ, είναι πίσω ακόμα και από τις φραστικές εξαγγελίες προηγούμενων ετών, όταν έταζε ότι θα φέρει το επίδομα ανεργίας στα 461 ευρώ και θα διπλασιάσει την περίοδο παροχής του! Πέρα από τις γενικές αναφορές, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται τώρα ότι θα ανακυκλώσει τα σημερινά επιδόματα με «κοινωνικά κριτήρια». Θυμίζουμε ότι μόνο ένας στους δέκα εγγεγραμμένους ανέργους παίρνει επίδομα ανεργίας.
Το ποια είναι η απάντηση σε όλα τα προηγούμενα ερωτήματα, για τα οποία στη ΔΕΘ δεν ανέφερε τίποτα, προκύπτει από τις διαβεβαιώσεις του ότι θα κινηθεί εντός του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ, ότι θα έχει ως προτεραιότητα τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας και της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Σιωπά επειδή δεν μπορεί να δεσμευτεί για αναπλήρωση των απωλειών των εργαζομένων, αφού είναι δεσμευμένος αλλού, στο κεφάλαιο και τα συμφέροντά του.
Από αυτήν τη σκοπιά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεπής. Γιατί η ηγεσία του γνωρίζει ότι η κατάργηση όλων των παραπάνω αντεργατικών μέτρων, το «σχίζω τα μνημόνια» δεν μπορεί να γίνει μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η κατάργηση των μνημονίων προϋποθέτει σύγκρουση με την ΕΕ και των δεσμών του κεφαλαίου, ανατροπή του πλαισίου αυτού.
Αυτό που εμμέσως αναγνωρίζει αλλά δεν ομολογεί ανοιχτά ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει σήμερα να το κατανοήσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Να μην αναθέσουν, λοιπόν, τυφλά τις ελπίδες τους, σε ένα πρόγραμμα κομμένο και ραμμένο στο μονόδρομο που υπαγορεύει το συγκεκριμένο πλαίσιο. Μπροστά στην κάλπη να αποφασίσουν με κριτήριο ποια δύναμη εναντιώνεται σε αυτό το πλαίσιο, ποιο κόμμα δε συμμορφώνεται και δεν αναγνωρίζει τις επιταγές του αντιλαϊκού αυτού πλαισίου. Μια τέτοια δύναμη υπάρχει. Είναι το ΚΚΕ.