Όπως σε κάθε εκλογική μάχη, έτσι και τώρα αναλύουμε τα τηλεοπτικά προεκλογικά σποτ των κομμάτων. Ή μήπως να πούμε τρολεκλογικά; Χωρίς εισαγωγές και καθυστερήσεις ξεκινάμε:
ΣΥΡΙΖΑ
Το σποτάκι με τον Τσίπρα να βαδίζει προς το στάδιο σαν άλλος σούπερ σταρ με τις Τσιπρίτσες να εκστασιάζονται, έτοιμες να του σκίσουν το πουκάμισο θυμίζει πολύ τη διαφήμιση του ΓΑΠ με το περίφημο “Πάμε” πριν από μερικά χρόνια. Το κοντινό προφίλ πλάνο που του κάνουν αποκαλύπτει το βαθύ πράσινο φόντο. Το σύνθημα  το μέλλον ξεκίνησε είχε χρησιμοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη. Πολλές συμπτώσεις βρε παιδί μου…
Πάντως είμαστε σε μια περίοδο που το τρολάρισμα πάει κι έρχεται. Συνεπώς θα ήταν πιο εμπνευσμένο ένα σποτάκι κάπως έτσι: ο κόσμος να αδημονεί, ο Τσίπρας να ετοιμάζεται στα παρασκήνια, πολλά κοντινά πλάνα και ξαφνικά να τραγουδάει το “στη ντισκοτέκ την παλιά”, να βγαίνει η Ελπίδα και τότε να παίζει το “Η Ελπίδα Ήρθε”. Ξέφρενο πάρτι να στήνεται στις εξέδρες και κοντινά σε νεαρές συριζαίες που κλαίνε όπως οι κορεάτισες με τον Κιμ.
ΝΔ
Εντάξει, ό,τι και να έχεις σκεφτεί για το σποτάκι με τον μικρό Νικόλα έχει ήδη ειπωθεί. Τα άλλα δύο έχουν εξίσου πολλές αναγνώσεις. Ας τα συνδέσουμε λίγο:
Δουλεύεις, πας να βγάλεις φωτοτυπία και εκεί που σκέφτεσαι αν θα βγούμε από το ευρώ χαλάει το φωτοτυπικό. Είναι άμεσο το υπονοούμενο ότι με ΝΔ κυβέρνηση τα μόνα εκτυπωτικά που χάλασαν από τη σκουριά ήταν αυτά που έκοβαν δραχμές. Πάντως θα ήταν καλύτερο εκεί που σκέφτεται ο εργαζόμενος να μονολογεί: όταν ξεκίνησε τις μεταρρυθμίσεις η κυβέρνηση Μητσοτ…. εκεί να χαλάει το φωτοτυπικό και μετά να το επιδιορθώνει ο Σαμαράς, ο οποίος θα έχει πεταχτεί αφού τελείωσε την επίδειξη τάπερ σε μια παραδοσιακή ελληνική οικογένεια. Και μάλιστα εκεί που θα κάθεται ο Σαμαράς στο τραπέζει θα βγάζει το πουκάμισο, από μέσα θα φαίνεται το S του Samarman και θα πετάει, δίνοντας μια γροθιά στο μετεωρίτη του ΣΥΡΙΖΑ, διαλύοντάς τον και στη συνέχεια να προσγειώνεται στο γραφείο με τον χαλασμένο εκτυπωτή. Επίσης εκεί θα έπρεπε να ακούγεται ο εξής διάλογος:
– Τι έπαθε το μηχάνημα;
-Ήρθε μια ξανθιά με τατουάζ περικεφαλαία και τύπωνε όλο το βράδυ πεντακοσάευρα
-Αλήθεια;
- Λέμε την αλήθεια. Νέα Δημοκρατία_
Το ΠΟΤΑΜΙ
Εντάξει εκεί τα πράγματα ήταν αναμενόμενα. Ο Σταύρος θα ήταν το κεντρικό πρόσωπο. Μόνο που δεν πρόσεξαν να του βάλουν να πει ένα κείμενο χωρίς πολλά “σίγμα”. Από ένα σημείο και μετά ακούγεται σαν χαλασμένο ραδιόφωνο. Επίσης αυτό που επιβεβαιώσαμε αυτή την προεκλογική περίοδο είναι ότι ο Σταύρος είναι κλεπτομανής. Κλέβει ασύστολα ότι βρει και του αρέσει. Θα τα έψαχνα όλα τώρα για του λόγου το αληθές, αλλά θα με πάρει η νύχτα. Το βίντεο των ευρωεκλογών με την πρώτη φορά, τη λιποθυμία μιας νεαρής πίσω ακριβώς από τον Σταύρο, τα αφισάκια, τα πάντα. Αλλά ας το δούμε λίγο πιο αναλυτικά:
ποταμι
Οι ψηφοφόροι του Ποταμιού πρέπει να είναι λίγο ηλίθιοι. Πάει η άλλη στο ΑΤΜ, πατάει τρια πλήκτρα και περιμένει λεφτά. Και φεύγει απογοητευμένη επειδή δεν βρήκε τίποτα.
Πιο πριν χαρούμενοι, ατσαλάκωτοι εργαζόμενοι σε εκτυπωτήριο -τεράστιο υπονοούμενο- και μικρά παιδιά να παίζουν ανέμελα. Κάπου εκεί ορκίζομαι ότι είδα τον Λένιν και μετά τον Σταύρο. Μα καλά ρε αγόρι μου, 30 χρόνια κάνεις τηλεόραση δεν έχεις μάθει ότι δεν κάνουμε εξωτερικά γυρίσματα σε δρόμους με κίνηση; Από τον Σταύρο για να είμαι ειλικρινής περίμενα κάτι καλύτερο. Για την ακρίβεια περίμενα να κλέψει κάτι καλύτερο.
ΠΑΣΟΚ
Σε επίπεδο τρολαρίσματος η διαφήμιση με το αεροπλάνο είναι μακράν η κορυφαία. Γιατί όπως και να το κάνουμε, το ΠΑΣΟΚ όταν θέλει μπορεί ακόμα και στο τρολάρισμα να αποδείξει ποιος είναι το αφεντικό. Στο σοβαρό που πήγε να γυρίσει, εκείνο με τις γωνίες και τα τετράγωνα απέτυχε. Κανείς δεν θέλει να λύσει προβλήματα τριγωνομετρίας. Να μας πείτε τι να ψηφίσουμε θέλουμε, όπως παλιά που βάζατε απλούς ανθρώπους να μας πουν ότι ψηφίζουν πασοκ.
ΚΚΕ
Είπε και το ΚΚΕ να τρολάρει και του την έπεσαν για πνευματικά δικαιώματα. Έτσι αποσύρθηκε το Ήταν Ψεύτικα του Άκη Πάνου και επιστρέψαμε στα παλιά κλασικά σποτάκια. Πάντως εγώ θα ξανάκανα μια προσπάθεια με το Ψεύτικα τα δάκρυά σου της Άννας Βίσση για ευνοήτους λόγους.
Ανεξάρτητοι Έλληνες
Εντάξει δεν μπορώ να πω τίποτα. Εκεί που νομίζεις ότι δεν υπάρχει χειρότερο από το να βλέπεις τον Καμμένο να αναπνέει ανατριχιαστικά πίσω από το αυτί ενός παιδιού, του μικρού Αλέξη, σκάνε οι μαντινάδες με τον Μπόμπ τον Μάστορα και σηκώνεται το τηλεκοντρόλ και σε χτυπάει όπως το χτυπάς εσύ όταν δεν πιάνουν οι μπαταρίες για να ξεκολλήσεις.
Αυτή η προεκλογική περίοδος είχε πολλά παιδάκια, πολλά μέσα μεταφοράς (από τρακτέρ μέχρι αεροπλάνο), τρολάρισμα σε βαθμό αηδίας και προσωποκεντρισμό. Κατάφερε όμως να εντείνει τον μυστικισμό σχετικά με το ερώτημα «ποια είναι η υπόκρυφη σχέση των ανθρώπων του πολιτισμού με τα παγκάκια»…