Καμιά ανοχή σε κυβερνήσεις που δίνουν χέρι βοήθειας στο σύστημα

Καμιά ανοχή σε κυβερνήσεις που δίνουν χέρι βοήθειας στο σύστημα

Αποσπάσματα από τη χτεσινή ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας

Με το μυαλό, την καρδιά και την ψήφο τους να κάνουν πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ, κάλεσε τους εργαζόμενους και το λαό της Λάρισας ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας χτες βράδυ στην προεκλογική συγκέντρωση του Κόμματος, που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου.
Ηταν εκεί εργαζόμενοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κόμματος της τάξης τους. Αυτοαπασχολούμενοι που βλέπουν στο ΚΚΕ το κόμμα που λέει πάντα την αλήθεια για το λαό και παλεύει για τα λαϊκά συμφέροντα. Αγρότες που έφτασαν από τα χωριά του Νομού για να εκδηλώσουν τη στήριξή τους στο κόμμα που πάντα στέκεται στο πλευρό τους, πρωτοστατεί στους αγώνες τους για να μην ξεκληριστούν από τη γη τους, για να μείνουν στα χωριά τους, έδωσαν το ζεστό τους χειροκρότημα όταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε στα αγροτικά προβλήματα και στις θέσεις του Κόμματος για τη μικρομεσαία αγροτιά. Ιδιαίτερα μαζική εξάλλου ήταν η συμμετοχή των νέων ανθρώπων, με τις κόκκινες σημαίες στα χέρια τους και τα συνθήματά τους να δίνουν νεανικό αγωνιστικό παλμό στη συγκέντρωση.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα.
***
Φίλες και φίλοι.
Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Να πάμε στην κάλπη με το μυαλό μας στην επόμενη μέρα. Μόνο έτσι θα μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά για το ποια δύναμη πρέπει να ενισχύσουμε την Κυριακή της κάλπης και με το χέρι στην καρδιά να κάνουμε πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ.

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Γιατί την επόμενη μέρα θα είναι εδώ ο πραγματικός αντίπαλος: Η ΕΕ, τα μονοπώλια και η εξουσία τους, με ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις από την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, που έχουν ματώσει για να ικανοποιούν την ανάγκη για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά τους.
Την επόμενη μέρα θα είναι εδώ η νέα ΚΑΠ, η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, το ξεκλήρισμα της θεσσαλικής και ελληνικής αγροτιάς, η βαριά φορολογία και η συγκέντρωση της γης σε όλο και λιγότερους.
H πολιτική της ΚΑΠ και της συγκυβέρνησης έκλεισε τα 4 από τα 5 εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και πρόσφατα κήρυξε στάση πληρωμών για τους 250 εργαζόμενους και τους 4.000 τευτλοπαραγωγούς, που, αν και παρέδωσαν την παραγωγή τους, είναι απλήρωτοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της ΚΑΠ και της ΕΕ και πουθενά δε δεσμεύτηκε ότι θα καταργήσει τα άγρια μέτρα, π.χ., τον ΕΝΦΙΑ στο σπίτι, την αποθήκη, το στάβλο, τη φορολόγηση στο χωράφι και το χαράτσι στον ΟΣΔΕ, στις γεωτρήσεις κ.α. Αντίθετα, εχθρεύεται την εκτροπή του Αχελώου που θα δώσει ανάσα στην περιοχή, και μάλιστα φτάνει στο σημείο ό,τι έχει μισοφτιαχτεί και σχεδόν τελειωμένα έργα - όπως το έργο της Μεσοχώρας - να ζητάει την καταστροφή τους!

Η επιλογή διαπραγματευτή είναι δίλημμα της αστικής τάξης, όχι του λαού

Την επόμενη μέρα, μια ακόμα κυβέρνηση αυτοδύναμη ή συνεργασίας, με κορμό είτε το ΣΥΡΙΖΑ είτε τη ΝΔ, θα συνεχίσει ακριβώς από κει που σταμάτησε η προηγούμενη και θα βαδίσει στα ίδια αντιλαϊκά μονοπάτια - ακόμα και με διαφορετική περπατησιά - της στρατηγικής της ΕΕ, της ενίσχυσης των προνομίων των μονοπωλίων, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Και σε όσους με δυσπιστία ακούν το ΚΚΕ να λέει πως κι αυτή η κυβέρνηση θα είναι από χέρι αντιλαϊκή, εμείς απλά ρωτάμε:

• Ενάντια στους λαούς δεν είναι οι αποφάσεις - δεσμεύσεις της ΕΕ που και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζουν;
• Στις πλάτες του λαού δε φορτώνουν το χρέος ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που, παρά τις διαφορές τους, θέλουν να το ρυθμίσουν γιατί θέλουν ξανά γεμάτα κρατικά ταμεία για να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις των καπιταλιστών;
• Τα κέρδη τους που αβγαταίνουν από το σμπαράλιασμα των εργατικών δικαιωμάτων δε θέλουν να διασφαλίσουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με τα σχέδιά τους για την καπιταλιστική ανάπτυξη;

Το δίλημμα ποια κυβέρνηση - για ποια διαπραγμάτευση δεν είναι δίλημμα που αφορά το λαό, αλλά δίλημμα που αφορά τμήματα της αστικής τάξης, μονοπωλιακούς ομίλους που, είτε με επιμήκυνση χρέους που ζητάει η ΝΔ είτε με κούρεμα, χαλάρωση της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, πιο επεκτατική πολιτική που ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ, προσδοκούν να ανακάμψουν τα κέρδη τους.
Η ΝΔ απειλεί ότι η πορεία της χώρας θα ανακοπεί αν η ίδια δεν υπογράψει τη «συμφωνία της επόμενης μέρας» και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει εντολή για σκληρή διαπραγμάτευση.
Τις συμφωνίες της ΝΔ τις γνώρισε, τις έζησε στο πετσί του ο λαός, πληρώνοντας ακριβά το μάρμαρο.
Συμφωνία όμως θα υπογράψει και ο ΣΥΡΙΖΑ και ας αφήσει τα σάπια περί σκληρής διαπραγμάτευσης.
Γιατί διαπραγμάτευση σημαίνει ακριβώς αυτό: Συμφωνία με όρους, δηλαδή μνημόνιο. Μπορεί να μην το πουν μνημόνιο, μπορεί να το πουν μανιφέστο, συνθήκη, ας το πουν όπως θέλουν. Η ουσία δεν αλλάζει. Νέα μέτρα σε βάρος του λαού θα περιέχει.
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που κοκορομαχούν, κρύβουν από το λαό ότι η όποια ρύθμιση του χρέους και η όποια χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, σε συμφωνία πάντα με τους εταίρους, ζητείται όχι για να ανακουφιστεί ο λαός, αλλά για ν' αυξηθεί κυρίως η κρατική στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Η ελπίδα του λαού είναι να έχει ζωή με δικαιώματα, όχι χαμοζωή με ψίχουλα

Ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για ανάκτηση των απωλειών και επιστροφή στα προ κρίσης επίπεδα. Βροντοφωνάζουν όμως ότι θα εγγυηθούν την κερδοφορία του κεφαλαίου, ακόμα και με παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά και με φορολογική μεταρρύθμιση, ευνοϊκή για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Η 13η σύνταξη - κι αυτή μόνο για τις συντάξεις ως 700 ευρώ - που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς το ποσό του κοινωνικού μερίσματος που υπόσχεται η ΝΔ για λίγους.
Και κανείς δεν απαντά: Η 14η πότε θα επιστραφεί; Ο 13ος και ο 14ος μισθός πότε θα επανέλθουν; Το έχουμε ξαναπεί: Του Αγίου «Ποτέ».
Ακόμα κι αυτός ο κατώτατος μισθός των 751 ευρώ, μέσα στην εργασιακή ζούγκλα που υπάρχει, το μόνο που μπορεί να κάνει επί της ουσίας είναι να συμπαρασύρει προς τα κάτω και τους μισθούς που σήμερα είναι ακόμα πάνω από τα 751.
Και επειδή δεν είμαστε αφελείς, στην ερώτησή μας ποιος εργοδότης θα δώσει τα 751, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να καθησυχάσει τους μεγαλοεργοδότες λέγοντας: «Θα υπάρχουν αντισταθμιστικά οφέλη», όπως μείωση ή απαλλαγή από ασφαλιστικές εισφορές, φοροαπαλλαγές και άλλα κερδοφόρα για τους καπιταλιστές! Αρα πάλι κι αυτή η ρύθμιση, αν γίνει, τη μεγαλοεργοδοσία τελικά ωφελεί περισσότερο και όχι τους εργάτες και υπαλλήλους.
Καμιά κυβέρνηση δεν πρόκειται να δώσει πίσω στην εργατική τάξη ό,τι έχασε από το εισόδημά της, ό,τι έχασε από τις κατακτήσεις της.
Γιατί ποτέ τα μονοπώλια δεν πρόκειται να δώσουν πίσω - με εξαίρεση ορισμένα ψίχουλα που θα πέφτουν από το τραπέζι τους - από αυτά που πήραν από τους εργαζόμενους, αυτά που τους έκλεψαν.
Γιατί ψίχουλα για το λαό περιλαμβάνει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, που από πρόγραμμα 100 ημερών έγινε κυβερνητικό πρόγραμμα 4ετίας.
Και έχει το θράσος κιόλας ο ΣΥΡΙΖΑ να εκβιάζει το λαό πως, αν δεν πάρει αυτοδυναμία, δε θα εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Εκβιάζει για τα ψίχουλα... Και μεις ρωτάμε: Από πότε η ελπίδα για την εργατική - λαϊκή οικογένεια ταυτίζεται με τα ψίχουλα;

• Από πότε η ελπίδα για τον άνεργο είναι ένα πιάτο φαΐ με κουπόνια σίτισης;
• Από πότε η ελπίδα είναι μια θέση εργασίας λίγων μηνών σε προγράμματα απασχόλησης των 300 ευρώ και με επιδότηση για τον εργοδότη;
• Από πότε η ελπίδα του συνταξιούχου να μπορεί να ζει χωρίς να επιβαρύνει τα παιδιά του είναι το 1,38 ευρώ τη μέρα;

Η ελπίδα της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας το 2015 είναι να έχει σταθερή δουλειά με δικαιώματα, να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια τα παιδιά της με δωρεάν παιδεία, υγεία, περίθαλψη, είναι να έχει ζωή με δικαιώματα και όχι χαμοζωή.
Και η ελπίδα του λαού δεν μπορεί να ταυτιστεί με την ελπίδα της αστικής τάξης, του μονοπωλιακού κεφαλαίου να κερδίζει ολοένα και περισσότερο από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Για να μπορεί να επενδύει με σίγουρο και ασφαλές κέρδος, να μη σκοντάφτει σε εργατικές απαιτήσεις και τελικά να μην απειλείται η εξουσία της.
Η ελπίδα έρχεται - με το ΣΥΡΙΖΑ - όχι για την εργατική τάξη, το λαό, αλλά για την αστική τάξη, το κεφάλαιο.

Θέλουν συνενοχή του ΚΚΕ στην αντιλαϊκή πολιτική, κάλυψη στην ήδη λερωμένη φωλιά τους

Τελευταία, μαζί με τα περί ανοχής του ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που αναμασούν τα στελέχη του, ακούσαμε και τον πρόεδρό του να λέει - με περίσσιο θράσος πράγματι - ότι θεωρεί αδιανόητο το ΚΚΕ να σφυρίζει κλέφτικα, να απέχει από αυτήν την ιστορική στιγμή!
Ομως, ανοχή σημαίνει εντολή σε κυβερνητικό πρόγραμμα. Και το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ΕΕ, των μονοπωλίων.
Ανοχή ζητάει ο Τσίπρας για να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που, όπως λέει, «απελευθερώνει το λαό από τα βαριά δεσμά του μνημονίου»! Ομως απελευθέρωση από τα βαριά δεσμά του μνημονίου σημαίνει κατάργηση όλων των εφαρμοστικών αντιλαϊκών νόμων - κι αυτό δεν υπάρχει πουθενά στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Απελευθέρωση από τα βαριά δεσμά του μνημονίου σημαίνει δίνω πίσω στο λαό ό,τι του πήραν με το μνημόνιο. Ούτε αυτό υπάρχει στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αυτό είναι το πραγματικά αδιανόητο. Αδιανόητο είναι σήμερα να ζητάς ανοχή για να συνεχίσεις στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο, να μη βγάζεις άχνα για όλα αυτά που έχασε ο λαός τα τελευταία χρόνια. Να θέλεις το ΚΚΕ, τους αριστερούς ανθρώπους, να γίνονται το άλλοθι της δικής σου υποχώρησης, μετάλλαξης, κωλοτούμπας.
Αδιανόητο - για όσους αισθάνονται ακόμα ότι είναι αριστεροί - είναι να ακούν τον κ. Τσίπρα να λέει ότι η θέση της χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι αδιαμφισβήτητη. Οι αριστεροί ήταν πάντα ενάντια στην ΕΕ, την ΕΟΚ παλιότερα, και το ΝΑΤΟ - ας θυμηθούμε την ΕΔΑ που χαρακτήριζε την ΕΟΚ «λάκκο των λεόντων», ας θυμηθούμε τα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ - πριν μεταλλαχτεί πλήρως και αυτό - που έλεγε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Αδιανόητο για έναν αριστερό είναι τα διαπιστευτήρια του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στο Σίτι και στο Κόμο, στις μαζώξεις του ΣΕΒ, που τους παρακαλάει για να γίνει αυτός το «γκεσέμι» τους, για να τους υπηρετήσει πιστά, να μην ανησυχούν.
Αδιανόητο είναι να ζητάς από το λαό εντολή ανάθεσης, οδηγώντας από το 2012 το κίνημα, το λαό, σε υποχώρηση, παρά το υψηλό σου ποσοστό. Γιατί πάντα οι αριστεροί πάλευαν για να υπάρχει μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, στόχευαν να οδηγείται σιγά - σιγά η πάλη του κινήματος ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια στο σάπιο σύστημα και το κράτος του. Ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα έχει πετάξει στο καλάθι των αχρήστων.
Για όλους αυτούς τους λόγους θα ήταν αδιανόητο το ΚΚΕ να δείξει την παραμικρή ανοχή, γιατί τότε θα έκανε ένα μεγάλο ιστορικό λάθος που θα ισοδυναμούσε με προδοσία του λαού, και τότε ο ίδιος ο λαός δε θα έδειχνε καμιά ανοχή στο ΚΚΕ, όπως κανένας λαός δεν έδειξε ανοχή σε κομμουνιστικά κόμματα που έδωσαν χέρι βοηθείας στο σύστημα στηρίζοντας τις κυβερνήσεις του.
Και ανοχή σε κυβέρνηση που είναι μέσα στο colpogrosso της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σημαίνει χειρότερα δεινά για το λαό αύριο. Συνενοχή του ΚΚΕ θέλουν, όχι μόνο ανοχή! Να τους δώσει με το κύρος του, με την εμπιστοσύνη, με τη συνέπεια και εντιμότητα που το διακρίνει, την κάλυψη στην ήδη λερωμένη φωλιά τους.

Δε θα τους περάσει!

Φίλες και φίλοι.
Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Δε θεωρούμε ότι είναι αφελής κανένας τους εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρουν ότι το ΚΚΕ θα κάνει το καθήκον του την επομένη των εκλογών, όποιος κι αν είναι κυβέρνηση.
Γι' αυτό έχουν βάλει στόχο όλοι τους να βγει αποδυναμωμένη η ενοχλητική φωνή του ΚΚΕ μετά από τις εκλογές.
Ομως οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, οι αριστεροί, προοδευτικοί και ριζοσπάστες άνθρωποι της πατρίδας μας θα τους απαντήσουν στις 25 Γενάρη. Δε θα τους περάσει! Θα δυναμώσουν το ΚΚΕ στη Βουλή, ιδιαίτερα σήμερα που βλέπουν ότι υπάρχει πιθανότητα να διεκδικήσει και να κατακτήσει την τρίτη θέση στη Βουλή.