Οι επιπτώσεις στο λαό από τη δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων

Οι επιπτώσεις στο λαό από τη δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων

Η υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων δημόσιων φορέων μέσω Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου - που όπως αποδεικνύεται είναι «τροϊκανή» απαίτηση - είναι ένα ακόμα βήμα που αποδεικνύει πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υλοποιεί μια πολιτική σε βάρος των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Με λίγα λόγια, με το «χέρι» που βάζει στα ταμεία όλων αυτών των οργανισμών για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών και τρέχουσες ανάγκες του κράτους στην πραγματικότητα καταδικάζει ξανά εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα σε νέες θυσίες ενώ μένει ξανά στο απυρόβλητο το κεφάλαιο. Το επιχείρημα ότι η συγκυβέρνηση προχώρησε στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις δεν αλλάζει καθόλου την ουσία, πως πληρώνει ξανά ο λαός. Και θα εξηγήσουμε αναλυτικότερα το γιατί. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου προβλέπει ότι «κατά παρέκκλιση κάθε άλλης γενικής ή ειδικής διάταξης ή διαδικασίας οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτοί προσδιορίζονται από το ισχύον "Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης" και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού, υποχρεούνται να καταθέτουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα και να μεταφέρουν τα κεφάλαια προθεσμιακών τους καταθέσεων σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης που τηρούν στην Τράπεζα της Ελλάδος». Οι επιπτώσεις από την υποχρεωτική δέσμευση των ταμειακών διαθέσιμων μπορεί να είναι ενδεικτικά οι εξής: Δήμοι και Περιφέρειες δεν θα μπορούν να πληρώσουν εργαζόμενους, δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν τις υπηρεσίες τους, θα πρέπει να επιβάλουν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, να αυξήσουν τη φορολογία που ήδη επιβάλλεται, να παραδώσουν υπηρεσίες, όπως, για παράδειγμα, την καθαριότητα σε ιδιώτες επιχειρηματίες, αφού δεν θα μπορούν να πληρώσουν προσωπικό και να κάνουν συντήρηση των μηχανημάτων.

* * *

Ποιοι είναι, όμως, αυτοί οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που τα ταμειακά τους διαθέσιμα δεσμεύονται υποχρεωτικά;Παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, Κέντρα Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Πολιτικής, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Κοινωφελείς Επιχειρήσεις (Υδρευσης, Αποχέτευσης κ.λπ.), Προγράμματα Πρόνοιας, Δημοτικά Αθλητικά Κέντρα, Δημοτικά Ωδεία, Πνευματικά Κέντρα, Αθλητικοί και Πολιτιστικοί Οργανισμοί, Σύνδεσμοι Διαχείρισης Απορριμμάτων, Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία, Εθνικά Αθλητικά Κέντρα, Ερευνητικά Κέντρα, Δημοτικές Βιβλιοθήκες κ.ά. Εκτός από όλα τα παραπάνω, βέβαια, υπάρχουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες συνολικά. Αυτή η εξέλιξη έρχεται να προστεθεί στη σοβαρή υποχρηματοδότηση των τοπικών διοικήσεων που είχε προηγηθεί, δίνοντας τη χαριστική βολή. Κατάσταση για την οποία δεν είναι άμοιροι ευθυνών οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες, που σήμερα διαμαρτύρονται και πρόσκεινται σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ ή είναι δήθεν «ανεξάρτητοι». Γιατί και αυτοί έχουν βάλει το χεράκι τους όλα τα προηγούμενα χρόνια με την υλοποίηση του αντιδραστικού «Καλλικράτη», αποδεχόμενοι τις τεράστιες περικοπές στη χρηματοδότηση από τις κυβερνήσεις, έως και 80%, με αποτέλεσμα να περιορίσουν δράσεις και υπηρεσίες που παρείχαν, υλοποιώντας πολιτικές περικοπών, μείωσης του προσωπικού, απληρωσιάς, επιβάλλοντας χαράτσια και αυξάνοντας ανταποδοτικά τέλη και τους φόρους που πληρώνει ο λαός...

* * *

Δεν αποκλείεται η συγκυβέρνηση να επικαλεστεί πως αυτά τα χρήματα που δεσμεύτηκαν υποχρεωτικά θα χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Στην πραγματικότητα, αυτό οδηγεί στα εξής αντιλαϊκά διλήμματα:
«Να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις ή να μείνει ανοιχτός ο παιδικός σταθμός;»
«Να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις ή να λειτουργεί ο τομέας της καθαριότητας;»
«Να πληρωθούν μισθοί ή να λειτουργούν τα προγράμματα Πρόνοιας, το "Βοήθεια στο Σπίτι";»
Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Οτι θέτει ένα άθλιο δίλημμα αναπαράγοντας τη λογική της έκπτωσης των λαϊκών αναγκών. Ο λαός, οι εργαζόμενοι καλούνται να διαλέξουν λοιπόν τι θα χάσουν!!! Και όλα αυτά βεβαίως γιατί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, θεωρεί ιερά και όσια τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, από τα οποία όχι μόνο δεν πειράζεται ούτε ευρώ αλλά δίνονται εγγυήσεις ότι θα στηριχθούν και θα ενισχυθούν. Αποδεικνύοντας και έτσι τον ταξικό χαρακτήρα και αυτής της συγκυβέρνησης.