Καθ' οδόν: Στην Αλεξάνδρεια
Αποφάσεις
Μια σκέψη κάναμε: να «πεταγόμαστε» σήμερα. Αμέσως. Μια σκέψη που, όμως, αμέσως διαλύθηκε μέσα στην αποπνικτική ζέστη. Ανάψαμε τον ανεμιστήρα και κάπως δρόσισε ή μας φάνηκε. Το νωθρό μυαλό μας φώτισε, πάντως. Και όμως θα πάμε στην Αλεξάνδρεια, χωρίς να μετακινηθούμε. Θα πάμε. Φεύγουμε αυτή ακριβώς τη στιγμή. Ξεναγός μας ο διάσημος συγγραφέας John Maddox Robert, μεταφράστριά μας η Ελεονόρα Χαριλάου για να μας εξηγεί, κάθε στιγμή, τι συμβαίνει στο βιβλίο του: «Εγκλημα στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας»που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Περίπλους».
Γνωσιολογικά
Επειδή θα βρεθούμε στη Βιβλιοθήκη και στο Μουσείο, εκεί όπου διαδραματίζεται η αστυνομική ιστορία που μας ταξιδεύει και μας συντροφεύει, λέμε να μάθουμε ή έστω να θυμηθούμε λίγα πράγματα. Ετσι, μόνο και μόνο, για να νιώσουμε άνετα στο χώρο και στο χρόνο που θα «κινηθούμε». Και αρχίζουμε με τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Είναι η πιο γνωστή στην αρχαιότητα και ιδρύθηκε στην πόλη μέσα στο Αλεξανδρινό Μουσείο κατά τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. δηλαδή, την εποχή των πρώτων Πτολεμαίων. Στη βιβλιοθήκη αυτή εργάστηκαν και της διηύθυναν διαπρεπείς επιστήμονες, όπως οι: Ερατοσθένης, Ζηνόδοτος, Αρίσταρχος, Σάμιος και Καλλίμαχος. Οπως λέγανε εκείνη την εποχή η Βιβλιοθήκη διέθετε έως και 700.000 τόμους. Εκτός από τα έργα της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και επιστήμης που αποτελούσαν τη βάση της, υπήρχαν και βιβλία γραμμένα σε άλλες, ανατολικές γλώσσες. Με την επίβλεψη του Καλλίμαχου καταρτίστηκε κατάλογος των βιβλίων που αργότερα συμπληρωνόταν τακτικά. Δυστυχώς το 47 π.Χ. κατά τον αλεξανδρινό πόλεμο καταστράφηκε ένα τμήμα της, αλλά ευτυχώς ανοικοδομήθηκε και συμπληρώθηκε από τη βιβλιοθήκη της Περγάμου. Το 391 μ.Χ την εποχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Α` ένα μέρος της βιβλιοθήκης που στεγαζόταν στο ναό του Σεράπιδος καταστράφηκε από φανατικούς. Τα τελευταία υπολείμματά της Βιβλιοθήκης χάθηκαν τον 7-8 αιώνα.
Επί της ουσίας
Τώρα που γνωρίζουμε τους χώρους μέσα στους οποίους θα ζήσουμε για λίγο, ας προσδιορίσουμε το χρόνο. Γυρνάμε πίσω. Βρισκόμαστε στη χρονιά της πρώτης τριανδρίας και ο Συγκλητικός Δέκιος Κακίλιος Μέτελλος ο νεότερος, επειδή έχει έρθει αντιμέτωπος με όλους τους ισχυρούς άνδρες της Ρώμης, οι οποίοι σχεδιάζουν την κατάλυση της Δημοκρατίας, φεύγει τιμωρημένος για την πρεσβεία της Αλεξάνδρειας. Εκεί γνωρίζεται με όλους τους σοφούς της περίφημης Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης και του ομώνυμου Μουσείου, ενώ παράλληλα συμμετέχει σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις θρησκευτικές αναζητήσεις της αυλής των Πτολεμαίων. Δεν παραλείπει, βεβαίως, να επισκεφτεί και να θαυμάσει όλα τα αξιοθέατα της πόλης και φυσικά να επισκεφτεί το τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου...( εμείς ακόμη τον ψάχνουμε).
Ομως, η δολοφονία του μαθηματικού Ιφικράτη του Χίου, μαθητή του Αρχιμήδη, τον αναγκάζει να ασχοληθεί με τις δολοπλοκίες των στρατηγών, αλλά και των ξένων ηγετών που εποφθαλμιούν τα πλούτη της Αιγύπτου. Βοηθοί του στην εξιχνίαση του μυστηρίου θα είναι η Ιουλία, η εκλεκτή της καρδιάς του, και ο Ελληνας γιατρός Ασκληπιάδης. Μετά... Και ο Πτολεμαίος να... βάλει το χέρι του. Ο δολοφόνος θα βρεθεί και εμείς θα ξεχάσουμε τη ζέστη του Αυγούστου. Ενα καλό αστυνομικό λειτουργεί και σαν αντίδοτο στον καύσωνα. Δε βρίσκετε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου