Μίλησες για Πρωτομαγιά, φασίστα;

 Μίλησες για Πρωτομαγιά, φασίστα;

 

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ • 2 Μαϊου 2015 Ημεροδρόμος

Άκου, φασίστα! Από την αρχή της ύπαρξης σου προσπάθησες να μιλήσεις στους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να τους στρέψεις ενάντια σε «ξένους» εργαζόμενους. Χτες, Πρωτομαγιά, την κόκκινη Πρωτομαγιά από το αίμα των εργατών, εμφανίστηκες να «γιορτάζεις» κι εσύ! Με ποιο σύνθημα; «Ζήτω η Πρωτομαγιά των Ελλήνων». Με ποια σημείωση; «Οι εργάτες έχουν πατρίδα».

Άκου, φασίστα! Χτες, Πρωτομαγιά, την κόκκινη Πρωτομαγιά από το αίμα των εργατών, εμφανίστηκες στα διόδια της Ελευσίνας και στο Πέραμα, για να μιλήσεις για την «Πρωτομαγιά των Ελλήνων» (και μόνο των Ελλήνων…). Ευτυχώς, οι περισσότερες απαντήσεις που πήρες ήταν απορριπτικές. Δεν ξεχνιούνται, άλλωστε, οι ερωτησούλες στη Βουλή για τους εφοπλιστές (τους Έλληνες εφοπλιστές…) και οι άλλες «φιλεργατικές» σου δραστηριότητες.

Μάης 1936

Άκου, φασίστα! Η «ελληνική Πρωτομαγιά», ό, τι και να κάνεις, είναι «δεμένη» στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων εργαζομένων, με την Πρωτομαγιά στο Σικάγο, με τις κόκκινες Πρωτομαγιές σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις πρώτες κόκκινες Πρωτομαγιές στην Ελλάδα, με τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Τότε, στη μεγάλη απεργία του 1936, τότε που οι διαδηλωτές φώναζαν «Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά». Ξέρεις, φασίστα, για ποιον Μεταξά λέμε; Για τον δικό σου Μεταξά!  Τότε, όταν ο Τάσος Τούσης, ένας απ’ αυτούς που δολοφόνησαν οι Μεταξάδες, «ζωντάνεψε» στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Στις 10 του Μάη ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε μια συγκλονιστική φωτογραφία, όπου απεικονίζεται μια μάνα να θρηνεί στο δρόμο το νεκρό παιδί της, τον Τάσο Τούση.

Πρωτομαγιά 1944

Άκου, φασίστα! Η «ελληνική Πρωτομαγιά» είναι συνδυασμένη και με την Πρωτομαγιά του 1944 και τους 200 της Καισαριανής. Λίγες μέρες πριν, οι πολιτικοί σου πρόγονοι, μέσω του κατοχικού Τύπου, δημοσίευσαν την παρακάτω ανακοίνωση:

«Την 27.4.1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι, παρά τους Μολάους, κατόπιν μίας εξ ενέδρας επιθέσεως, εδολοφόνησαν ανάνδρως ένα Γερμανό στρατηγό και τρεις συνοδούς του αξιωματικούς και ετραυμάτισαν πολλούς Γερμανούς στρατιώτες. Εις αντίποινα θα εκτελεσθούν:

1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1η Μαΐου 1944.
2. Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών, τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην, έξωθι των χωρίων.

Υπό την εντύπωσιν του κακουργήματος τούτου, Ελληνες εθελονταί (σ.σ. πρόκειται για ταγματασφαλίτες) εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς.

Ο στρατιωτικός διοικητής Ελλάδος».

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης, στο δρόμο για το εκτελεστικό απόσπασμα, γράφει στον πατέρα του: «Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να “σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου». Γράφει στην αρραβωνιαστικιά του: «Η τελευταία σκέψη μαζί σου. Θα “θελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρεις σύντροφο άξιό σου και άξιό μου». Ο Ηπειρώτης δάσκαλος Κώστας Τσίρκας: «Πρωτομαγιά. Γεια σας, όλοι πάμε στη μάχη». Ο εργάτης μεταλλουργός Σάββας Σαββόπουλος: «Ας μάθει όλη η Ελλάδα, δε χάσαμε την πίστη μας στην τελική νίκη της Σοβιετικής Ενωσης… Καμία δύναμη δε θα τσακίσει το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ θα νικήσει. Καλώ τον αδελφό μου με σκληρή δουλιά να προσπαθήσει να ξεπλύνει το κακό που έκανε με τη δήλωση και την αδελφούλα μου να πάρει τη θέση μου στο ΚΚΕ». Ο Μήτσος Ρεμπούτσικας: «Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτές». Ο Νίκος Μαριακάκης: «Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος». Ο νεαρός Δημήτρης Σοφής από την Πεντέλη γράφει μόνο οκτώ λέξεις: «Χαίρετε φίλοι. Εκδίκηση. Μάνα μη λυπάσαι. Χαίρε μάνα». 

Τα αποσπάσματα από τα γράμματα είναι από το βιβλίο «Γράμματα και μηνύματα εκτελεσμένων πατριωτών»(Εκδόσεις Κέδρος, 1974) και τηρείται η ορθογραφία των πρωτότυπων κειμένων. Το χαρακτικό για τους 200 της Καισαριανής είναι έργο του Τάσσου.

Το ΕΑΜ, λίγες μέρες μετά, σε ανακοίνωσή του, γράφει για τις «ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΘΗΝΑΙΟΣ»: «…Ποια ηθική, ποιο δίκιο, ποια λογική λέει πως όταν δυο στρατοί πολεμούν εκείνος που χάνει στη μάχη έχει το δικαίωμα να σκοτώνει ανθρώπους που κάθουνται χιλιόμετρα μακριά; Να τουφεκίζει κρατούμενους που όντως ήταν τα θύματα της βασιλομεταξικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και βρίσκονται φυλακή από το 1936 κι επομένως δεν μπορούσαν να είχαν καμιά σχέση με την οργάνωση των μαχών;

(…) Η φρικώδης και πρωτάκουστη τρομοκρατία που εξασκεί στην Ελλάδα ο καταχτητής με τη βοήθεια γερμανοράλληδων δεν είναι στην ουσία αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ εδώ και στην ύπαιθρο. Αυτό είναι απλή δικαιολογία. Γίνεται για να τρομοκρατηθεί ο λαός να σταματήσει την αντίστασή του και να πραγματοποιήσουν ανενόχλητοι οι καταχτητές την επιστράτευση και τη ληστεία του τόπου μας(…) Η στιγμή είναι κρίσιμη. Αν σκύψουμε το κεφάλι είμαστε χαμένοι. Τα θύματα του αγώνα είναι πολύ λιγότερα από τα θύματα της επιστράτευσης, από τα θύματα της πείνας. Οι κρεμασμένοι και τουφεκισμένοι ήρωες, τα καμένα μας χωριά φωνάζουν. Μην αφήστε τη θυσία μας να πάει χαμένη! Μην υποταχθείτε …»

 Κόκκινες Πρωτομαγιές

Άκου, φασίστα! Οι Πρωτομαγιές  στην Ελλάδα είναι κόκκινες, κόκκινες από το αίμα των εργατών, από το αίμα εκείνων που πολέμησαν ενάντια στον φασισμό, είναι κόκκινες από το αίμα των κομμουνιστών. Οι Πρωτομαγιές, σε όλο τον κόσμο, είναι κόκκινες, κόκκινες από το αίμα των χιλιάδων και χιλιάδων εργατών, από το Σικάγο μέχρι την κάθε άκρη της γης. Δεν υπάρχει η «Πρωτομαγιά των Ελλήνων», υπάρχει η εργατική Πρωτομαγιά.

Τόλμησες να μιλήσεις για Πρωτομαγιά, φασίστα; Την Πρωτομαγιά διαδηλώνουν και θα διαδηλώνουν οι εργάτες σε όλο τον κόσμο. Οι Έλληνες εργαζόμενοι διαδηλώνουν και θα διαδηλώνουν μαζί με τους «ξένους» εργαζόμενους, στην ίδια διαδήλωση, είτε ζούνε μαζί στην ίδια χώρα, είτε όχι.