Εκλογικά συμπεράσματα
Τώρα που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός τής Κυριακής κι έπαψαν οι αυθόρμητες
αντιδράσεις, ας επιχειρήσουμε μια καταγραφή των όσων μας βρήκαν ξημέρωμα
Δευτέρας:
(α) Στις 14 Αυγούστου, το τρίτο μνημόνιο ψηφίστηκε από 222 βουλευτές, δηλαδή από το 74% των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας. Προχτές, 20 Σεπτεμβρίου, ο ελληνικός λαός έστειλε στην βουλή 258 βουλευτές οι οποίοι ανήκουν σε κόμματα που έχουν στηρίξει τουλάχιστον ένα μνημόνιο. Συμπέρασμα: το εμπνευσμένο αναρχιστικό σύνθημα "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή" αλλά και η προσφιλής λαϊκή ατάκα "θέλουν όλοι κρέμασμα" πρέπει πλέον να θεωρούνται αναχρονισμοί, καθ' όσον η λαϊκή βούληση άλλαξε.
(β) Ως προέκταση του παραπάνω, μπορούμε να πούμε ότι επιβεβαιώνεται η νίκη τού "Ναι" στο ιουλιανό δημοψήφισμα και έκανε καλώς τότε ο Σκάι που έδειχνε στις γραφικές απεικονίσεις του την μπάρα του 62% χαμηλότερα από εκείνη του 38%. Συμπέρασμα: πολύ καλά κάνουν και αισθάνονται δικαιωμένοι ο Άδωνις, ο Λοβέρδος και όλοι οι λοιποί μενουμευρωπαϊστές.
(γ) Ο ΣυΡιζΑ επιβραβεύτηκε, παρ' ότι έσκισε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αντί για τα μνημόνια. Επιβραβεύτηκε από ψηφοφόρους οι οποίοι έφτασαν στην κάλπη δίχως να έχουν συνέλθει από τα απανωτά σοκ που τους προκαλούσαν επί επτά μήνες οι αλληλοδιάδοχες διαψεύσεις των προσδοκιών τους και ψήφισαν υπό την πίεση της σκέψης πως "αν τραβάμε όλα αυτά με την αριστερά στην εξουσία, φαντάσου τι έχουμε να πάθουμε έτσι και ξαναγυρίσουν οι άλλοι". Έτσι, επαληθεύτηκε στην πράξη το δόγμα του σοκ. Συμπέρασμα: το γνωστό "σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω" αποκτά νέες διαστάσεις.
(δ) Αν η προηγούμενη παρατήρηση δικαιώνει την λογική τού "εκ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον" (δηλαδή, του μικρότερου κακού), πρέπει να δεχτούμε ότι ταυτοχρόνως δικαιώνει και τις επιλογές τού ΣυΡιζΑ. Το κόμμα που νίκησε στις εκλογές, είναι πλέον ψευδεπίγραφο. Έχει απωλέσει κάθε έννοια ριζοσπαστισμού και απλώνει ρίζες στην κοινωνία ευαγγελιζόμενο όχι την ανατροπή τού σάπιου συστήματος αλλά την καλύτερη διαχείρισή του. Ακριβώς, δηλαδή, όπως έκανε το ΠαΣοΚ πριν 30-35 χρόνια. Συμπέρασμα: τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται.
(ε) Η Χρυσή Αυγή είναι εδώ και ήρθε για να μείνει, όσο κι αν δεν μπορεί να φτάσει τα ποσοστά τού 2012 και όσο κι αν ο φασισμός γυρνάει τ' άντερα στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Θα μείνει γιατί είναι δημιούργημα του σάπιου συστήματος και τρέφεται απ' αυτό. Κι όταν ένας σάπιος οργανισμός κυοφορεί, δεν είναι δυνατόν να μη προκύψει τερατογένεση. Μόνο που ο λαός, εθισμένος στα σχετικά παραμύθια (π.χ. "η ωραία και το τέρας"), δεν δείχνει να φοβάται τα τέρατα, προσμένοντας μάλλον πως κάποια στιγμή θα μεταμορφωθούν σε όμορφα πριγκιπόπουλα. Συμπέρασμα: αν δεν πάψουμε να πιστεύουμε στα παραμύθια, προκοπή δεν βλέπουμε.
(στ) Στο μεταξύ, αυτό το σάπιο σύστημα με τα ΜΜΕ του θα συνεχίσει την πλύση εγκεφάλου των ήδη παραζαλισμένων πολιτών, επιχειρώντας να κλείσει κάθε χαραμάδα απ' όπου θα μπορούσε να περάσει οποιαδήποτε ελεύθερη και υγιής σκέψη. Για παράδειγμα, θα αφήνει τον κάθε φασίστα Κασιδιάρη να προπαγανδίζει ότι "η Χρυσή Αυγή έχει ζητήσει την κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων, η οποία κοστίζει πενήντα εκατομμύρια τον χρόνο, και τα χρήματα αυτά να μοιράζονται σε όσα ελληνόπουλα γεννιούνται ώστε να αυξηθούν οι γεννήσεις και να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα" δίχως να βρίσκεται κάποιος να παρατηρήσει ότι κάθε χρόνο γεννιούνται 100.000 ελληνόπουλα, άρα η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει ότι δίνοντας 500 ευρώ σε ένα ζευγάρι, το πείθεις να κάνει ένα παιδί ακόμα. Συμπέρασμα: τα αστικά ΜΜΕ βλάφτουν σοβαρά την υγιή σκέψη.
(ζ) Μπορεί από την νέα βουλή να περιμένουμε πολλά κλάματα (με τόσα μέτρα κι εφαρμοστικούς νόμους που θα ψηφίσει μέχρι τέλους της χρονιάς) αλλά υποψιάζομαι ότι θα βγουν και αρκετά γέλια. Η Νέα Δημοκρατία θα κατηγορεί την κυβέρνηση για σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, το ΠαΣοΚ θα καταγγέλει την οικογενειοκρατία και τους διορισμούς ημετέρων, οι φασίστες θα κόπτονται υπέρ των φοροαπαλλαγών βιομηχάνων και εφοπλιστών, το ΚΚΕ θα φωνάζει κατά της ΕυρωπαΪκής Ένωσης και δεν θα ακούει κανένας, το Ποτάμι θα πάει σε συνέδριο για να αναλύσει τα αίτια της εκλογικής του αποτυχίας και ο Λεβέντης θα προσπαθεί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά αναζητώντας τους αργόμισθους στις διάφορες υπηρεσίες. Συμπέρασμα: θα είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Και τα μέτρα, μέτρα.
(η) Παρά την ευχή όλων των αστικών κομμάτων περί μακροημέρευσης της παρούσας κυβέρνησης, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Η επίθεση στα λαϊκά στρώματα θα είναι σφοδρή (άλλωστε, γι' αυτό επισπεύσθηκαν οι εκλογές) και η αντίδραση θεωρείται αναμενόμενη, μιας και οι επιπτώσεις του σοκ δεν διαρκούν για πάντα. Πολύ περισσότερο που μέσα στην κοινωνία θα υπάρχουν πάντα κάποιοι οι οποίοι δεν θα ησυχάσουν ώσπου να καταφέρουν να την ξεσηκώσουν για να ανατρέψει και να συντρίψει ό,τι την απομυζά. Συμπέρασμα: πιθανότερο είναι να βγάλει ο Αναστασίου την περίοδο ως προπονητής τού Παναθηναϊκού παρά η κυβέρνηση την τετραετία.
Κατά τα άλλα, το ΠαΣοΚ είναι πάντα εδώ (είτε στην φτιασιδωμένη του εκδοχή τής Δημοκρατικής Συμπαράταξης είτε στην μεταλλαγμένη τού ΣυΡιζΑ) ενώ για δεύτερη συνεχόμενη κοινοβουλευτική περίοδο δεν υπάρχει Παπανδρέου στην βουλή (ούτε Γιώργος ούτε Βάσω). Ευτυχώς, υπάρχουν δυο Καραμανλήδες και δυο Μητσοτάκηδες... Συμπέρασμα: για να ξαναμπεί στην βουλή ο Γιώργος, πρέπει να πάει στον ΣυΡιζΑ, σαν τον Μπόλαρη, τον Κουρουμπλή και τόσους άλλους.
(α) Στις 14 Αυγούστου, το τρίτο μνημόνιο ψηφίστηκε από 222 βουλευτές, δηλαδή από το 74% των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας. Προχτές, 20 Σεπτεμβρίου, ο ελληνικός λαός έστειλε στην βουλή 258 βουλευτές οι οποίοι ανήκουν σε κόμματα που έχουν στηρίξει τουλάχιστον ένα μνημόνιο. Συμπέρασμα: το εμπνευσμένο αναρχιστικό σύνθημα "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή" αλλά και η προσφιλής λαϊκή ατάκα "θέλουν όλοι κρέμασμα" πρέπει πλέον να θεωρούνται αναχρονισμοί, καθ' όσον η λαϊκή βούληση άλλαξε.
(β) Ως προέκταση του παραπάνω, μπορούμε να πούμε ότι επιβεβαιώνεται η νίκη τού "Ναι" στο ιουλιανό δημοψήφισμα και έκανε καλώς τότε ο Σκάι που έδειχνε στις γραφικές απεικονίσεις του την μπάρα του 62% χαμηλότερα από εκείνη του 38%. Συμπέρασμα: πολύ καλά κάνουν και αισθάνονται δικαιωμένοι ο Άδωνις, ο Λοβέρδος και όλοι οι λοιποί μενουμευρωπαϊστές.
(γ) Ο ΣυΡιζΑ επιβραβεύτηκε, παρ' ότι έσκισε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αντί για τα μνημόνια. Επιβραβεύτηκε από ψηφοφόρους οι οποίοι έφτασαν στην κάλπη δίχως να έχουν συνέλθει από τα απανωτά σοκ που τους προκαλούσαν επί επτά μήνες οι αλληλοδιάδοχες διαψεύσεις των προσδοκιών τους και ψήφισαν υπό την πίεση της σκέψης πως "αν τραβάμε όλα αυτά με την αριστερά στην εξουσία, φαντάσου τι έχουμε να πάθουμε έτσι και ξαναγυρίσουν οι άλλοι". Έτσι, επαληθεύτηκε στην πράξη το δόγμα του σοκ. Συμπέρασμα: το γνωστό "σφάξε με, αγά μου, ν' αγιάσω" αποκτά νέες διαστάσεις.
(δ) Αν η προηγούμενη παρατήρηση δικαιώνει την λογική τού "εκ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον" (δηλαδή, του μικρότερου κακού), πρέπει να δεχτούμε ότι ταυτοχρόνως δικαιώνει και τις επιλογές τού ΣυΡιζΑ. Το κόμμα που νίκησε στις εκλογές, είναι πλέον ψευδεπίγραφο. Έχει απωλέσει κάθε έννοια ριζοσπαστισμού και απλώνει ρίζες στην κοινωνία ευαγγελιζόμενο όχι την ανατροπή τού σάπιου συστήματος αλλά την καλύτερη διαχείρισή του. Ακριβώς, δηλαδή, όπως έκανε το ΠαΣοΚ πριν 30-35 χρόνια. Συμπέρασμα: τα πρόσωπα αλλάζουν αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται.
(ε) Η Χρυσή Αυγή είναι εδώ και ήρθε για να μείνει, όσο κι αν δεν μπορεί να φτάσει τα ποσοστά τού 2012 και όσο κι αν ο φασισμός γυρνάει τ' άντερα στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Θα μείνει γιατί είναι δημιούργημα του σάπιου συστήματος και τρέφεται απ' αυτό. Κι όταν ένας σάπιος οργανισμός κυοφορεί, δεν είναι δυνατόν να μη προκύψει τερατογένεση. Μόνο που ο λαός, εθισμένος στα σχετικά παραμύθια (π.χ. "η ωραία και το τέρας"), δεν δείχνει να φοβάται τα τέρατα, προσμένοντας μάλλον πως κάποια στιγμή θα μεταμορφωθούν σε όμορφα πριγκιπόπουλα. Συμπέρασμα: αν δεν πάψουμε να πιστεύουμε στα παραμύθια, προκοπή δεν βλέπουμε.
(στ) Στο μεταξύ, αυτό το σάπιο σύστημα με τα ΜΜΕ του θα συνεχίσει την πλύση εγκεφάλου των ήδη παραζαλισμένων πολιτών, επιχειρώντας να κλείσει κάθε χαραμάδα απ' όπου θα μπορούσε να περάσει οποιαδήποτε ελεύθερη και υγιής σκέψη. Για παράδειγμα, θα αφήνει τον κάθε φασίστα Κασιδιάρη να προπαγανδίζει ότι "η Χρυσή Αυγή έχει ζητήσει την κατάργηση της χρηματοδότησης των κομμάτων, η οποία κοστίζει πενήντα εκατομμύρια τον χρόνο, και τα χρήματα αυτά να μοιράζονται σε όσα ελληνόπουλα γεννιούνται ώστε να αυξηθούν οι γεννήσεις και να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα" δίχως να βρίσκεται κάποιος να παρατηρήσει ότι κάθε χρόνο γεννιούνται 100.000 ελληνόπουλα, άρα η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει ότι δίνοντας 500 ευρώ σε ένα ζευγάρι, το πείθεις να κάνει ένα παιδί ακόμα. Συμπέρασμα: τα αστικά ΜΜΕ βλάφτουν σοβαρά την υγιή σκέψη.
(ζ) Μπορεί από την νέα βουλή να περιμένουμε πολλά κλάματα (με τόσα μέτρα κι εφαρμοστικούς νόμους που θα ψηφίσει μέχρι τέλους της χρονιάς) αλλά υποψιάζομαι ότι θα βγουν και αρκετά γέλια. Η Νέα Δημοκρατία θα κατηγορεί την κυβέρνηση για σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, το ΠαΣοΚ θα καταγγέλει την οικογενειοκρατία και τους διορισμούς ημετέρων, οι φασίστες θα κόπτονται υπέρ των φοροαπαλλαγών βιομηχάνων και εφοπλιστών, το ΚΚΕ θα φωνάζει κατά της ΕυρωπαΪκής Ένωσης και δεν θα ακούει κανένας, το Ποτάμι θα πάει σε συνέδριο για να αναλύσει τα αίτια της εκλογικής του αποτυχίας και ο Λεβέντης θα προσπαθεί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά αναζητώντας τους αργόμισθους στις διάφορες υπηρεσίες. Συμπέρασμα: θα είμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Και τα μέτρα, μέτρα.
(η) Παρά την ευχή όλων των αστικών κομμάτων περί μακροημέρευσης της παρούσας κυβέρνησης, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Η επίθεση στα λαϊκά στρώματα θα είναι σφοδρή (άλλωστε, γι' αυτό επισπεύσθηκαν οι εκλογές) και η αντίδραση θεωρείται αναμενόμενη, μιας και οι επιπτώσεις του σοκ δεν διαρκούν για πάντα. Πολύ περισσότερο που μέσα στην κοινωνία θα υπάρχουν πάντα κάποιοι οι οποίοι δεν θα ησυχάσουν ώσπου να καταφέρουν να την ξεσηκώσουν για να ανατρέψει και να συντρίψει ό,τι την απομυζά. Συμπέρασμα: πιθανότερο είναι να βγάλει ο Αναστασίου την περίοδο ως προπονητής τού Παναθηναϊκού παρά η κυβέρνηση την τετραετία.
Κατά τα άλλα, το ΠαΣοΚ είναι πάντα εδώ (είτε στην φτιασιδωμένη του εκδοχή τής Δημοκρατικής Συμπαράταξης είτε στην μεταλλαγμένη τού ΣυΡιζΑ) ενώ για δεύτερη συνεχόμενη κοινοβουλευτική περίοδο δεν υπάρχει Παπανδρέου στην βουλή (ούτε Γιώργος ούτε Βάσω). Ευτυχώς, υπάρχουν δυο Καραμανλήδες και δυο Μητσοτάκηδες... Συμπέρασμα: για να ξαναμπεί στην βουλή ο Γιώργος, πρέπει να πάει στον ΣυΡιζΑ, σαν τον Μπόλαρη, τον Κουρουμπλή και τόσους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου