ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ψάχνει «δικαίωση» και «συναίνεση» για νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ψάχνει «δικαίωση» και «συναίνεση» για νέα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου

Οσο πλησιάζουμε στις εκλογές, τόσο κλιμακώνεται η προσπάθεια της ΝΔ, αξιοποιώντας το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να εμφανιστεί «δικαιωμένη» για τη βάρβαρη πολιτική που στήριξε και υλοποίησε τα προηγούμενα χρόνια, όντας κορμός των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Να εδραιώσει την αντίληψη ότι η πολιτική αυτή ήταν μονόδρομος, ότι για το λαό δεν υπήρχε ούτε μπορεί να υπάρχει άλλη επιλογή. Ακόμα ακόμα να του αποσπάσει «δήλωση μετάνοιας», που στις εκλογές του Γενάρη την αποδοκίμασε εκλογικά. Να λανσαριστεί, δε, μπρος στα ντόπια κεφάλαια ως η αστική πολιτική δύναμη - πραγματικός εγγυητής της «ευρωπαϊκής πορείας» της χώρας, επειδή έχει την «τεχνογνωσία» των δύο πρώτων μνημονίων και τη βούληση να τα εφαρμόσει, να τρέξει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά.
Είναι κι αυτή μια υπηρεσία που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα, στην ΕΕ και τα μονοπώλια, η άφεση αμαρτιών που στην πράξη έδωσε στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, συγκροτώντας μαζί τους επί διακυβέρνησής του ένα ευρύ κοινοβουλευτικό μέτωπο ψήφισης και υλοποίησης των βάρβαρων νόμων του τρίτου μνημονίου.
Κι ας τσακώνεται, από την άλλη, μαζί τους για την κυβερνητική «καρέκλα», το ποιος θα έχει την κύρια ευθύνη στη διαχείριση της αστικής εξουσίας, ενσωματώνοντας μέσα από αυτό το ψευτο-δίπολο λαϊκά στρώματα ακριβώς στην εφαρμογή της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής.

Φέρει τεράστια ευθύνη

Η ΝΔ, βέβαια, ψάχνοντας τη «δικαίωσή» της, αποσιωπά το γεγονός ότι με τα μέτρα που και η ίδια εισηγήθηκε, αποφάσισε και εφάρμοσε ως κυβέρνηση, στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης το βιοτικό επίπεδο της πλειοψηφίας του λαού υποχώρησε κατά 40 - 50%. Κυριολεκτικά σφαγιάστηκαν τα όποια δικαιώματα είχε κατακτήσει ο λαός προηγούμενα, οπωσδήποτε με τους αγώνες του, και μέσα σε έναν παγκόσμια ευνοϊκότερο συσχετισμό για το εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Εωλα είναι και τα επιχειρήματα της ηγεσίας της ότι λόγω «ανικανότητας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και «λαθών» στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, ο λογαριασμός ανέβηκε για το λαό, μέσα κι από το τρίτο μνημόνιο, άλλα 90 δισεκατομμύρια. Οτι η ίδια, ως κυβέρνηση, θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα.
Η ΝΔ αποσιωπά το γεγονός ότι ο λογαριασμός αυτός είναι το αποτέλεσμα των παζαριών με τους περιλάλητους «εταίρους» τους στην ΕΕ, στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ, στις ΗΠΑ, και όπου αλλού. Αφορά τη στήριξη ανάκαμψης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, που και πριν και τώρα και αργότερα την πληρώνει ο λαός. Αφορά την αποκατάσταση γραμμών ρευστότητας για τα ντόπια μονοπώλια, για την οποία και η ίδια η ΝΔ, ως γνήσια αστική πολιτική δύναμη, κόπτεται. Αφορά τη διασφάλιση της στρατηγικής επιλογής του ντόπιου κεφαλαίου για παραμονή στην ΕΕ και στο ευρώ, στόχο που πιστά υπηρέτησε και η ΝΔ, λέγοντάς το ανοιχτά άλλωστε, ότι γι' αυτό το λόγο υπερψήφισε το τρίτο μνημόνιο, φορτώνοντας επιπλέον βάρη στο λαό, άρα όντας και η ίδια συνυπεύθυνη.

Η γραμμή ΣΕΒ

Και, επιπλέον, όντας σε ανοιχτή γραμμή με το ντόπιο κεφάλαιο δεν μπορεί να αγνοήσει κατευθύνσεις που έδωσε π.χ. ο ΣΕΒ σε πρόσφατο εβδομαδιαίο δελτίο του, ότι «το ζητούμενο πλέον είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει να στοιχηθεί πλήρως πίσω από τις επιδιώξεις του συμφωνηθέντος προγράμματος προσαρμογής και να το εφαρμόσει έγκαιρα και αποτελεσματικά, καθώς αυτή είναι όντως η τελευταία προσπάθεια ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας».
Χαρακτηριστική αποτύπωση της προτεραιότητας των Ελλήνων βιομηχάνων και συνολικά των κυρίαρχων τμημάτων του εγχώριου κεφαλαίου, ενόψει και των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, για διαμόρφωση κυβέρνησης και συνολικά συνθηκών προς πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων του τρίτου μνημονίου, καθώς μόνο έτσι μπορεί να έλθει η ανάκαμψη της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων μονοπωλίων, με το παραπέρα ξεζούμισμα του λαού.

Αποζητούν «συναίνεση»

Εξ ου και γνωρίζουν ότι θα υπάρχει «πολιτικό κόστος» και αναζητούν τρόπο να το μοιραστούν σε κυβερνήσεις «συνεργασίας». Ο ίδιος ο Μεϊμαράκης μιλώντας την Τρίτη στο «Mega» υπογράμμιζε την ανάγκη συνεργασιών με όσο πιο πολλά κόμματα γίνεται, τονίζοντας ότι έχουν τελειώσει οι μονοκομματικές κυβερνήσεις, καθώς και ότι είναι «η εποχή των συζητήσεων και των συναινέσεων για να περάσουν οι μεταρρυθμίσεις και τα νέα μέτρα».
Μια μέρα αργότερα, άλλωστε, απ' το Ηράκλειο όπου βρέθηκε, φρόντισε να θυμίσει ότι στη Βουλή «η ΝΔ και άλλες πολιτικές δυνάμεις έδωσαν στήριξη δυνατή για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, με δικό μας προσωπικό, πολιτικό κόστος.
»Για πρώτη φορά πρωθυπουργός πήρε 251 κοινοβουλευτικές ψήφους και είχε τόσο μεγάλη δύναμη στο Κοινοβούλιο. Θα μπορούσε(σ.σ.: ο Αλ. Τσίπρας)να αναδειχθεί ως ένας εθνικός ηγέτης», πρόσθεσε ο Μεϊμαράκης αποδεχόμενος ουσιαστικά να αναγνωρίσει έναν τέτοιο ρόλο στον κατά τ' άλλα κύριο πολιτικό του αντίπαλο. Και πώς αλλιώς, βέβαια, εφόσον και οι δύο κινούνται στρατηγικά στις ίδιες ράγες, αυτές της εξυπηρέτησης των αναγκών της ντόπιας καπιταλιστικής οικονομίας.

Απεύχονται αυτοδυναμία

Επίσης, σημειώστε εδώ και την τοποθέτηση του μεγαλοστελέχους της ΝΔ Ν. Δένδια, την Τετάρτη στο ραδιοσταθμό «Real», ότι «υπό τις σημερινές συνθήκες δεν ξέρω αν είναι ευκταία η αυτοδυναμία. Με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα χρειάζεται τη συνεργασία όσο το δυνατόν περισσότερων πολιτικών δυνάμεων».
Και ακόμα: «Τα προβλήματα πια είναι τόσο μεγάλα που η ευρύτερη στήριξη κάθε προσπάθειας είναι κάτι που θα βοηθήσει τελικά».
Ο ίδιος, μιλώντας την Πέμπτη στον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ, χαρακτήρισε «τεράστια» την «διαχειριστική ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στη διαπραγμάτευση αλλά και σε ζητήματα όπως η Εκπαίδευση και η αξιοποίηση του ΕΣΠΑ».
Ωστόσο, έσπευσε να προσθέσει ότι «με έναν άλλο, λογικό ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαμε να συνεργασθούμε. Από την πλευρά μας είμαστε έτοιμοι να συνεργασθούμε με οποιαδήποτε πολιτική δύναμη πλην Χρυσής Αυγής»...

Μαζί στήνουν δόκανα στο λαό

Υπ' αυτό το πρίσμα δεν επιτρέπεται καμία δικαίωση της πολιτικής της ΝΔ. Καμία λαϊκή ψήφος που έφυγε από τη ΝΔ να μην ξαναπάει εκεί, παγιδευμένη σε υποσχέσεις για δήθεν καλύτερη διαχείριση του νέου μνημονίου, με λήψη «αντισταθμιστικών» μέτρων τάχα υπέρ του λαού, όπως με τρόπο καρμπόν υπόσχεται και ο ΣΥΡΙΖΑ. Το «παράλληλο πρόγραμμά» του, που δήθεν θα τρέχει ταυτόχρονα με το τρίτο μνημόνιο, το μνημόνιο Τσίπρα.
Τα όσα λένε π.χ. και οι δυο τους για τη φορολόγηση των αγροτών, είναι χαρακτηριστικά για τα δόκανα που στήνουν στο λαό:
Τάζουν πως θα κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να μην πληγούν από τα νέα μνημονιακά μέτρα οι «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες. Και οι δύο αποσιωπούν το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών, λόγω μικρού κλήρου ή μικρής παραγωγής και σε κάθε περίπτωση λόγω εξευτελιστικών τιμών από τους μεσάζοντες, είναι αναγκασμένοι να κάνουν και δεύτερη, και τρίτη δουλειά.
Και είναι αυτοί ακριβώς που θα ξεκληριστούν, και μέσα από τη νέα, αγριότερη φορολόγησή τους, ανοίγοντας δρόμο για την ταχύτερη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Το οποίο μάλιστα θα στηρίζεται (και) με την ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση, όπως του υπόσχονται ανοιχτά ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Τέρμα πια στις αυταπάτες

Σε κάθε περίπτωση, δεν επιτρέπεται καμιά νέα καταστροφική αυταπάτη εφόσον την ψήφο στη ΝΔ και στα άλλα αστικά κόμματα ο λαός θα την βρει αμέσως μπροστά του, απέναντί του.
Την ψήφο αυτή η επόμενη κυβέρνηση, είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με κορμό τη ΝΔ, θα την βάλει στο τσουβάλι της, θα την επικαλείται ως νομιμοποίηση της πολιτικής της, θα την επικαλείται κάθε φορά που οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα θα διεκδικούν, θα αγωνίζονται ενάντια στα νέα μέτρα, στους νέους εφαρμοστικούς νόμους.
Γι' αυτό χρειάζεται εδώ και τώρα ψήφος χειραφέτησης από τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Ψήφος στο ΚΚΕ, ψήφος διεξόδου από την καπιταλιστική κρίση σε όφελος του λαού. Σε ρήξη με την καπιταλιστική εκμετάλλευση και εξουσία. Με ένα πιο δυνατό ΚΚΕ παντού, και στη Βουλή, και στους χώρους δουλειάς, στα μεγάλα εργοστάσια, στις λαϊκές γειτονιές, στην ύπαιθρο, στους χώρους νεολαίας.