Κλιμακώνεται η στρατιωτική εμπλοκή, μεγαλώνει ο κίνδυνος ευρύτερης ανάφλεξης

Κλιμακώνεται η στρατιωτική εμπλοκή, μεγαλώνει ο κίνδυνος ευρύτερης ανάφλεξης

• Τη στρατιωτική εμπλοκή της στη Συρία ανακοίνωσε η Γερμανία
• Εντατικές επαφές Ολάντ για μία «ευρεία αντιτρομοκρατική» συμμαχία
• Μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή

Συστοιχία του ρωσικού αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος «S-400» που τοποθετείται στη Συρία

Οι επαφές που είχε την περασμένη βδομάδα ο Γάλλος Πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, έγιναν «μοχλός» ανάδειξης των εντατικών σχεδιασμών για την κλιμάκωση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο τη Συρία. Είναι ενδεικτικό ότι μετά το «δείπνο εργασίας» που είχε το βράδυ της Τετάρτης με τη Γερμανίδα καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, την Πέμπτη το Βερολίνο ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει και το ίδιο στρατιωτική δράση στη Συρία. Σύμφωνα με τις πρώτες ανακοινώσεις που έκαναν οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας της χώρας, προς το παρόν η Γερμανία θα στείλει στην περιοχή αναγνωριστικά αεροσκάφη τύπου «Tornado», αεροπλάνα ανεφοδιασμού και μία φρεγάτα.
Παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί η στρατιωτική εμπλοκή της Γερμανίας ως «στήριξη - κάλυψη» των γαλλικών βομβαρδισμών, είναι σαφές ότι ο γερμανικός ιμπεριαλισμός δε θα μείνει σε ρόλο «θεατή» στις γοργές εξελίξεις, το αντίθετο. Η στρατιωτική εμπλοκή και της Γερμανίας, πλέον, επιβεβαιώνει πόσο ραγδαία θα οξυνθούν οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, σε όλα τα επίπεδα και διάφορες γεωγραφικές περιοχές (βλ. και αποστολή 650 Γερμανών στρατιωτών στο Μάλι).
Επιπλέον, στη Μέση Ανατολή αυξάνονται οι στρατιωτικές δυνάμεις, με νέα οπλικά συστήματα να συγκεντρώνονται διαρκώς και ειδικά την Ανατολική Μεσόγειο να μετατρέπεται σιγά - σιγά σε «έκθεση» σύγχρονου οπλισμού.
Αλλωστε, η κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού αεροπλάνου «Su-24» από τουρκικά «F-16» την περασμένη Τρίτη και τα όσα ακολούθησαν με πρώτη την άμεση «κινητοποίηση» του ΝΑΤΟ, επιβεβαίωσαν τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης, ο οποίος φυσικά δε συνδέεται απλά με το «μποτιλιάρισμα» που έχει δημιουργηθεί στο συριακό ουρανό, αλλά πάνω απ' όλα με τη φονική για τους λαούς αποφασιστικότητα των ιμπεριαλιστών να υπερασπιστούν τη θέση και τα συμφέροντά τους με κάθε τρόπο, σε μια περίοδο που προχωρούν ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις και μεγαλώνει η πίεση από τη δυσκολία ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Τα γαλλικά μαχητικά «Ραφάλ» που εφορμούν στη Συρία από το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκολ»

Η ίδια η κατάρριψη μαχητικού αεροσκάφους της Ρωσίας από την Τουρκία (μια χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και έχει ρόλο με ειδικό «βάρος» στην περιοχή) ήρθε να αναδείξει ότι οι σχεδιασμοί για την «επόμενη μέρα» στη Συρία και την «καταπολέμηση των τζιχαντιστών» θα προχωρήσουν και μέσα από «ανακατατάξεις» στα στρατόπεδα των ιμπεριαλιστών, σε όλα τα επίπεδα, διπλωματικό, οικονομικό, στρατιωτικό, ανάλογα με το πώς κάθε πλευρά εκτιμά ότι καλύτερα ευνοούνται οι ιδιαίτερες επιδιώξεις της. Αυτό που είναι αναμφισβήτητο, είναι πως το μακελειό που σημειώθηκε στο Παρίσι στις 13 Νοέμβρη έχει ήδη γίνει αφετηρία νέων, θανάσιμων αντιλαϊκών σχεδιασμών και διεργασιών. Επιπλέον, αν και πολλές πλευρές εκφράζουν προσδοκίες για τις εξελίξεις στο διπλωματικό πεδίο (με συναντήσεις στη Βιέννη και προσπάθειες για έναρξη επαφών μεταξύ συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης), είναι αναμφισβήτητο ότι η ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Μέση Ανατολή θα κλιμακωθεί. Αλλωστε, η στρατιωτική κινητικότητα γίνεται με το βλέμμα στραμμένο ακριβώς σε αυτή την «επόμενη μέρα στη Συρία» (που αλληλεπιδρά με την «επόμενη μέρα» σε όλη τη Μέση Ανατολή) και το συσχετισμό δύναμης στον οποίο κάθε πλευρά επενδύει.
Δεν είναι τυχαίο ότι και η Σαουδική Αραβία επανέλαβε πως «η στρατιωτική λύση για τη Συρία παραμένει στο τραπέζι».

Ολάντ με Ομπάμα και Πούτιν

Στο όνομα της ενίσχυσης του «διεθνούς αντιτρομοκρατικού αγώνα», ο Γάλλος Πρόεδρος είχε ήδη συναντήσεις με τους ηγέτες ΗΠΑ, Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ρωσίας, ενώ σήμερα είχε προγραμματιστεί συνάντησή του με τον Κινέζο Πρόεδρο, Σι Τζινπίνγκ και τον Καναδό πρωθυπουργό, Τζάστιν Τριντό, αλλά και το ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.
Μετά τη συνάντηση Ολάντ - Ομπάμα την περασμένη Τρίτη στην Ουάσιγκτον, ο Αμερικανός Πρόεδρος εξέφρασε μάλλον την «απροθυμία» της Ουάσιγκτον να ενωθεί σε μια ενιαία «αντιτρομοκρατική συμμαχία» με τη Μόσχα, δεδομένης της επιλογής του Ομπάμα να σχολιάσει ότι (εμείς) «έχουμε ένα συνασπισμό 65 χωρών. Η Ρωσία τώρα έχει ένα συνασπισμό των δύο: του Ιράν και της Ρωσίας που υποστηρίζει τον Πρόεδρο Ασαντ». Στη συνέχεια, ωστόσο, εμφανίστηκε «ανοικτός» στο ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Μόσχα, προβάλλοντας ως όρο «να επικεντρώσει τη στρατιωτική της δράση στο "Ισλαμικό Κράτος"».
Από τη ρωσική πλευρά, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε την Πέμπτη το απόγευμα στη Μόσχα ότι «είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με τη συμμαχία της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ» αλλά, συνέχισε, «σίγουρα, περιστατικά όπως η κατάρριψη αεροσκαφών μας και οι θάνατοι στρατιωτών μας... είναι απολύτως απαράδεκτα» και πρόσθεσε ότι «συνεχίζουμε (με δεδομένο) ότι δε θα υπάρξει επανάληψη αυτού του επεισοδίου, αλλιώς δε θα έχουμε ανάγκη συνεργασίας με κανέναν, με καμία συμμαχία, με καμία χώρα». Πάντως, ενδεικτικό των διεργασιών είναι ότι μετά τη συνάντηση Ολάντ - Πούτιν, ο Γάλλος ΥΠΕΞ, Λοράν Φαμπιούς, είπε ότι στον πόλεμο κατά του ΙΚ μπορούν να συμμετάσχουν στρατιωτικές δυνάμεις «που δεν μπορούν να είναι οι δικές μας, αλλά που πρέπει να είναι ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, οι αραβικές σουνιτικές δυνάμεις και, γιατί όχι, οι δυνάμεις του (συριακού) καθεστώτος».

Μια μεγάλη «μπαρουταποθήκη» στην περιοχή

Στο μεταξύ, με πρόσχημα τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», συγκεντρώνονται ήδη όλο και περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή. Μάλιστα, μετά την κατάρριψη του «Su-24», η Μόσχα ανακοίνωσε ότι στέλνει στα ανοιχτά της συριακής Λατάκειας το καταδρομικό «Moskva» («ναυαρχίδα» του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας), αλλά και ότι στο εξής τα ρωσικά βομβαρδιστικά θα έχουν κάλυψη στον αέρα από ρωσικά καταδιωκτικά αεροσκάφη «Su-30SM». Επίσης, ήδη από την Πέμπτη, άρχισαν να φτάνουν στην περιοχή και σύγχρονα ρωσικά συστήματα πυραυλικής αεράμυνας «S-400», στο πλαίσιο μέτρων «ενίσχυσης της ασφάλειάς μας», όπως εξήγησε και ο Πούτιν.
Αυτά σημειώνονται ενώ ήδη ισχυρή είναι στην περιοχή η στρατιωτική παρουσία δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, Γαλλία, με χαρακτηριστικότερη τη συμμετοχή του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκωλ» στους βομβαρδισμούς κατά περιοχών της Συρίας, ενώ αναμένεται και η αντικατάσταση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Ρούσβελτ», που επιχειρούσε ως πρόσφατα στην περιοχή. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ομάδες ειδικών δυνάμεων, τα μαχητικά αεροσκάφη, τους στρατιωτικούς συμβούλους και εκπαιδευτές και από χώρες όπως οι Βρετανία, Αυστραλία κ.τ.λ. στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και την «αξιοποίηση» βάσεων και όπως αυτής του Ακρωτηρίου στην Κύπρο για τις επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών.
Σε αυτές τις συνθήκες, τη δική της ενίσχυση της συμμετοχής προετοιμάζει - όπως όλα δείχνουν - και η Βρετανία, καθώς η κυβέρνηση πρωτοστατεί για να ξεκινήσει η χώρα βομβαρδισμούς και στη Συρία (στο Ιράκ γίνονται ήδη).
Ακόμα, η Ιταλία διαμήνυσε μέσω του πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι, τη «δέσμευσή» της στον «αγώνα κατά της τρομοκρατίας», προβάλλοντας ως ... προσόν τη συμμετοχή της σε μια σειρά διεθνείς στρατιωτικές αποστολές και εφιστώντας την προσοχή και στη Λιβύη, που εξακολουθεί να συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του ιταλικού κεφαλαίου.
Μέσα στο σκηνικό που διαμορφώνουν οι απανωτές διπλωματικές επαφές των ιμπεριαλιστών και των διαρκών επισημάνσεων ότι για να ανοίξει ο δρόμος για μια «πολιτική μετάβαση» στη Συρία, προϋπόθεση είναι να εξοντωθούν οι τζιχαντιστές, αυξάνονται οι «φωνές» που επιμένουν ότι δεν αρκούν οι αεροπορικές επιθέσεις για να ηττηθεί το «Ισλαμικό Κράτος». Ειδικά στη Γαλλία, όπου η αστική τάξη καπηλεύεται ολόπλευρα το θάνατο 130 ανθρώπων από τις επιθέσεις στην πρωτεύουσα, μια σειρά αστικές «δεξαμενές σκέψης» έχουν αναλάβει να επιχειρηματολογούν γιατί «ο πόλεμος κερδίζεται στο έδαφος» και γιατί πρέπει να στηριχτούν και να ενισχυθούν οι δυνάμεις που ήδη διεξάγουν χερσαίες επιχειρήσεις, όπως οι οργανώσεις των Κούρδων.