Πίσω απ' τη βιτρίνα...
«Πίσω απ' τη βιτρίνα η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, η Ελευσίνα...», έλεγε το παλιό τραγούδι.
Αυτό μας θύμισε η κυβέρνηση όπως διαχειρίζεται επικοινωνιακά την υπόθεση με τα πρώην «Λιπάσματα Δραπετσώνας». Ενδεικτικό της τακτικής της να «ρίχνει στάχτη στα μάτια» του λαού, κάθε φορά που προωθεί ένα μέτρο στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Πίσω, λοιπόν, απ' τη βιτρίνα της δήθεν φιλολαϊκής επιτυχίας κρύβεται μια παρέμβαση υπέρ του κεφαλαίου.
Ετσι, η κυβέρνηση εμφανίζεται να εξαιρεί μια μεγάλη έκταση από το σχέδιο της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ και να την αποδίδει στο λαό της περιοχής για αναψυχή και ψυχαγωγία. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική και έχει καταδειχτεί από τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και τις καταγγελίες των τοπικών Οργανώσεων του ΚΚΕ.
Η εξαίρεση της συγκεκριμένης έκτασης από το «πακέτο» των λιμενικών υποδομών που ιδιωτικοποιούνται, δεν έγινε με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον αλλά με στόχο την ανάπτυξη δραστηριοτήτων συμβατών με το «μοντέλο ανάπτυξης» που προκρίνεται για το λιμάνι του Πειραιά.
Αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού μιλάμε για μια περιοχή - φιλέτο για το κεφάλαιο, οργανικά δεμένη με το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, που προορίζεται από τις πολυεθνικές των θαλάσσιων μεταφορών να αποτελέσει κόμβο για τα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες τους προς όλη την Ευρώπη και ευρύτερα.
Στη συγκεκριμένη έκταση των πρώην «Λιπασμάτων» ο σχεδιασμός προβλέπει την ανάπτυξη υποδομών και υπηρεσιών που σχετίζονται με τον προσανατολισμό της ανάπτυξης του λιμανιού.
Δηλαδή, δίπλα στα κέντρα φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων απ' όλο τον κόσμο, δίπλα στους ντόκους για τα κρουαζιερόπλοια και τις μαρίνες για τα κότερα, δίπλα στις επισκευαστικές ζώνες των πλοίων, χρειάζεται να αναπτυχθούν και μια σειρά άλλων υποδομών και δραστηριοτήτων, από γραφεία στέγασης ναυτιλιακών εταιρειών και τραπεζών, μέχρι τόπους αναψυχής και άλλα. Αυτόν το ρόλο θα παίξει η περιοχή των πρώην «Λιπασμάτων».
Μάλιστα, η αξιοποίηση της περιοχής με αυτόν τον τρόπο προσφέρει ευκαιρίες κερδοφορίας για το κεφάλαιο όχι μόνο από τη χρήση των υποδομών που θα φτιαχτούν, αλλά και από την κατασκευή τους, αφού προβλέπεται η διαμόρφωσή της με τη συμμετοχή επιχειρηματικών ομίλων, σε σύμπραξη με την κρατική διοίκηση, την Περιφέρεια και το δήμο της περιοχής.
Χώρια που η κυβέρνηση δεν τόλμησε ν' αγγίξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της συγκεκριμένης περιοχής, αφού από τα 640 στρέμματα, μεγάλο μέρος της έκτασης των πρώην «Λιπασμάτων» ανήκει σε τράπεζες και άλλες επιχειρήσεις. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση απέρριψε την τροπολογία του ΚΚΕ για απαλλοτρίωση των συγκεκριμένων εκτάσεων και πραγματική απόδοση όλης της περιοχής στο λαό.
Επομένως, να πώς στήνεται το σκηνικό της παραπλάνησης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα: Η κυβέρνηση παραδίδει στο κεφάλαιο τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, με τον ισχυρισμό ότι αυτά θα αναβαθμίσουν τις υποδομές και τις υπηρεσίες τους, ενώ και το κράτος θα έχει δημοσιονομικό όφελος.
Ετσι προσπαθεί να κρύψει ότι πραγματικό της κίνητρο είναι να βρουν κερδοφόρα διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ότι από την ιδιωτικοποίηση οι εργαζόμενοι στα αεροδρόμια και γενικότερα ο λαός θα βγουν ζημιωμένοι.
Κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεγελάσει το λαό γίνεται για να τον στρατεύσει στην εφαρμογή της αντιλαϊκής της πολιτικής, να μην τον βάλει απέναντι. Αυτή η προσπάθεια είναι που πρέπει να αποκαλυφθεί, να χτυπηθεί από το κίνημα, να ακυρωθεί.
Αυτό μας θύμισε η κυβέρνηση όπως διαχειρίζεται επικοινωνιακά την υπόθεση με τα πρώην «Λιπάσματα Δραπετσώνας». Ενδεικτικό της τακτικής της να «ρίχνει στάχτη στα μάτια» του λαού, κάθε φορά που προωθεί ένα μέτρο στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου. Πίσω, λοιπόν, απ' τη βιτρίνα της δήθεν φιλολαϊκής επιτυχίας κρύβεται μια παρέμβαση υπέρ του κεφαλαίου.
Ετσι, η κυβέρνηση εμφανίζεται να εξαιρεί μια μεγάλη έκταση από το σχέδιο της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ και να την αποδίδει στο λαό της περιοχής για αναψυχή και ψυχαγωγία. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική και έχει καταδειχτεί από τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και τις καταγγελίες των τοπικών Οργανώσεων του ΚΚΕ.
Η εξαίρεση της συγκεκριμένης έκτασης από το «πακέτο» των λιμενικών υποδομών που ιδιωτικοποιούνται, δεν έγινε με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον αλλά με στόχο την ανάπτυξη δραστηριοτήτων συμβατών με το «μοντέλο ανάπτυξης» που προκρίνεται για το λιμάνι του Πειραιά.
Αυτή είναι η αλήθεια. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού μιλάμε για μια περιοχή - φιλέτο για το κεφάλαιο, οργανικά δεμένη με το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, που προορίζεται από τις πολυεθνικές των θαλάσσιων μεταφορών να αποτελέσει κόμβο για τα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες τους προς όλη την Ευρώπη και ευρύτερα.
Στη συγκεκριμένη έκταση των πρώην «Λιπασμάτων» ο σχεδιασμός προβλέπει την ανάπτυξη υποδομών και υπηρεσιών που σχετίζονται με τον προσανατολισμό της ανάπτυξης του λιμανιού.
Δηλαδή, δίπλα στα κέντρα φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων απ' όλο τον κόσμο, δίπλα στους ντόκους για τα κρουαζιερόπλοια και τις μαρίνες για τα κότερα, δίπλα στις επισκευαστικές ζώνες των πλοίων, χρειάζεται να αναπτυχθούν και μια σειρά άλλων υποδομών και δραστηριοτήτων, από γραφεία στέγασης ναυτιλιακών εταιρειών και τραπεζών, μέχρι τόπους αναψυχής και άλλα. Αυτόν το ρόλο θα παίξει η περιοχή των πρώην «Λιπασμάτων».
Μάλιστα, η αξιοποίηση της περιοχής με αυτόν τον τρόπο προσφέρει ευκαιρίες κερδοφορίας για το κεφάλαιο όχι μόνο από τη χρήση των υποδομών που θα φτιαχτούν, αλλά και από την κατασκευή τους, αφού προβλέπεται η διαμόρφωσή της με τη συμμετοχή επιχειρηματικών ομίλων, σε σύμπραξη με την κρατική διοίκηση, την Περιφέρεια και το δήμο της περιοχής.
Χώρια που η κυβέρνηση δεν τόλμησε ν' αγγίξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της συγκεκριμένης περιοχής, αφού από τα 640 στρέμματα, μεγάλο μέρος της έκτασης των πρώην «Λιπασμάτων» ανήκει σε τράπεζες και άλλες επιχειρήσεις. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση απέρριψε την τροπολογία του ΚΚΕ για απαλλοτρίωση των συγκεκριμένων εκτάσεων και πραγματική απόδοση όλης της περιοχής στο λαό.
Επομένως, να πώς στήνεται το σκηνικό της παραπλάνησης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα: Η κυβέρνηση παραδίδει στο κεφάλαιο τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, με τον ισχυρισμό ότι αυτά θα αναβαθμίσουν τις υποδομές και τις υπηρεσίες τους, ενώ και το κράτος θα έχει δημοσιονομικό όφελος.
Ετσι προσπαθεί να κρύψει ότι πραγματικό της κίνητρο είναι να βρουν κερδοφόρα διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ότι από την ιδιωτικοποίηση οι εργαζόμενοι στα αεροδρόμια και γενικότερα ο λαός θα βγουν ζημιωμένοι.
Κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης να ξεγελάσει το λαό γίνεται για να τον στρατεύσει στην εφαρμογή της αντιλαϊκής της πολιτικής, να μην τον βάλει απέναντι. Αυτή η προσπάθεια είναι που πρέπει να αποκαλυφθεί, να χτυπηθεί από το κίνημα, να ακυρωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου