Εξωγήινο σέλας

Εξωγήινο σέλας

Καλλιτεχνική απεικόνιση του σέλαος στο βόρειο πόλο του καφέ νάνου LSR J1835+3259

Πολικό σέλας σε ουράνιο σώμα εκτός του ηλιακού μας συστήματος εντόπισαν οι αστρονόμοι για πρώτη φορά. Το εύρημα αυτό αυξάνει τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης ζωής και αλλού μέσα στο σύμπαν, καθώς τα μαγνητικά πεδία - που είναι προϋπόθεση για την εμφάνιση πολικού σέλαος - προστατεύουν την επιφάνεια των πλανητών που τα διαθέτουν, από τον επιβλαβή για τη ζωή βομβαρδισμό σωματιδίων προερχόμενων από το άστρο του πλανητικού συστήματος.
Ολοι οι πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος (ακόμα και ορισμένοι δορυφόροι) που έχουν μέτρια μαγνητικά πεδία εμφανίζουν αυτά τα εντυπωσιακά φωτεινά φαινόμενα. Το σέλας δημιουργείται όταν φορτισμένα σωματίδια, προερχόμενα κατά κύριο λόγο από τον ήλιο, κάτω από την επίδραση του πλανητικού μαγνητικού πεδίου ακολουθήσουν τις μαγνητικές δυναμικές γραμμές μέχρι να φτάσουν εκεί που αυτές «πηγάζουν» ή «καταλήγουν», δηλαδή στους πόλους. Οταν αλληλεπιδράσουν με τα άτομα των ανώτερων αραιών στρωμάτων της ατμόσφαιρας, τα διεγείρουν, προκαλώντας την εκπομπή φωτός, αλλά και ραδιοκυμάτων (διαφορετικά είδη ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας).
Ο Γκρεγκ Χάλιναν και οι συνάδελφοί του από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια εντόπισαν και τα δύο είδη ακτινοβολίας σε ένα σώμα που φαίνεται να είναι καφέ νάνος, δηλαδή ουράνιο σώμα που είναι στα όρια μεταξύ πλανήτη και άστρου. Το σέλας του βρέθηκε ότι είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο έντονο από της Γης! Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι περισσότερες παρατηρήσεις του φαινομένου θα δώσουν εξήγηση σχετικά με τα φορτισμένα σωματίδια που τροφοδοτούν το σέλας, τα οποία προς το παρόν κανείς δεν ξέρει από πού προέρχονται.
Ο επίμαχος καφέ νάνος ονομάζεται LSR J1835+3259 και βρίσκεται 18 έτη φωτός μακριά από τη Γη. Δίκαια οι αστρονόμοι ευελπιστούν ότι σύντομα θα μπορέσουν να εντοπίσουν σέλατα όχι μόνο σε καφέ νάνους αλλά και σε πλανήτες που απέχουν ανάλογα ...μικρές αποστάσεις. Κάτι τέτοιο θα βοηθούσε σημαντικά τον εντοπισμό εκείνων με τις περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης ζωής, καθώς η ισχύς του σέλαος καθενός θα αποκάλυπτε την ένταση του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη, άρα και την ικανότητά του να λειτουργεί ως ασπίδα διαφύλαξης φιλικών προς τη ζωή συνθηκών.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Discover»