«Αόρατες» ... ΜΚΟ

«Αόρατες» ... ΜΚΟ

«...η μη ύπαρξη οποιουδήποτε μητρώου καταχώρησης των εν λόγω νομικών προσώπων (σ.σ. Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων) καθιστά την απάντηση στο ερώτημά σας εν τοις πράγμασι αδύνατη». Αυτή είναι η κατάληξη ενός εγγράφου - απάντησης του υπουργού Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλου, με ημερομηνία 12/5/2016, σε Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφου του ΚΚΕ πριν από περίπου ένα μήνα και συγκεκριμένα στις 18/4/2016. Αυτό που είχε ζητήσει το ΚΚΕ, ήταν πολύ συγκεκριμένο: «Πόσες είναι οι ΜΚΟ που αναπτύσσουν δράση στη χώρα μας, ποιες είναι αυτές (ονομαστικά), την πηγή χρηματοδότησής τους και την έδρα τους και σε ποιους τομείς και πού (τόπο) δραστηριοποιείται η κάθε μία από αυτές». Αφορμή για εκείνη την παρέμβαση του ΚΚΕ ήταν οι δεκάδες επίσημες καταγγελίες από φορείς, οργανώσεις και κατοίκους, για ασύδοτη και επικίνδυνη δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων σε χώρους φιλοξενίας και κράτησης προσφύγων και μεταναστών σε όλη τη χώρα.

* * *

Ενα μήνα μετά ήρθε η άκρως αποκαλυπτική απάντηση της κυβέρνησης. «Δεν ξέρουμε τίποτα»!!! `Η «κάνουμε πως δεν ξέρουμε τίποτα»... Και για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε παρακάτω λίγο πιο αναλυτικά την απάντηση του υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. «(...) σας γνωρίζουμε ότι η Μη Κυβερνητική Οργάνωση δεν αποτελεί ειδικό τύπο νομικού προσώπου, προβλεπόμενο ρητώς στο νόμο, όπως είναι π.χ. η εταιρεία, το σωματείο, το ίδρυμα κ.ο.κ. Επιπλέον, το περιεχόμενο του όρου "Μη Κυβερνητική Οργάνωση" δεν προσδιορίζεται στο νόμο. Ο όρος, ο οποίος αποτελεί νεολογισμό και αποτελεί μετάφραση του αγγλικού όρου "Non Governmental Organization", έχει εμπειρικό περιεχόμενο και χρησιμοποιείται για περιπτώσεις νομικών προσώπων, κυρίως αστικών εταιρειών και σωματείων, που στηρίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και έχουν ανθρωπιστικούς και κοινωφελείς σκοπούς. Η απουσία αλλά και η μη ύπαρξη οποιουδήποτε μητρώου καταχώρησης των εν λόγω νομικών προσώπων καθιστά την απάντηση στο ερώτημά σας εν τοις πράγμασι αδύνατη»...

* * *

Σύμφωνα, λοιπόν, με την κυβέρνηση, οι ΜΚΟ που εδώ και μήνες δρουν στους χώρους όπου ζουν πρόσφυγες, είναι «οργανώσεις - φαντάσματα». Μόνο που καλό είναι να θυμηθούμε κάποια πράγματα. Ποιος, αλήθεια, χορηγεί τα κονδύλια της λεγόμενης «ανθρωπιστικής βοήθειας» στις ΜΚΟ, αν όχι η ίδια η ΕΕ; Ποιος παίρνει αποφάσεις τούς τελευταίους μήνες να χρηματοδοτεί τις ΜΚΟ, αν όχι η κυβέρνηση; Ποιος αφήνει χώρο στην ασύδοτη δράση των ΜΚΟ, εξαιτίας της έλλειψης υποδομών και προσωπικού εξειδικευμένου, αν όχι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα; Πρέπει, επίσης, να θυμίσουμε ότι πριν μερικές βδομάδες, ο ίδιος ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γ. Μουζάλας, ομολόγησε ότι είναι «πολιτική επιλογή» της κυβέρνησης να μην έχει κρατικές δομές φιλοξενίας στην Ειδομένη και να αφήνει να αλωνίζουν οι ΜΚΟ. Να θυμίσουμε ότι η ίδια η κυβέρνηση παραχώρησε σε ΜΚΟ χώρους στα ελληνικά νησιά και αλλού για να στήσουν υποδομές και ότι η κυβέρνηση παίρνει δεκάδες αποφάσεις χρηματοδότησης αυτών των ΜΚΟ, για να έχουν συγκεκριμένη δράση.

* * *

Πώς γίνεται, λοιπόν, η κυβέρνηση: να μην ξέρει εκείνους που χρηματοδοτεί και διευκολύνει. Να μην ξέρει εκείνους που αβαντάρει προκλητικά, ακόμα και σε βάρος δημόσιων δομών Υγείας και Πρόνοιας, για να δρουν ανεξέλεγκτα παρά τις καταγγελίες. Να μην ξέρει εκείνους που παίρνουν εκατομμύρια ευρώ ως χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ, αλλά και φορείς της κυβέρνησης; Και μάλιστα, αυτά τα ...«φαντάσματα» - σύμφωνα με την κυβέρνηση - πριν μερικές βδομάδες υπέγραψαν και συμβόλαια με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πήραν συνολικά 83 εκατομμύρια ευρώ για τη διαχείριση του Προσφυγικού στη χώρα μας! Τα χρήματα αυτά αποτελούν μέρος των συνολικά 700 εκατομμυρίων ευρώ που θα διατεθούν στην Ελλάδα από το νέο μηχανισμό βοήθειας έκτακτης ανάγκης της ΕΕ και θα δοθούν σε οκτώ ΜΚΟ με τη διαμεσολάβηση και την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης. Σε ΜΚΟ που έχουν ονοματεπώνυμο... Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν; Τα ερωτήματα αυτά περιμένουν απάντηση. Πολύ περισσότερο που σήμερα, η μεγάλη πλειοψηφία των λεγόμενων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων έχουν διασυνδέσεις με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και άλλους μηχανισμούς του κεφαλαίου και παίζουν πολύ συχνά επικίνδυνο ρόλο σε βάρος των συμφερόντων του λαού.

Κ. Πασ.