Σχετικά με τη Συνάντηση Κομμουνιστικών και Σοσιαλδημοκρατικών Κομμάτων στη Λατινική Αμερική

Σχετικά με τη Συνάντηση Κομμουνιστικών και Σοσιαλδημοκρατικών Κομμάτων στη Λατινική Αμερική

Η ανακοίνωση της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού

Από τη δράση του ΚΚ Μεξικού

Στις 26-28 Αυγούστου 2016 πραγματοποιήθηκε στη Λίμα του Περού μια «Διεθνής Συνάντηση Κομμουνιστικών και Επαναστατικών Κομμάτων της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής», μετά από πρόσκληση του Περουβιανού ΚΚ και του ΚΚ Περού «Κόκκινη Πατρίδα». Στη συνάντηση, ωστόσο, εκτός από Κομμουνιστικά Κόμματα, είχαν προσκληθεί και μια σειρά άλλα σοσιαλδημοκρατικά και «κεντροαριστερά» κόμματα, όπως και κόμματα εκτός της περιοχής. Ετσι, σύμφωνα με τα όσα έχουν ανακοινωθεί, πέρα από τα δύο ΚΚ του Περού, συμμετείχαν τα ΚΚ Αργεντινής, ΚΚ Βολιβίας, ΚΚ Βραζιλίας, Βραζιλιάνικο ΚΚ, ΚΚ Ισημερινού, Κολομβιανό ΚΚ, Κόμμα Λαϊκής Πρωτοπορίας της Κόστα Ρίκα, ΚΚ Κούβας, ΚΚ Μεξικού, ΚΚ Ουρουγουάης, ΚΚ Παραγουάης.
Παράλληλα, γνωρίζουμε ότι συμμετείχαν και μια σειρά κόμματα ξένα προς το κομμουνιστικό κίνημα, όπως τα: Κόμμα Εργαζομένων Βραζιλίας, Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, Επαναστατικό Δημοκρατικό Κόμμα Μεξικού και Κόμμα Εργασίας Μεξικού.
Στη σελίδα του Περουβιανού ΚΚ, μεταξύ των υπογραφόντων της Διακήρυξης, αναφέρονται επίσης και: Συμμαχία για τη Χώρα του Ισημερινού, Μέτωπο Σαντινίστας Εθνικής Απελευθέρωσης της Νικαράγουα, Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί του Ελ Σαλβαδόρ, Ευρύ Μέτωπο Ουρουγουάης, Κόμμα Αλληλεγγύης Αργεντινής.
Επίσης, είχαν προσκληθεί κόμματα που δεν έχουν σχέση με την περιοχή, όπως τα ΚΚ Κίνας, Κόμμα Εργατών Κορέας, ΚΚ Βιετνάμ και το Μέτωπο Πολισάριο (Δυτική Σαχάρα).
Γρήγορα έγινε φανερό ότι η συνάντηση αποσκοπούσε ακριβώς στο να εγκλωβίσει πλήρως τα ΚΚ της περιοχής σε πολιτική ουράς στη σοσιαλδημοκρατία, σε θέση υποστήριξης των λεγόμενων «προοδευτικών κυβερνήσεων» και των καπιταλιστικών διακρατικών ενώσεων στην περιοχή. Μάλιστα, κατατέθηκε ένα κείμενο με τίτλο «Συναίνεση για τη Δική μας Αμερική», το οποίο προτάθηκε ως κοινή προγραμματική πλατφόρμα και το οποίο αναιρούσε και αναθεωρούσε κάθε ουσιαστικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την κομμουνιστική ταυτότητα, εξαλείφοντας ακόμα και τη φραστική αναφορά στο στόχο του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και αντικαθιστώντας τον με το «μετακαπιταλισμό».
Στη συνάντηση εκδηλώθηκε έντονη ιδεολογική - πολιτική διαπάλη, που οδήγησε στην απόσυρση της πλατφόρμας της «Συναίνεσης για τη Δική μας Αμερική». Ομως, παρά το γεγονός ότι εκφράστηκαν διαφορετικές γνώμες και διαφωνίες ουσίας, δόθηκε στη δημοσιότητα ως ντοκουμέντο της συνάντησης η «Διακήρυξη της Λίμα» με την υπογραφή κομμάτων που συμφωνούσαν στην παραπάνω γραμμή.
Την 1η Σεπτέμβρη, το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού, που συμμετείχε στη συνάντηση, εξέδωσε ανακοίνωση της ΚΕ του Κόμματος, όπου τοποθετείται αναλυτικά για το πλαίσιο της συνάντησης, το περιεχόμενό της και ξεκαθαρίζει γιατί απορρίπτει τόσο την τελική διακήρυξη που δημοσιοποιήθηκε όσο και τη «Συναίνεση για τη Δική μας Αμερική» που αποσύρθηκε. Στις 2 Σεπτέμβρη, η Εθνική Πολιτική Επιτροπή του Βραζιλιάνικου ΚΚ ανακοίνωσε ότι συμμερίζεται τις σκέψεις που παραθέτει το ΚΚ Μεξικού και ιδιαίτερα αναφορικά με την υπεράσπιση του χαρακτήρα των Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.

Για τη συνάντηση στη Λίμα του Περού

Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΚΚ Μεξικού έχει ως εξής: «Εδώ και χρόνια, έχουμε εκφράσει επανειλημμένα τη στήριξή μας στους λαούς και στα λαϊκά κινήματα της περιοχής. Είμαστε σταθερά αλληλέγγυοι με τους λαούς που είναι αντιμέτωποι με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και απειλές, είμαστε αλληλέγγυοι με τις ταξικές δυνάμεις στη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ και τη Βολιβία, που αγωνίζονται σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Είναι αταλάντευτη η πεποίθησή μας και η δράση μας για να μπει τέλος στον αποκλεισμό ενάντια στην Κούβα. Το ΚΚ Μεξικού, παραμένοντας πιστό στον προλεταριακό διεθνισμό, παλεύει σταθερά για την ενότητα δράσης του κομμουνιστικού κινήματος, για το συντονισμό της πάλης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Ως εκ τούτου, έχουμε την ευθύνη να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους της χώρας μας και τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της περιοχής και παγκόσμια σχετικά με την εκτίμησή μας για τη λεγόμενη "Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Επαναστατικών Κομμάτων της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής", που πραγματοποιήθηκε στη Λίμα του Περού, 26, 27 και 28 Αυγούστου, και να διευκρινίσουμε γιατί δεν υπογράφουμε και δεν αναγνωρίζουμε την ισχύ της "Διακήρυξης της Λίμα" που δημοσιεύτηκε και ότι δεν υποστηρίζουμε ούτε τη "Συναίνεση της Αμερικής μας", που παρουσιάστηκε στην εν λόγω συνάντηση.
Σε αυτή τη συνάντηση, μαζί με τα Κομμουνιστικά Κόμματα είχαν προσκληθεί και σοσιαλδημοκρατικά και οπορτουνιστικά κόμματα, κόμματα που δεν έχουν σχέση με το κομμουνιστικό κίνημα, ορισμένα από τα οποία είναι δοκιμασμένοι εταίροι αστικών κυβερνήσεων και έχουν ευθύνες για τις αντιλαϊκές πολιτικές και για την καταστολή των λαϊκών αγώνων και τη στήριξη των συμμαχιών, των σχεδίων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

Επιχειρείται να αλλοιωθεί η φύση της «Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων»

Δε συμμεριζόμαστε την ιδέα του υβριδισμού, της πρόσκλησης σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων σε συναντήσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων. Επίσης, απορρίπτουμε την απόπειρα παγκόσμιας προβολής αυτού του μοντέλου συναντήσεων, που γίνεται με σκοπό να αλλοιωθεί η φύση της "Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων" (ΔΣΚΕΚ) και να είναι ανοιχτή στις οπορτουνιστικές δυνάμεις του Φόρουμ του Σάο Πάολο και του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ή και σε άλλους χώρους διεθνούς σύγκλισης της σοσιαλδημοκρατίας, κάτι που θα σήμαινε την καταστροφή της διαδικασίας των ΔΣΚΕΚ.
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στη συνάντηση αυτή, εκφράστηκαν σοβαρές διαφορές, στο περιεχόμενο και στη μορφή, σε σχέση με το ρόλο των προοδευτικών κυβερνήσεων, με την πολιτική των συμμαχιών και την αντιιμπεριαλιστική πάλη και σε σχέση με τα καθήκοντα των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά σε συνάντηση που ονομάζεται "Συνάντηση Κομμουνιστικών Κομμάτων" υιοθετούνται αποφάσεις και επιβάλλονται στη λογική της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας αποτελεί διχαστικό βήμα, που παραβιάζει την αρχή της ισότητας ανάμεσα στα κόμματα και ανοίγει έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο.
Τόσο η "Διακήρυξη της Λίμα" όσο και η "Συναίνεση για την Αμερική μας" είναι ντοκουμέντα που δε βοηθάνε στην πάλη της εργατικής τάξης και των λαών. Αθωώνουν τη σοσιαλδημοκρατία και τη φιλομονοπωλιακή πολιτική των λεγόμενων προοδευτικών κυβερνήσεων. Αποδυναμώνουν το ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων, τα περιορίζουν σε ένα ρόλο βοηθητικό προς τη σοσιαλδημοκρατία, που κυβερνά διαιωνίζοντας την καπιταλιστική εκμετάλλευση. Ο μετακαπιταλισμός και ο αντινεοφιλελευθερισμός ακυρώνουν το στόχο της σοσιαλιστικής επανάστασης και καλλιεργούν μια ιδεολογική σύγχυση, περιγράφοντας ως σοσιαλιστικό ένα σύστημα όπου διατηρούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και διαιωνίζεται η εξουσία του κεφαλαίου.
Ο καπιταλισμός εκμεταλλεύεται τους λαούς, φτωχοποιεί τα μεσαία στρώματα, ρημάζει τους αγρότες, καταπιέζει τους αυτόχθονες λαούς, τις γυναίκες και την εργαζόμενη νεολαία, ανεξάρτητα από τη μορφή διαχείρισής του, είτε είναι νεοφιλελεύθερη είτε νεοκεϊνσιανή που προβάλλεται ως "προοδευτική", όπως κατ' επανάληψη έχει συμβεί υπό αυτές τις κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες.

Περί του ...προοδευτισμού

Η κρίση του καπιταλισμού είναι και κρίση του προοδευτισμού. Σε περισσότερα από 15 χρόνια "προοδευτικής" διακυβέρνησης στη Λατινική Αμερική, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραμένουν άθικτες. Ο προοδευτισμός φάνηκε ότι είναι μια διαχείριση του συστήματος που δεν ξεφεύγει από τους γενικούς νόμους του καπιταλισμού. Σε συνθήκες υψηλών ρυθμών καπιταλιστικής ανάπτυξης, που βασίστηκε στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, τα στατιστικά στοιχεία της φτώχειας διογκώνονται κατά εκατομμύρια. Οι ανάγκες και τα αιτήματα της εργατικής τάξης, της εργαζόμενης γυναίκας, της εργαζόμενης νεολαίας, των αυτοχθόνων πληθυσμών και των Αφροαμερικανών, δεν κατάφεραν ούτε θα καταφέρουν να ικανοποιηθούν στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων, παρά μόνο αν αυτές ανατραπούν.
Παράλληλα, υπάρχει μια κρίση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης που συνταράσσει τον καπιταλισμό, στην οποία αυτός απαντά με επιθετικά μέτρα, χτυπώντας τα συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, για να απαξιώσει την εργατική δύναμη στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι η ανάληψη ενός προγράμματος αναπτυξιολογίας σε καπιταλιστική βάση είναι ξένη σημαία για το κομμουνιστικό κίνημα.
Θεωρούμε λάθος να διαχωρίσουμε την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό από την πάλη ενάντια στα μονοπώλια, να περιορίσουμε την αντιιμπεριαλιστική πάλη ενάντια στο βορειοαμερικάνικο ιμπεριαλιστικό κέντρο, αθωώνοντας την Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες.
Δε θεωρούμε ότι οι διάφορες διακρατικές ενώσεις, με καπιταλιστικό ταξικό χαρακτήρα, που σφυρηλατούνται στη Νότια Αμερική, αποτελούν εναλλακτική της εργατικής τάξης και των λαών της Λατινικής Αμερικής, καθώς εκφράζουν τα συμφέροντα των αστικών τάξεων, των μονοπωλίων και ενισχύουν τις διαδικασίες συσσώρευσης, συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου.

Οχι των κομμουνιστών στις διαταξικές συνεργασίες

Στις δύσκολες συνθήκες στις οποίες παλεύουμε, όπου τα μέτρα - σοκ και οι κρατικοί και παρακρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί γίνονται όλο και πιο σκληροί ενάντια στους λαούς μας, και λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει μια συνεχής επίθεση του κεφαλαίου για να καταπνίξει τις επαναστατικές θέσεις με την ψευδαίσθηση του ρεφορμισμού, του εφικτού, τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα έχουν το χρέος να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την οργάνωση των εργαζομένων και των μεσαίων στρωμάτων, για να αναπτυχθούν λαϊκοί αγώνες για το δικαίωμα στη δουλειά, στην υγεία, στην εκπαίδευση, για όλα τα λαϊκά δικαιώματα και για να ξεσηκωθούν ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, ενάντια στην εκμετάλλευση και την καπιταλιστική καταπίεση.
Η εμπειρία μας έδειξε ότι οι διαταξικές συμμαχίες, εγκλωβισμένες στη λογική του μικρότερου κακού, καθυστερούν τα καθήκοντα των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων ως προς την οργάνωση και ταξική συνειδητοποίηση των εργαζομένων.
Τα Κομμουνιστικά Κόμματα έχουμε την ευθύνη να συμβάλουμε ώστε περισσότεροι εργαζόμενοι να μπορούν να βγάλουν σοβαρά συμπεράσματα για τις "προοδευτικές κυβερνήσεις", για τις συμμαχίες με τμήματα της αστικής τάξης και να κάνουν σταθερά βήματα στην κατεύθυνση της χειραφέτησής τους, βγαίνοντας από το φαύλο κύκλο του λεγόμενου "μικρότερου κακού". Για να τεθεί αποφασιστικά η αναγκαιότητα της πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό και για την κοινωνικοποίηση και το σχεδιασμό της οικονομίας υπό την εργατική εξουσία.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού θα συνεχίσει να στηρίζει αυτό το σκοπό.
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεξικού».