Η διαχωριστική γραμμή

 Η διαχωριστική γραμμή

«Το Συνέδριο καθυστέρησε λόγω των αντιδράσεων αυτών των δυνάμεων που θεωρούν ότι δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές λύσεις, που είναι αντίθετες στην ΕΕ. Και αυτές οι δυνάμεις είναι κομμάτι της ευρωπαϊκής κοινωνίας και αν είναι ένα πράγμα δεδομένο, είναι ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία δεν μπορεί άλλο να αντέξει από το συνδυασμό σκληρής λιτότητας και φτωχοποίησης των τελευταίων δεκαετιών. Ο λόγος που οργανώνουμε το Συνέδριο είναι γιατί εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές λύσεις, πιστεύουμε ότι μπορεί να αλλάξει η Ευρώπη». 

 

Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο Γ. Κατρούγκαλος στην έναρξη χτες του συνεδρίου στο Ζάππειο. Κρίνοντας από το ακροατήριο, είμαστε σίγουροι ότι πείστηκε από τις ...εξηγήσεις που έδωσε ο υπουργός Εργασίας για την καθυστέρηση που προκάλεσε η διαμαρτυρία εργαζομένων και συνταξιούχων.

 

 Δεν περιμέναμε, άλλωστε, να πει ότι τόσος κόσμος έξω από το Ζάππειο διαδήλωνε επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έκοψε κι άλλο τις συντάξεις, διατηρεί όλη την αντεργατική νομοθεσία των προηγούμενων και ετοιμάζεται να την επεκτείνει, μοιράζει ψίχουλα στους πάμπτωχους και τα ονομάζει «κοινωνική αλληλεγγύη», διατηρεί και επιτείνει την ευελιξία στην αγορά εργασίας, την άθλια κατάσταση στην Υγεία και η λίστα δεν έχει τέλος. 

 

Επομένως, η πραγματική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που διαδήλωναν έξω από το Ζάππειο και σ' αυτούς που συμμετείχαν στο συνέδριο, δεν ήταν αυτή που επικαλέστηκε ο Γ. Κατρούγκαλος, αλλά το ποια συμφέροντα υπηρετεί ο καθένας, του κεφαλαίου ή του λαού. Και δε χωράει καμιά αμφιβολία ότι το κεφάλαιο δύσκολα θα μπορούσε να επιλέξει καλύτερους ...συνέδρους από αυτούς που διάλεξε για λογαριασμό του η κυβέρνηση.

Διαφθορά και σκάνδαλα

 

Συνεχίζονται οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε σχέση με ζητήματα σκανδάλων και διαφθοράς, το «πόθεν έσχες» Καλογρίτσα, από τη μια, την υπόθεση ΚΕΕΛΠΝΟ, από την άλλη. Και, βέβαια, χρειάζεται όλες οι υποθέσεις που «βρωμάνε» να αποκαλυφθούν, για να γνωρίζει ο λαός τι συμβαίνει σε καθεμιά από αυτές. Ομως, δεν είναι η πρώτη φορά που κυβέρνηση και ΝΔ αποπειρώνται να εκμεταλλευτούν τις εξελίξεις, για να αποπροσανατολίσουν από την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής τους και το χτύπημα του λαού. Ο λαός πρέπει να γνωρίζει ότι αυτά τα σκάνδαλα και οι υποθέσεις διαφθοράς είναι σύμφυτες με το καπιταλιστικό σύστημα και καθρεφτίζουν τη σαπίλα του κυνηγητού του επιχειρηματικού κέρδους. Ομως, αφού μιλάμε για διαφθορά και σκάνδαλα, το μεγαλύτερο από όλα είναι να μοιράζεις κίνητρα και επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους και ο λαός να αρκείται σε ψίχουλα. Αυτό, δηλαδή, που κάνει η κυβέρνηση. Αυτό που υπόσχεται ότι θα κάνει καλύτερα η ΝΔ όταν έρθει εκείνη στην κυβέρνηση. Εκεί βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος.

Το Δικαστήριο έκανε το θαύμα του... 

 

Επειδή αυτή την περίοδο επανήλθε στην επικαιρότητα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο θα γνωμοδοτήσει για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, βρήκαμε μια άλλη πρόσφατη απόφαση, που δείχνει ποιον πραγματικά υπηρετεί το Δίκαιο της Ευρωένωσης. Συγκεκριμένα, απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα ισπανικού Δικαστηρίου, το Δικαστήριο της ΕΕ αποφάνθηκε ότι η χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου για την κάλυψη μόνιμων αναγκών στον τομέα των υπηρεσιών Υγείας, προσκρούει στο δίκαιο της ΕΕ. Το Δικαστήριο επισημαίνει, ακόμα, ότι η χρησιμοποίηση τέτοιων συμβάσεων δικαιολογείται μόνο από την ανάγκη κάλυψης προσωρινών αναγκών και υπενθυμίζει ότι η ευρωπαϊκή συμφωνία - πλαίσιο επιβάλλει στα κράτη - μέλη της ΕΕ να ρυθμίζουν με τη νομοθεσία τους, «προς αποφυγή της καταχρηστικής χρησιμοποιήσεως συμβάσεων ορισμένου χρόνου». Τέτοιες αποφάσεις, όπως παλιότερα και η οδηγία 70/99, αξιοποιήθηκαν από πολλούς, ανάμεσά τους και ο τότε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για να εξωραϊστεί ο αντεργατικός - αντιλαϊκός χαρακτήρας της ΕΕ, με το επιχείρημα ότι προστατεύονται οι εργαζόμενοι από κατάχρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και ότι μετά από ορισμένες ανανεώσεις μπορούν να διεκδικήσουν τη μονιμοποίησή τους. Αποδείχτηκε όμως και στην πράξη ότι το μόνο που «προστατεύουν» τέτοιες οδηγίες και αποφάσεις είναι τα συμφέροντα του κεφαλαίου για ένα φτηνότερο και πιο ευέλικτο κράτος, στην υπηρεσία της επιχειρηματικότητας και της ενίσχυσης της κερδοφορίας του. Κι αυτό επειδή η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει σαφώς την πρόσληψη με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για περιπτώσεις που εύκολα βαφτίζονται «έκτακτες» και την αντικατάσταση αυτών των εργαζομένων στη συνέχεια, ώστε να ανακυκλώνεται η ανεργία και το κράτος να γλιτώνει το κόστος της μόνιμης και σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα...

Στάχτη στα μάτια... 

 

Τέτοια πρεμούρα έχουν η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ για την τύχη της ΕΕ, που δε σταματούν τις υποδείξεις προς τα ευρωενωσιακά όργανα, για να την κάνουν ελκυστική στους λαούς. Εγραφε, λοιπόν, η «Αυγή», 14/9/2016, ότι «το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος απέδειξε ότι η Ενωση δεν είναι αρκετά ελκυστική (...) αν δεν γίνει σύντομα ένα άλμα προς τα εμπρός - τώρα που εξέλειπε και το αιώνιο βρετανικό "χειρόφρενο" - το μέλλον της Ενωσης φαντάζει δυσοίωνο».

Γι' αυτή την ελκυστικότητα της ΕΕ δουλεύουν ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι σοσιαλδημοκράτες των κρατών - μελών της. Δηλαδή, να ξαναζωντανέψουν την ψευδαίσθηση και την αυταπάτη ότι η ΕΕ μπορεί να δουλέψει προς όφελος των λαών, να γίνει, όπως λένε, «κοινωνική». Ομως, το ζήτημα δεν είναι πόσο ελκυστική είναι ή δεν είναι η ΕΕ. Το ζήτημα είναι ότι η ΕΕ, ως λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου που είναι, ταλανίζεται στο εσωτερικό της από αντιθέσεις και ανταγωνισμούς ανάμεσα στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις των διαφορετικών κρατών - μελών της, που τα τελευταία χρόνια οξύνονται εξαιτίας της κρίσης και των δυσκολιών της ανάκαμψης. Η συνοχή της μπαίνει σε δοκιμασία ακριβώς γι' αυτό το λόγο, κάτι που δεν λύνεται με επικοινωνιακά τεχνάσματα. Ρίχνουν, λοιπόν, στάχτη στα μάτια του λαού για λογαριασμό των τμημάτων του κεφαλαίου, που παλεύουν να διατηρήσουν τη συνοχή της ΕΕ. Οπως και να 'χει, οι λαοί θα δουν άσπρη μέρα μόνο όταν ανατρέψουν την εξουσία του κεφαλαίου στη χώρα τους και αποδεσμευτούν από την ΕΕ και κάθε είδους λυκοσυμμαχία.

Ριζοσπάστης