ΟΗΕ: Yποκρισίας το ανάγνωσμα

ΟΗΕ: Yποκρισίας το ανάγνωσμα

Ως είθισται κάθε χρόνο αυτήν την περίοδο πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η σύναξη για μια βδομάδα των ηγετών όλων των χωρών του κόσμου, όπου ο καθένας προβάλλει τα ιδιαίτερα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα του, την κυβέρνησή του, και διατυπώνει απόψεις για παγκόσμια ζητήματα. Ο σημερινός αρνητικός διεθνής συσχετισμός, όπου κυριαρχούν η οικονομία και η εξουσία του κεφαλαίου, ο καπιταλισμός, κυριαρχεί και σ' αυτές τις συναντήσεις. Πίσω από τα πολλά βαρύγδουπα και τα ευχολόγια που ακούγονται περί «πίστης στην ειρήνη», «βιώσιμης ανάπτυξης», «αντιμετώπισης των απειλών στον κόσμο» κρύβονται πρώτα και κύρια τα συμφέροντα της κάθε αστικής τάξης, που πέρα από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων της χώρας, επιχειρεί να προαγάγει τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπεί, να φροντίσει όσο γίνεται για να κερδίσουν νέες αγορές, μεγαλύτερα μερίδια σε ενεργειακές πηγές και στους δρόμους μεταφοράς τους, πρώτων υλών, ή να αναβαθμίσει τη θέση της και την επιρροή της διεθνώς. Αυτό προσπαθεί κάθε κυβέρνηση με δεδομένη τη γεωστρατηγική θέση της, το μέγεθος της οικονομίας της. Και συγκροτεί συμμαχίες με άλλες αστικές τάξεις και το κράτος τους από διάφορα σημεία του πλανήτη, συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αιματοκυλάει λαούς.
Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, των δυσκολιών για την ανάκαμψη, εκτός από σταθερές λυκοσυμμαχίες (π.χ. ΕΕ, ΝΑΤΟ), δημιουργούνται νέες, αναδιαμορφώνονται άλλες, υπάρχει γενικώς μια ρευστότητα, ενώ «βγαίνουν τα μαχαίρια», όπως βλέπουμε σε πολλές γωνιές του πλανήτη, για να αναφέρουμε τα πιο χτυπητά παραδείγματα της Μέσης Ανατολής, της Ουκρανίας, της Βόρειας Αφρικής, της Ασίας - Ειρηνικού, αλλά και στα παζάρια σχετικά με το Βrexit, ή τη Διατλαντική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου και Επενδύσεων ΕΕ - ΗΠΑ, τις ομαδοποιήσεις καπιταλιστικών χωρών στην ΕΕ, ή τις αντιπαραθέσεις ΗΠΑ - Γερμανίας.

***

Ολα αυτά, τις μέρες της «φιέστας» της Γενικής Συνέλευσης, καμουφλάρονται με την υποκρισία ότι ...όλοι πασχίζουν για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ευημερία των λαών, τη βοήθεια στους πρόσφυγες, την προστασία του περιβάλλοντος. Φυσικά, τα διαφορετικά συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών δεν μπορούν να κρυφτούν, αλλά οι τραγικές για τους λαούς επιπτώσεις των δικών τους επεμβάσεων, των πολέμων, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας εμφανίζονται ως περίπου ...φυσικά φαινόμενα, ή άντε πρόβλημα της τάδε ή της δείνα ...μη χρηστής διαχείρισης, και περισσεύουν οι επικλήσεις για την καλύτερη λειτουργία των διεθνών οργανισμών, τη διεύρυνσή τους. Πολύ συχνά, από δήθεν αριστερούς ηγέτες προβάλλεται η ...δυνατότητα και αναγκαιότητα ενός πολυπολικού κόσμου, που θα αποκαταστήσει τις ισορροπίες, θα εγγυάται την ειρήνη. Η ζωή αποδεικνύει ότι ανεξάρτητα από τους πολλούς πόλους, τη στιγμή που η κυριαρχία του κεφαλαίου, η εξουσία του, μένει άθικτη, το αποτέλεσμα για τους λαούς είναι το ίδιο. Πληρώνουν το μάρμαρο και σε περίοδο ιμπεριαλιστικών πολέμων, και σε περίοδο ιμπεριαλιστικής ειρήνης με το «πιστόλι στον κρόταφο», και σε περίοδο καπιταλιστικής ανάπτυξης, και σε περίοδο κρίσης.

***

Καθώς οι εργασίες της Γενικής Συνέλευσης βρίσκονται σε εξέλιξη, είναι ενδεικτικές οι πρώτες ομιλίες του γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, που καταδίκασαν γενικώς τον πόλεμο στην Συρία και έριξαν ...μαύρο δάκρυ για τους δύστυχους άμαχους που γίνονται πρόσφυγες, όταν όλ' αυτά είναι δικά τους δημιουργήματα, όπως και η «τρομοκρατία» των φονιάδων ισλαμιστών, ως ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούν για την αλλαγή μη αρεστών καθεστώτων, ακόμη και συνόρων, ανοίγοντας δρόμους ενάντια στους ανταγωνιστές τους και υπέρ της ενδυνάμωσης των θέσεων των μονοπωλίων τους. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, που αναμένεται να μιλήσει σήμερα στη ΓΣ, έδωσε επίσης μια πρόγευση με τις παρεμβάσεις του αυτές τις μέρες σε διάφορα φόρα. Την ίδια στιγμή που και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και όλες οι προηγούμενες, συμμετέχει μέχρι τα μπούνια στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που προκαλούν εκατομμύρια ξεριζωμένους, μίλησε για «αιφνίδιες αυξήσεις στις ροές των μεταναστών», οι οποίες «προκάλεσαν ανησυχία - αν όχι φόβο - σε κοινωνίες που έχουν ήδη βιώσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η άμεση αυτή ξενοφοβική αντίδραση λειτούργησε, πολύ συχνά, ως κέλευσμα να θυσιαστεί το διεθνές δίκαιο και να επαναπροωθούνται πρόσφυγες, ακόμα και διακινδυνεύοντας τις ζωές τους στη θάλασσα. Πολύ συχνά, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου θεωρήθηκε πολυτέλεια...»! Ζήτησε επιμερισμό των βαρών για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος και βοήθεια για τους εγκλωβισμένους, καταπίνοντας ...αμάσητες τις αιτίες που δημιουργούν τους πρόσφυγες, με πρώτη απ' όλες τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αλλά και όλο το αντιδραστικό πλαίσιο που προκαλεί τον εγκλωβισμό. Ταυτόχρονα, για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, διεκδικεί καλύτερους όρους στη διεθνή αγορά («κούρεμα» χρέους, ρήτρες ανάπτυξης) και βέβαια πλασάρει τις προϋποθέσεις για μεγαλύτερη κερδοφορία των καπιταλιστών ως διέξοδο για ανακούφιση του λαού, τροφοδοτώντας νέες χίμαιρες και αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης στο πλαίσιο του καπιταλισμού.

***

Οπως επιβεβαιώνεται και στη φετινή μάζωξη στη Νέα Υόρκη, οι εργαζόμενοι και οι λαοί δεν μπορεί να περιμένουν τίποτε από τους εκμεταλλευτές τους. Η ταξική, λαϊκή αντεπίθεση δεν μπορεί να πάρει αναβολή γιατί το καπιταλιστικό σύστημα, που γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό, δεν παίρνει μερεμέτια, παρά μόνο ανατροπή και αλλαγή τάξης στην εξουσία. Που περνά μέσα από τη διεκδικητική πάλη για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους σε αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.