Τα εχθρικά για το λαό «μοντέλα» κυβέρνησης και κεφαλαίου

Τα εχθρικά για το λαό «μοντέλα» κυβέρνησης και κεφαλαίου

Σε μια εμφανή προσπάθεια της κυβέρνησης να αλλάξει την «ατζέντα» από τα ανοιχτά ζητήματα της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης και των νέων μέτρων που έχουν ήδη συμφωνηθεί ή παζαρεύονται, ο Αλ. Τσίπρας, από την Κρήτη όπου βρέθηκε για διήμερη περιοδεία, επανέλαβε το «αφήγημα» της «παραγωγικής ανασυγκρότησης» και του «νέου» παραγωγικού μοντέλου, όπως η κυβέρνηση έχει βαφτίσει την επιχείρηση ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας.
Πρόκειται για μια προσπάθεια με πολλές στοχεύσεις, που βεβαίως στον πυρήνα της συνδέεται με τη μόνιμη προσπάθεια της κυβέρνησης να στοιχίσει το λαό πίσω από τους στόχους του κεφαλαίου. `Η όπως χαρακτηριστικά το έθεσε ο πρωθυπουργός: «Αυτοί είναι οι σχεδιασμοί, αυτό είναι το σχέδιο, αυτό είναι το πλάνο (...) Χρειαζόμαστε όμως ταυτόχρονα τη συνέργεια και τη συμβολή όλων (...) βρισκόμαστε όλοι από την ίδια πλευρά, είμαστε στην ίδια βάρκα».

***

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα αυτό, χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια του πρωθυπουργού να παρουσιάσει τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει συμφωνήσει ή παζαρεύει για τα επόμενα χρόνια, όπως και όλο το προηγούμενο αντιλαϊκό πλαίσιο που η κυβέρνηση θεωρεί «δεδομένο», ως «μια άλλη» τάχα συζήτηση, άσχετη με τη λεγόμενη παραγωγική ανασυγκρότηση. Ως μέτρα, δηλαδή, που υποτίθεται «αφήνουμε πίσω μας», ή εν πάση περιπτώσει τις πληγές τους θα έρθει να επουλώσει τάχα η ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Πρόκειται, φυσικά, για μια ακόμα απάτη ολκής: η καπιταλιστική ανάκαμψη όχι μόνο συνδέεται, αλλά έχει ως προαπαιτούμενο τα μέτρα που τσακίζουν την τιμή της εργατικής δύναμης, εντείνουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, καταργούν μια σειρά από κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων.
Αλλωστε, και τα παραδείγματα που επέλεξε να αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός για να στηρίξει την επιχειρηματολογία αυτή, παρουσιάζοντας και τις ιεραρχήσεις του κεφαλαίου, είναι κάτι παραπάνω από ενδεικτικά.
Τα «ρεκόρ» του τουρισμού, με την τρελή κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, των «τουρ οπερέιτορ» κ.ο.κ., χτίζονται κυριολεκτικά πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εκατοντάδων χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων, που όπως πολύ καλά γνωρίζουν και στην Κρήτη, δουλεύουν ήλιο με ήλιο για ένα κομμάτι ψωμί, με άθλιες, μεσαιωνικού τύπου, συνθήκες εργασίας, φοβερή εντατικοποίηση, εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία των «πρακτικάριων». Είναι, δε, χαρακτηριστικό και το εξής: την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι ετοιμάζονται για τη νέα σεζόν, με τον πρωθυπουργό να τους τάζει επιπλέον υποδομές, ζεστό χρήμα και διευκολύνσεις, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που πετάγονται εκτός των ξενοδοχείων μέχρι την επόμενη σεζόν πλέον ούτε καν δικαιούνται το ελάχιστο επίδομα του ΟΑΕΔ για τους μήνες της ανεργίας. Και φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για το πόσο χωράνε στο λεγόμενο «ποιοτικό τουρισμό», στον οποίο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων στις διακοπές και την αναψυχή, αλλά και το μέλλον των αυτοαπασχολούμενων στον κλάδο.
Ακόμα πιο χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε ο πρωθυπουργός για την αγροτική παραγωγή, επικαλούμενος την ανάγκη «αλλαγής του στρεβλού παραγωγικού μοντέλου (...) το οποίο θα μας οδηγούσε αργά ή γρήγορα, ακόμα κι αν δεν υπήρχε αυτή η κρίση, σε αδιέξοδο» και ξεδιπλώνοντας τα σχέδια ενίσχυσης της μεγάλης - καπιταλιστικής αγροτικής παραγωγής και της πολιτικής της ΚΑΠ που ξεκληρίζει τους φτωχομεσαίους αγρότες. Οι φτωχοί αγρότες, εξάλλου, ξέρουν καλά ότι οι ενισχύσεις, οι υποδομές, τα νέα προνόμια προς τους μεγαλοπαραγωγούς και εξαγωγείς των αγροτικών προϊόντων, αλλά και συνολικά ο «εξαγωγικός προσανατολισμός» και η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, για τους ίδιους σημαίνουν τιμές κόστους στα αγροτικά προϊόντα, απλήρωτες καταστροφές της παραγωγής, ατελείωτη φοροληστεία, κατασχέσεις και εκβιασμούς από τις τράπεζες. Το ίδιο καλά το γνωρίζει και η κυβέρνηση, που προσπαθώντας να υπονομεύσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις που ήδη προετοιμάζονται, παρουσιάζει τα αυτονόητα και τα όσα έχουν κερδίσει οι αγρότες με τις κινητοποιήσεις τους ως κατόρθωμα, ενώ με «διαρροές» και άλλες κινήσεις επιχειρεί να παρουσιαστεί πως «δεν συνομιλεί με μπλόκα».

***

Στην πραγματικότητα, το «νέο» αυτό παραγωγικό μοντέλο τίποτα το νέο δεν φέρνει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, όπως άλλωστε αποκαλύπτουν και τα - όχι και τόσο «νέα» - εργαλεία, που περιέγραψε μόλις προχτές ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκης, στους βιομήχανους της Βόρειας Ελλάδας, παρουσιάζοντας ολόκληρη την «εργαλειοθήκη» που βάζει στα χέρια τους η κυβέρνηση για να ανακάμψουν τα καπιταλιστικά κέρδη. Ο επανασχεδιασμός του ΕΣΠΑ, ο αναπτυξιακός νόμος, τα χρηματοδοτικά εργαλεία, η ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων και χρεών επιχειρήσεων προς Δημόσιο, τράπεζες, Ταμεία, η απλούστευση της διαδικασίας ίδρυσης επιχειρήσεων, είναι όλα εργαλεία στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο το ξεκαθάρισμα του πεδίου από τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη που έφεραν την καπιταλιστική κρίση, αλλά και το ζεστό χρήμα και τις κάθε είδους διευκολύνσεις για την «εγγυημένη» κερδοφορία τους.
Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, το «νέο παραγωγικό μοντέλο» που επαναφέρει η κυβέρνηση ψηλά στην ατζέντα, ούτε νέο είναι, ούτε πολύ περισσότερο φιλολαϊκό. Απέναντι στο εχθρικό αυτό «πλάνο» κυβέρνησης και κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιπαρατάξουν το δικό τους για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών.