Να αξιοποιηθεί η πείρα
Η
αναθέρμανση της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση της δεύτερης
«αξιολόγησης» συμπίπτει με τη συμπλήρωση (στις 25/1) δύο χρόνων από τις
εκλογές του 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι συνειρμοί είναι αναπόφευκτοι. Αν κάτι
επιβεβαιώθηκε αυτά τα δύο χρόνια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπιασε το νήμα της
αντιλαϊκής πολιτικής από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι, φορτώνοντας
στο λαό ένα ακόμα μνημόνιο και πολλά νέα μέτρα.
Η «πρώτη φορά Αριστερά», σύνθημα με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, αποδείχτηκε το ίδιο αντιλαϊκή με τις κυβερνήσεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, κόμματα με τα οποία άλλωστε ψήφισαν μαζί το τρίτο μνημόνιο. Η κυβερνητική εναλλαγή, στην οποία επένδυσε μεγάλο μέρος του λαού το 2015, με την ελπίδα ότι θα απαλλαγεί από την πολιτική των μνημονίων και τα απανωτά μέτρα των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να αποτελεί λύση και διέξοδο από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών.
Ιδιαίτερα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, το «άστρο» του ΣΥΡΙΖΑ έλαμψε κυριολεκτικά ως εφεδρεία για το κεφάλαιο, στο έδαφος της λαϊκής δυσαρέσκειας που κορυφώθηκε, εξαιτίας της επιτάχυνσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων με όχημα τα μνημόνια. Η γρήγορη προσαρμογή και εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, από οπορτουνιστικό κόμμα σε κυρίαρχο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, ήταν το διαβατήριο για να κατοχυρωθεί ως εναλλακτική για το κεφάλαιο κυβερνητική δύναμη, μέσα από ευρύτερες διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.
Στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ σημειώνεται σχετικά: «Αυτό που αναγνωρίζει η αστική τάξη και οι ξένοι σύμμαχοί της δεν είναι μόνο η αντιλαϊκή νομοθετική αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα στη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας (χαρακτηριστικό που είναι, άλλωστε, κοινό σε όλα τα αστικά κόμματα), αλλά η ικανότητά της να "βαφτίζει το κρέας ψάρι".
Αναγνωρίζουν την ικανότητά της να αμβλύνει τις λαϊκές αντιστάσεις, προβάλλοντας ιδεολογική διαφοροποίηση από τη ΝΔ, να ενσωματώνει στο σύστημα, να αποπροσανατολίζει, να εξαπατά μαζικά και επαναλαμβανόμενα τα λαϊκά στρώματα, κάτι που είχε γίνει μετά το 1981, με την ανάληψη της πρώτης διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι και το βασικό "χαρτί" που παίζει και αξιοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεσή της με τα άλλα αστικά κόμματα».
Ολα τα προηγούμενα χρόνια, το ΚΚΕ έδωσε μάχη για να αποκαλύψει τον πραγματικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προειδοποίησε μόνο το λαό για τις συνέπειες από τον εγκλωβισμό στις φρούδες ελπίδες και τις αυταπάτες που μοίραζε αφειδώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την πρώτη στιγμή μπήκε μπροστά και οργάνωσε αγώνες, προκειμένου να μην περάσουν τα νέα μνημόνια και μέτρα, να σπάσει στην πράξη το κλίμα ανοχής ή/και στήριξης που καλλιεργούσε το κεφάλαιο στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα πράγματα για το λαό και το κίνημα θα ήταν πολύ χειρότερα σήμερα, αν το ΚΚΕ είχε παρασυρθεί απ' το ρεύμα, αν είχε συνταχθεί στα «αντιμνημονιακά μέτωπα» του ΣΥΡΙΖΑ, αν είχε συμπράξει σε κυβερνητικές λύσεις εντός του συστήματος, εντός της εξουσίας του κεφαλαίου.
Σήμερα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί και έχει κριθεί στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού ως «μια από τα ίδια», προβάλλει η αναγκαιότητα τα συμπεράσματα από το αδιέξοδο της κυβερνητικής εναλλαγής να μπουν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη ζωή. Η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η ενίσχυση των αντικαπιταλιστικών αντιμονοπωλιακών χαρακτηριστικών της πάλης του λαού, το στέριωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας και η ενίσχυση του ΚΚΕ, είναι αυτά που μπορούν να δώσουν διέξοδο στο λαό, να ανοίξουν το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Η «πρώτη φορά Αριστερά», σύνθημα με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές, αποδείχτηκε το ίδιο αντιλαϊκή με τις κυβερνήσεις των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, κόμματα με τα οποία άλλωστε ψήφισαν μαζί το τρίτο μνημόνιο. Η κυβερνητική εναλλαγή, στην οποία επένδυσε μεγάλο μέρος του λαού το 2015, με την ελπίδα ότι θα απαλλαγεί από την πολιτική των μνημονίων και τα απανωτά μέτρα των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί να αποτελεί λύση και διέξοδο από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών.
Ιδιαίτερα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, το «άστρο» του ΣΥΡΙΖΑ έλαμψε κυριολεκτικά ως εφεδρεία για το κεφάλαιο, στο έδαφος της λαϊκής δυσαρέσκειας που κορυφώθηκε, εξαιτίας της επιτάχυνσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων με όχημα τα μνημόνια. Η γρήγορη προσαρμογή και εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ, από οπορτουνιστικό κόμμα σε κυρίαρχο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, ήταν το διαβατήριο για να κατοχυρωθεί ως εναλλακτική για το κεφάλαιο κυβερνητική δύναμη, μέσα από ευρύτερες διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.
Στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ σημειώνεται σχετικά: «Αυτό που αναγνωρίζει η αστική τάξη και οι ξένοι σύμμαχοί της δεν είναι μόνο η αντιλαϊκή νομοθετική αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Τσίπρα στη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας (χαρακτηριστικό που είναι, άλλωστε, κοινό σε όλα τα αστικά κόμματα), αλλά η ικανότητά της να "βαφτίζει το κρέας ψάρι".
Αναγνωρίζουν την ικανότητά της να αμβλύνει τις λαϊκές αντιστάσεις, προβάλλοντας ιδεολογική διαφοροποίηση από τη ΝΔ, να ενσωματώνει στο σύστημα, να αποπροσανατολίζει, να εξαπατά μαζικά και επαναλαμβανόμενα τα λαϊκά στρώματα, κάτι που είχε γίνει μετά το 1981, με την ανάληψη της πρώτης διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι και το βασικό "χαρτί" που παίζει και αξιοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπαράθεσή της με τα άλλα αστικά κόμματα».
Ολα τα προηγούμενα χρόνια, το ΚΚΕ έδωσε μάχη για να αποκαλύψει τον πραγματικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προειδοποίησε μόνο το λαό για τις συνέπειες από τον εγκλωβισμό στις φρούδες ελπίδες και τις αυταπάτες που μοίραζε αφειδώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την πρώτη στιγμή μπήκε μπροστά και οργάνωσε αγώνες, προκειμένου να μην περάσουν τα νέα μνημόνια και μέτρα, να σπάσει στην πράξη το κλίμα ανοχής ή/και στήριξης που καλλιεργούσε το κεφάλαιο στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα πράγματα για το λαό και το κίνημα θα ήταν πολύ χειρότερα σήμερα, αν το ΚΚΕ είχε παρασυρθεί απ' το ρεύμα, αν είχε συνταχθεί στα «αντιμνημονιακά μέτωπα» του ΣΥΡΙΖΑ, αν είχε συμπράξει σε κυβερνητικές λύσεις εντός του συστήματος, εντός της εξουσίας του κεφαλαίου.
Σήμερα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει δοκιμαστεί και έχει κριθεί στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού ως «μια από τα ίδια», προβάλλει η αναγκαιότητα τα συμπεράσματα από το αδιέξοδο της κυβερνητικής εναλλαγής να μπουν με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη ζωή. Η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η ενίσχυση των αντικαπιταλιστικών αντιμονοπωλιακών χαρακτηριστικών της πάλης του λαού, το στέριωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας και η ενίσχυση του ΚΚΕ, είναι αυτά που μπορούν να δώσουν διέξοδο στο λαό, να ανοίξουν το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου