Αιδώς Ηλείοι
Βασικά αιδώς Συριζαίοι. Δε μας φταίνε σε τίποτα οι συμπαθείς
Πελοποννήσιοι, παρά τα στερεότυπα για τους καταυλακιώτες. Η Ηλεία
εξάλλου και πιο ειδικά η Αμαλιάδα έβγαλε έναν Μπελογιάννη. Αν και το ΚΚΕ
είναι που γεννά Μπελογιάννηδες, κι ας βγαίνουν ενίοτε και Δραγασάκηδες ή
Αλέξηδες από τις γραμμές μας, που το εγκατέλειψαν, όταν απέτυχαν να το
διαλύσουν από μέσα. Ενώ ο Σύριζα στην καλύτερη να γεννήσει Πλαστήρες,
που δε διαφέρουν ουσιαστικά από τους Παπάγους. Κι όπως λέει ο Γιάννης
Α-γιάννης στο τουίτα, αν πρέπει ο Τσίπρας να τιμήσει κάποιον μεθαύριο,
στα εγκαίνια του μουσείου Μπελογιάννη στην Αμαλιάδα, δεν είναι ο
κομμουνιστής ήρωας, αλλά ο Πλαστήρας. Που δε λύγισε στις πιέσεις και το
λαϊκισμό της εποχής και προχώρησε θαρραλέα στην εκτέλεση του Μπελογιάννη
και των συντρόφων του...
Στον Αλέξη ταιριάζει ο ρόλος που έπαιξε ο Κατράκης στην ταινία "ο άνθρωπος με το γαρίφαλο", με τον Πλαστήρα που "ήταν καλός και δημοκράτης" αλλά σκόνταφτε διαρκώς σε τοίχο και βυθιζόταν σε απόγνωση, ήθελε να βοηθήσει, αλλά δεν τον άφηναν οι κακοί, το παρακράτος και οι ξένες δυνάμεις, που ήταν όμως σύμμαχοι και εταίροι και μας έδιναν οικονομικά πακέτα. Λες και ο Πλαστήρας να 'χε βγάλει έρπη το Μάρτη του 52' από τις πιέσεις και τη στενοχώρια του;
Τι να πει εξάλλου για το τιμώμενο πρόσωπο ο Τσίπρας; Να παρουσιάσει πχ μια λίστα με τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του (τρίτο μνημόνιο, πάμε για το τέταρτο, διάλυση ασφαλιστικού, χημικά στους συνταξιούχους, κοκ) και να πει στο τέλος: "έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα. Με το αίμα και τον ιδρώτα της 17ωρης διαπραγμάτευσής μας...";
Η μόνη σχέση που έχει ο Σύριζα με το όνομα Νίκος Μπελογιάννης είναι ο συνονόματος γιος του, που λέει ότι θα τον ψηφίσει ξανά με βαριά καρδιά, για να μην έρθει ο Κούλης, αλλά απογοητεύτηκε από αυτόν. Ενώ εμείς οι υπόλοιποι, ως γνωστόν, χτυπάμε το Σύριζα γιατί θέλουμε να έρθει ο Κούλης
Ποιος έχασε όμως την τσίπα για να τη βρει ο Τσίπρας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός; Και πήρε έναν άλλο συντοπίτη Νίκο, τσιτάροντας -λέει- αποσπάσματα από το βιβλίο του Μπογιόπουλου για τον καπιταλισμό. Είναι ο οπορτουνιστικός παχυδερμισμός, ανόητε, που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει για να βγάλει εκλογική υπεραξία. Ακόμα και το Ναζίμ Χικμέτ, με μια μπλε λωρίδα στα μάτια, πιθανότατα για να μη βλέπει τη σκύλευση -όπως λέει ο Ζάχαρης.
Αλλά τη μεγαλύτερη ξεφτίλα, την πιο χυδαία πασοκιά, δεν την έχουμε δει ακόμα.
Και για να παραφράσω τους Ιταλούς συντρόφους, όποιος πουλάει το λαό του, δεν έχει πρόβλημα να λερώσει και τους ήρωές του. Άσεμνη υπογραφή πάνω στα λαϊκά σύμβολα του αγώνα για να τα φέρει στα μέτρα του και να τα σπιλώσει.
Τους βαράς ή δεν τους (β)αράς κύριε πρόεδρε, κ. ΓΓ;
Είχε δίκιο η Ελληνοφρένεια, που το έθεσε σε σωστή βάση, για τον πολυμήχανο λαό που μπορεί να σκαρφιστεί κάτι, για να χαλάσει τη μόστρα και τη λεζάντα του Τσίπρα. (Δεν είναι εύκολο να το πει και να το κάνει όμως αυτό το ΚΚΕ και τα μέλη του, γιατί ουσιαστικά είναι άτυπος διοργανωτής των εγκαινίων του μουσείου που θα φιλοξενεί κυρίως δικό του αρχειακό υλικό κι η θέση του είναι αρκετά λεπτή).
Για αυτό η Ελληνοφρένεια μπήκε στο στόχαστρο του Left, που λέει ότι οι συντελεστές της έκαναν κάλεσμα σε βίαιες ενέργειες, θυμήθηκε και την πρόσφατη ιστορία περί σεξισμού του τσολιά και τα έβαλε όλα μαζί στο μπλέντερ, μαζί με τα μυαλά μας. Αν όλοι όσοι δεν ψηφίζουν Σύριζα είναι με τον Κούλη, τότε με το ίδιο σκεπτικό δεν τους είναι τίποτα να τσουβαλιάσουν κάθε πιθανή αντίδραση με τα φασιστοειδή και τους φραουλάδες που ευδοκιμούν στην περιοχή και την αντι-συγκέντρωση όσων έχουν αλλεργία στον κομμουνισμό και δε θέλουν το μουσείο στην πόλη (εντάξει δεν είναι κι όλοι οι Ηλείοι για μύρισμα). Μόνο αυτοί εξάλλου μπορούν να μπερδέψουν τον Τσίπρα με τον Μπελογιάννη και τους κομμουνιστές, οπότε είναι βολικοί από κάθε άποψη.
Χέρι-χέρι με την κυβέρνηση, πηγαίνει κι η εφημερίδα της κυβερνήσεως -κατά κόσμον ΕφΣυν- που ανήμερα Πρωταπριλιά -καθώς μοιάζει με ψέμα- κυκλοφορεί με υλικό από το φάκελο του Μπελογιάννη στην ασφάλεια. Πάνω-κάτω δηλ κάτι παρόμοιο με αυτό που έχει και ο σημερινός, σαββατοκυριακάτικος Ρίζος, αξιοποιώντας το κομματικό αρχείο.
Το οποίο αρχείο ή ένα τμήμα του τουλάχιστον, δεν ξέρω αν βρίσκεται μόνο στην κατοχή του κόμματος ή το έχουν οικειοποιηθεί και άλλοι, κατά το πρόσφατο παρελθόν, φωτοτυπώντας πχ ένα μεγάλο μέρος του, σημαντικά έγγραφα, στοιχεία, κτλ, που τα παρουσιάζουν για δικά τους, ως μέρος του... προσωπικού τους αρχείου. Και αυτό το σημειώνω γενικά, όχι απαραίτητα για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Λέω εγώ τώρα κι ο νοών νοείτω...
Στο τελευταίο φύλλο της ίδιας εφημερίδας, υπάρχει άρθρο του ΓΓ εν όψει των εργασιών του συνεδρίου, όπου σημειώνει μεταξύ άλλων.
Υγ: είχα σκεφτεί και μια αναφορά σε ένα "antifa" φύλλο του Έθνους, μεσοβδόμαδα (που είχε ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του ΣΕΗ, αναφορά σε μια καλλιτεχνική έκθεση στη Θεσσαλονίκη για την Οχτωβριανή Επανάσταση κι ένα άρθρο σε καθαρά ευρωσκεπτικιστική λογική, ενάντια στην ΕΕ και την εξάρτηση της χώρας (κι όχι δεν έβαζε μόνο θέμα νομίσματος).
Τα στρίμωξα όμως σε ένα υστερόγραφο, για την οικονομία της ανάρτησης.
Στον Αλέξη ταιριάζει ο ρόλος που έπαιξε ο Κατράκης στην ταινία "ο άνθρωπος με το γαρίφαλο", με τον Πλαστήρα που "ήταν καλός και δημοκράτης" αλλά σκόνταφτε διαρκώς σε τοίχο και βυθιζόταν σε απόγνωση, ήθελε να βοηθήσει, αλλά δεν τον άφηναν οι κακοί, το παρακράτος και οι ξένες δυνάμεις, που ήταν όμως σύμμαχοι και εταίροι και μας έδιναν οικονομικά πακέτα. Λες και ο Πλαστήρας να 'χε βγάλει έρπη το Μάρτη του 52' από τις πιέσεις και τη στενοχώρια του;
Τι να πει εξάλλου για το τιμώμενο πρόσωπο ο Τσίπρας; Να παρουσιάσει πχ μια λίστα με τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του (τρίτο μνημόνιο, πάμε για το τέταρτο, διάλυση ασφαλιστικού, χημικά στους συνταξιούχους, κοκ) και να πει στο τέλος: "έτσι αγαπάμε εμείς την Ελλάδα. Με το αίμα και τον ιδρώτα της 17ωρης διαπραγμάτευσής μας...";
Η μόνη σχέση που έχει ο Σύριζα με το όνομα Νίκος Μπελογιάννης είναι ο συνονόματος γιος του, που λέει ότι θα τον ψηφίσει ξανά με βαριά καρδιά, για να μην έρθει ο Κούλης, αλλά απογοητεύτηκε από αυτόν. Ενώ εμείς οι υπόλοιποι, ως γνωστόν, χτυπάμε το Σύριζα γιατί θέλουμε να έρθει ο Κούλης
Ποιος έχασε όμως την τσίπα για να τη βρει ο Τσίπρας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός; Και πήρε έναν άλλο συντοπίτη Νίκο, τσιτάροντας -λέει- αποσπάσματα από το βιβλίο του Μπογιόπουλου για τον καπιταλισμό. Είναι ο οπορτουνιστικός παχυδερμισμός, ανόητε, που όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει για να βγάλει εκλογική υπεραξία. Ακόμα και το Ναζίμ Χικμέτ, με μια μπλε λωρίδα στα μάτια, πιθανότατα για να μη βλέπει τη σκύλευση -όπως λέει ο Ζάχαρης.
 |
| Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια... |
Και για να παραφράσω τους Ιταλούς συντρόφους, όποιος πουλάει το λαό του, δεν έχει πρόβλημα να λερώσει και τους ήρωές του. Άσεμνη υπογραφή πάνω στα λαϊκά σύμβολα του αγώνα για να τα φέρει στα μέτρα του και να τα σπιλώσει.
Τους βαράς ή δεν τους (β)αράς κύριε πρόεδρε, κ. ΓΓ;
Είχε δίκιο η Ελληνοφρένεια, που το έθεσε σε σωστή βάση, για τον πολυμήχανο λαό που μπορεί να σκαρφιστεί κάτι, για να χαλάσει τη μόστρα και τη λεζάντα του Τσίπρα. (Δεν είναι εύκολο να το πει και να το κάνει όμως αυτό το ΚΚΕ και τα μέλη του, γιατί ουσιαστικά είναι άτυπος διοργανωτής των εγκαινίων του μουσείου που θα φιλοξενεί κυρίως δικό του αρχειακό υλικό κι η θέση του είναι αρκετά λεπτή).
Για αυτό η Ελληνοφρένεια μπήκε στο στόχαστρο του Left, που λέει ότι οι συντελεστές της έκαναν κάλεσμα σε βίαιες ενέργειες, θυμήθηκε και την πρόσφατη ιστορία περί σεξισμού του τσολιά και τα έβαλε όλα μαζί στο μπλέντερ, μαζί με τα μυαλά μας. Αν όλοι όσοι δεν ψηφίζουν Σύριζα είναι με τον Κούλη, τότε με το ίδιο σκεπτικό δεν τους είναι τίποτα να τσουβαλιάσουν κάθε πιθανή αντίδραση με τα φασιστοειδή και τους φραουλάδες που ευδοκιμούν στην περιοχή και την αντι-συγκέντρωση όσων έχουν αλλεργία στον κομμουνισμό και δε θέλουν το μουσείο στην πόλη (εντάξει δεν είναι κι όλοι οι Ηλείοι για μύρισμα). Μόνο αυτοί εξάλλου μπορούν να μπερδέψουν τον Τσίπρα με τον Μπελογιάννη και τους κομμουνιστές, οπότε είναι βολικοί από κάθε άποψη.
* * *
Χέρι-χέρι με την κυβέρνηση, πηγαίνει κι η εφημερίδα της κυβερνήσεως -κατά κόσμον ΕφΣυν- που ανήμερα Πρωταπριλιά -καθώς μοιάζει με ψέμα- κυκλοφορεί με υλικό από το φάκελο του Μπελογιάννη στην ασφάλεια. Πάνω-κάτω δηλ κάτι παρόμοιο με αυτό που έχει και ο σημερινός, σαββατοκυριακάτικος Ρίζος, αξιοποιώντας το κομματικό αρχείο.
Το οποίο αρχείο ή ένα τμήμα του τουλάχιστον, δεν ξέρω αν βρίσκεται μόνο στην κατοχή του κόμματος ή το έχουν οικειοποιηθεί και άλλοι, κατά το πρόσφατο παρελθόν, φωτοτυπώντας πχ ένα μεγάλο μέρος του, σημαντικά έγγραφα, στοιχεία, κτλ, που τα παρουσιάζουν για δικά τους, ως μέρος του... προσωπικού τους αρχείου. Και αυτό το σημειώνω γενικά, όχι απαραίτητα για τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Λέω εγώ τώρα κι ο νοών νοείτω...
* * *
Στο τελευταίο φύλλο της ίδιας εφημερίδας, υπάρχει άρθρο του ΓΓ εν όψει των εργασιών του συνεδρίου, όπου σημειώνει μεταξύ άλλων.
Τα αδιέξοδα αυτά οξύνουν και τους υπαρκτούς ανταγωνισμούς και αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη, δημιουργούν προβλήματα συνοχής, ακόμη και σε παραδοσιακές συμμαχίες, όπως είναι η ΕΕ.
Δεν αποκλείουμε μέσα σε αυτό πλαίσιο να δυναμώσει η συζήτηση για αποπομπή χωρών από την Ευρωζώνη, την ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Ή ακόμη να επικρατήσουν, στις κυρίαρχες τάξεις κρατών, απόψεις ότι η έξοδος από αυτές τις συμμαχίες, η αναζήτηση ίσως άλλων συμμαχιών υπηρετεί καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το ΚΚΕ ούτε θα αιφνιδιαστεί ούτε θα σοκαριστεί, θα δώσει αποφασιστικά τη μάχη με το μέρος των καταπιεσμένων, υπέρ των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Θα υπερασπιστεί το λαό από την αντιλαϊκή πολιτική που θα συνεχιστεί. Στην περίπτωση υποτίμησης του νομίσματος, μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας ή της επιδίωξης τμημάτων του κεφαλαίου να φορτώσουν την όποια ζημιά τους στο λαό, θα δώσει τη μάχη ενάντια σε πιθανά σε τέτοιες περιπτώσεις φαινόμενα, όπως της αισχροκέρδειας, ακόμα και τεχνητής έλλειψης τροφίμων και φαρμάκων. Θα αξιοποιήσει ρωγμές που ενδεχομένως υπάρξουν μέσα στην αστική τάξη, όμως ταυτόχρονα θα καλέσει το λαό να μην επιλέξει αν θα χρεοκοπήσει με ευρώ ή δραχμή, αλλά να έρθει σε ρήξη συνολικά με την εξουσία του κεφαλαίου, που όσο υπάρχει θα οδηγεί σε τέτοιες αντιλαϊκές πολιτικές και συμμαχίες, να κατευθύνει την πάλη του για να έρθει επιτέλους πραγματικά ο λαός στην εξουσία.
Αυτή είναι και η θεμελιακή διαφορά του ΚΚΕ από τις δυνάμεις του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη και την Ελλάδα, που μιλάνε για έξοδο από το ευρώ ή και την ΕΕ, ως στοιχείο ενίσχυσης της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας. Και έτσι ουσιαστικά βάζουν εμπόδια στο ριζοσπαστισμό, την αντικαπιταλιστική πάλη, παίζουν το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου και πάνω από όλα καλλιεργούν την αυταπάτη ότι μπορεί ένας καπιταλισμός με εθνικό νόμισμα να είναι λιγότερο βάρβαρος και «πιο δίκαιος» από τον σημερινό.
Το πιο σημαντικό είναι ότι σε συνθήκες σαν τις σημερινές, μεγάλης οικονομικής κρίσης, οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, μεγαλώνουν και οι κίνδυνοι για ένταση των πολεμικών συγκρούσεων.Αντίστοιχα καθαρή είναι κι η ανακοίνωση του ΠΓ της κετουκε, για τα 60χρονα της ΕΚΑΧ, που έγινε ΕΟΚ και μετά ΕΕ, αν και τελευταία δεν είναι ακριβώς ενωμένη, αλλά ανέκαθεν ήταν λυκοσυμμαχία και λάκκος των λεόντων, για τους λαούς της Ευρώπης. Όχι βέβαια πως αυτό αρκεί για να πείσει τους διάφορους καλοθελητές, που έχουν έτοιμα συμπεράσματα -και αν δε συμφωνούν στοιχειωδώς με τα γεγονότα, τόσο το χειρότερο για αυτά. Εξάλλου, η τελευταία λέξη τους είναι να τα εξηγούν όλα αυτά με την ανακάλυψη της "διγλωσσίας" και να καθαρίζουν.
Γι' αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας για αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για κλείσιμο των ξένων βάσεων στην Ελλάδα, για να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
Υγ: είχα σκεφτεί και μια αναφορά σε ένα "antifa" φύλλο του Έθνους, μεσοβδόμαδα (που είχε ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του ΣΕΗ, αναφορά σε μια καλλιτεχνική έκθεση στη Θεσσαλονίκη για την Οχτωβριανή Επανάσταση κι ένα άρθρο σε καθαρά ευρωσκεπτικιστική λογική, ενάντια στην ΕΕ και την εξάρτηση της χώρας (κι όχι δεν έβαζε μόνο θέμα νομίσματος).
Τα στρίμωξα όμως σε ένα υστερόγραφο, για την οικονομία της ανάρτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου