Αναδιατάξεις και προσαρμογές

Αναδιατάξεις και προσαρμογές

Γεγονότα, πληροφορίες, ερμηνείες και σενάρια για τη διάταξη πολιτικών κομμάτων και προσώπων γίνονται ένα «χαρμάνι» από τον Τύπο, με στόχο να περιγραφεί, να προβλεφθεί, ακόμα και να προγραφεί το σκηνικό της επόμενης μέρας, μπροστά στο ενδεχόμενο ο «πολιτικός χρόνος» να συμπυκνωθεί κι άλλο μετά τη διαφαινόμενη συμφωνία κυβέρνησης - κουαρτέτου. Κάπως έτσι, η «Αυγή» της Κυριακής συνδέει τη συνάντηση Κυρ. Μητσοτάκη - Φώφης Γεννηματά την περασμένη βδομάδα, με τις παρεμβάσεις Στουρνάρα για τη δυσοίωνη πορεία της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας και την επανεμφάνιση Σημίτη, για να στηρίξει τη διαπίστωση ότι υπάρχει «οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης». Σύμφωνα με την εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, το κίνητρό τους είναι να μην αφήσουν την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τη διερεύνηση σκανδάλων προηγούμενων ετών σε Υγεία και εξοπλισμούς, μεταξύ αυτών και της περιόδου όπου ο Κ. Σημίτης ήταν πρωθυπουργός και ο σημερινός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είχε στελεχική θέση ως τεχνοκράτης σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

***

Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποιεί αυτήν την κινητικότητα στο πολιτικό σύστημα για να ενισχύσει τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο «παλιό», που - όπως λέει - κρατάει τους «σκελετούς» των σκανδάλων στο ντουλάπι, και το «νέο», που τάχα εκπροσωπεί ο ίδιος και επιδιώκει τη «διαφάνεια» και την «κάθαρση», γι' αυτό τον πολεμούν τα «συμφέροντα». Δίπλα σ' αυτά, προσπαθεί να ενισχύσει τα ψευτοδιλήμματα στο λαό και να δώσει επιχειρήματα και άλλοθι για συσπείρωση στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, μπροστά στην ψήφιση των επόμενων αντιλαϊκών μέτρων. Αποκαλυπτική ως προς αυτό είναι η δήλωση Παπαδημούλη πως ο ίδιος δεν πιστεύει ότι υπάρχει κανείς που «θα ρίξει την κυβέρνηση για να έρθει ο Μητσοτάκης». Επίσης, η αρθρογραφία στην κυβερνητική «Αυγή», που παρουσιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως το «τελευταίο οδόφραγμα» στη σήψη και στη δυσωδία όσων κυβέρνησαν προηγουμένως. Από την άλλη, η σπουδή με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ επιτίθεται σε Στουρνάρα - Σημίτη συνδέεται από μερίδα του Τύπου με τα στοιχεία που έχει ο σημερινός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας για την Τράπεζα Αττικής, η οποία ελέγχεται για προνομιακή εξυπηρέτηση επιχειρηματιών που πρόσκεινται «φιλικά» στην κυβέρνηση.

***

Στα απόνερα της σκανδαλολογίας, με την αγιάτρευτη στον καπιταλισμό διαπλοκή ανάμεσα στα αστικά κόμματα και το κεφάλαιο να τροφοδοτεί τη μεταξύ τους αντιπαράθεση, με το πακέτο των νέων μέτρων να φέρνει «τσουνάμι» σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, με ανοιχτό ακόμα το ζήτημα στην ψήφιση και στην εφαρμογή των μέτρων να τεθεί τελικά θέμα συναίνεσης ή εκ των προτέρων συμφωνίας από τα άλλα κόμματα, πλην της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αναπαράγονται από το σύνολο του Τύπου σενάρια για πολιτικές εξελίξεις, στα οποία περιλαμβάνεται το ενδεχόμενο να γίνουν «πρόωρες» εκλογές είτε να σχηματιστεί άλλη κυβέρνηση συνεργασίας από την παρούσα Βουλή. Πάνω εκεί γίνονται διάφορες αναλύσεις για το τι επιδιώκει και τι τρέχει να προλάβει η Δημοκρατική Συμπαράταξη, για το ενδεχόμενο η «Ωρα Αποφάσεων» των Διαμαντοπούλου - Φλωρίδη - Ραγκούση να αποτελέσει στήριγμα της ΝΔ μετά τις επόμενες εκλογές, για το ρόλο που θα παίξουν Ενωση Κεντρώων και Ποτάμι, αλλά και τα επανεμφανιζόμενα στελέχη της πρώην κυβέρνησης Καραμανλή, για το σκηνικό που διαμορφώνεται στο χώρο της ακροδεξιάς και πάει λέγοντας.

***

Οπως γράφαμε και στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη», το ανακάτεμα της τράπουλας που βρίσκεται σε εξέλιξη έχει στόχο την αναδιάταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος, με στόχο την εξασφάλιση ισχυρών κυβερνήσεων για την απρόσκοπτη εφαρμογή των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, οι οποίες διαρκώς αναπροσαρμόζονται και εμπλουτίζονται. Κι από την άλλη, στοχεύει στην ενσωμάτωση των λαϊκών αντιδράσεων και στην ενίσχυση της αυταπάτης ότι η κυβερνητική εναλλαγή θα δώσει λύση στα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων και στη βελτίωση της ζωής τους. Τα συμπεράσματα αυτά, που καταγράφηκαν και στις Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, έχουν μεγάλη αξία στο φόντο των δυσκολιών που έχει η οικονομία να ανακάμψει και του νέου γύρου της επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη με φοροληστρικά, αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα, που η νομοθέτηση και η εφαρμογή τους μειώνουν την ικανότητα της κυβέρνησης να ελίσσεται απέναντι στη λαϊκή δυσαρέσκεια.

***

Απέναντι στις όποιες εξελίξεις, αυτό που έχει σημασία για το λαό, για να τις ερμηνεύσει σωστά και ανάλογα να διαμορφώνει τη στάση του, είναι ότι όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, παρά τους καβγάδες και τις υπαρκτές διαφορές στα επιμέρους, συμπίπτουν στους στρατηγικούς στόχους της αστικής τάξης, που συνοπτικά αφορούν στα εξής ζητήματα: Πορεία ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Προσπάθεια γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας ως εμπορικού και ενεργειακού κόμβου. Αύξηση του ενεργού ρόλου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αποκατάσταση των θέσεων της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου, που έχουν υποστεί πλήγμα στα χρόνια της κρίσης. Επομένως, διέξοδος από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων δεν μπορεί να δοθεί μέσα στο πλαίσιο που οριοθετείται από τις παραπάνω κοινές παραδοχές όλων των αστικών κομμάτων, με αποδοχή και συναίνεση του λαού στις στρατηγικές επιλογές και τους στόχους της αστικής τάξης. Διέξοδος υπάρχει μόνο σε σύγκρουση μ' αυτούς τους στόχους, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην ανάπτυξη κινήματος με αντικαπιταλιστικά - αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας.