«Αντίμετρα» για όλες τις χρήσεις
Μια
«χαρταμπιάνκα» με τα υποτιθέμενα «αντίμετρα» διακινεί και προπαγανδίζει
η κυβέρνηση, προσπαθώντας να κρύψει το βάθος και το εύρος της επίθεσης
που σηματοδοτούν για την εργατική τάξη και το λαό τα «προαπαιτούμενα»
της δεύτερης «αξιολόγησης». Οι επιπλέον απώλειες, που θα μετρήσουν τα
λαϊκά στρώματα τα αμέσως επόμενα χρόνια, υπολογίζονται μέχρι τώρα στα
3,6 δισ. ευρώ κατ' έτος από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου και την
περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» στις συντάξεις.
Πρόκειται για μέτρα που θα ψηφιστούν και θα εφαρμοστούν άμεσα (από το 2019 το Ασφαλιστικό και από το 2020 το αφορολόγητο). Αντίθετα, οι ψευτοπαροχές που παρουσιάζονται ως «αντίμετρα», είναι μόνο «στο μιλητό», ενώ ακόμα κι αν συγκεκριμενοποιηθούν και ψηφιστούν, προϋπόθεση για την εφαρμογή τους είναι να ματώσει ο λαός για να πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που θα συμφωνηθούν με το κουαρτέτο για μετά το 2018.
Επομένως, για την ώρα, ο μόνος σκοπός που εκπληρώνουν τα υποτιθέμενα «αντίμετρα» είναι να απορροφήσουν τους κραδασμούς από τη δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις για τα αντιλαϊκά μέτρα, που με βεβαιότητα θα ψηφίσει η κυβέρνηση.
Αυτή είναι η μια πλευρά της προσπάθειας που κάνει η κυβέρνηση να εξαπατήσει το λαό και να προωθήσει απρόσκοπτα την αντιλαϊκή της πολιτική. Η άλλη έχει να κάνει με το περιεχόμενο και την ουσία των μέτρων, τουλάχιστον όπως παρουσιάζονται από τις διαρροές στο φιλοκυβερνητικό Τύπο. Πρόκειται για μέτρα που αναπαράγουν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων και του συμβιβασμού του λαού με τη φτώχεια και το «μικρότερο κακό».
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα: Η κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει (μέχρι και να μηδενίσει για ορισμένες κατηγορίες) την εισφορά των συνταξιούχων στα φάρμακα. Τι κρύβει; Οτι με το 3ο μνημόνιο η εισφορά των συνταξιούχων για τον κλάδο Υγείας αυξήθηκε από το 4% στο 6% στην κύρια σύνταξη, ενώ για πρώτη φορά επιβλήθηκε χαράτσι 6% για την Υγεία και στις επικουρικές συντάξεις!
Δεν λέει, επίσης, ότι η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων (άρα και των συνταξιούχων) στη φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε από το 9% το 2009 στο 30% το 2015. Πρόκειται για στοιχεία που φανερώνουν ότι οι συνταξιούχοι όλων των κατηγοριών έχουν ήδη χρυσοπληρώσει (και θα συνεχίσουν να πληρώνουν) την όποια μείωση τους κάνει η κυβέρνηση, την ίδια ώρα μάλιστα που ετοιμάζεται να τους αρπάζει στο διηνεκές 1,8 δισ. ευρώ επιπλέον των περικοπών που έχει κάνει έως τώρα.
Φτάνει, μάλιστα, η κυβέρνηση στο σημείο να καθησυχάζει τους συνταξιούχους ότι οι περικοπές στην «προσωπική διαφορά» θα εφαρμοστούν κλιμακωτά και δεν θα επηρεάσουν τις μικρότερες συντάξεις. Λέει, δηλαδή, ότι οι συνταξιούχοι που σήμερα φυτοζωούν με «τρεις κι εξήντα», θα πρέπει να λένε κι «ευχαριστώ» που με τις προηγούμενες μειώσεις οι συντάξεις τους έπιασαν πάτο, ώστε να εξαιρούνται (;) από το επόμενο κύμα των περικοπών!
Μια τρίτη σοβαρή πλευρά των «αντίμετρων» είναι ότι στην πλειονότητά τους αποτελούν παρεμβάσεις είτε για τη διαχείριση της φτώχειας (και μάλιστα στις πιο ακραίες μορφές της), είτε για την έμμεση και άμεση ενίσχυση του κεφαλαίου, μέσα από την παροχή φτηνής εργατικής δύναμης (μείωση ασφαλιστικών εισφορών, προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης κ.ά.) και άλλων «διευκολύνσεων» (π.χ. εκπτώσεις στην Ενέργεια), που εντείνουν την εκμετάλλευση και βαθαίνουν τη φτώχεια για το λαό.
Γι' αυτό χρειάζεται να αποκρούσει ο λαός την προσπάθεια της κυβέρνησης να τον κοροϊδέψει και να τον κρατήσει στη γωνία, να αντιπαλέψει οργανωμένα και επιθετικά παλιά και νέα μέτρα. Ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές να μη συμβιβαστούν με τη μισοζωή που θέλουν να τους καταδικάσουν, αλλά να βγουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες, για τις οποίες σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ικανοποιηθούν, «σκαλώνουν» όμως και συνθλίβονται στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους.
Πρόκειται για μέτρα που θα ψηφιστούν και θα εφαρμοστούν άμεσα (από το 2019 το Ασφαλιστικό και από το 2020 το αφορολόγητο). Αντίθετα, οι ψευτοπαροχές που παρουσιάζονται ως «αντίμετρα», είναι μόνο «στο μιλητό», ενώ ακόμα κι αν συγκεκριμενοποιηθούν και ψηφιστούν, προϋπόθεση για την εφαρμογή τους είναι να ματώσει ο λαός για να πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που θα συμφωνηθούν με το κουαρτέτο για μετά το 2018.
Επομένως, για την ώρα, ο μόνος σκοπός που εκπληρώνουν τα υποτιθέμενα «αντίμετρα» είναι να απορροφήσουν τους κραδασμούς από τη δυσαρέσκεια και τις αντιδράσεις για τα αντιλαϊκά μέτρα, που με βεβαιότητα θα ψηφίσει η κυβέρνηση.
Αυτή είναι η μια πλευρά της προσπάθειας που κάνει η κυβέρνηση να εξαπατήσει το λαό και να προωθήσει απρόσκοπτα την αντιλαϊκή της πολιτική. Η άλλη έχει να κάνει με το περιεχόμενο και την ουσία των μέτρων, τουλάχιστον όπως παρουσιάζονται από τις διαρροές στο φιλοκυβερνητικό Τύπο. Πρόκειται για μέτρα που αναπαράγουν τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων και του συμβιβασμού του λαού με τη φτώχεια και το «μικρότερο κακό».
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα: Η κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει (μέχρι και να μηδενίσει για ορισμένες κατηγορίες) την εισφορά των συνταξιούχων στα φάρμακα. Τι κρύβει; Οτι με το 3ο μνημόνιο η εισφορά των συνταξιούχων για τον κλάδο Υγείας αυξήθηκε από το 4% στο 6% στην κύρια σύνταξη, ενώ για πρώτη φορά επιβλήθηκε χαράτσι 6% για την Υγεία και στις επικουρικές συντάξεις!
Δεν λέει, επίσης, ότι η μεσοσταθμική συμμετοχή των ασφαλισμένων (άρα και των συνταξιούχων) στη φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε από το 9% το 2009 στο 30% το 2015. Πρόκειται για στοιχεία που φανερώνουν ότι οι συνταξιούχοι όλων των κατηγοριών έχουν ήδη χρυσοπληρώσει (και θα συνεχίσουν να πληρώνουν) την όποια μείωση τους κάνει η κυβέρνηση, την ίδια ώρα μάλιστα που ετοιμάζεται να τους αρπάζει στο διηνεκές 1,8 δισ. ευρώ επιπλέον των περικοπών που έχει κάνει έως τώρα.
Φτάνει, μάλιστα, η κυβέρνηση στο σημείο να καθησυχάζει τους συνταξιούχους ότι οι περικοπές στην «προσωπική διαφορά» θα εφαρμοστούν κλιμακωτά και δεν θα επηρεάσουν τις μικρότερες συντάξεις. Λέει, δηλαδή, ότι οι συνταξιούχοι που σήμερα φυτοζωούν με «τρεις κι εξήντα», θα πρέπει να λένε κι «ευχαριστώ» που με τις προηγούμενες μειώσεις οι συντάξεις τους έπιασαν πάτο, ώστε να εξαιρούνται (;) από το επόμενο κύμα των περικοπών!
Μια τρίτη σοβαρή πλευρά των «αντίμετρων» είναι ότι στην πλειονότητά τους αποτελούν παρεμβάσεις είτε για τη διαχείριση της φτώχειας (και μάλιστα στις πιο ακραίες μορφές της), είτε για την έμμεση και άμεση ενίσχυση του κεφαλαίου, μέσα από την παροχή φτηνής εργατικής δύναμης (μείωση ασφαλιστικών εισφορών, προγράμματα επιδοτούμενης απασχόλησης κ.ά.) και άλλων «διευκολύνσεων» (π.χ. εκπτώσεις στην Ενέργεια), που εντείνουν την εκμετάλλευση και βαθαίνουν τη φτώχεια για το λαό.
Γι' αυτό χρειάζεται να αποκρούσει ο λαός την προσπάθεια της κυβέρνησης να τον κοροϊδέψει και να τον κρατήσει στη γωνία, να αντιπαλέψει οργανωμένα και επιθετικά παλιά και νέα μέτρα. Ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές να μη συμβιβαστούν με τη μισοζωή που θέλουν να τους καταδικάσουν, αλλά να βγουν μπροστά στην οργάνωση της πάλης, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες, για τις οποίες σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ικανοποιηθούν, «σκαλώνουν» όμως και συνθλίβονται στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου