Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: Ο χάρτης των αυτοκτονιών

Τι δείχνουν τα στοιχεία για μια σειρά από χώρες του πλανήτη

Τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης οι αυτοκτονίες έγιναν πρώτο θέμα στην Ελλάδα και ζήτημα πολιτικής εκμετάλλευσης που πολλές φορές ξεπερνούσε τα όρια του φτηνού λαικισμού.

Αναφέρονταν διαρκώς από τα ΜΜΕ, από το βήμα της Βουλής και το θέμα έδειχνε να έχει πάρει διαστάσεις εθνικής τραγωδίας που συναγωνίζονταν τους θανάτους από τροχαία και το κάπνισμα.

Ποσοστό αυτοκτονιών στους άνδρες ανά 100.000 κατοίκους

Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή μήπως ήταν μία κατάσταση σταθερή, που πριν την κρίση δεν δίναμε πολύ σημασία και τώρα απλώς έριξαν τα φώτα επάνω;

Το ζήτημα των αυτοκτονιών δεν μπορεί να αναλυθεί, ούτε να εξηγηθεί με απλό τρόπο.

Είναι σύνθετο ζήτημα κι επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες, όπως επίσης δεν πρέπει να παραβλέψουμε και ψυχολογικούς παράγοντες που επρεάζονται ακόμα κι από το φυσικό περιβάλλον, τις εργασιακές συνθήκες  κ.ο.κ.

Οι πίνακες με τα στοιχεία

Ανά 100.000 κατοίκους

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, που δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα και αφορούν το 2015, δηλαδή την χρονιά η κρίση βρίσκονταν στην κορύφωση της, η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση σε όλη την Ευρώπη σε ότι αφορά τις αυτοκτονίες.

Οι αριθμοί στους χάρτες οι οποίοι καταγράφουν αυτοκτονίες ανά 100.000 κατοίκους δείχνουν ότι πρωταθλήτρια στις αυτοκτονίες για την Ευρώπη είναι η Λιθουανία με 26,1 θανάτους (ανά 100.000 κατοίκους), ακολουθούμενη από την Λευκορωσία (19,1) και την Πολωνία (18,5), την Ρωσία (17,9), την Λεττονία (17,4) ενώ το Καζακστάν με 27,5 ξεπερνά και την Λιθουανία, αλλά ανήκει στην Ασία.

Στον αντίποδα βρίσκεται η Ελλάδα η οποία φαίνεται και από τον παραπάνω πίνακα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας δεν παρουσιάζει σημαντικές αυξομειώσεις τα τελευταία 15 χρόνια.

Ποσοστό αυτοκτονιών στις Γυναίκες ανά 100.000 κατοίκους

Η Κύπρος έχει μια γεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια αλλά το ποσοστό αυτοκτονιών παραμένει χαμηλό (3,6).

Συνολικά η χώρα με το μικρότερο ποσοστό αυτοκτονιών στον κόσμο είναι η Τζαμάικα με μόλις 1,4 ενώ ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γαλλία κι οι Σκανδιναδικές χώρες πλην της Νορβηγίας (9.3) έχουν από 12 εώς 16.

Το χαρακτηριστικό των πινάκων που επισυνάπτουμε είναι η μεγάλη διαφορά που παρατηρείται στις αυτοκτονίες μεταξύ ανδρών και γυναικών που ξεπερνά σε αρκετές χώρες το 400%, δηλαδή για κάθε γυναίκα που αυτοκτονεί αντιστοιχούν τέσσερις(!!) αυτοκτονίες ανδρών.

Η μόνη χώρα στον πλανήτη που τα ποσοστά αυτοκτονιών των γυναικών είναι έστω και λίγο μεγαλύτερα από τα ποσοστά αυτοκτονιών των ανδρών είναι η Κίνα. Η χώρα δηλαδή με την μεγαλύτερη ανάπτυξη στον πλανήτη.

Χάρτης με την αναλογία του ποσοστού αυτοκτονιών μεταξύ Ανδρών/Γυναικών

Δυστυχώς δεν διαθέτουμε στοιχεία για πριν το 1990 αλλά είναι φανερό πως η ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου, η αύξηση της εκμετάλλευσης και η ανέχεια που έφερε στους λαούς της περιοχής η αντεπαναστατική λαίλαπα έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην αύξηση του ποσοστού των αυτοκτονιών.

Τέλος δεν περνά απαρατήρητη τεράστια διαφορά στις αυτοκτονίες μεταξύ της «δημοκρατικής» Νότιας Κορέας και τις «ολοκληρωτικής» Βόρειας Κορέας.
Μιλάμε ουσιαστικά για τον ίδιο λαό, με την ίδια κουλτούρα με σχεδόν το ίδιο κλίμα, που όμως ζει σε τελείως διαφορετικές συνθήκες και κοινωνικο-οικονομικά συστήματα.

Συμπέρασμα

Κοιτώντας τους χάρτες δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς πίσω από ρηχούς συναισθηματισμούς. Το απάνθρωπο οικονομικό σύστημα οδηγεί χιλιάδες ανθρώπους στην απόγνωση και στην απελπισία.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις για το ποσοστό αυτοκτονιών στη μετά ΕΣΣΔ εποχή

Η σχετική μείωση των αυτοκτονιών που καταγράφεται παγκοσμίως τα τελευταία 15 χρόνια δεν μπορεί να κρύψει την αντίστοιχη ραγδαία αύξηση του αλκοολισμού, της τοξικομανίας, της πορνείας κ.α. ειδικότερα στς μικρές ηλικίες που καταγράφεται στο ίδιο διάστημα.

Είναι σημάδια ενός αδηφάγου συστήματος που πατά κυριολεκτικά επί πτωμάτων προκειμένουν να εξασφαλίσει τα κέρδη του, χωρίς να λογαριάζει το κόστος από τις κατεστραμένες ανθρώπινες ζωές.

Ακόμα κι η επιστημονική ψυχολογική υποστήριξη που απαιτείται για να αντιμετωπιστεί ακόμα και το διαπιστωμένο πρόβλημα ενός ανθρώπου τίθεται υπό αμφισβήτηση με την κατάρρευση των δομών ψυχικής υγείας αλλά και της πρόληψης γενικότερα.

Με δυο λόγια εάν έχεις χρήματα και μπορείς να πληρώσεις για ψυχολόγο κανένα πρόβλημα…

Αν πάλι είσαι μπατηράκι η ατομική «λύση» που σου δίνει το σύστημα.. γνωστή:

«Πνίξε τον καημό και τα όνειρά σου στ’ αλκοόλ ή στα ναρκωτικά κι όταν πιάσεις πάτο…δώσε φούντο από το μπαλκόνι…»

Επισυνάπτονται αναλυτικοί πίνακες

Πηγή: Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Παρουσίαση Πινάκων: Ροβεσπιέρος