Συνθλίβουν το δικαίωμα στην Προσχολική Αγωγή

Συρρικνώνεται αντί να επεκτείνεται, ώστε να καλύψει τις διευρυμένες ανάγκες, το δίκτυο των δημοτικών παιδικών σταθμών, καθώς το Δημοτικό Βρεφοκομείο και η δημοτική αρχή του δήμου Αθηναίων κλείνουν άμεσα τρεις παιδικούς σταθμούς, ενώ ετοιμάζονται να κλείσουν και άλλοι την επόμενη πενταετία. Για το κλείσιμο των παιδικών σταθμών, η δημοτική αρχή επικαλείται το Προεδρικό Διάταγμα 99/2017, με το οποίο καθορίζονται οι προϋποθέσεις αδειοδότησης και λειτουργίας τους, εντός νομικών προσώπων των δήμων ή υπηρεσίας των δήμων και αναφέρεται επίσης στις τεχνικές προδιαγραφές και τον έλεγχό τους. Το ΠΔ δίνει προθεσμία πέντε ετών για πλήρη προσαρμογή στους όρους που θέτει, σε διαφορετική περίπτωση ανακαλείται η άδεια ίδρυσης και λειτουργίας του σταθμού. Βέβαια, όλο το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση δεν εξασφάλισε τα αναγκαία κονδύλια για παρεμβάσεις στους υφιστάμενους παιδικούς σταθμούς ή για την ανέγερση νέων, ενώ ούτε από τις δημοτικές αρχές υπήρξε ουσιαστική μέριμνα, στο όνομα της υποχρηματοδότησης από το κράτος και του μεγάλου κόστους. Ως αποτέλεσμα, το επικείμενο κλείσιμο των παιδικών σταθμών παρουσιάζεται στους γονείς περίπου ως ...φυσικό φαινόμενο και δικαιολογείται από την άθλια - και πολλές φορές επικίνδυνη - εικόνα που εμφανίζει η πλειοψηφία των παιδικών σταθμών, ιδιαίτερα στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές. Στην πραγματικότητα αποτελεί άλλη μια έκφραση της πολιτικής που φορτώνει βάρη στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας - αντί να ικανοποιούνται ώριμες ανάγκες - με μόνο σκοπό την περικοπή δαπανών «άχρηστων» για το κεφάλαιο και το στόχο ανάκαμψης των κερδών του.

* * *

Γονείς, εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς και τα ίδια τα παιδιά βρίσκονται διαχρονικά αντιμέτωποι με τη βάρβαρη πολιτική κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών, που όταν πρόκειται για την ικανοποίηση ακόμα και στοιχειωδών λαϊκών αναγκών, όπως στην προκειμένη περίπτωση της φοίτησης όλων των παιδιών σε ασφαλείς και επαρκείς από κάθε άποψη παιδικούς σταθμούς, επικαλούνται τα «στενά» δημοσιονομικά και την απουσία ελεύθερων χώρων. Την ίδια στιγμή, βέβαια, η επιχειρηματική λειτουργία ανθεί και σε αυτόν τον τομέα, ενώ τα τροφεία βαραίνουν ολοένα και περισσότερο τις λαϊκές οικογένειες. Το ζήτημα της ανεπάρκειας και της ακαταλληλότητας των υποδομών είναι πολιτικό και προϋποθέτει μέτρα στήριξης και γενναίας χρηματοδότησης της Προσχολικής Αγωγής. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους 75 βρεφονηπιακούς σταθμούς του δήμου Αθήνας, οι περίπου 25 στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια. Παράλληλα, όμως, σύμφωνα με τον Σύλλογο Γονέων Παιδικών Σταθμών Δήμου Αθηναίων, το Δημοτικό Βρεφοκομείο επικαλέστηκε και την καθιέρωση δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, δηλώνοντας πως αν αυτή ίσχυε για το δήμο Αθήνας από την επόμενη σχολική χρονιά, θα έκλειναν φέτος περισσότεροι παιδικοί σταθμοί. Είναι σαφής η προσπάθεια, για μια ακόμα φορά, να έρθει στην επιφάνεια - αντιπαραθετικά - η ανάγκη καθιέρωσης δίχρονης Προσχολικής Αγωγής με τη λειτουργία επαρκούς δικτύου παιδικών σταθμών, τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς μένουν ακάλυπτες οι ανάγκες για παιδιά μέχρι 3 ετών.

* * *

Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση, εμφανίζοντας μάλιστα ότι ικανοποιεί το πάγιο αίτημα για καθιέρωση δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, εφαρμόζει από το Σεπτέμβρη σε 184 δήμους της χώρας τη φοίτηση και των τετράχρονων παιδιών στα νηπιαγωγεία, μέτρο που αφορά μόλις το 32% του πληθυσμού της χώρας, ενώ στους υπόλοιπους δήμους θα επεκταθεί σε ορίζοντα τριετίας. Το μέτρο προχωρά με την κυβέρνηση να μην ξοδεύει ούτε ευρώ, χωρίς προσλήψεις, χωρίς νέες υποδομές, αλλά με βάση τις υπάρχουσες και την επιστράτευση μιας σειράς αντιπαιδαγωγικών μέτρων (π.χ. 25 νήπια ανά τμήμα). Η καθιέρωση της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής είναι μία αναγκαιότητα που τεκμηριώνεται παιδαγωγικά και μέσα στο κατάλληλο πλαίσιο δίνει στα παιδιά τα απαραίτητα εφόδια για την ανάπτυξή τους. Ορος για να επιτελέσει αυτόν το ρόλο είναι το σύγχρονο, ενιαίο, επιστημονικό παιδαγωγικό πλαίσιο, που σημαίνει δημιουργία μιας σειρά προϋποθέσεων που εκτείνονται από το περιεχόμενο μέχρι τις υποδομές της Προσχολικής Αγωγής. Τίποτα από τα παραπάνω δεν εξασφαλίζει η κυβέρνηση.

* * *

Από τις εξελίξεις στους παιδικούς σταθμούς, αλλά και από τον τρόπο υλοποίησης της δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, προκύπτει το ίδιο συμπέρασμα. Οτι οι ανάγκες των παιδιών πραγματικά συνθλίβονται, σε μια εποχή κατά την οποία υπάρχουν και τα παιδαγωγικά εφόδια και οι τεχνολογικές - επιστημονικές εξελίξεις που επιτρέπουν να ξεκινούν τα παιδιά τη ζωή τους σε δομές οι οποίες θα τους εξασφαλίζουν όλα τα απαραίτητα για μια ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, παράλληλα με την καθημερινή πολύμορφη στήριξη (σίτιση, ξεκούραση κ.λπ.). Αναδεικνύεται πως το μεγάλο ζήτημα της Προσχολικής Αγωγής δεν περιορίζεται στο κατά πόσο είναι εντός προδιαγραφών κάποιοι παιδικοί σταθμοί, αλλά στην απουσία ουσιαστικής στήριξης και χρηματοδότησης από το κράτος, στο ευρύτερο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής, που ιδιωτικοποιεί και εμπορευματοποιεί ακόμα και τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, για να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη. Με επίκεντρο τις ανάγκες των παιδιών αλλά και των εργαζόμενων γονιών, είναι απαραίτητο να αποτελέσει στόχο πάλης η δημιουργία όλων των παιδαγωγικών και υλικών προϋποθέσεων ώστε κάθε παιδί να έχει θέση σε δημόσιο, στελεχωμένο με όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό παιδικό σταθμό. Να εξασφαλιστεί δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά, με διορισμό όλου του απαραίτητου προσωπικού και μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για 15 παιδιά το ανώτερο σε κάθε τμήμα, ώστε να μπορεί και ο νηπιαγωγός να επιτελέσει ουσιαστικά το παιδαγωγικό του έργο, σύγχρονες ασφαλείς υποδομές, δωρεάν σίτιση και ολοήμερη λειτουργία.