Κότες, πίτουρα και κοκορομαχίες

Ενώ γίνεται ολοένα και πιο καθαρό ότι η συμφωνία των Πρεσπών «τρέχει» στις ράγες ευρωΝΑΤΟικής διευθέτησης, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις συνεχίζουν τη μάχη της ατάκας, για να κρύψουν τη σύμπλευσή τους στην ανάγκη της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» στα Βαλκάνια.
Σειρά στον δικομματικό καβγά πήρε η αντιπαράθεση με αφορμή την κρίση στις ελληνορωσικές διπλωματικές σχέσεις, για το ποιος μπορεί τάχα πιο «θαρραλέα» ή πιο «συγκροτημένα» να δώσει απάντηση σε έξωθεν παρεμβάσεις... Κι αυτό την ίδια στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, όπως και οι υπόλοιπες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, στοιχίζονται στον ευρωατλαντικό άξονα, ικανοποιούνται από το γεγονός ότι η Ελλάδα γίνεται σημαιοφόρος του για την περιοχή, αναλαμβάνοντας επικίνδυνες αποστολές και ρόλους, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το λαό, στο όνομα της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της αστικής τάξης.

***

Η όξυνση των ελληνορωσικών σχέσεων είναι ακριβώς δείκτης των επικίνδυνων εμπλοκών, κι ας μιλάει για «εθνική υπερηφάνεια» ο ΥΠΕΞ σε πρόσφατη συνέντευξή του. Γιατί η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση έχει στρατέψει τη χώρα στον ευρωατλαντικό άξονα, στην αντιπαράθεσή του με τη Ρωσία. Αυτό κανείς, εξάλλου, εύκολα το διαπιστώνει, αφού αναδεικνύεται σε ΝΑΤΟικό πρωταγωνιστή στην περιοχή, δίνοντας γην και ύδωρ στον ευρωατλαντικό άξονα, μετατρέποντας όλη τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο. Αναβαθμίζοντας τη Σούδα, τον Αραξο, τη Λάρισα και ετοιμάζοντας νέες βάσεις, όπως στην Αλεξανδρούπολη. Ανεφοδιάζουν και συνοδεύουν αμερικανικά πλοία του θανάτου που επιχειρούν στην Ανατολική Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο. Προσκαλούν τη ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο. Παίρνουν το χρίσμα του «γεωπολιτικού μεντεσέ», βραβεύονται, όπως έγινε χτες στο Σεράγεβο, για τις ευρωατλαντικές υπηρεσίες τους στα Βαλκάνια. Κάνουν συνεκπαιδεύσεις και δίνουν χώρο για ασκήσεις στην ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, που αυτές τις μέρες δολοφονεί ξανά τον Παλαιστινιακό λαό. Από την άλλη, οι «παρεμβάσεις» ΗΠΑ, ΕΕ στη χώρα και σε μια σειρά ζητήματα οικονομίας και γεωπολιτικών διεργασιών δεν αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.
Ετσι λοιπόν είναι υποκριτικό το ξεσπάθωμα του Ν. Κοτζιά περί «έξωθεν παρεμβάσεων». Με αυτές τις κορόνες στην ουσία προσπαθεί να κρύψει την πλήρη στράτευσή του στον ευρωατλαντικό άξονα. Αλλωστε, ο ίδιος που ξορκίζει τις έξωθεν παρεμβάσεις... έφτασε να προκρίνει την άποψη του λαού της ΠΓΔΜ σε σχέση με τη συμφωνία, δηλώντας ότι η πλειοψηφία του «θέλει να μπει και στο ΝΑΤΟ, να μην πω η απόλυτη πλειοψηφία του αλβανικού τους στοιχείου και η πλειοψηφία του σλαβομακεδονικού θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση...».

***

Τα παραπάνω κατεδαφίζουν για μια ακόμα φορά τους μύθους της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης», αποδεικνύοντας ότι αυτά είναι απλά κουραφέξαλα. Αλλωστε, αυτό επιβεβαίωσε και η ρωσική πλευρά, που σε δήλωση εκπροσώπου της σημείωσε ότι «ποτέ δεν θεωρούσαμε την Ελλάδα σύμμαχο στην Ευρώπη, αφού είναι μέλος του ΝΑΤΟ». Αποδεικνύεται ότι «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες», αφού η Ελλάδα εμπλέκεται σε επικίνδυνα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια, εν μέσω κλιμακούμενης ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή. Και σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα είναι ενταγμένη στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό συνασπισμό εδώ και δεκαετίες, τα δε συμφέροντα ισχυρών τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου είναι άμεσα συνδεδεμένα με τη στρατηγική ένταξή της στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, με τη στενή στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Η εξυπηρέτηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι λοιπόν η μία και μοναδική διάσταση που καθορίζει κάθε κίνηση στην εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, ό,τι και αν σκαρφίζεται να προπαγανδίσει στο λαό. Οσο για τις «αντιθέσεις» που «αξιοποιεί» η ελληνική κυβέρνηση, για να «κερδίσει η χώρα», αυτό πρέπει να ανησυχεί ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, καθώς στην πραγματικότητα σημαίνει μεγαλύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνα παιχνίδια, όπως η κόντρα ΝΑΤΟ - Ρωσίας.

***

Αυτό είναι και ό,τι πρέπει να μείνει από την υπόθεση: Οτι η κρίση στις ελληνορωσικές διπλωματικές σχέσεις είναι αποτέλεσμα ακριβώς του εντεινόμενου διαγκωνισμού μεταξύ ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην περιοχή, αλλά και των επιλογών της κυβέρνησης να πρωτοστατήσει στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, για χάρη των συμφερόντων του ελληνικού κεφαλαίου. Γι' αυτό σήμερα πρέπει η εργατική τάξη, από τη μία, να απορρίψει τις προπαγανδιστικές φούσκες της κυβέρνησης και, από την άλλη, να εντείνει την οργάνωση της πάλης ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εκθέτουν άμεσα το λαό και τη χώρα σε ανυπολόγιστους κινδύνους.