Μερικές φορές έκλειναν τα μάτια στη
σκοπιά! Οι ώρες του ύπνου ήταν μετρημένες, λιγοστές, κάποιες φορές
ανύπαρκτες! Δεν έπρεπε να σε πάρει ο ύπνος, αλλά τα μάτια έκλειναν.
Βημάτιζες με προσοχή και πάλι τα μάτια έκλειναν για λίγο αλλά έπρεπε να
τ’ ανοίξεις αμέσως! Άλλοτε τα μάτια έκλειναν καθώς ήσουν ακίνητος.
Έπρεπε να τα κλείσεις για να τα ξεκουράσεις για πολύ λίγα δευτερόλεπτα,
όχι παραπάνω από πέντε. Δεν έπρεπε να παρασυρθείς παραπάνω γιατί αλλιώς
θα σ’ έπαιρνε ο ύπνος. Μερικές φορές ήταν μερικοί που μπέρδευαν την
πραγματικότητα με τα όνειρα καθώς ονειρεύονταν με ανοιχτά τα μάτια!
Αυτοχαστουκίζεσαι για να μη φτάσεις σ’ αυτό το σημείο γιατί γίνεσαι
επικίνδυνος. Καψόνι για να μπορείς να φτάσεις στα άκρα, αλλά στην
πραγματικότητα φτάνεις πολύ πιο μακριά απ’ ότι στο καψόνι!
Αλλά όταν σου κάνουν καψόνι μακριά από
τη σκοπιά, μακριά από το κλίμα της σκοπιάς;! Όταν σου κάνουν καψόνι
χωρίς λόγο κάτι απίστευτοι τύποι και μάλιστα την ώρα που έχεις αναλάβει
το πιο δύσκολο κομμάτι;! Όταν σε ταλαιπωρούν θέλοντας να σε βάλουν να
φυλάξεις σκοπιά χωρίς να υπάρχει λόγος να φυλάξεις σκοπιά;! Όταν σε
βάζουν μάλιστα να φυλάξεις σκοπιά λες και είσαι σε εμπόλεμη ζώνη;! Όταν
σε σπρώχνουν να ξεμπερδέψεις με την ηλιθιότητα και τη γελοιότητα αυτού
του άθλιου κόσμου, τότε τι κάνεις;! Επιμένεις με το ζόρι να γαντζωθείς
σ’ αυτόν τον απερίγραπτο κόσμο μόνο και μόνο για να ταλαιπωρείσαι ή
επιλέγεις την έξοδο αποφασίζοντας να δώσεις επιτέλους τέλος για να
γλιτώσεις κι εσύ από αυτόν τον κόσμο, να γλιτώσει κι αυτός από σένα;!
Κ. Νότνολ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου