Τα γεγονότα αποκαλύπτουν τον ρόλο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Τις τελευταίες βδομάδες ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και Εργατικών Κέντρων πράγματι «έδωσε τα ρέστα του» στον ρόλο που έχει αναλάβει, για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και του κράτους της, ως μηχανισμός ενσωμάτωσης, υπονόμευσης αλλά και καταστολής του ταξικού εργατικού κινήματος. Αυτήν τη δράση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που «αναβαθμίζεται» μπροστά στη δυνατότητα ανασύνταξης και αντεπίθεσης της εργατικής τάξης, σταθερά και αταλάντευτα αντιπαλεύουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεκαετίες τώρα, είτε από θέσεις πλειοψηφίας είτε από θέσεις μειοψηφίας, στις διοικήσεις Συνδικάτων - Ομοσπονδιών - Εργατικών Κέντρων και στη διοίκηση των τριτοβάθμιων οργάνων.
Ωστόσο, μπροστά στο τελευταίο σχέδιο των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ εμφανίστηκαν ως πρόθυμοι βοηθοί συνδικαλιστές των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με αφορμή τον καθορισμό ημερομηνίας της πανεργατικής απεργίας επικαλέστηκαν την πίστη τους στις μαζικές διαδικασίες και τις αποφάσεις των σωματείων και κατηγόρησαν το ΠΑΜΕ για «ανοχή και υποταγή στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό» (!!). Ομως, πέρα από τον διασκεδαστικό χαρακτήρα τέτοιων αστείων κατηγοριών, περισσότερο αποκαλυπτική είναι η στάση των δυνάμεων αυτών σε σωματεία που είναι πρώτη δύναμη στη διοίκηση, όπως στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), όλο το τελευταίο διάστημα. Ας δούμε τα γεγονότα.

Η πείρα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιχείρησαν από την πρώτη στιγμή να υπονομεύσουν την πρωτοβουλία των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για ενιαίο απεργιακό μέτωπο με ταξικό προσανατολισμό. Πρόταξαν τη διασπαστική κίνηση για μια «απεργία - φάντασμα» την 1η του Νοέμβρη. Ακριβώς η πρότασή τους αυτή ηττήθηκε στη ΓΣ του ΣΜΤ, στην οποία πλειοψήφησε η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, για ευρύ συντονισμό με εργατικά σωματεία και Ομοσπονδίες με συγκεκριμένο πλαίσιο πάλης και κλιμάκωσης.
Στη συνέχεια, από την «πίσω πόρτα» επιχείρησαν με απόφαση του ΔΣ να αλλάξουν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης. Πράγματι, στο ΔΣ του ΣΜΤ δοκίμασαν να πάρουν «απόφαση» για 3ωρη στάση εργασίας την 1η Νοέμβρη και συμμετοχή στην «κινητοποίηση - φάντασμα» του «συντονισμού». Την «απόφαση» αυτή του ΔΣ δεν τόλμησαν ποτέ να τη δημοσιεύσουν, γιατί την έλαβαν με πλειοψηφία που εξασφάλισαν με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και την ψήφο του συνδικαλιστή του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε καν η παράταξη του «Ριστάρτ» (κυρίως συνδικαλιστές της ΛΑΕ), που είχε συμπορευτεί με τον σχεδιασμό των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν στήριξε μια τέτοια απόφαση στο ΔΣ, αντίθετα χαρακτήρισε την προσπάθεια ανατροπής της απόφασης της ΓΣ με απόφαση ΔΣ ως «παραβίαση» και «πολιτικά προβληματική». Την ίδια ώρα που με απόφαση ΔΣ επιχείρησαν να εντάξουν το Σωματείο στον δικό τους σχεδιασμό, παρά και ενάντια στη ΓΣ, απεύθυναν την κριτική ότι δήθεν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ (ΕΣΑΚ) στο ΣΜΤ, στη βάση της ΓΣ, μετατρέπουν το Σωματείο σε «ενεργούμενο του ΠΑΜΕ» για «μικροκομματικούς λόγους». Συμπορεύτηκαν αντικειμενικά με τη γραμμή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ περί «κομματικοποίησης» των αγώνων και «κομματικών απεργιών» από το ΠΑΜΕ.
Το πιο αποκαλυπτικό όμως στοιχείο για το πώς αντιλαμβάνονται οι δυνάμεις των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ τη λεγόμενη «δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων», είναι ότι η παράταξή τους στο ΣΜΤ εκμεταλλεύτηκε τις ημερομηνίες προσπαθώντας να αποσιωπήσει το γεγονός ότι η Γενική Συνέλευση του ΣΜΤ δεν ψήφισε απλά μια ημερομηνία αλλά πλαίσιο και γραμμή πάλης με συγκεκριμένα αιτήματα (κατάργηση του νόμου Αχτσιόγλου - Βρούτση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, την επαναφορά των ΣΣΕ και του κατώτερου μισθού με κατάργηση ολόκληρου του μνημονιακού αντεργατικού οπλοστασίου κ.ά.). Επίσης ότι η Γενική Συνέλευση αποφάσισε για τον προσανατολισμό, τον συντονισμό και τη συμπόρευση με τα υπόλοιπα ταξικά σωματεία και Ομοσπονδίες στον κλάδο και στο εργατικό κίνημα, το σχέδιο οργάνωσης και κλιμάκωσης της πάλης. Στο σχέδιο αυτό συνέκλιναν εκατοντάδες δευτεροβάθμιες και πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Οι ταξικές δυνάμεις στο Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών πάλεψαν μαχητικά για την επιτυχία της κλαδικής απεργίας της 14/11, με όπλο την απόφαση μιας μαζικότατης Γενικής Συνέλευσης της 10ης Οκτώβρη, που με σαφήνεια καθόρισε: Τον προσανατολισμό της πάλης στη βάση του συνθήματος «μπροστά οι δικές μας ανάγκες - όχι τα κέρδη των λίγων», το πλαίσιο διεκδίκησης για νέα κλαδική ΣΣΕ, αλλά και για το Ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, το σύνολο των αναγκών μας, τον αναγκαίο συντονισμό με τις ταξικές δυνάμεις στον κλάδο για τη ΣΣΕ και γενικότερα τις μάχες του επόμενου διαστήματος. Προμετωπίδα σε αυτήν τη μάχη αποτέλεσε η διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ στον κλάδο Κατασκευής και Μελέτης, σε συντονισμό με το Συνδικάτο Οικοδόμων και τις υπόλοιπες ταξικές δυνάμεις στον κλάδο.
Ωστόσο, οι δυνάμεις των ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΣΜΤ αντί να δουλέψουν για την επιτυχία της κλαδικής απεργίας της 14ης Νοέμβρη και της πανεργατικής της 28ης Νοέμβρη, επιδόθηκαν σε προκλητικές - για τον κόσμο που δίνει την ταξική απεργιακή μάχη στους χώρους δουλειάς - τοποθετήσεις. Με ανακοίνωση της παράταξής τους («Αριστερή Πρωτοβουλία Τεχνικών») «κάλεσαν» τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο ΣΜΤ «να υπερασπιστούν την απεργία της 14ης Νοέμβρη», ενώ η σχετική αρθρογραφία των δυνάμεων ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ μιλούσε περί «κωλοτούμπας» του ΠΑΜΕ σχετικά με την ημερομηνία της απεργίας!
Προσπάθησαν προκλητικά να αντιστρέψουν την πραγματικότητα: «Κάλεσαν» τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ «να υπερασπιστούν την απεργία» που οι ίδιες πρωτοστάτησαν να κηρυχτεί. Μια απεργία που συζήτησαν, οργάνωσαν, προετοίμασαν με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις σε χώρους δουλειάς και προπαγάνδισαν με μαζικές εξορμήσεις.
Δηλαδή τις δυνάμεις αυτές που συνέβαλαν στο να κινητοποιηθούν σε απεργιακή κατεύθυνση 27 δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και 237 πρωτοβάθμια σωματεία, εξαναγκάζοντας τον υποταγμένο εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να κηρύξει πανελλαδική απεργία, μετά από τις γνωστές υπονομευτικές παλινωδίες για την 28η Νοέμβρη.
Τις δυνάμεις πίεσαν και υποχρέωσαν τη διοίκηση του ΕΚΑ να πάρει απόφαση για απεργία στις 14 Νοέμβρη. Αλλωστε αυτή η απόφαση λήφθηκε με την ψήφο και των δυνάμεων της ΑΤΕ (ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Την απόφαση αυτή αναίρεσαν οι εργοδοτικές δυνάμεις στη συνέχεια, για να υπονομεύσουν την επιτυχία της απεργίας.
Η παράταξη του ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΣΜΤ ταυτόχρονα ισχυρίστηκε με θράσος ότι τάχα μόνο αυτή έδωσε τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 14 Νοέμβρη. Ξέχασε (;;) ότι σε μια σειρά κλάδους που απήργησαν (Κατασκευές, Δημόσιος Τομέας, ΟΕΝΓΕ, Ιδιωτική Υγεία κ.ά.) τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας έδωσαν οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ιδιαίτερα στον κλάδο των Κατασκευών η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων έδωσαν με επιτυχία την απεργιακή μάχη, καθώς στις 14 Νοέμβρη «νέκρωσαν» όλα τα μεγάλα εργοτάξια και τα γιαπιά. Οσο για την παρουσία των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην απεργιακή διαδήλωση, ας πούμε επιεικώς ότι ήταν συμβολική.

Οι κρυφοί σύμμαχοι του κυβερνητικού συνδικαλισμού

Κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι στηρίζει την απεργία της 28ης Νοέμβρη, καθώς θεωρεί ότι η απεργία που προκηρύσσει η ΓΣΕΕ είναι «διευκολυντική». Ρίχνουν νερό στο μύλο της υπονόμευσης, όταν εμφανίζουν την απεργία της 28ης Νοέμβρη ως «απεργία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ». Χαρίζουν προκλητικά την απεργία στους 30 εργατοπατέρες που συγκεντρώνονται σε κάθε τέτοια απεργία στην Κλαυθμώνος. Επιχειρούν να συσκοτίσουν ότι όπως σε κάθε διαδικασία και μάχη του εργατικού κινήματος, έτσι και μπροστά στην απεργία της 28ης Νοέμβρη υπάρχει διαπάλη στο πλαίσιο και στη γραμμή πάλης, στα αιτήματα και στον προσανατολισμό. Ουσιαστικά προσπαθούν να συσκοτίσουν τη διακριτή ταξική γραμμή και πλαίσιο των Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και εκατοντάδων πρωτοβάθμιων Σωματείων που οργανώνουν την επιτυχία της γενικής απεργίας με συσκέψεις, παρεμβάσεις και εξορμήσεις σε εργασιακούς χώρους.
Αδυνατούν να απαντήσουν ότι εάν αυτοί είναι τάχα ο μόνος αντίπαλος της γραμμής του υποταγμένου εργοδοτικού συνδικαλισμού, γιατί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αναβαθμίζει την επίθεσή της στο ΠΑΜΕ απαιτώντας και εξασφαλίζοντας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αστυνομική παρουσία στα συνέδρια και τις άλλες διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος, ζητάει την «προστασία» της Αστυνομίας και του «συνδικαλιστικού» της Ασφάλειας απέναντι στους «κομματικούς τραμπούκους» του ΠΑΜΕ; Αποτέλεσμα αυτής της κλιμάκωσης δεν είναι οι ασφαλίτες στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, η παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στα συνέδρια άλλων Εργατικών Κέντρων, όπως στην Κατερίνη, και η ένταση της καταστολής με εφόδους του ΣΔΟΕ και εισαγγελικές παραγγελίες σε βάρος συνδικαλιστών και συνδικάτων, για να διασφαλίζονται τα συμφέροντα της εργοδοσίας; Γιατί μέχρι τώρα δεν έχουν βγάλει ούτε μια επίσημη ανακοίνωση - τοποθέτηση καταγγελίας για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη και την αποκάλυψη της παρουσίας των ασφαλιτών, την εισαγγελική κλήση για την Ομοσπονδία Οικοδόμων;
Κατηγορούν το ΠΑΜΕ ότι «αντιμετωπίζει τη ΓΣΕΕ ως την παλιά γραφειοκρατία και όχι ως αστικοποιημένο συνδικαλισμό». Τι κρύβει αυτός ο διαχωρισμός; Είχε ταξικές, αγωνιστικές περγαμηνές η σοσιαλδημοκρατική συνδικαλιστική γραφειοκρατία των προηγούμενων δεκαετιών; Μήπως ο Πρωτόπαππας και ο Πολυζωγόπουλος, της «παλιάς» Σοσιαλδημοκρατίας, είχαν αγωνιστικό και ταξικό προσανατολισμό και ο εκφυλισμός ξεκίνησε τώρα που οι ίδιοι τον κατάλαβαν και αποφάσισαν να διαχωριστούν μέχρι και από τις κοινές συγκεντρώσεις; Να τους θυμίσουμε ότι το ΠΑΜΕ μετράει ήδη 20 χρόνια ζωής και δράσης.

Ολοι στη μάχη για την επιτυχία της απεργίας της 28ης Νοέμβρη!

Με βάση την απόφαση της ΓΣ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, οι ταξικές δυνάμεις (ΕΣΑΚ) στο ΣΜΤ καλούν τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στη μάχη για την επιτυχή κλιμάκωση με την Πανελλαδική - Πανεργατική Απεργία της 28ης Νοέμβρη, μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, στις Κατασκευές και τους άλλους κλάδους. Να φτάσει το μήνυμα της γενικής απεργίας, του πλαισίου πάλης και αιτημάτων σε περισσότερους εργασιακούς χώρους στον κλάδο. Εχουμε καλύτερες προϋποθέσεις, να χτίσουμε ένα μεγάλο μέτωπο κόντρα σε κυβέρνηση - εργοδοσία, να ξεμπροστιάσουμε τον φανερό και κρυφό κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, τους κάθε λογής εργατοπατέρες! Να αδυνατίσουμε τον υπονομευτικό ρόλο τους στον αποπροσανατολισμό, στην επιχείρηση περιχαράκωσης των εργαζομένων και των συνδικάτων που επηρεάζουν, προβοκάροντας προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις και τα προνόμιά τους.

Του
Ηλία ΤΣΙΜΠΟΥΚΑΚΗ*
* Ο Ηλ. Τσιμπουκάκης είναι μέλος του ΔΣ του ΣΜΤ / Υπεύθυνος της Κομματικής Ομάδας Μηχανικών