Πρόπερσι κυνηγούσαν να δείρουν κνίτες αλλά τους μπέρδεψαν με τους εαακίτες, έστησαν ενέδρα σε ομάδες του εξωκοινοβουλίου.
Πέρσι έκαναν «πάρτι» και κατάληψη στο Πολυτεχνείο τις παραμονές του τριήμερου εορτασμού για να ακυρώσουν κάθε εκδήλωση μνήμης στους ήρωες της εξέγερσης- ούτε παραγγελιά από φασίστες να ήταν.
Φέτος έχουν καταλάβει το κτίριο Αβέρωφ, στέκοντας με full face σκούφους και κοντόξυλα, σαν Μπαλούρδοι που άλλαξαν απλώς στολή και χρώμα, παραμένουν όμως μαύροι, σαν την αντίδραση που υπηρετούν. Με χυδαία συνθήματα για το «κόμμα του χαφιέ» – όταν κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια – ή το «Δε θέλουμε ΕΑΜ, δε θέλουμε πατρίδα», «Η Εθνική ενότητα είναι μια παγίδα», λες και το ΕΑΜ ήταν ένας εθνικός χυλός χωρίς πρόσημο ταξικό.
Με τραγούδια όπως «άντε γαμήσου εργατιά» του Πανούση για να δείξουν το δικό τους ταξικό πρόσημο και πώς αντιλαμβάνονται το μαζικό κίνημα. Καρικατούρες που το έσκασαν απ’το επεισόδιο των Απαράδεκτων με τους καταληψίες κι αν μπορούσαν θα έβγαζαν κι αγκάθια για να δείξουν πόσο αντικοινωνικοί είναι.
Όσο και αν μπερδεύουν όμως τον επαναστάτη με τον ανθρωποδιώτκη, όσο κι αν λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι του κράτους, όσο κι αν βρίζουν το ΕΑΜ, τους κομμουνιστές, την εργατική τάξη και το Πολυτεχνείο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνουν καταγέλαστοι. Και πέραν αυτού, μια τρύπα στο νερό, σαν κι αυτή που έχουν έχουν κάτω απ’τα σκουφιά τους.
Πέρσι έκαναν «πάρτι» και κατάληψη στο Πολυτεχνείο τις παραμονές του τριήμερου εορτασμού για να ακυρώσουν κάθε εκδήλωση μνήμης στους ήρωες της εξέγερσης- ούτε παραγγελιά από φασίστες να ήταν.
Φέτος έχουν καταλάβει το κτίριο Αβέρωφ, στέκοντας με full face σκούφους και κοντόξυλα, σαν Μπαλούρδοι που άλλαξαν απλώς στολή και χρώμα, παραμένουν όμως μαύροι, σαν την αντίδραση που υπηρετούν. Με χυδαία συνθήματα για το «κόμμα του χαφιέ» – όταν κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια – ή το «Δε θέλουμε ΕΑΜ, δε θέλουμε πατρίδα», «Η Εθνική ενότητα είναι μια παγίδα», λες και το ΕΑΜ ήταν ένας εθνικός χυλός χωρίς πρόσημο ταξικό.
Με τραγούδια όπως «άντε γαμήσου εργατιά» του Πανούση για να δείξουν το δικό τους ταξικό πρόσημο και πώς αντιλαμβάνονται το μαζικό κίνημα. Καρικατούρες που το έσκασαν απ’το επεισόδιο των Απαράδεκτων με τους καταληψίες κι αν μπορούσαν θα έβγαζαν κι αγκάθια για να δείξουν πόσο αντικοινωνικοί είναι.
Όσο και αν μπερδεύουν όμως τον επαναστάτη με τον ανθρωποδιώτκη, όσο κι αν λειτουργούν σαν το μακρύ χέρι του κράτους, όσο κι αν βρίζουν το ΕΑΜ, τους κομμουνιστές, την εργατική τάξη και το Πολυτεχνείο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να γίνουν καταγέλαστοι. Και πέραν αυτού, μια τρύπα στο νερό, σαν κι αυτή που έχουν έχουν κάτω απ’τα σκουφιά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου