Η δικαίωση της Κατερίνας και η
αποκατάστασή της στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και μάλιστα στη θέση
της Προέδρου, δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι μια νίκη της ανθρωπιάς
σε βάρος της απανθρωπιάς που προσπαθούν να επιβάλλουν οι αντιδραστικές
δυνάμεις στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων. Η Κατερίνα με την
αγωνιστική της στάση και την αντίδρασή της στην παράνομη και
αντικαταστατική διαγραφή της από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου
Γονέων και Κηδεμόνων τσάκισε την απανθρωπιά που λέει ότι ο κάθε Σύλλογος
πρέπει να κοιτάει τα στενά συμφέροντα αυτών που εκπροσωπεί, όπως και ο
κάθε άνθρωπος πρέπει να κοιτάει την προσωπική του δουλειά θες να
πεθαίνουν δίπλα του μιλιούνια ανθρώπων. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε… Την
Κατερίνα δεν τη διέγραψαν ούτε επειδή είναι «άπλυτη κομμουνίστρια»,
ούτε επειδή είναι «άθεη εθνομηδενίστρια». Την Κατερίνα τη διέγραψαν για
τις δράσεις αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στους
απεργούς, στους άνεργους. Την Κατερίνα τη διέγραψαν γιατί δε βολεύεται
με ένα σχολείο που θα λειτουργεί με τον εθελοντισμό των γονέων και τις
ελεημοσύνες των επιχειρηματικών ομίλων. Την Κατερίνα τη διέγραψαν γιατί
αγωνίζεται για ένα σχολείο που θα χρηματοδοτείται πλήρως από το κράτος,
γιατί αγωνίζεται για δημόσια δωρεάν παιδεία.
Στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του
σχολείου της Κατερίνας συγκρούστηκαν δύο κόσμοι. Αυτός της ανθρωπιάς κι
εκείνος της απανθρωπιάς! Αυτός που λέει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι
ισότιμοι και χρειάζονται, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, στήριξη για
να ζήσουν σαν άνθρωποι κι εκείνος που λέει ότι πρόσφυγες, μετανάστες,
άνεργοι, άστεγοι, απόκληροι πρέπει να αφεθούν στην τύχη τους αν όχι να
θανατωθούν για να μη μας μολύνουν. Στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων της
Κατερίνας συγκρούστηκαν από τη μια μεριά η αλληλεγγύη προς τον
συνάνθρωπο κι από την άλλη ο τυχοδιωκτισμός της ατομικής ευημερίας! «Τι
μας νοιάζει εμάς εάν δίπλα μας πνίγεται ο μικρός Αιλάν; Τι μας νοιάζει
εμάς εάν το παιδάκι του απεργού, του άνεργου θα περάσει τα Χριστούγεννα
πεινασμένο; Εμείς εκλεγήκαμε για να φροντίσουμε για το σχολείο των
παιδιών μας και μόνο γι’ αυτό. Δεν μας νοιάζει ακόμα κι αν καεί το
διπλανό σχολείο μαζί με τους μαθητές του. Τα δικά μας τα παιδιά να είναι
καλά»! Η αλληλεγγύη που έδειξε στις προηγούμενες θητείες ο Σύλλογος
Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου της Κατερίνας προς τους πρόσφυγες,
τους μετανάστες, τους απεργούς, τους άνεργους, δεν ήταν μια απλή πράξη
αλληλεγγύης που απευθυνόταν στις παραπάνω κοινωνικές ομάδες. Ήταν ένα
έμπρακτο μάθημα ανθρωπιάς στους μαθητές του σχολείου που δεν μπορεί να
αντικατασταθεί από καμία θεωρία. Ήταν ένα μάθημα στους μικρούς μαθητές
να συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι κι όχι σαν ζώα, να δίνουν το χέρι τους
σε όποιον προσπαθεί να σηκωθεί και να μην τον κλωτσάνε για να τον
κρατήσουν πεσμένο κάτω.
Στο Σύλλογο Γονέων του σχολείου της
Κατερίνας συγκρούστηκαν δύο κόσμοι. Δεν είναι τυχαίο ότι για την
παράνομη διαγραφή της πανηγύρισαν οι ναζί της Χρυσής Αυγής με άρθρο τους
στη μιαρή ιστοσελίδα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι γονέας παραδέχτηκε
δημοσίως στη Γενική Συνέλευση πως τον πλησίασαν άλλοι γονείς προκειμένου
να οργανωθούν για να διώξουν την Κατερίνα από τον Σύλλογο! Δεν ήθελαν
να διώξουν την Κατερίνα. Δεν είχαν κάτι προσωπικό μαζί της. Ούτε βέβαια
ήθελαν να την διώξουν επειδή ήταν άπλυτη και μύριζε. Την ανθρωπιά ήθελαν
να διώξουν. Από τη μια ο κόσμος εκείνος που είναι έτοιμος να πεθάνει
για τον συνάνθρωπό του κι από την άλλη ο κόσμος που είναι έτοιμος να
ξεκάνει τον συνάνθρωπό του αφήνοντάς τον στην τύχη του.
Κι επειδή έρχονται Χριστούγεννα και
μερικοί από αυτούς που προσπάθησαν να διώξουν την Κατερίνα από τον
Σύλλογο, επειδή ακριβώς η Κατερίνα είναι Άνθρωπος, θα πάνε στην εκκλησία
και θα αρχίσουν τους μεγάλους σταυρούς, ας προσέξουν διότι αν υπάρχει
Θεός υπάρχει περίπτωση να πέσει ο ναός πάνω στο κεφάλι τους, γιατί
προσπάθησαν να αρπάξουν τον Χριστό από την φάτνη και να τον ανεβάσουν
κατευθείαν έτσι μικρούλη πάνω στο σταυρό. Ευτυχώς δεν τους άφησε η
Κατερίνα!
Η πλειοψηφία των γονέων του σχολείου της
Κατερίνας, η Ομοσπονδία Γονέων της Κεντρικής Μακεδονίας, η Ελληνική
κοινωνία, αγκάλιασαν τον κόσμο της ανθρωπιάς που υπερασπίζεται η
Κατερίνα. Οι Έλληνες δεν είναι απάνθρωποι. Οι Έλληνες είναι ακόμα
άνθρωποι και λογαριάζουν για αδελφό τους όλον τον κόσμο σ’ όλον τον
πλανήτη. Οι Έλληνες, στην συντριπτική τους πλειονότητα, βρίσκονται ακόμα
με τον κόσμο του ποιητή της Ρωμιοσύνης και είναι έτοιμοι να τον
υπερασπιστούν από κάθε απάνθρωπο κανίβαλο.
Όσο για την «στάμπα» του «κομμουνιστή»
που βάζει σε ανθρώπους ο κόσμος της απανθρωπιάς προκειμένου να τους
σπιλώσει, ας ξέρει ότι για μας αυτή η «στάμπα» είναι τίτλος τιμής. Και
καθώς γράφονταν αυτές οι γραμμές, πάνω από το πληκτρολόγιο στέκονταν ο
Πέτρος κι ο Χρηστάκης (μπορεί μάλιστα να έγραφαν εκείνοι) που έδωσαν την
ζωή τους πριν πατήσουν τα 25 τους χρόνια για να υπάρχουν Κατερίνες και
να μην αφήνουν τους βάρβαρους να βγάλουν τον μικρό Αϊλάν βρέφος από την
φάτνη για να τον σταυρώσουν!
Σ.
Προπαραμονή Χριστουγέννων 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου