Και ΜΚΟ στην υπόθεση εκμετάλλευσης της Σελήνης

Καλλιτεχνική απεικόνιση σεληνιακής βάσης που θα κατασκευάζεται επιτόπου με εκτυπωτή 3D

Δεν είναι μόνο τα μονοπώλια και τα κράτη τους που εκδηλώνουν ενδιαφέρον και βλέψεις για οικονομικές (βιομηχανικές, τουριστικές, έρευνας και ανάπτυξης) δραστηριότητες στη Σελήνη, τόσο σε αυτήν την ίδια, όσο και ως ενδιάμεσο σταθμό ευκολότερης πρόσβασης προς αστεροειδείς με πολύτιμα ορυκτά. Ενδιαφέρον να παίξει ρόλο στην υπόθεση αυτή εκδηλώνει και μια διεθνής Μη Κυβερνητική Οργάνωση, που συστάθηκε το 2017, για να προωθήσει την πρόταση δημιουργίας μόνιμων εγκαταστάσεων στη Σελήνη. Πρόκειται για τη διεθνή ΜΚΟ «Σύνδεσμος Σεληνιακού Χωριού» («Moon Village Association»), με έδρα τη Βιέννη και μέλη από τη βιομηχανία, από πανεπιστήμια, από ερευνητικά κέντρα, εκπροσώπους κυβερνήσεων, μεμονωμένους ειδικούς και άλλους ενδιαφερόμενους, από 39 χώρες. Ιδιαίτερα ενεργός στο πλαίσιο του «Συνδέσμου» είναι ο Κυπριακός Οργανισμός Εξερεύνησης Διαστήματος (CSEO).
Αυτή η ΜΚΟ έχει την ηθική και υλική υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και του γενικού του διευθυντή Γιόχαν Ντίτριχ Βέρνερ. Κατά τον Βέρνερ και τη ΜΚΟ το θέμα έχει ως εξής: Χωρίς τον ψυχρό πόλεμο, η αποστολή «Απόλλων 11» δεν θα είχε πραγματοποιηθεί ποτέ. Η ανάγκη να νικήσουν τους Σοβιετικούς στην κούρσα προς τη Σελήνη (με την ΕΣΣΔ να έχει πετύχει αλλεπάλληλες πρωτιές στην εξερεύνηση του Διαστήματος) και να αποδείξουν την ανωτερότητα της τεχνολογίας των ΗΠΑ (που είχε αρχίσει να αμφισβητείται από εχθρούς και φίλους), ώθησε το αμερικανικό Κογκρέσο να αφιερώσει για τις ανάγκες της NASA το 1966, σχεδόν το 4,5% του κρατικού προϋπολογισμού (οι ΗΠΑ είχαν μεγαλύτερες οικονομικές δυνατότητες λόγω της θέσης τους στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας και της δυνατότητας που τους έδινε να εκμεταλλεύονται ληστρικά ιδιαίτερα τις χώρες του λεγόμενου «τρίτου κόσμου»). Ωστόσο, τρία χρόνια μετά την προσελήνωση (1969), η NASA δεν έλαβε ποτέ πια περισσότερο του 2%, ενώ από το 2010 και ύστερα, η χρηματοδότησή της περιορίστηκε στο 0,5% του προϋπολογισμού. Σήμερα το εθνικό γόητρο δεν είναι επαρκές κίνητρο για τις περισσότερες χώρες ώστε να προχωρήσουν μόνες τους στο Διάστημα. Αν πρόκειται να ταξιδέψουμε και πάλι σε ένα άλλο ουράνιο σώμα, αυτό θα πρέπει να το κάνουμε από κοινού, λένε ESA και «Σύνδεσμος Σεληνιακού Χωριού».

Αλλη εκδοχή του «Σεληνιακού Χωριού» και των διαστημοπλοίων εξυπηρέτησής του

Παρότι ο ESA έχει το δικό του πρόγραμμα για τη Σελήνη, όπως άλλωστε και οι διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ρωσίας και άλλων κρατών, σύμφωνα με τον Βέρνερ καθένας μπορεί να συμβάλει στο «Σεληνιακό χωριό» «είτε με υπηρεσίες μεταφορών, εξόρυξη, τουρισμό, επιστημονική έρευνα, ανάπτυξη τεχνολογιών για επιτόπια αξιοποίηση πόρων, π.χ. του νερού στη Σελήνη για παραγωγή καυσίμων». Ο Βέρνερ είχε συναντήσεις με υπεύθυνους των διαστημικών υπηρεσιών πολλών χωρών για να συνεργαστούν για το «Σεληνιακό χωριό» και δηλώνει πως ελπίζει «ότι δεν θα είναι όπως τον παλιό καιρό, πηγαίνοντας προς τη Δύση και διεκδικώντας ένα κομμάτι γης. Ελπίζω ότι δεν θα έχουμε φράχτες στην επιφάνεια του φεγγαριού», λέει. Θεωρεί τη χρηματοδότηση το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επιτυχία του «Σεληνιακού χωριού», ενώ απορρίπτει ως ανέφικτο το πρόγραμμα της NASA για επανδρωμένη αποστολή στον Αρη μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Ογδοη ήπειρο της Γης χαρακτηρίζει τη Σελήνη ο πρόεδρος του ΔΣ και συνιδρυτής της ΜΚΟ, Τζιουζέπε Ρεϊμπάλντι, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του ESA (η Σελήνη έχει επιφάνεια όση περίπου η έκταση της Αφρικής). Προς το παρόν, ο σκοπός της ΜΚΟ δεν έχει προχωρήσει πέρα από καλλιτεχνικές απεικονίσεις και μακέτες. Πριν από λίγες μέρες, ο Ρεϊμπάλντι ανακοίνωσε ότι μέσα στην επόμενη διετία θα κάνει μια πρώτη αποστολή φορτίου στη Σελήνη, που το κύριο περιεχόμενό του θα είναι ...κάμερες. Οι κάμερες θα φωτογραφίζουν και θα μαγνητοσκοπούν τη Γη, ώστε να συμβάλουν με τις εικόνες που θα μεταδίδουν στη δημιουργία ψυχολογίας ενότητας βλέποντας «το κοινό μας σπίτι».

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγές: «Scientific American», http://moonvillageassociation.org