“Ο ελληνικός λαός σε πληρώνει για να
κάνεις σωστά τη δουλειά σου…” γράφουν μεταξύ άλλων σε site που με έκανε
θέμα – πρωτοσέλιδο μάλιστα, επειδή υποστήριζω τη δράση και τους αγώνες
του ΠΑΜΕ.
Φαίνεται πως για αυτούς η δουλειά μου είναι να είμαι ένας γραβατωμένος παλιάτσος και να αποθεώνω όσους έχουν κάνει πλιάτσικο στον τόπο μας με συνέπεια… και συνέχεια μέσα από το πέρασμα των χρόνων.
Φαίνεται πως δημοσιογράφος σημαίνει ΜΟΝΟ να κάνεις τεμενάδες στους αφεντάδες που έχουν περάσει ληστρικά από τον τόπο μας, κατασπαράζοντας με τη βοήθεια των ντόπιων συνεργατών τους κάθε έννοια ηθικής και αξιοπρέπειας…
Αυτός
ο λαός όμως, έχει μάθει, τουλάχιστον σε ένα κομμάτι του, να
αντιστέκεται. Να μην ξεχνάει, να μην υποδουλώνεται, να αντιμάχεται στο
άδικο…
Στα μηνύματα μου, με τόνο χιουμοριστικό
πάντα… προσπάθησα να αναδείξω την απάντηση των παλικαριών του ΠΑΜΕ, στα
χημικά και τις επιθέσεις από το πουθενά, την απάντηση στην απαγόρευση
των διαδηλώσεων και των απεργιών, την απάντηση σε όλους όσοι μας περνούν
ΟΛΟΥΣ για κουτορνίθια ή ξεπουλημένους…
Στην δουλειά μου είμαι πάντα συνεπής, όπως ήμουν συνεπής και στα δυο χρόνια αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Με αυτό και μόνο ως γνώμονα, στέλνω λοιπόν μήνυμα στους απειλούντες ότι χασκογελάω με τις ¨”φοβέρες” τους… Γιατί δεν είμαι σαν τα μούτρα τους, να παίρνω εντολές και να εκτελώ κατά παραγγελία τα ρεπορτάζ…
Είμαι πολίτης αυτού του τόπου, είμαι πολίτης αυτού του κόσμου και δικαίωμα μου, αναφαίρετο, είναι να υποστηρίζω ότι θέλω πολιτικά, πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που την πολιτική μου άποψη και ταυτότητα, δεν την έχω χρησιμοποιήσει ούτε μισή φορά στην επαγγελματική μου ιδιότητα για να επηρεάσω κόσμο…
Σε ότι αφορά λοιπόν τους απειλούντες και τους παρακινητές τους, ενδεχομένως και εντός του εργασιακού μας χώρου, έχω να πω, πως φόβο αισθάνονται μόνο οι δειλοί. Και εγώ όπως είδατε δεν είμαι με τους δειλούς και τους προσκυνητές, αλλά με τους άλλους που δεν το βάζουν κάτω και μάχονται στα πεζοδρόμια των αγώνων για μια κοινωνία ανθρώπινη…
Κλείνοντας να σημειώσω πως είναι τιμή μου που είμαι μέλος του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, όπως τιμή μου είναι που είμαι κομμουνιστής.
Νίκος Αγγελίδης
Φαίνεται πως για αυτούς η δουλειά μου είναι να είμαι ένας γραβατωμένος παλιάτσος και να αποθεώνω όσους έχουν κάνει πλιάτσικο στον τόπο μας με συνέπεια… και συνέχεια μέσα από το πέρασμα των χρόνων.
Φαίνεται πως δημοσιογράφος σημαίνει ΜΟΝΟ να κάνεις τεμενάδες στους αφεντάδες που έχουν περάσει ληστρικά από τον τόπο μας, κατασπαράζοντας με τη βοήθεια των ντόπιων συνεργατών τους κάθε έννοια ηθικής και αξιοπρέπειας…
Αυτός
ο λαός όμως, έχει μάθει, τουλάχιστον σε ένα κομμάτι του, να
αντιστέκεται. Να μην ξεχνάει, να μην υποδουλώνεται, να αντιμάχεται στο
άδικο…Στην δουλειά μου είμαι πάντα συνεπής, όπως ήμουν συνεπής και στα δυο χρόνια αγώνα για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Με αυτό και μόνο ως γνώμονα, στέλνω λοιπόν μήνυμα στους απειλούντες ότι χασκογελάω με τις ¨”φοβέρες” τους… Γιατί δεν είμαι σαν τα μούτρα τους, να παίρνω εντολές και να εκτελώ κατά παραγγελία τα ρεπορτάζ…
Είμαι πολίτης αυτού του τόπου, είμαι πολίτης αυτού του κόσμου και δικαίωμα μου, αναφαίρετο, είναι να υποστηρίζω ότι θέλω πολιτικά, πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που την πολιτική μου άποψη και ταυτότητα, δεν την έχω χρησιμοποιήσει ούτε μισή φορά στην επαγγελματική μου ιδιότητα για να επηρεάσω κόσμο…
Σε ότι αφορά λοιπόν τους απειλούντες και τους παρακινητές τους, ενδεχομένως και εντός του εργασιακού μας χώρου, έχω να πω, πως φόβο αισθάνονται μόνο οι δειλοί. Και εγώ όπως είδατε δεν είμαι με τους δειλούς και τους προσκυνητές, αλλά με τους άλλους που δεν το βάζουν κάτω και μάχονται στα πεζοδρόμια των αγώνων για μια κοινωνία ανθρώπινη…
Κλείνοντας να σημειώσω πως είναι τιμή μου που είμαι μέλος του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, όπως τιμή μου είναι που είμαι κομμουνιστής.
Νίκος Αγγελίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου