Το "κοινό συμμαχικό συμφέρον" ...είναι ο πόλεμος;

"Είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε την Τουρκία στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος και στην εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της Συρίας, αλλά όχι υπό αυτές τις συνθήκες." είπε προχθές Κυρ. Μητσοτάκης στον Έβρο!

Και από αυτή την τελευταία δήλωση του πρωθυπουργού, βλέπουμε ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν καταδικάζει την Τουρκική εισβολή στην Συρία, που είναι μια από τις πιο σοβαρές εξελίξεις του εκεί πολέμου που δημιουργεί το προσφυγικό κύμα, αλλά υπόσχεται συμπαράσταση και υποστήριξη!

Αν η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ(και μαζί και η ελληνική κυβέρνηση) ήθελαν να βρεθεί στην πράξη και όχι στα λόγια και με ευχές), λύση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα θα καταδίκαζαν βέβαια την Τουρκια για την εισβολή στο Ιντλίμπ(όπως θα καταδίκαζαν και τον εκεί πόλεμο γενικότερα που όμως οι ίδιοι έστησαν). Θα έπαιρναν μέτρα και θα επέβαλλαν κυρώσεις όπως έχουν κάνει σε άλλες περιπτώσεις. Δεν το έκαναν όμως. Αντίθετα στάθηκαν στο πλευρό της Τουρκίας, καταδικάζοντας μάλιστα τη Συρία για την "απαράδεκτη" συμπεριφορά της να επιχειρεί να ανακαταλάβει εδάφη της!

Κάτι τέτοιο δεν είναι παράλογο ή τρελό. Απλά δείχνει ποια είναι η προτεραιότητα των "συμμάχων" που βέβαια δεν είναι σύμμαχοι του λαού μας και των λαών της περιοχής αλλά εχθροί τους όπως αποδεικνύεται άλλωστε από τα γεγονότα. 

Η προτεραιότητα των ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ είναι φυσικά ο έλεγχος της περιοχής και οι μελλοντικές μπιζνες που σχεδιάζουν ό,τι κι αν στοιχίσει αυτό σε πολέμους, πρόσφυγες, φτώχεια, δυστυχία, καταστροφή. Σ'αυτή την "προτεραιότητα" οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν έχουν εκφράσει αντίρρηση, αλλά αντίθετα παρέχουν κάθε διευκόλυνση γνωρίζοντας φυσικά το κόστος.

Ας γίνει όσο είναι δυνατόν φανερό ότι οι πολιτικές που βάζουν πάνω από το συμφέρον του λαού και του τόπου τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ αλλά και των αστικών τάξεων αυτών(τεράστιων επιχειρηματιών στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι Έλληνες κροίσοι), όχι μόνο δεν θα δώσουν λύση σε προβλήματα όπως το προσφυγικό, όχι μόνο θα το κάνουν χειρότερο, αλλά θα οδηγήσουν και σε άλλες απαράδεκτες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις προς την Τουρκία ή αλλού προκειμένου να εξυπηρετηθεί το "κοινό συμμαχικό συμφέρον". Ενα τέτοιο "κοινό συμφέρον" δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με τα συμφέροντα του λαού. Είναι απόλυτα απέναντί του. Είναι αυτό το συμφέρον που προκαλεί πολέμους, πρόσφυγες, δυστυχία και φτώχεια. 

Αξίζει να σκεφτεί κανείς σοβαρά. 

Είναι αυτές οι πολιτικές των κυβερνήσεων "πατριωτικές" ή μήπως ακριβώς το αντίθετο.