Δεν κρύβεται

Αν κάτι επιβεβαιώνουν οι τελευταίες εξελίξεις, είναι ότι η πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που ακολούθησαν και ακολουθούν πιστά οι ελληνικές κυβερνήσεις, είναι αυτή που ευθύνεται αφενός για τη διάλυση χωρών και τον ξεριζωμό λαών και αφετέρου για τον εγκλωβισμό των ξεριζωμένων σε νησιά και σύνορα, που ανοίγει το δρόμο στην τουρκική αστική τάξη να επιβάλει τις δικές της επιδιώξεις με όχημα το Προσφυγικό.
Αυτή την πραγματικότητα και τη «μεγάλη εικόνα» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων μέσα στα οποία είναι βουτηγμένοι ως το λαιμό και οδηγούν στα σημερινά μεγάλα αδιέξοδα που πληρώνουν οι λαοί επιχειρούν να κρύψουν η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και επιτελεία.
Προσπαθούν να κρύψουν:
Οτι είναι τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τον έλεγχο της Ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς της, τον έλεγχο αγορών και σφαιρών επιρροής, σε σύγκρουση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αυτά που οδήγησαν στη διάλυση του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Συρίας, που προκαλούν τα κύματα των ξεριζωμένων.
Είναι αυτά τα σχέδια που «ζεσταίνουν την πλάτη» στη «σύμμαχο Τουρκία» για την εισβολή της στη Συρία, αλλά και για τις υπόλοιπες απαράδεκτες διεκδικήσεις της από τη Λιβύη έως την Ανατολική Μεσόγειο, ως αντάλλαγμα για την παραμονή της στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, δεδομένου και του «ειδικού βάρους» που μπορεί να παίξει για τη διαμόρφωση των συσχετισμών στην περιοχή ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
Γι' αυτό οι ΗΠΑ, που έδωσαν το «πράσινο φως» για την πρόσφατη τουρκική επέμβαση στη Συρία, λένε τώρα ότι θα τη στηρίξουν με πυρομαχικά και άλλες διευκολύνσεις και με στόχο την όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, την καλούν να δει «ποιος είναι ο πραγματικός της σύμμαχος στην περιοχή». Γι' αυτό ο Λευκός Οίκος ζητάει από την Ελλάδα να διαχειριστεί το θέμα μέσα από το πρίσμα «της κοινής μας προσέγγισης στο ΝΑΤΟ σε ό,τι αφορά την περιφερειακή σταθερότητα», δηλαδή μέσα από το πρίσμα της διατήρησης της ΝΑΤΟικής «συνοχής» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Μέσα από αυτό το πρίσμα το ΝΑΤΟ δηλώνει ότι «συμμερίζεται τις ανησυχίες ασφάλειας της Τουρκίας», δηλώνει έτοιμο να στηρίξει και ενεργότερα την επέμβασή της και απαιτεί από τη Ρωσία να σταματήσει τις επιχειρήσεις της στο Ιντλίμπ.
Γι' αυτό η ΕΕ δηλώνει έτοιμη να στηρίξει την τουρκική κατοχή κομματιού της Συρίας και με οικονομική βοήθεια, ενώ η Γερμανία «καλοβλέπει» την τουρκική πρόταση για τη δημιουργία της περιβόητης «ζώνης ασφαλείας» που ζητά η Τουρκία, με το πρόσχημα της εγκατάστασης εκεί προσφύγων και μεταναστών.
Σε όλα τα παραπάνω βρώμικα σχέδια και παζάρια είναι μπλεγμένη μέχρι τα μπούνια η ελληνική αστική τάξη. Είναι ψέμα λοιπόν ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν ευθύνονται για την κατάσταση στη Συρία και την περιοχή, όπως είπε προχτές ο πρωθυπουργός.
Είναι όμως αποκαλυπτική η άλλη δήλωσή του από τον Εβρο, πως «η Ελλάδα προσφέρει μια σπουδαία υπηρεσία στην Ευρώπη» και πως «είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε την Τουρκία στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος και στην εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της Συρίας, αλλά όχι υπό αυτές τις συνθήκες».
Οτι δηλαδή η αστική τάξη είναι έτοιμη να στηρίξει τις προσπάθειες των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για διατήρηση της Τουρκίας στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, αρκεί η Τουρκία να δεχτεί να περιορίσει τις προσφυγικές ροές. Αλλωστε την ίδια στάση απ' ό,τι φαίνεται κράτησε η κυβέρνηση και στη σύνοδο των πρέσβεων του ΝΑΤΟ, εκεί όπου ο μόνος «αστερίσκος» που έβαλε για την παραπέρα ΝΑΤΟική στήριξη στην τουρκική εισβολή στη Συρία ήταν να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα για τους πρόσφυγες. Δηλαδή η Ελλάδα δήλωσε έτοιμη να βάλει πλάτη στην τουρκική αμφισβήτηση συνόρων, κυριαρχικών δικαιωμάτων και συμφωνιών στην περιοχή.
Εξάλλου όλοι μιλάνε για την ανάγκη μια νέας συμφωνίας της ΕΕ με την Τουρκία, αποτέλεσμα ενός νέου παζαριού ανταλλαγμάτων για να συνεχιστεί ο εγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών, αίτημα που στηρίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι.
Τους ίδιους επικίνδυνους δρόμους ανοίγει το κάλεσμα της κυβέρνησης στην ευρωενωσιακή δύναμη της Frontex να γίνει «επιδιαιτητής» στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ειδικά σε μια περίοδο που υπό αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα δρομολογούνται επικίνδυνα σχέδια «διευθετήσεων», συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης με την Τουρκία.
Αν κάτι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω, είναι ότι η σημερινή πολιτική της εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, η πολιτική του διπλού εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, είναι η πηγή του προβλήματος και όχι η λύση του. Μονόδρομος για το λαό είναι η σύγκρουση με την πολιτική αυτή, η πάλη για την κατάργηση των αντιδραστικών συμφωνιών της ΕΕ, για άμεσο απεγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών, απεμπλοκή της χώρας από τα βρώμικα σχέδια ΕΕ και ΝΑΤΟ.