Καθρέφτης της αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία

Η εξάπλωση του νέου κορονοϊού σε 118 χώρες με πάνω από 121.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 4.300 θανάτους σε όλο τον κόσμο (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κήρυξε χτες πανδημία), έφερε με τραγικό τρόπο στην επιφάνεια τη διαχρονική γύμνια των δημόσιων δομών Υγείας σε όλα τα κράτη, όπου καταγράφονται μεγάλες ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό, μέσα και αναλώσιμα υλικά, ως συνέπεια της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, της λογικής «κόστους - οφέλους», που θωρακίζει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και πετσοκόβει τις δαπάνες του κράτους, συνθλίβοντας τις λαϊκές ανάγκες.
Στη χώρα μας είναι καθημερινές οι καταγγελίες σωματείων εργαζομένων στην Υγεία για τα μεγάλα κενά που προϋπήρχαν της επιδημίας και σήμερα δυσκολεύουν την εφαρμογή ακόμα και των στοιχειωδών μέτρων πρόληψης και περιορισμού του κορονοϊού που συστήνουν οι επιστήμονες.
Στη σημερινή κατάσταση αντανακλάται η διαχρονική ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων, της αντιλαϊκής πολιτικής των περικοπών και της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος Υγείας με όρους αγοράς. Και μόνο οι διαπιστώσεις της κυβέρνησης ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας είναι ήδη «υπερφορτωμένο» εξαιτίας της εποχικής γρίπης και ότι «χρειάζεται να κερδίσουμε χρόνο» στην εξάπλωση του νέου κορονοϊού, για να μη συμπέσουν δύο επιδημίες, δείχνουν πόσο «θωρακισμένη» είναι τελικά η χώρα απέναντι στην αύξηση των κρουσμάτων.

* * *

Αποκαλυπτικά είναι όμως τα στοιχεία και από τη γειτονική Ιταλία, χώρα - μέλος του G7, όπου τα αυξημένα κρούσματα (πάνω από 10.000) και οι θάνατοι (631) από τον κορονοϊό επιβεβαιώνουν την ανεπάρκεια του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ρεπορτάζ του ιταλικού Τύπου αναδεικνύουν την οριακή κατάσταση του εξαντλημένου υγειονομικού προσωπικού, αλλά και το τραγικό δίλημμα που αντιμετωπίζει, όταν πρόκειται να ...«επιλέξει ποιον θα σώσει», εξαιτίας των ελλείψεων σε κλίνες, ιατρικές προμήθειες, μάσκες οξυγόνου, κρεβάτια ΜΕΘ.
Οι εντολές που έχουν είναι να εξοικονομούνται οι λιγοστοί πόροι των νοσοκομείων γι' αυτούς που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης κι αυτό δικαιολογείται προκλητικά με το επιχείρημα ότι «οι οργανισμοί των πολύ ευάλωτων ασθενών ούτως ή άλλως δεν μπορούν να αντέξουν μία βαριά θεραπεία»! Η καπιταλιστική βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Ενώ στον 21ο αιώνα υπάρχουν όλες οι επιστημονικοτεχνικές δυνατότητες, άνθρωποι, συνήθως οι πιο ηλικιωμένοι και ευάλωτοι (και με άλλα χρόνια νοσήματα) καταδικάζονται ακόμα και σε θάνατο, στο όνομα των ...περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων των δημόσιων συστημάτων Υγείας.

* * *

Αλλά και στη Σουηδία, τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι σε περίπτωση σοβαρής επιδημίας, υπάρχει η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα μόνο 100 σοβαρά περιστατικά! Αντίστοιχη κατάσταση λόγω έλλειψης προσωπικού και πόρων παρατηρείται και σε πολλές ακόμα χώρες της Ευρώπης, για να μη μιλήσουμε για κράτη της Ασίας, της Αφρικής, ή της Λατινικής Αμερικής.
Παρά το γεγονός ότι αρκείται σε διαπιστώσεις, ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει ότι σε περίπτωση μη ελέγχου της εξάπλωσης του ιού, τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ άσχημα σε χώρες με αδύναμα συστήματα Υγείας και υποδομές και τις συνέπειες θα υποστούν πολλές χιλιάδες άνθρωποι. Αναγνωρίζει δηλαδή τους κινδύνους από τα ανεπαρκή συστήματα Υγείας, μπροστά στην πανδημία.
Αν κάτι επιβεβαιώνεται επομένως, είναι ότι η οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο το κέρδος αφήνει εκτεθειμένο το λαό απέναντι στους κινδύνους μιας πανδημίας, κατά τον ίδιο τρόπο που κινδυνεύουν η ασφάλεια και η ζωή του από μια πυρκαγιά, μια πλημμύρα, έναν σεισμό, εξαιτίας της έλλειψης μέσων, υποδομών αλλά και αποτελεσματικού σχεδίου για την προστασία του. Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση και στη «συναίνεση» που ζητάει η κυβέρνηση για την αντιμετώπισή της, η απάντηση πρέπει να είναι αγωνιστική - διεκδικητική, με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες και όχι τις «αντοχές της οικονομίας», όπου συγκλίνουν όλες ανεξαιρέτως οι αστικές δυνάμεις.