Περί ατομικής ευθύνης, ατομικής ενοχής, ατομικής λύσης...

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Καθημερινά και ενώ ο λαός συνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ άσχημη θέση με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την πανδημία, το τρίπτυχο «ατομική ευθύνη» - «ατομική ενοχή» - «ατομική λύση» δίνει και παίρνει. Είναι εκεί που προτάσσεται το ατομικό αίσθημα για να σμπαραλιάζεται το συλλογικό, είναι εκεί που προτάσσεται - ορθότερα, μονοπωλεί - η ατομική ευθύνη, για να εξαφανίζεται απ' το κάδρο η κρατική.
Είναι εκεί που το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γίνεται ενορχηστρωμένα σύνθημα, αφίσα, γιγαντοπανό, σποτάκι, αντικείμενο παροτρύνσεων και πολύωρων συζητήσεων από ειδησεογραφικές εκπομπές μέχρι και κουτσομπολίστικα πάνελ, σχεδόν σε αντιπαράθεση με το ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ, ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.
Και δεν λέμε φυσικά να πηγαίνουμε όλοι στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, υγιείς και άρρωστοι, ούτε φυσικά να κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις, ούτε να μην παίρνει ο καθένας μέτρα ατομικής προστασίας (τα τελευταία βέβαια αν τα βρει και αν έχει χρήματα να τα αγοράσει, αφού και η ατομική προστασία έχει μετατραπεί σε ατομική υπόθεση με ατομικό κόστος φυσικά).
Ολα αυτά είναι επιβεβλημένα, αδιαπραγμάτευτα. Γιατί όμως όλοι αυτοί που ενορχηστρωμένα «λανσάρουν» σε καθημερινή βάση το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, πολιτικά πρόσωπα δηλαδή, δημοσιογράφοι, τηλεπερσόνες, δεν βγάζουν άχνα για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, που είναι τραγικές και εγκληματικές;
Γιατί παρουσιάζουν ως αφύσικο να πάει κανείς στους κατεξοχήν χώρους για να εξεταστεί και να ιαθεί; Γιατί κάνουν τάχα ότι δεν ξέρουν πως δεν υπάρχει οικογενειακός γιατρός, γιατί δεν εξανίστανται με τα τεστ που είναι είδος πολυτελείας;
Σημειωτέον, στο Νοσοκομείο Λαμίας πρόσφατα ξεκίνησαν να γίνονται, και αυτά όχι αφειδώς. Τα μέσα ατομικής προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο ακόμη και στους υγειονομικούς ή δίνονται κάποια λιγοστά και μετά ζητούνται πίσω, όπως έγινε στο Κέντρο Υγείας Αμφίκλειας και Μακρακώμης, που πρώτα δόθηκαν και μετά ζητήθηκαν πίσω, για να τα πάρει το Νοσοκομείο Λαμίας.
Υπάρχουν βέβαια και πιο «προχωρημένα» περιστατικά από αυτά, όπως το Κέντρο Υγείας Αταλάντης που ζήτησε από γνωστό οινοποιείο της περιοχής απόσταγμα για χρήση του ως αντισηπτικό (!), ή και περιπτώσεις φιλεύσπλαχνων επιχειρήσεων, που γίνονται δωρητές μέσων ατομικής προστασίας και λοιπού υγειονομικού υλικού στο Νοσοκομείο Λαμίας, για να καλύψουν τα κενά, δεχόμενες φυσικά και τα εύσημα της διοίκησης.

Ούτε κουβέντα για το ξεσάλωμα της εργοδοσίας

Γιατί δεν καταγγέλλουν ότι αρκετοί δεν μπορούν να μείνουν σπίτι ούτε όταν έχουν προσβληθεί απ' τον ιό, όπως οι γιατροί, που λόγω έλλειψης - άκουσον, άκουσον - τους γυρνούν πίσω στη δουλειά απ' τις 14 μέρες καραντίνα στις 7;
Γιατί αποσιωπάται εντέχνως ότι κάποιοι όχι απλώς δεν μπορούν να μείνουν σπίτι, αλλά η εργοδοσία δεν έχει πάρει σχεδόν κανένα μέτρο για να μη συνωστίζονται, όπως εργαζόμενοι σε πολλές βιομηχανίες; Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ΛΑΡΚΟ, ο ΛΑΝΤΖΗΣ στην περιοχή της Φθιώτιδας, όπου εκεί η έλλειψη μέτρων μπορεί να γίνει πραγματική υγειονομική βόμβα.
Γιατί οι διάφοροι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, καθώς και τα παπαγαλάκια τους, δεν εκφράζουν την αγανάκτησή τους για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, όπου με αφορμή ή όχημα τον κορονοϊό, η εργοδοσία ξεσαλώνει με απολύσεις, αναστολές συμβάσεων, υποχρεωτικές άδειες, άδειες άνευ αποδοχών, τηλεργασία, εκ περιτροπής εργασία, όπως στο «Βασιλόπουλο», που έβαλε τους εργαζόμενους να υπογράψουν χαρτί με το οποίο αν χρειαστεί θα πάνε να εργαστούν σε κατάστημα άλλης πόλης, ή στην «Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης» (ΕΖΑ) που εντατικοποιεί τη δουλειά όσων δεν έβγαλε σε αναστολή σύμβασης. Ρητορικά τα ερωτήματα...
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ λοιπόν, για να μη βλέπουμε ότι το Νοσοκομείο Λαμίας - και για να μην το «επιβαρύνουμε» βέβαια - συνεχίζει να λειτουργεί με 25% κενές θέσεις, μάλιστα με βάση οργανόγραμμα για «κανονικές» συνθήκες και όχι πανδημίας. Πιο συγκεκριμένα, από τις 148 οργανικές θέσεις για γιατρούς, καλυμμένες είναι μόνο οι 116 και αυτές μαζί με 24 επικουρικούς, από τους 235 νοσηλευτές λείπουν 13, από τους 125 βοηθούς νοσηλευτών λείπουν 45, από 80 άτομα βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό λείπουν 32. Την ίδια στιγμή υπάρχουν μόνο 17 κλίνες ΜΕΘ για ένα νοσοκομείο αναφοράς που καλύπτει ολόκληρη την περιοχή της Στερεάς - Εύβοιας.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γιατί αν πάμε στα Κέντρα Υγείας του νομού θα βρούμε 2-3 γενικούς γιατρούς και οι μισοί συνήθως αποσπασμένοι, με ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες, όπως μικροβιολόγων, ακτινολόγων στα ΚΥ Μακρακώμης, Δομοκού, ακτινολόγου στο ΚΥ Στυλίδας, μικροβιολόγου στο ΚΥ Αμφίκλειας, ενώ σε κάποια υπάρχει και εξοπλισμός που μένει αναξιοποίητος. Βέβαια και εδώ το πηγάδι της υποβάθμισης της δημόσιας υγείας στη Φθιώτιδα δεν έχει πάτο, γιατί υπάρχει ακόμα και κλειστό ΚΥ, αυτό στο δήμο Μώλου.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ γιατί εκτός απ' τον κορονοϊό ο λαός συνεχίζει να μαστίζεται και από άλλες ασθένειες, επαγγελματικές και μη, δεν αρχίζουν και δεν τελειώνουν τα βάσανα και οι περιπέτειες της υγείας του στον κορονοϊό.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ αφού και πριν την πανδημία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, εκεί μας έλεγαν να μείνουμε, αφού η Υγεία είναι εμπόρευμα στη λογική του κόστους - οφέλους και η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση ανέκδοτο.

Μένουμε δυνατοί, όχι απομονωμένοι και ηττοπαθείς

ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ, αλλά αυτό δεν τους είναι αρκετό. Υπονοείται και το ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ, ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΙ, ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΣ. Ετσι μας θέλει το σύστημα, για να μην τους χαλάμε τα σχέδια, για να πληρώνει ο λαός το μάρμαρο με κορονοϊό ή χωρίς, με κρίση ή χωρίς, με μνημόνια ή χωρίς, με ιμπεριαλιστικό πόλεμο ή ιμπεριαλιστική ειρήνη.
Ετσι μας θέλουν, για να μην μπορούμε να δούμε την τεράστια, ανεξάντλητη, συντριπτική δύναμη που έχει ο λαός αν αποφασίσει να οργανωθεί και να διεκδικήσει. Ετσι μας θέλουν για να υιοθετείται και να κυριαρχεί το «άνθρωπος ανθρώπω λύκος», να βλέπουμε τον γείτονα, τον συνάδελφο ως εχθρό, απειλή, ένοχο, για να κρύβεται επιμελώς ότι αυτό το σύστημα έχει φάει τα ψωμιά του, ότι δεν στερεύουν ποτέ οι πίκρες του για τους λαούς.
Οτι η ίδια η ύπαρξή του είναι η ρίζα των βασάνων τους, ότι η εργατική τάξη αυτόν τον ιστορικό ρόλο έχει, να γίνει γκρεμιστής και χτίστης μαζί, όπως έλεγε και ο Παλαμάς, ο πλαστουργός της νιας ζωής, όπως έλεγε και ο Βάρναλης.
Οτι αν έχει μια «ευθύνη» σήμερα η εργατική τάξη, είναι να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων και να βάλει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας όλους αυτούς που της πίνουν το αίμα και της κουνάνε και το δάχτυλο, δηλαδή τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους κλινικάρχες, τους μεγαλεμπόρους, τους μεγαλοκαναλάρχες. Αλλωστε, εκεί είναι η θέση τους, αφού παρασιτικός είναι ο ρόλος τους.
Δυστυχώς για όλους αυτούς βέβαια υπάρχει και το ΚΚΕ, που διαφωτίζει, αποκαλύπτει, κινητοποιεί δυνάμεις, οργανώνει τους αγώνες του λαού και μέσα σε συνθήκες κορονοϊού, παίρνοντας βέβαια τα απαιτούμενα μέτρα και προσαρμόζοντας τη δράση του. Και για του λόγου το αληθές, απόδειξη είναι και η προσπάθεια να αποσιωπηθεί η δραστηριότητα από πολλά ΜΜΕ που ξέρουμε ποιοι τα ελέγχουν.
Στον αντίποδα όλων αυτών που ακούμε, το ΚΚΕ λέει: ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ, φροντίζουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας, προστατευόμαστε, παίρνουμε όσα περισσότερα μέτρα μπορούμε, διεκδικούμε για τον εαυτό μας, τους δικούς μας ανθρώπους, τον γείτονα, τον συνάδελφο, για όλο το λαό μέτρα προστασίας της υγείας, των δικαιωμάτων μας, συνολικά της ζωής μας.
Λογαριαζόμαστε σήμερα, γιατί αν λογαριαστούμε αύριο θα πληρωθεί πολύ πιο ακριβά ο λογαριασμός από το λαό. Ενώνουμε τις φωνές μας. Φτιάχνουμε τα δικά μας συνθήματα! Ενώνουμε τις γροθιές μας, ακόμα κι αν αυτές δεν μπορούν να αγγίξουν πάντα η μια την άλλη... ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ

Ανδριάνα ΜΠΑΦΟΥΤΣΟΥ
Μέλος του Γραφείου της ΕΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας και Γραμματέας της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ