Ο «ορατός εχθρός»...

Με την εμφάνιση των πρώτων κρουσμάτων, οι εργοδότες πήραν πάσα από την κυβέρνηση και προέβαλαν τη λογική της «ατομικής ευθύνης», καθυστερώντας να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους.
Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα έμειναν στην αναπαραγωγή οδηγιών που δεν μπορούσαν να τηρηθούν χωρίς την αποσυμφόρηση των χώρων δουλειάς, όπως οι οδηγίες για απόσταση 1,5 μέτρου μεταξύ των εργαζομένων, ή προέτρεπαν τους εργαζόμενους να κάνουν χρήση μέσων προστασίας που δεν τους δίνονταν (μάσκες, αντισηπτικά μαντιλάκια και υγρά, γάντια κ.τ.λ.).
Ετσι, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έπαιρνε μέτρα περιορισμού των δημόσιων συναθροίσεων και των άσκοπων μετακινήσεων λόγω «συνωστισμού», μεγάλα μονοπώλια του κλάδου Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής, με τηλεφωνικά κέντρα που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους, λειτουργούσαν ανενόχλητα χωρίς να παίρνουν ούτε τα βασικά μέτρα για την προστασία της υγείας τους.
Η κατάσταση είναι σοβαρή και χρειάζεται να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων και των οικογενειών τους, της δημόσιας υγείας συνολικά. Τώρα και όχι αύριο να επιταχθεί στο σύνολό του ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας ώστε να έχουμε νέα όπλα στη μάχη και να μη χάσουμε τους συγγενείς μας, τους φίλους και συναδέλφους μας.

Απομακρυσμένη πρόσβαση στα δικαιώματα...

Παράλληλα, όμως, με τον «αόρατο εχθρό», όπως ονομάζουν τον SARS-Cov-2 τα ΜΜΕ, οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν και τον «ορατό εχθρό». Τα μέτρα που παίρνει με πρωτοφανή ταχύτητα η κυβέρνηση, στόχο έχουν τη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου.
Με τις ΠΝΠ που έχει περάσει, δίνει στους εργοδότες όλα τα «εργαλεία ευελιξίας» που χρειάζονται για να αυξήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και να τη βγάλουν «λάδι», στη λογική «να σηκώσουμε όλοι το βάρος της κρίσης».
Μεταξύ άλλων έκανε πράξη σε μια νύχτα την «τηλεργασία». Αν και σε αυτές τις συνθήκες η τηλεργασία είναι ένα άμεσο μέτρο για την προστασία της υγείας των εργαζομένων από την εξάπλωση του κορονοϊού, δεν παύει να αποτελεί πάγια επιδίωξη των μονοπωλιακών ομίλων και μεγαλοεργοδοτών του κλάδου για να αυξήσουν τον εργάσιμο χρόνο, να μειώσουν το λειτουργικό κόστος αλλά κυρίως να «αποξενώσουν» τους εργαζόμενους, βάζοντας εμπόδια στη συλλογική διεκδίκηση και δράση.
Μία από τις διατάξεις στις ΠΝΠ της κυβέρνησης επιτρέπει στις επιχειρήσεις που εντάσσονται στους κλάδους που πλήττονται να αναστέλλουν συμβάσεις των εργαζομένων για 45 μέρες, με παράλληλη δυνατότητα να συνεχίσουν να απασχολούν με τηλεργασία το 10% αυτών για «πρόσκαιρες ανάγκες».
Η διάταξη αυτή είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, αφού αφήνει ανοιχτό το δρόμο στη «μαύρη» τηλεργασία, εφόσον δεν μπορεί κανείς να ελέγξει αποτελεσματικά ότι το ποσοστό αυτό θα τηρείται από τις εταιρείες και ότι οι εργαζόμενοι δεν εκβιάζονται να δουλέψουν. Επίσης, με τις τελευταίες διατάξεις οι εργοδότες μπορούν να αναγκάσουν τους εργαζόμενους και σε εκ περιτροπής εργασία, με ελάχιστο χρόνο τις δύο βδομάδες το μήνα, με μισό μισθό.
Ηδη στη Θεσσαλονίκη έχουν γίνει σχετικές καταγγελίες από εργαζόμενους στον κλάδο για εταιρείες που εκμεταλλεύονται τις σχετικές διατάξεις και ανοίγουν νέο γύρο επίθεσης σε μισθούς και δικαιώματα. Πιο συγκεκριμένα, γνωστές εταιρείες Πληροφορικής της πόλης ειδοποίησαν εργαζόμενους, πέραν του ποσοστού ασφαλείας και του 10%, να δουλέψουν «μαύρα» με τηλεργασία. Μάλιστα, στη μια περίπτωση η εργοδοσία θα συμπληρώνει το μισθό, στην άλλη τμήμα εργαζομένων ειδοποιήθηκε για πληρωμή με μπόνους επί των πωλήσεων.
Στον ίδιο κλάδο εταιρείες εφάρμοσαν συνδυαστικά αναστολή συμβάσεων στο μισό προσωπικό και οριζόντια μείωση μισθών στους υπόλοιπους. Στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών, τηλεφωνικά κέντρα, μέχρι να δώσουν δυνατότητα τηλεργασίας, υποχρέωναν εργαζόμενους που δεν προσέρχονταν γιατί φοβόντουσαν το συνωστισμό, σε κανονική άδεια κ.ά.

...και στην υγεία των εργαζομένων

Με αφορμή την τηλεργασία, μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι του κλάδου των Τηλεπικοινωνιών, αλλά και εταιρείες Πληροφορικής, διαφημίζουν τη δυνατότητα του προσωπικού τους να δουλεύει από το σπίτι και εντάσσουν την «τηλεργασία» στα μέτρα που πήραν στο πλαίσιο της «ευθύνης» τους για την προστασία της δημόσιας υγείας και της υγείας των εργαζομένων τους.
Αυτός ο ισχυρισμός είναι τουλάχιστον προκλητικός, αφού οι εργαζόμενοι του κλάδου γνωρίζουμε ότι οι εργοδότες δεν έδειξαν τον ίδιο ζήλο το προηγούμενο διάστημα για την προστασία της υγείας μας, των συναδέλφων μας σε τηλεφωνικά κέντρα που εμφανίζουν κρίσεις πανικού από τη στοχοθεσία για τις πωλήσεις, πονοκεφάλους από τα ακουστικά.
Δεν ενδιαφέρθηκαν για το καθημερινό άγχος και την εντατικοποίηση που προκύπτει στους προγραμματιστές από τα λεγόμενα deadlines (προθεσμίες), τα μυοσκελετικά προβλήματα. Ούτε για τα εργατικά «ατυχήματα» και «δυστυχήματα» των τεχνικών πεδίου, λόγω της εντατικοποίησης και της μείωσης του προσωπικού στα συνεργεία.
Είναι προκλητικός επίσης γιατί γνωρίζουμε ότι το προηγούμενο διάστημα η εργοδοσία έκανε σοβαρή προσπάθεια να μας πείσει ότι πρέπει να στηρίξουμε τις εταιρείες απέναντι στον ανταγωνισμό, σε ορισμένους χώρους να περιορίσει τη συνδικαλιστική δράση και να βάλει εμπόδια στην παρέμβαση των ταξικών συνδικάτων.
Θυμόμαστε, για παράδειγμα, τις απολύσεις συναδέλφων μας, γιατί κάποια εταιρεία δεν είχε «τα αναμενόμενα έσοδα από το πρότζεκτ». Θυμόμαστε, επίσης, ότι στο μεγαλύτερο μονοπωλιακό όμιλο τηλεπικοινωνιών στη χώρα η εργοδοσία προσπάθησε, μαζί με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις, προωθώντας περισσότερη «ευελιξία» με εργολαβοποίηση τμημάτων. Οτι ενορχήστρωσε την τρομοκρατία και την επίθεση στους εργαζόμενους που απεργούσαν για την υπογραφή ΣΣΕ και την επαναπρόσληψη απολυμένων συναδέλφων τους κ.ά.

Η δουλειά των κομμουνιστών

Σε αυτές τις συνθήκες, η δουλειά των μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ γίνεται πιο σύνθετη. Αφενός γιατί αντικειμενικά η πολιτική αντιπαράθεση είναι πιο οξυμένη γύρω από ουσιαστικά ζητήματα της οικονομίας, της παραγωγής, της Υγείας και της Πρόνοιας, αφετέρου γιατί η καραντίνα και η απομόνωση βάζουν εμπόδια στην καθημερινή επαφή με συναδέλφους, φίλους και οπαδούς του Κόμματος, στη μαζική οργάνωση και κοινή δράση μέσα στους χώρους δουλειάς.
Είναι περίοδος που πιάνουν τόπο οι δεσμοί που έχουμε αναπτύξει τα προηγούμενα χρόνια με τους εργαζόμενους μέσα στους αγώνες για την υπεράσπιση δικαιωμάτων και την ανάδειξη των σύγχρονων αναγκών, την πάλη για να αποκαλυφθεί η σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.
Μπαίνουμε μπροστά και οργανώνουμε την απάντηση στον κλάδο για να μην πληρώσουμε εμείς την επιδημία και την αυριανή νέα κρίση τους. Αλλωστε, ξέρουμε ότι και με κρίση και με ανάπτυξη η αντεργατική επίθεση θα δυναμώνει, μαζί με τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων.
Παλεύουμε και διεκδικούμε να μη γίνει καμία μείωση μισθού, καμία βλαπτική μεταβολή των συμβάσεων εργασίας, καμία παραχώρηση δικαιωμάτων και κατακτήσεων στο όνομα της στήριξης των επιχειρήσεων «για να σηκώσουμε όλοι μαζί το βάρος της κρίσης». Απαιτούμε να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς, να μη χαθεί καμία άδεια εργαζόμενου.
Αξιοποιούμε την πείρα απ' αυτές τις συνθήκες, όπου μπροστά στα μάτια των συναδέλφων μας αναδεικνύονται ξεκάθαρα οι κίνδυνοι και οι συνέπειες του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής για την υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τα αποτελέσματα της λογικής «κόστους - οφέλους, της πολιτικής υποχρηματοδότησης, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Αναδεικνύουμε ότι την ίδια στιγμή που είναι ορατός ο κίνδυνος να χαθούν ανθρώπινες ζωές λόγω ελλείψεων στα νοσοκομεία, προτεραιότητα της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων είναι η στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων με δισ. ευρώ, αντί για μόνιμη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.
Αναδεικνύουμε την αιτία της αποτυχίας του συστήματος να καλύψει επαρκώς τις ανάγκες της κοινωνίας, του λαού, όχι μόνο στον τομέα της Υγείας, αλλά και στην Παιδεία, στην Πρόνοια, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στην πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες κ.α., που δεν είναι άλλη από το καπιταλιστικό κέρδος, με βάση το οποίο οργανώνεται σήμερα κάθε παραγωγική δραστηριότητα.
Αποκαλύπτουμε επίσης τα όρια που θέτει αυτός ο τρόπος οργάνωσης της παραγωγής στην ίδια την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Είναι χαρακτηριστικός ο κίνδυνος που προέκυψε για την κατάρρευση τηλεπικοινωνιακών δικτύων λόγω της αυξημένης χρήσης υπηρεσιών ψυχαγωγίας από τους οικιακούς χρήστες, την ίδια στιγμή που δίνονται επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων σε μεγάλους τηλεπικοινωνιακούς ομίλους για την ανάπτυξη ευρυζωνικών δικτύων νέας γενιάς και ταυτόχρονα οι τιμές για τους τελικούς καταναλωτές είναι άφταστες.
Συζητάμε την ανωτερότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, αξιοποιώντας και την πείρα της οικοδόμησης κατά τον 20ό αιώνα, ιδιαίτερα στα επίκαιρα ζητήματα της πρόληψης, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας. Αναδεικνύουμε την αναγκαιότητα μιας διαφορετικής, ανώτερης οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, που στόχο θα έχει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται. Οπου η έρευνα, η επιστήμη και η αξιοποίηση της τεχνολογίας θα αξιοποιούνται για να στηρίζουν αυτόν ακριβώς το στόχο. Οπου ο εργαζόμενος μπαίνει στο επίκεντρο, ως οργανωτής και διαχειριστής της παραγωγής, της οικονομίας και της ζωής του.

Μιχάλης ΜΠΕΛΛΑΣ
Μέλος του ΤΓ Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ