Μοναδική απάντηση

«Η Ελλάδα θα είναι παρούσα στην επιχείρηση "Ειρήνη", με ανάληψη και επιτελικών θέσεων. Καθήκον της επιχείρησης είναι η απόλυτη εφαρμογή του εμπάργκο των όπλων. Πιστεύουμε ότι η επιχείρηση αυτή είναι πολύ σημαντική για τη δημιουργία των απαραίτητων συνθηκών για την επίλυση της λιβυκής κρίσης».
Αυτά έλεγε στις 13 Μάη ο Ελληνας ΥΠΕΞ, μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής. Δεν πέρασε όμως ούτε μήνας και η πραγματικότητα αποκάλυψε ξανά όσους προσπαθούν να κοροϊδέψουν και να καθησυχάσουν το λαό ότι για τα δικά του συμφέροντα χώνουν τη χώρα όλο και πιο βαθιά στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια.
Το επεισόδιο της Τετάρτης στα ανοιχτά της Λιβύης, όπου με παρέμβαση της ΕΕ δεν ελέγχθηκε ύποπτο πλοίο από την Τουρκία, απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο αίολοι είναι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων ότι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ αποτελούν «ανάχωμα» στα σχέδια της Τουρκίας, που αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με την υπογραφή του τουρκο-λιβυκού συμφώνου.
Στην πραγματικότητα, η εντολή του Ιταλού διοικητή της επιχείρησης «Ειρήνη» προς το πλήρωμα της ελληνικής φρεγάτας να διακόψει τη διαδικασία προσέγγισης και ελέγχου του ύποπτου πλοίου, μετά από προειδοποίηση των τουρκικών φρεγατών που το συνόδευαν εν πλω προς το λιμάνι της Μισράτα, αποτελεί μια ακόμα επιβεβαίωση ότι η επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη γίνεται με τις πλάτες των Ευρωατλαντικών.
Καταρρίπτεται όμως και ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι δηλώνοντας «παρών» στη λιβυκή κρίση, με την ανάληψη ενισχυμένου ρόλου στις αμερικανοΝΑΤΟικές αποστολές, βάζει τάχα φρένο στις τουρκικές διεκδικήσεις και ότι, «διεθνοποιώντας» τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μέσα από τέτοιες στρατιωτικές επιχειρήσεις, εκθέτει «τις παρανομίες της Τουρκίας» στα μάτια των Ευρωατλαντικών «συμμάχων». Λες και περίμεναν από την «Ειρήνη» να διαπιστώσουν ότι η Τουρκία προμηθεύει τον Σάρατζ με όπλα!
Με τα ίδια πάνω - κάτω επιχειρήματα χαιρέτισε και ο ΣΥΡΙΖΑ τη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή επιχείρηση, καλώντας μάλιστα την κυβέρνηση «να καταστήσει την ελληνοτουρκική διαφορά ευρωτουρκική».
Η αλήθεια που δεν κρύβεται είναι ότι η αντιπαράθεση στη Λιβύη αποτελεί κομμάτι στο παζλ σκληρών ανταγωνισμών, όπου η χώρα μας βυθίζεται ολοένα και περισσότερο, προωθώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Μέσα σ' αυτό το μπλεγμένο κουβάρι η προσπάθεια της Τουρκίας να αναβαθμίσει το ρόλο της στη Μεσόγειο, επεμβαίνοντας και στρατιωτικά στη Λιβύη, στηρίζεται από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ ως «ανάχωμα» στις βλέψεις της Ρωσίας, αλλά και ως «ένεση» για τη ΝΑΤΟική συνοχή.
Γι' αυτό είναι υποκριτικές οι ανησυχίες που εκφράζουν τα αστικά επιτελεία μετά το «φιάσκο» - όπως το χαρακτηρίζουν - της επιχείρησης «Ειρήνη», για τη στάση που θα κρατήσουν οι Ευρωατλαντικοί σύμμαχοι στο ενδεχόμενο που υπάρξει «θερμό επεισόδιο» ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία σε περιοχές που περιλαμβάνει το τουρκο-λιβυκό σύμφωνο. Κάνουν πως πέφτουν από τα σύννεφα και ταυτόχρονα αξιοποιούν τις εξελίξεις για να εκβιάσουν τη συναίνεση του λαού σε επικίνδυνες διευθετήσεις, που περιλαμβάνουν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου.
Στην ίδια κατεύθυνση αξιοποιείται και η συμφωνία Ελλάδας - Ιταλίας για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στο Ιόνιο. Η κυβέρνηση την παρουσιάζει ως «πρότυπο» και για άλλες τέτοιες διευθετήσεις στην περιοχή, «κοιτώντας» προς το Αιγαίο, την ώρα που η Τουρκία ισχυρίζεται ότι «αποδεικνύεται η εγκυρότητα των επιχειρημάτων της Αγκυρας σχετικά με τις θαλάσσιες συμφωνίες»! Αλλά και η Ιταλία που την υπέγραψε, επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι πρέπει να γίνουν σεβαστά τα συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή.
Από τις ίδιες τις εξελίξεις, επομένως, δεν δικαιολογείται κανένας εφησυχασμός. Παράλληλα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, βρίσκεται σε εξέλιξη ένα μεγάλο παζάρι όλων με όλους για την «επόμενη μέρα», από το οποίο τίποτα δεν έχουν να περιμένουν ο ελληνικός, ο λιβυκός, ο τουρκικός και οι άλλοι λαοί. Απάντηση στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μυρίζουν μπαρούτι μπορεί να δώσει μόνο η πάλη του λαού για απεμπλοκή από τα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, που γίνεται τώρα πιο επιτακτική από ποτέ.