Πάλη για να βγει νικητής ο λαός και ηττημένο το σύστημα της εκμετάλλευσης

Αποσπάσματα από την εισηγητική παρέμβαση στην εκδήλωση με θέμα «Η πάλη της νεολαίας ενάντια στις πολεμικές ιαχές και τις συμμαχίες των καπιταλιστών στην Ανατολική Μεσόγειο»

Στην εισηγητική του ομιλία ο Ελισαίος Βαγενάς σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Η κατάσταση στην περιοχή μας, όπου συσσωρεύονται ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις πολλών χωρών, προκαλεί ανησυχία - όχι τυχαία, αφού η ζωή διδάσκει πως σε πολεμικούς καιρούς οι λαοί είναι αυτοί που πληρώνουν το μάρμαρο και η νεολαία μετατρέπεται σε "κρέας για τα κανόνια", όταν μια χούφτα εκμεταλλευτών εξακολουθεί να πλουτίζει...
Επιπλέον, τα ζητήματα του κινδύνου μιας πολεμικής αναμέτρησης, μιας αιματοχυσίας, είναι η "χρυσή κότα" της παραπλάνησης όσων σπέρνουν στο λαό το σαράκι της "εθνικής ομοψυχίας", ώστε να συνεχίσουν να τον ξεζουμίζουν, τάχα για το καλό της πατρίδας... "Κάντε υπομονή" σου λένε όταν πηγαίνεις στο νοσοκομείο και δεν υπάρχουν μηχανήματα ή γιατροί, ή όταν σε πετάνε στην ανεργία, στην υποαπασχόληση... "πρέπει πρώτα να θωρακίσουμε την άμυνα της πατρίδας"...
Πάνω από 4 δισ. ευρώ δίνει ο λαός μας το χρόνο για σχετικές δαπάνες, που καθορίζονται από τους ισχυρούς μας "συμμάχους" - ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές - και "πιάνουν τόπο" στις τσέπες των μονοπωλίων τους. Τι κι αν καμιά φορά τα υποβρύχια που μας πουλάνε γέρνουν, ή τα πεπαλαιωμένα αεροπλάνα που μας χαρίζουν χρειάζονται εκατομμύρια για τη συντήρησή τους από αμερικανικά μονοπώλια. Δεν πειράζει, σου λένε οι κάθε λογής κυβερνήσεις: Αρκεί να μείνουν ευχαριστημένοι οι "σύμμαχοί μας", οι Αμερικάνοι / Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές. "Αυτοί θα εγγυηθούν τα σύνορά μας", που είναι και "ευρωπαϊκά", μας διαβεβαιώνουν.

Ο λαός μας όμως, και με το δίκιο του, ανησυχεί! Κάτι πήρε και το αυτί του πως "αν γίνει κάτι, μόνοι μας θα είμαστε". Επιπλέον, βλέπει να καίγεται "το σπίτι του γείτονα" σε Συρία, Λιβύη, Ουκρανία, βλέπει τη ΝΑΤΟική "σύμμαχο" Τουρκία να κατέχει το 40% της Κύπρου, να έχει εισβάλει σε Συρία και Ιράκ, να πολεμά στη Λιβύη και να ζωγραφίζει στους χάρτες του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου τη λεγόμενη "γαλάζια πατρίδα", αμφισβητώντας έως και ολόκληρα νησιά του Αιγαίου. Ε, γίνεται να μην ανησυχεί;

Τα μαχαίρια έχουν βγει σε Ανατολική Μεσόγειο και άλλες περιοχές

Ολα αυτά που εκτυλίσσονται στην περιοχή μας δεν είναι γιατί έχουμε να κάνουμε με τον Ερντογάν, που τον παρουσιάζουν ως "άτακτο μαθητή" στην "τάξη" της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Ούτε εχθρός μας είναι ο λαός της Τουρκίας ή κάποιας άλλης χώρας της περιοχής μας, όπως ισχυρίζονται εθνικιστές και η υπόλοιπη σαπίλα του ντουνιά.
Με μια ματιά στον κόσμο, θα δούμε πως δεν είναι μόνο η περιοχή μας, αυτή της Ανατολικής Μεσογείου, όπου έχουνε βγει τα μαχαίρια... Σε Ασία και Αφρική, Λατινική Αμερική και Ευρασία, σε διάφορες περιοχές του πλανήτη κονταροχτυπιούνται μεγάλα συμφέροντα: Πώς και ποιος θα βάλει στο χέρι τον ενεργειακό και ορυκτό πλούτο, από πού θα περάσουν οι αγωγοί της Ενέργειας και τα εμπορεύματα, πώς θα μοιραστεί η "πίτα" της αγοράς.
Συγκρούονται μεγάλες εταιρείες - μονοπώλια, ο ένας επιδιώκει να "βγάλει το μάτι" του ανταγωνιστή και, αν γίνεται, να τον ξεπαστρέψει εντελώς. Εχουν από πίσω τους και τη στήριξη - οικονομική, πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική - ισχυρών χωρών και συμμαχιών, που διαμορφώνονται για την ενίσχυση των θέσεων των αστικών τάξεων και των μονοπωλίων τους έναντι των ανταγωνιστών τους...
Κι όλα αυτά συμβαίνουν όταν στο παγκόσμιο σύστημα του καπιταλισμού συντελούνται σημαντικές αλλαγές. Οι ΗΠΑ, που παραμένουν η ισχυρότερη δύναμη, αλλά και η ΕΕ, χάνουν έδαφος, άλλες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία κ.ά., δυναμώνουν, ανατρέπουν καταστάσεις και σχεδιασμούς, περνάνε δικά τους σχέδια. Κι αυτά δεν γίνονται μονάχα μέσα στα κομπιούτερ αυτών που μετράνε τις στατιστικές και τα νούμερα της ισχύος του κάθε κράτους, γίνονται και στα πεδία των μαχών, σε μια σειρά γωνιές του πλανήτη μας, που έχουν ήδη μπει στην κρεατομηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου, ο οποίος γεννά διαρκώς και νέες εστίες.

Η νέα «Μεγάλη Ιδέα» της αστικής τάξης καταστροφική για το λαό

Μπαίνει το ερώτημα: Ποια η θέση του δικού μας τόπου, της δικής μας χώρας, του λαού μας σε όλο αυτό;
Βλέπουμε από τη μια την Ελλάδα να συμμετέχει σε δεκάδες αποστολές ενόπλων δυνάμεων εκτός συνόρων, τις διάφορες κυβερνήσεις της χώρας - όπως τώρα της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ - να περηφανεύονται πως δήθεν μας προστατεύουν οι ισχυρές συμμαχίες με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, όπως και η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αλλά την ίδια ώρα βλέπουμε τη "σύμμαχο" Τουρκία να αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών, να κάνει κάθε τόσο "σουρωτήρι" τον ελληνικό εναέριο χώρο με τα μαχητικά της, που τον παραβιάζουν και πετούν ακόμα και πάνω από ελληνικά νησιά. Παρακολουθούμε την τουρκική απειλή ότι αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλα, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο, τότε αυτό θα είναι αιτία πολέμου, ή ακόμα τις τουρκικές ανακοινώσεις πως τουρκικά γεωτρύπανα θα έρθουν να τρυπήσουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η αστική τάξη της Ελλάδας και οι κυβερνήσεις της περηφανεύονται όταν τις αποκαλούν "μεντεσέ" των σχεδίων του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή. Θεωρούν έναν τέτοιο χαρακτηρισμό κάτι σαν "παράσημο", που δείχνει την "αξία" τους για τους "συμμάχους". Ετσι η χώρα μας και με την τελευταία Συμφωνία για τις βάσεις, που είχε προωθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και εφάρμοσε η ΝΔ, μετατρέπεται σε μια γιγαντιαία στρατιωτική βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, η χώρα μας, με ευθύνη της αστικής τάξης και των κομμάτων της, γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε "κόμβο" Ενέργειας, σε "διάδρομο" για τα διεθνή δίκτυα μεταφορών και διαμετακόμισης εμπορευμάτων. Αυτή είναι η "Μεγάλη Ιδέα" της αστικής τάξης της Ελλάδας, που είναι για άλλη μια φορά καταστροφική για το λαό μας. Γιατί εμπλέκει τη χώρα σε επικίνδυνες εξελίξεις, σε αιματηρούς σχεδιασμούς σε βάρος άλλων λαών, που έχουν προειδοποιήσει πως οι βάσεις που βρίσκονται στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες θα βρεθούν στο στόχαστρό τους, αν τυχόν και γίνει κάτι. Ο λαός μας μετατρέπεται σε όμηρο των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Η αστική τάξη της Τουρκίας, που είναι σαφώς ισχυρότερη από την αστική τάξη της Ελλάδας, έχει υπέρμετρες φιλοδοξίες. Επιδιώκει κι αυτή να παίξει το ρόλο του κόμβου Ενέργειας και εμπορευμάτων, αλλά ταυτόχρονα θέλει να αναλάβει κι έναν ευρύτερο ρόλο στην περιοχή και παγκόσμια, ως μία από τις 20 ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες και μία από τις 12 ισχυρότερες στρατιωτικά δυνάμεις.
Η ουσία, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, είναι πως η Τουρκία δεν αποδέχεται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και αρνείται να αναγνωρίσει τον ενιαίο χαρακτήρα της ελληνικής επικράτειας, την οργανική σύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με τα νησιά και τα νησιώτικα συμπλέγματα, στοχεύοντας ιδιαίτερα στα Δωδεκάνησα και στο Καστελόριζο, που αποτελεί κρίκο για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου.
Η νεολαία και ο λαός μας δεν πρέπει να συνταχθούν ούτε με το παραμύθι που καλλιεργούν αστικές δυνάμεις, ότι θα πάμε στη Χάγη και "θα τα βρούμε", θα γίνει βρε αδελφέ συνεκμετάλλευση, με τη βοήθεια των "διαβολικά καλών" συμμάχων μας. Αλλά ούτε και με εκείνες τις δυνάμεις του συστήματος που υψώνουν τις εθνικιστικές κραυγές, με επικίνδυνους λεονταρισμούς και προτάσεις για νέες αγορές εξοπλισμών από τους "διαβολικά καλούς" συμμάχους μας.
Ολοι τους δεν αμφισβητούν την αιτία των προβλημάτων και επιπλέον πριμοδοτούν λύσεις που είναι "βούτυρο στο ψωμί" για την αστική τάξη και τους ξένους συμμάχους της.
Η περιβόητη συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων αφορά το πώς θα μοιράσουν τη λεία τα διάφορα μονοπώλια, και όχι τους λαούς. Επιπλέον, όσο η χώρα βρίσκεται στις "δαγκάνες" του ΝΑΤΟ, είναι "στον αέρα" οποιαδήποτε ουσιαστική προσπάθεια κατοχύρωσης της εδαφικής ακεραιότητας, όπως έδειξε η Ιστορία τα τελευταία 60 χρόνια. ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ θα κάνουν το παν για να διατηρήσουν την Τουρκία στο λεγόμενο "δυτικό στρατόπεδο", μακριά από την "κακόβουλη", όπως τη χαρακτηρίζουν, επιρροή της Ρωσίας.

Να βγει η χώρα από τις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών σχεδίων

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο καπιταλισμός είναι επικίνδυνος γιατί είναι "νύχι - κρέας" με τον πόλεμο. Στην "κινούμενη άμμο" των καπιταλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα σε αστικές τάξεις, ιμπεριαλιστικές ενώσεις, κανένας λαός δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής!
Ο πόλεμοι που ξεσπούν μέσα στις "συμπληγάδες" των παραπάνω ανταγωνισμών δεν είναι μια υπόθεση εργασίας. Βλέπουμε να ξεσπούν ως η συνέχιση της πολιτικής με βίαια μέσα και έχουν οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς. Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις και αποστολές που καταπατούν δικαιώματα άλλων λαών. Η πολιτική τους κινείται στις ράγες των ανταγωνισμών και έχουν το στίγμα της συνενοχής σε περίπτωση π.χ. ιμπεριαλιστικού πολέμου με την Τουρκία.
Ο λαός μας σε μια τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να τρέφει καμία εμπιστοσύνη στην αστική τάξη και τα κόμματά της, που θα τον έχουν σύρει στον πόλεμο, και οι ευθύνες επιβάλλεται να καταλογίζονται από σήμερα.
Θα πρέπει, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, όπως το 'χει ξανακάνει στο παρελθόν, να οργανώσει τη δική του πάλη για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και ταυτόχρονα, αντλώντας και από την ιστορική εμπειρία, να καταφέρει να βγει ο ίδιος νικητής και ο μεγάλος ηττημένος να είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που γεννά πολέμους, επεμβάσεις, δυστυχία.
Και από σήμερα η νεολαία, μέσα από τις γραμμές του εργατικού - λαϊκού κινήματος, καλείται να δυναμώσει την πάλη της για να βγει η χώρα μας από τις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και οργανώσεων, με το λαό αφέντη στον τόπο μας, για να πάρει σάρκα και οστά το σύνθημα "Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών"!».