Βίαιη και απρόκλητη απόπειρα προσαγωγής στελέχους του έξω από τα γραφεία του καταγγέλλει το ΣΕΚ

 

Την αστυνομική αυθαιρεσία έξω από τα γραφεία του στην οδό Αναξαγόρα 14Α καταγγέλλει το ΣΕΚ, καθώς άντρες της ΟΠΚΕ με τρία οχήματα και πολλές μηχανές επιχείρησαν να προσαγάγουν το μέλος της ΚΕ της οργάνωσης Παντελή Παναγιωτακόπουλο. Μέλη του ΣΕΚ διαμαρτυρήθηκαν για την αναίτια αυτή επιχείρηση, με τους αστυνομικούς να απειλούν και να προπηλακίζουν. Όπως καταγγέλλεται μάλιστα, έριξαν στο έδαφος το διευθυντής της Εργατικής Αλληλεγγύης Πάνο Γκαργκάνα, ενώ τράβηξαν όπλο σε δημοσιογράφο της εφημερίδας. Τελικά, μετά τις πιέσεις των παριστάμενων και κάτω από το βάρος του οπτικού υλικού, οι αστυνομικοί αποχώρησαν, μη παραλείποντας να κόψουν κλήση στον Π. Παναγιωτακόπουλο για μη χρήση μάσκας.

"Je suis Charlie", η αλήθεια με τα πόδια επάνω...

 

To κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε τον Γενάρη του '15 με αφορμή τα τότε γεγονότα στην Γαλλία, που σχετίζονταν και πάλι με το κακόφημο περιοδικό Charlie Hedbo. Noμίζω πως λίγα πράγματα θα άλλαζα στον βασικό του πυρήνα, αν το έγραφα για το όσα συμβαίνουν σήμερα εκεί, με την αντι-ισλαμική υστερία και την συνακόλουθη μουσουλμανική αντίδραση, και πάλι με πυροκροτητή αυτό το "σατυρικό" -λυσσασμένο απολογητή του γαλλικού ιμπεριαλισμού- έντυπο.

Ενδιαφέρον έχουν και τα σχόλια που ακολούθησαν την πρώτη ανάρτηση.

______________
«Αυθόρμητες» συγκεντρώσεις «αλληλεγγύης» σε σειρά πόλεων ιμπεριαλιστικών χωρών υπέρ των θυμάτων της επίθεσης στην γαλλική σατυρική εφημερίδα Charlie Hebdo.

Από κοντά και οι κολαούζοι της ψωροκώσταινας.

Στην ανακοίνωση τους, την οποία προμοτάρει και η «κυβερνώσα αριστερά»,  διαβάζουμε μεταξύ άλλων:

«...Κανένας αυταρχισμός, καμία ιδεολογία, καμία επίκληση σε θρησκείες, καμία βία δεν θα μας φοβίσει να λέμε, να γράφουμε και να ζωγραφίσουμε αυτά που θέλουμε. Κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να συνυπάρχουμε ειρηνικά με τους μετανάστες, κανείς δεν θα χωρίσει τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν σε κοινωνίες αμοιβαιότητας και κοινών κανόνων. Δεν φοβόμαστε!...»

Η αλήθεια με τα πόδια επάνω και το κεφάλι κάτω. Είναι λοιπόν οι μουσουλμάνοι, οι άραβες, γενικά οι «άλλοι» αυτοί που «φοβίζουν» και «στερούν δικαιώματα» από τους «πολιτισμένους» και «ανοιχτόμυαλους» ευρωπαίους.

Δεξιά: Γάλλος πολίτης που μαθαίνει τους "κοινούς κανόνες

συνύπαρξης", σε αστοιχείωτο αφρικάνο

Λες και δεν είναι οι δυτικοί ιμπεριαλιστές που εδώ και διακόσια-τριακόσια χρόνια έχουν στραγγίξει τις χώρες τους, δεν είναι αυτοί που τους έχουν καταδικάσει στην πολιτιστική υπανάπτυξη, δεν είναι αυτοί που πήγαν εκεί απρόσκλητοι και τους ξερίζωσαν από την γη τους, δεν είναι αυτοί που χλεύασαν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους, δεν είναι αυτοί που εφάρμοσαν επάνω τους την μεγαλύτερη δυνατή κτηνωδία όταν εκείνοι οι λαοί διεκδίκησαν το δικαίωμα να έχουν λόγο στην μοίρα τους.

 

Ο δυτικός θύτης μετατρέπεται από τις αντίστροφες αυτές Κίρκεις της «αριστεράς» από γουρούνι σε άνθρωπο. Από θύτη, σε θύμα του «φανατισμού».

Και το αποκορύφωμα της δυτικής αλαζονείας στο τελευταίο μέρος:

Κανένας δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα να συνυπάρχουμε ειρηνικά με τους μετανάστες, κανείς δεν θα χωρίσει τους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν σε κοινωνίες αμοιβαιότητας και κοινών κανόνων.

Στρατηγός Γκιαπ: Ένας ακόμη "ανατολίτης

βάρβαρος" που ήταν κατά της «ειρηνικής

συνύπαρξης» με τους Γάλλους...

Λες και το θέμα είναι το «δικαίωμα» του χορτάτου «ευαισθητούλη» δυτικοευρωπαίου να «συνυπάρχει ειρηνικά με τους μετανάστες» και όχι το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων να έχουν μια ανθρώπινη ζωή στις χώρες τους που θα τους επιτρέπει να ζουν σαν άνθρωποι εκεί, χωρίς τις επεμβάσεις της Δύσης, που τις καταστρέφει για τους δικούς της λόγους, κάθε τρεις και μία.

Λες και το θέμα για τους Σύριους, του Λίβυους, τους Βιετναμέζους, τους Κογκολέζους, κλπ είναι το εάν θέλουν να ζήσουν «με κοινούς κανόνες» (που θα τους επιβάλει -ποιός ακριβώς;- "ξεχνάνε" να μας πουν...)  μαζί τους οι δυτικοί και όχι το δικαίωμα αυτών των λαών να ζήσουν με τους δικούς τους κανόνες στην χώρα τους χωρίς να μπορεί κανείς να τους ενοχλήσει...

Προφανώς αυτά τα δικαιώματα είναι έξω από το οπτικό πεδίο καν, των «ευαίσθητων ψυχών» της δύσης.

«Ευαισθησία» στα στενά όρια του ιμπεριαλισμού...

Όταν σμίγουν οι λαοί

 

 

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΝΕ - ΚΝ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ

Οι ζωές μας δεν είναι μοιραίο να συνθλίβονται - Με τους αγώνες, τη δύναμη, τα όνειρά μας «θα νικήσει η ζωή»

Σε κοινή ανακοίνωσή τους για τον καταστροφικό σεισμό η ΚΝΕ και η Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας σημειώνουν:

«Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας και η Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας, από κοινού, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και συμπαράστασή μας στους λαούς, τους νέους και τις νέες των χωρών μας, που δοκιμάζονται από τον σεισμό που έπληξε τις χώρες μας την Παρασκευή 30 Οκτώβρη 2020.

Ο καταστροφικός αυτός σεισμός, που έχει κοστίσει ήδη ανθρώπινες ζωές και στις δύο χώρες, αναδεικνύει για ακόμη μια φορά την έλλειψη μέτρων αντισεισμικής προστασίας και τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και της Ελλάδας και της Τουρκίας, που μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών τους ομίλων, αφήνουν απροστάτευτους τους λαούς.

Απαιτούμε να παρθούν όλα τα επείγοντα μέτρα, όπως:

Άμεση φροντίδα και περίθαλψη των τραυματιών.

Άμεσα προληπτικά μέτρα για μετασεισμούς.

Άμεση και πλήρη αποκατάσταση των κατεστραμμένων υποδομών, των δημόσιων κτιρίων (βλ. σχολεία, πανεπιστήμια κ.λπ.), των οδικών δικτύων, των λαϊκών κατοικιών.

Αποζημίωση και ολόπλευρη στήριξη των πληγέντων.

Ουσιαστικό έλεγχο καταλληλότητας όλων των κτιρίων, ιδιαιτέρως των δημόσιων υπηρεσιών και των εργασιακών χώρων, για την προστασία της ζωής των εργαζομένων και του πληθυσμού συνολικότερα.

Αποκατάσταση και συντήρηση των ιστορικών μνημείων.

Οι ζωές μας δεν είναι μοιραίο να συνθλίβονται! Με τους αγώνες, τη δύναμη, τα όνειρά μας, "θα νικήσει η ζωή"!».

«Αξίζει να ρισκάρουμε ένα δεύτερο κύμα... »

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε κυβερνητικά στελέχη και μέλη της Επιτροπής της κυβέρνησης να μιλούν για το δεύτερο κύμα πανδημίας του κορονοϊού, που είναι πιο επιθετικό από το πρώτο. Τις ...αναλύσεις τους βέβαια τις συμπληρώνουν και με τις αιτίες που, ούτε λίγο ούτε πολύ, συμπυκνώνονται στα εξής: «Φταίει η ανευθυνότητα των πολιτών», «φταίει η μη τήρηση των μέτρων», «φταίει η μη συνειδητοποίηση της ατομικής ευθύνης». Ολα αυτά, βέβαια, προετοιμάζουν το έδαφος για να εμφανίσουν τον ίδιο τον λαό ως υπεύθυνο για την κατάσταση που θα επιδεινωθεί, αλλά πολύ περισσότερο ως υπεύθυνο που πρέπει να πληρώσει με ένα νέο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων που θα συνοδεύει το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Το έργο το είδαμε άλλωστε και στο πρώτο κύμα και στο πρώτο lockdown... Γι' αυτό, άλλωστε, όλες αυτές τις μέρες, σταθερά βρίσκεται εκτός κάδρου η πραγματική αιτία. Δηλαδή, η κατάσταση στον τομέα Υγείας, στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία, στις δομές προσφύγων και μεταναστών. Εκεί δηλαδή όπου μας λένε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από αυτό που έχει ήδη γίνει, αν και θεωρούνται σύμφωνα και με διεθνείς μελέτες οι βασικές εστίες υπερμετάδοσης. Είναι κρίσιμη βεβαίως η απάντηση στο γιατί δεν μπορούν να παρθούν τα αναγκαία και ουσιαστικά μέτρα, που αποτελούν άλλωστε και αντικείμενο διεκδίκησης συνδικάτων, μαζικών οργανώσεων του εργατικού - λαϊκού κινήματος, των υγειονομικών, εκπαιδευτικών, μαθητών. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν προλάβαινε να κάνει κάτι άλλο, ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα και στήνουν μεταξύ τους αποπροσανατολιστικό καβγά. Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Το γιατί δεν μπορούν να παρθούν μέτρα λογικά και αυτονόητα, δείχνει και το βάθος του προβλήματος. Οτι δηλαδή η λογική κόστους - οφέλους που κυριαρχεί για μια σειρά από κρατικές δαπάνες που αφορούν λαϊκές ανάγκες, οι οποίες αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα, οι προτεραιότητες στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων, το πολιτικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει από κοινού όλες οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, που διαπνέει τη λειτουργία των μηχανισμών του αστικού κράτους, δεν αφήνουν άλλα περιθώρια...

* * *

Αυτό το κριτήριο κυριάρχησε και την περίοδο που η πανδημία έδειξε κάμψη, με την κυβέρνηση να κάνει πανηγυρική έναρξη της τουριστικής περιόδου από τη Σαντορίνη και τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά ακόμα πιο χαλαρά πρωτόκολλα, αλλά και ορισμένους ειδικούς να βάζουν την επιστημονική τους γνώση στην υπηρεσία αυτής της λογικής. Τότε που ο πρωθυπουργός έλεγε ότι «η Ελλάδα νίκησε τον κορονοϊό», λέγανε κάποιοι: «Το καλοκαίρι η μεταδοτικότητα του ιού ελαττώνεται κατά 10% - 15%. (...) Βάσει της επιδημιολογίας άλλων κορονοϊών, περιμένουμε ένα "δεύτερο κύμα" το φθινόπωρο, αλλά θα είναι πολύ πιο ήπιο και διαχειρίσιμο, με την έννοια ότι θα υπάρχει μεγαλύτερη ανοσία, νέα φάρμακα και ένα σύστημα Υγείας καλύτερα προετοιμασμένο».

Αυτές οι βαρύγδουπες φράσεις ανήκουν σε επιστήμονες. Δεν έχει σημασία σε ποιους. Ετσι κι αλλιώς, από τότε που έγιναν αυτές οι δηλώσεις, δηλαδή στις 14 Ιούνη, όλα αυτά έχουν ανατραπεί από την ίδια την πραγματικότητα και μόνο ως αστείο μπορεί να ακούγονται...

* * *

Βεβαίως, όταν σε αυτά που έλεγαν ειδικοί, έπεφταν τα φώτα της δημοσιότητας, κάποιοι άλλοι μίλαγαν πιο καθαρά και αποκαλυπτικά:

«Το μόνο που κάνουμε είναι να μετριάσουμε τις απώλειες. Για την ίδια την τουριστική βιομηχανία, αξίζει να διακινδυνεύσουμε ένα δεύτερο κύμα, για να κερδίσουμε κάποια έσοδα». Αυτή η δήλωση ανήκει όχι σε επιστήμονα, αλλά στον Τομ Τζένκινς, διευθύνοντα σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Ενωσης Τουρισμού.

Οσοι λοιπόν ασπάζονταν τότε ότι «αξίζει να ρισκάρουμε» αυτό που ζούμε σήμερα, για να έχουμε κάποια έσοδα, όσοι έδωσαν πολιτική και επιστημονική κάλυψη σε αυτήν τη λογική, πάει πολύ να μιλούν ξεδιάντροπα για την «ατομική ευθύνη» του νέου, του εργάτη, του συνταξιούχου...

Κανιβαλισμός...

Η προπαγάνδα της ατομικής ευθύνης σε σχέση με την πανδημία περνάει πια στο στάδιο του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η κυβέρνηση επιχειρεί με τη συνδρομή διαφόρων «προθύμων», αναλυτών ή «ειδικών», να εγκλωβίσει εκεί τη σκέψη του λαού, σε μια προσπάθεια να τον κάνει συνένοχο στο «κακό σενάριο», όπως λένε.

Ομως αυτό το «κακό σενάριο» έχει τη σφραγίδα της ίδιας της κυβέρνησης, του κράτους, της εργοδοσίας και όλων των αστικών κομμάτων. Γιατί, ποιος έχει την ευθύνη για χώρους δουλειάς όπως μεγάλα εργοστάσια, εμπορικά πολυκαταστήματα κ.ά., που καταγράφουν εκατοντάδες κρούσματα καθημερινά;

Ποιος έχει την ευθύνη για τα πρωτόκολλα - λάστιχο, για το ότι δεν γίνονται έλεγχοι σε τέτοιους χώρους, παρέχοντας «ασυλία» στην εργοδοσία είτε να κρύβει κρούσματα για «να βγει η δουλειά», είτε να μη δίνει άδειες ακόμα και σε εργαζόμενους που παρουσιάζουν ύποπτα συμπτώματα;

Ποιος έχει την ευθύνη για το στριμωξίδι κάθε μέρα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αν όχι η κυβέρνηση, που εξακολουθεί να μην παίρνει ουσιαστικά μέτρα, ενώ «ειδικοί» συστήνουν να μην τα ...πολυχρησιμοποιούμε;

Ποιος έχει την ευθύνη για τα 25άρια τμήματα στα σχολεία, για την έλλειψη ουσιαστικής ιχνηλάτησης; Ποιος έχει την ευθύνη για την κατάσταση στα νοσοκομεία και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με τις τεράστιες ελλείψεις, που κάνουν γιατρούς και νοσηλευτές να ζουν κάθε μέρα αυτό το ...«κακό σενάριο».

Η πρόκληση απογειώνεται, ακούγοντας τους απολογητές αυτής της πολιτικής να φορτώνουν στο λαό την ευθύνη ακόμα και για την οικονομική κρίση. Διάφοροι «αστέρες» του «κοινωνικού αυτοματισμού» λένε για παράδειγμα ότι αυτοί που θα πληρώσουν την «κρίση του κορονοϊού» είναι οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, σε αντίθεση με τους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, οι οποίοι «κάθονται και πληρώνονται» από τη δουλειά των πρώτων. Επομένως, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι πρέπει να είναι ακόμα πιο «υπεύθυνοι», γιατί όλοι οι άλλοι είναι «αναίσθητοι τεμπελχανάδες».

Αλλη, πιο ...προωθημένη προσέγγιση «δείχνει» ως θετικό παράδειγμα τη σουηδική κυβέρνηση, που στο όνομα της «ανοσίας της αγέλης» οδήγησε στο θάνατο χιλιάδες συνταξιούχους. «Δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος», λένε, χειροκροτώντας τη βαρβαρότητα, αφού έτσι «έσωσε τους νέους εργαζόμενους», σώζοντας την «οικονομία», δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Και ο διαγωνισμός επιχειρημάτων αθλιότητας συνεχίζεται, με το «η νεολαία σκοτώνει τους παππούδες» να δίνει τη σκυτάλη στο «αφήστε τους συνταξιούχους να πεθάνουν, προκειμένου να σωθούν η χώρα και η νεολαία»...

Να λοιπόν που το μότο «ο θάνατός σου η ζωή μου» μπαίνει με όλο και μεγαλύτερο κυνισμό στην ατζέντα από αυτούς που έχουν βάλει πλάτη, ώστε το κρατικό σύστημα Υγείας να λειτουργεί με κριτήριο την Υγεία ως εμπόρευμα, παρά την αυτοθυσία και την προσφορά των χιλιάδων υγειονομικών.

Από αυτούς που στηρίζουν χρόνια τώρα την επιχειρηματική δράση σε όλες τις βαθμίδες της, μετατρέποντας σε «τζόγο» την προστασία της ανθρώπινης ζωής.

Από τους ίδιους που χωρίζουν τους εργαζόμενους σε «ανεύθυνους» και «υπεύθυνους», για να κρύψουν την επιλεκτική και εγκληματική ανευθυνότητα της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Από όσους αποθεώνουν με κάθε ευκαιρία τη λογική «κόστους - οφέλους» σε σχέση με την ουσιαστική προστασία του λαού, είτε από πανδημίες είτε από φυσικά και άλλα φαινόμενα.

Οσο «αναβαθμίζεται» αυτή η πρωτόγονη προπαγάνδα, αντιστοιχισμένη με την απανθρωπιά ενός σάπιου μέχρι το μεδούλι συστήματος, τόσο πρέπει να κλιμακώνεται η λαϊκή δράση. Απάντηση σε αυτήν τη βαρβαρότητα, που περήφανα πια τη διαλαλούν οι απολογητές της, δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από την οργανωμένη πάλη για τη ζωή, την υγεία και τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.

Οριστική λύση είναι η ανατροπή του συστήματος της βαρβαρότητας, που καλλιεργεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό προκειμένου να κρύψει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδά του.

Ξέρουμε πολύ καλά, πού πατάμε και πού θέλουμε να πάμε…

 

Κοσμάς Λεοντιάδης

Δεν βρισκόμαστε σε πολιτική και ιδεολογική σύγχυση… Έχουμε πάντα

ξεκάθαρη πολιτική σκέψη και σαφή ταξικό προσανατολισμό δράσης…

Έτσι μόνο τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες των προηγούμενων γενεών…

Έτσι δείχνουμε στις νέες γενιές την προοπτική των σημερινών αγώνων

για έναν άλλο καλύτερο κόσμο…
Μένουμε πιστοί στην πανανθρώπινη ιδεολογία μας και στα ιδανικά μας,

χωρίς ταλαντεύσεις και πεσιμισμούς.

Με πλήρη θεωρητική κάλυψη των αγώνων του σήμερα, αντικρίζουμε

την κοινωνία του αύριο.

Τα όνειρά μας δεν αναζητούν λιμάνι μέσα στα αστικά κοινοβούλια και

δεν ταξιδεύουν μέσω των αστικών εκλογών…

Έτσι βαδίζουμε και έτσι θα συνεχίζουμε μέχρι το τέλος…

Κοιτάμε πάντα μπροστά… Έτσι αντικρίζουμε το μέλλον…

WALTER BENJAMIN, “NO 13”

 

Κατιούσα

Walter Benjamin
No 13
Εξήντα πέντε θέσεις για τα βιβλία και τις πόρνες,
το γράψιμο, την κριτική, τους σνομπ και την επιτυχία
Μετάφραση-Επιλεγόμενα: Κώστας Κουτσουρέλης
Σειρά: Στοχασμοί – Αφορισμοί
Σελίδες: 88 • Σχήμα: 11,9 x 18,9 εκ. •  ISBN: 978-618-5461-12-6 • Τιμή: 9,00 €

ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ της «εριστικής» παράδοσης ενός Λίχτενμπεργκ ή ενός Σοπενχάουερ, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν κατέχει θέση ξεχωριστή ανάμεσα στους αποφθεγματογράφους του 20ού αιώνα. Το βιβλίο αυτό περιέχει μια επιλογή από τους περιβόητους αφορισμούς του, οργανωμένη γύρω από το σημαδιακό «Νο 13»: Εξήντα πέντε θέσεις για τα βιβλία και τις πόρνες, το γράψιμο, την κριτική, τους σνομπ και την επιτυχία.

❧

Οι πέντε «δεκατριλογίες» του Μπένγιαμιν θέλουν να προκαλέσουν, να σκανδαλίσουν. Αν ήταν να περιγράψω τον κρίκο που τις συνέχει, θα έλεγα ότι είναι η πολεμική αιχμή. Βάλλουν κατά συναισθηματικών στερεοτύπων και οκνηρών κοινών τόπων, θέλουν να σκορπίσουν την παχύρρευστη εκείνη ομίχλη που κρύβει απ’ τα μάτια μας τα μέσα, τους σκοπούς και τα κίνητρα της γραφής και της τέχνης.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ

❧

Ο ΒΑΛΤΕΡ ΜΠΕΝΓΙΑΜΙΝ γεννήθηκε το 1892 στο Βερολίνο. Από τους σημαντικότερους στοχαστές και δοκιμιογράφους του καιρού του, υπήρξε ακόμη μεταφραστής του Μπωντλαίρ και του Προυστ στα γερμανικά. Mετά την ανάρρηση του Χίτλερ στην εξουσία, ο εβραϊκής καταγωγής Μπένγιαμιν βρήκε καταφύγιο στο Παρίσι. Αυτοκτόνησε τον Σεπτέμβρη του 1940 στο Πορμπόου της Καταλονίας φοβούμενος την παράδοσή του από τους Ισπανούς στις δυνάμεις της Βέρμαχτ, που στο μεταξύ είχαν καταλάβει τη Γαλλία.

Παρότι συνομίλησε με τον μαρξισμό, το πολύκλωνο και πολύτροπο έργο του δεν εντάσσεται εύκολα σε ρεύματα ή σχολές. Ιδίως τα αισθητικά του γραπτά άσκησαν μεγάλη επιρροή.

ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Α.Μ.

 

 Σιγά-σιγά, ερασιτεχνικά θάλεγα μια και ιστορικός δεν είμαι, φωτίζονται και για μένα αυτές οι ιστορίες. Νάναι καλά και το Ιστορικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ. Εχουν κάνει σπουδαία δουλειά και οι επεξεργασίες τους έρχονται και "κουμπώνουν" με τις προσωπικές και οικογενειακές μου εμπειρίες, καθώς και τον στενό κύκλο των συντοπιτών μου.

Το ΕΑΜ ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ σαν Λαϊκό Μέτωπο αλλά στην πράξη γρήγορα διαμορφώθηκε και λειτούργησε βασικά σαν κοινωνικό μέτωπο, Κοινωνική Συμμαχία, όπως επιβεβαιώνεται και από την ανάρτηση εδώ. Η ίδια η ζωή από τότε έδειχνε πως το "εθνικό" μόνο μέσα από το "ταξικό" πια μπορούσε να βρεί τη λύση του.
Με ποιανούς μπορούσες τότε να κάνεις "συμμαχία"; Με αυτουνούς, που την κοπανήσανε στα Κάϊρα, η με τους εγχώριους αντιπροσώπους τους, που κατά 90% ήντουσαν μαυραγορίτες, δοσίλογοι και ταγματασφαλήτες; Οι κρούσεις έγιναν, τα αστικά κόμματα μας γύρισαν την πλάτη κι εμείς βρήκαμε κάτι αστικά κομματίδια να τα βάλουμε στην μόστρα για να μοιάζει με Λαϊκό Μέτωπο, ενώ δεν μπορούσε. Καλή κίνηση ήταν κι αυτή, έστω κι έτσι να τους προκαλείς σύγχυση, αρκεί ...να μην πέφτεις εσύ ο ίδιος θύμα της ίδιας σύγχυσης!
Συμμαχία πραγματική και ουσιαστική μόνο με τους λιμοκτονούντες εργάτες των αστικών κέντρων και με τους χωργιάτες, που ήταν δεμένοι με τις πεζούλες τους, μπορούσες να κάνεις, άντε και με καμπόσους παπάδες, που ζούσαν η αφουγκράζουνταν τα πάθη του ποιμνίου τους. Δηλαδή με το ~80% του πληθυσμού .... Από τον υπόλοιπο αστικό κόσμο, μπορούσες να πάρεις μόνο τους λίγους, που είχαν κοινωνική συνείδηση και αξιοπρέπεια. Οι δίβουλοι μόνο θα σε υπονόμευαν...
...όπως κι έγινε!

Ο απλός κόσμος, χρείας ποιούσης, γρήγορα έρριξε στα σκουπίδια την αστική-μοναρχοφασιστική προπαγάνδα και προσέγγισε το ΚΚΕ. Ο μισός και βάλε λαϊκός κόσμος τότε, λέγαν "το Κόμμα" και κάνανε το σταυρό τους. Μάλλον βόηθαγε, που ήταν και αμόρφωτοι (μάστιζε τότε η αγραμματοσύνη) άρα αγνοί και δεν τους είχαν κάνει το μυαλό κουρκούτι με τις "θεωρίες" τους οι διάφοροι ταξικά αμφιταλαντευόμενοι, που και τότε το παίζαν "αριστεροί" και "κομμουνιστές". Πιστεύανε σε αυτά, που βλέπανε και όχι στους "καλαμαράδες" και την "αφρόκρεμα", που ήταν κώλος-και-βρακί με τους κατακτητές.
Αλλά ο άλλος μισός, και κύρια στις πόλεις, ανώτεροι υπάλληλοι, αριστοκρατία, επιχειρηματίες και διαννοούμενοι, όσοι από αυτούς προσέγγισαν το ΕΑΜ, "με τις καμπάνες", όπως γλαφυρά είπε ο (μέγας αγκιτάτορας) Ν.Ζ., ήταν διαβρωμένοι από την αστική ιδεολογία και επιρρεπείς στον οπορτουνισμό και τον συμβιβασμό. Και δυστυχώς δεν βρήκαν καμιά καθοδηγητική βοήθεια σε αυτό από τον κομματικό μηχανισμό, την καθοδήγηση, που ήταν εγκλωβισμένη σε μιαν ατελή, και ήδη τότε ξεπερασμένη από τα γεγονότα, γραμμή για τα λαϊκά μέτωπα. Παρόλο, που η ίδια η Γ' Διεθνής, με την αυτοδιάλυσή της, μετέθεσε ρητά τις ευθύνες της στα ίδια τα κόμματα-μέλη της μέχρι τότε. Είχαν και τυπικό δικαίωμα να διορθώσουν την γραμμή αυτή σύμφωνα με την συγκεκριμμένη πραγματικότητα, που αντιμετώπιζαν, και όχι να την διατηρούν σαν "τυφλοσούρτη".

Αυτό ήταν πολύ χαρακτηριστικό στην πατρίδα μου, την Καλαμάτα, που τότε ήταν σχετικά ανεπτυγμένο αστικό βιομηχανικό κέντρο, και είχε αξιόλογη αστική τάξη. Η επιρροή του οπορτουνισμού στις κομματικές δυνάμεις μέσα στην πόλη ήταν εμφανής από τότε, αν και τότε λίγοι μπορούσαν να το δουν αυτό. Λένε, πως και η διαφυγή των δοσιλόγων της πόλης από τον σιδηροδρομικό σταθμό προς τον Μελιγαλά καθόλου "τυχαία", η ..."φιάσκο"(!), όπως λένε τα ΜΜΕ σήμερα καληώρα με τον Παππά, δεν ήταν. Είχαν τις συμβιβαστικές αυταπάτες τους, που δυστυχώς πυροδότησαν την δοσιλογική "αντίσταση" του Μελιγαλά. Το λιντσάρισμα των ίδιων αυτών δοσιλόγων νύχτα στην πλατεία από τον Λαό, όταν ο ΕΛΑΣ τους ξανάφερε δέσμιους πια στην Καλαμάτα, σε χτυπητή αντίθεση με την "χαλαρότητα", που επέτρεψε την διαφυγή τους, δείχνει τις διαφορές, που υπέφωσκαν μέσα στην Κοινωνική Συμμαχία του ΕΑΜ, που η ηγεσία του και το Κόμμα επέμεναν να την λειτουργούν από τα πάνω σαν Λαϊκό Μέτωπο. Για την ιστορία, μέχρι σήμερα έφτασαν τα απομεινάρια της επιρροής του οπορτουνισμού στην Καλαμάτα, ενώ στην περίοδο μετά το αντάρτικο και στην Χούντα-Μεταπολίτευση κυριαρχούσαν στην πόλη οι ΕΔΑ-ίτες, το "Κ"Κεσ μετά και ο Συνασπισμός αργότερα.
Το ΕΑΜ ήταν μια συμμαχία, που η νομοτέλεια την έκανε "Κοινωνική Συμμαχία" και ο υποκειμενικός παράγοντας την λειτούργησε μέχρι το τέλος σαν "Λαϊκό Μέτωπο".

Σεχτάρ ο Τρομερός 

Χρ. Ζαραλίκος: Η ΝΔ ήταν ιδανική για τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα – Χρωστάει 309 μύρια και δε χρεοκοπεί ποτέ!

 

Κατιούσα

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος σχολιάζει την επικαιρότητα της εβδομάδας που πέρασε.

Μας αναλύει τη σχέση της θείας κοινωνίας με το προφυλακτικό και το σεξ. Και ότι στις Εκκλησίες γίνεται κάθε Κυριακή ό,τι και στα γήπεδα χωρίς γκολ, αλλά με λαβίδες να γυρνάνε από στόμα σε στόμα.

Διαπιστώνει πως ο Παππάς της ΧΑ την κοπάνησε, πριν Χίτλερ φυτέψει τρεις (σφαίρες στο κεφάλι του) και λέει πως αν ήταν αστυνομικός θα ξεκινούσε την έρευνα από τα αστυνομικά τμήματα και τα μοναστήρια.

Προειδοποιεί ότι με βάση τα μέτρα, ο κορονοϊός είναι σκληρός καριόλης και ξενύχτης. Εξηγεί ότι ο Κυριάκος θέλει δικό του πρόγραμμα, γι’ αυτό βγάζει διαγγέλματα χωρίς λόγο. Και πιστεύει πως με τόσο ικανή κυβέρνηση, κατά λάθος ζούμε όλοι. Αλλά τι είναι η ζωή; Ένα τσιγάρο-δρόμος, στη λεωφόρο με τις ζαρντινιέρες που απέκτησαν φούντες.

Αναγνωρίζει επίσης ότι έκαστος στο είδος του και πως δεν υπήρχε κανείς καταλληλότερος από τη ΝΔ που χρωστάει 309 εκατομμύρια αλλά δε χρεοκοπεί ποτέ, να περάσει τον νέο πτωχευτικό κώδικα. Όσο για εμάς, δεν είμαστε οι μαλάκες της υπόθεσης. Απλώς κάναμε μια λάθος επιλογή και δε γίναμε τραπεζίτες. Και να χρεοκοπούσε η τράπεζα, το πολύ-πολύ να γινόταν κρατική, όπως θα γίνει σύντομα με μια μεγάλη ιδιωτική τράπεζα στη χώρα μας.

Για το τέλος κρατάει μια φιλική συμβουλή για τους ρασοφόρους τραμπούκους: αφήστε ήσυχο το θέατρο Καρέζη. Ήδη αρκετά περνάει με δυο κλούβες ΜΑΤ σταθμευμένες μόνιμα απέξω.

Οι συντάξεις «ξύνουν τον πάτο».

..

Τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Ηλιος» για τις συντάξεις του Οκτώβρη, που δημοσιεύτηκαν προχτές, ήρθαν να επιβεβαιώσουν τη σημαντική υποχώρηση των νέων συντάξεων, σε σύγκριση με αυτές των «παλιών» συνταξιούχων, που είχαν ούτως ή άλλως περικοπεί πάνω από 10 φορές την περίοδο των τριών μνημονίων. Η τωρινή μείωση είναι αποτέλεσμα του νέου υπολογισμού των συντάξεων, που επέβαλε ο νόμος 4387/2016, ο περίφημος νόμος Κατρούγκαλου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι νέες κύριες συντάξεις που εκδόθηκαν αυτόν το μήνα, είναι μικρότερες κατά 16,43% σε σχέση με τη μέση κύρια σύνταξη όλων των υπόλοιπων συνταξιούχων. Συγκεκριμένα, το μέσο ποσό των 10.845 κύριων συντάξεων ΕΦΚΑ και Δημοσίου, που εκδόθηκαν τον Οκτώβρη, είναι μόλις 607,5 ευρώ μεικτά, ενώ η μέση κύρια σύνταξη όλων των υπόλοιπων συνταξιούχων ανέρχεται στα 727 ευρώ μεικτά. Δηλαδή η κύρια σύνταξη των νέων συνταξιούχων υπολείπεται των «παλιών» κατά 120 ευρώ! Ανάλογη είναι η εικόνα και για τις επικουρικές συντάξεις.

* * *

Πρέπει εδώ να καταγραφεί ότι οι συντάξεις που «βγαίνουν» πλέον με τον νόμο Κατρούγκαλου, αντιστοιχούν κατά κανόνα σε περισσότερα χρόνια δουλειάς. Αυτό σημαίνει ότι οι μειώσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες σε σχέση με τους παλιότερους συνταξιούχους, που κι αυτοί πέρασαν από την «πριονοκορδέλα» των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, πληρώνοντας με αβάσταχτες περικοπές την κρίση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Με άλλα λόγια, οι νέες συντάξεις «ξύνουν τον πάτο του βαρελιού», προδιαγράφοντας με τα μελανότερα χρώματα το μέλλον για τα εκατομμύρια των σημερινών εργαζομένων.

Εδώ φαίνεται και η μεγάλη χρησιμότητα του νόμου Κατρούγκαλου, που από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το ΚΚΕ και το ταξικό εργατικό κίνημα, ως συνέχεια και «τομή» στις μεταρρυθμίσεις όλων των αστικών κυβερνήσεων σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, κυρίως των νέων εργαζομένων. Ανάμεσα σε άλλα, ο νόμος αυτός ενσωμάτωσε και νομιμοποίησε τις προηγούμενες περικοπές και άνοιξε το δρόμο για μειωμένες συντάξεις στους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους.

* * *

Ταυτόχρονα, η εξέλιξη με τον νόμο Κατρούγκαλο, 4,5 χρόνια μετά την ψήφισή του, καταρρίπτει τον μύθο του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός δεν έκοψε τάχα τις συντάξεις και πως «αποκατέστησε αδικίες» που είχε το σύστημα. Η αλήθεια είναι ότι στο εξής, η μέση κύρια σύνταξη των νέων συνταξιούχων θα διαμορφώνεται κάτω και από τον κατώτερο μισθό, ενώ η καθήλωση των μισθών όλη την προηγούμενη δεκαετία, μαζί με την εκτίναξη της υποαπασχόλησης και της ευελιξίας, αλλά και η διατήρηση της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα, προδικάζουν ακόμα χαμηλότερες συντάξεις για τις επόμενες γενιές. Αυτό αποτυπώνει άλλωστε και η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ σε βάθος χρόνου.

Η παραπέρα συρρίκνωση των συντάξεων, που εγγυάται το κράτος, σε συνδυασμό με τη μετατροπή του συστήματος σε κεφαλαιοποιητικό, ανοίγει το δρόμο για επέκταση των ιδιωτικών συστημάτων Ασφάλισης, στο πλαίσιο των «τριών πυλώνων». Αλλά και για τη λεγόμενη «ενεργό γήρανση», δηλαδή τη δουλειά μέχρι τον τάφο, την οποία η ΕΕ πλασάρει ως «απάντηση» στο δημογραφικό πρόβλημα και στο δημοσιονομικό «βάρος», όπως αντιλαμβάνονται η εργοδοσία και το κράτος της το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς συντάξεις.

Πάνω σε αυτή την πραγματικότητα πατάει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, για να πάει την επίθεση στην Ασφάλιση ένα βήμα παραπέρα, όπως προβλέπει το «σχέδιο Πισσαρίδη», με την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων, που οι βάσεις της τέθηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω σ' αυτά τα ερείπια ετοιμάζονται να στήσουν τους πύργους του τζόγου, με τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων να τροφοδοτούν τα παιχνίδια του κέρδους για τα κοράκια των αγορών.

* * *

Η μετατροπή των ασφαλισμένων σε «επενδυτές» είναι η νέα προπαγανδιστική καραμέλα, με την οποία η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιχειρούν να παγιδεύσουν τις νέες γενιές. Αλλά ο τζόγος δεν είναι ούτε «εγγύηση» για τα γηρατειά, ούτε ελπίδα για το μέλλον των εργαζομένων. Είναι άπειρα τα παραδείγματα απ' όλο τον κόσμο, που δείχνουν τους κινδύνους για τους ασφαλισμένους από τα κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά συστήματα, επειδή ακριβώς αποτελούν πηγή κέρδους για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και ασφαλιστικά μεγαθήρια.

Γι' αυτό ο αγώνας για αυξήσεις στις συντάξεις και αναπλήρωση όλων των απωλειών, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, για σύγχρονους όρους δουλειάς, αμοιβής, ασφάλισης και συνταξιοδότησης, είναι σήμερα αναγκαίο να αγκαλιάσει ακόμα περισσότερους εργαζόμενους, κυρίως τους νέους. Να αποτελέσει αιχμή της πάλης ενάντια στο κεφάλαιο και την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη του, στον αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Γ. Ζαχ.

Πριν είναι αργά

Μέρα με τη μέρα μετράμε νέα ρεκόρ κρουσμάτων κορονοϊού και μερίδιο αυτού του αυξανόμενου αριθμού είναι και τα κρούσματα στα σχολεία, όπου η κυβέρνηση αρνείται να πάρει ουσιαστικά μέτρα, ρίχνοντας για άλλη μια φορά το μπαλάκι στην ατομική ευθύνη. Τα στοιχεία που ανακοινώνονται από τους αρμόδιους φορείς για τη διάδοση του κορονοϊού στα σχολεία είναι αμφισβητήσιμα, εφόσον δεν γίνεται ουσιαστική ιχνηλάτηση.

Τα σχολεία παραμένουν ουσιαστικά αθωράκιστα κι αυτό αναδεικνύεται ακόμα πιο ανάγλυφα τώρα που τα κρούσματα αυξάνονται στην Εκπαίδευση, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει για το αντίθετο. Τα ίδια ισχυρίζεται άλλωστε και για τους χώρους δουλειάς, ή τα Μέσα Μεταφοράς, που μετατρέπονται σε εστίες υπερμετάδοσης, λόγω της έλλειψης μέτρων ουσιαστικής προστασίας, με ευθύνη της κυβέρνησης και του κράτους.

Ο πλέον χαρακτηριστικός εμπαιγμός είναι ότι ούτε και στις περιοχές που μπαίνουν στο «επίπεδο 4» δεν παίρνεται κάποιο επιπλέον μέτρο στα σχολεία, πέραν της χρήσης μάσκας. Και μπορεί σήμερα να είναι τέσσερις οι περιοχές σε αυτό το επίπεδο, αλλά η εξέλιξη της πανδημίας δείχνει ότι και αυτές θα αυξηθούν.

Αντί λοιπόν να ικανοποιήσει τα αιτήματα γονιών, εκπαιδευτικών και μαθητών για μαζικά τεστ στον μαθητικό πληθυσμό και το εκπαιδευτικό προσωπικό, ειδικά εκεί που διαπιστώνονται κρούσματα, για σχεδιασμένη και ολοκληρωμένη ιχνηλάτηση σε τμήματα και σχολεία, για μέτρα αποσυμφόρησης των αιθουσών και πλήρη υγειονομική στήριξη σε κάθε σχολική μονάδα, η κυβέρνηση παρουσιάζει τη μαγική εικόνα ότι «στο σχολείο δεν κολλάει», αξιοποιώντας στατιστικά στοιχεία μακριά από την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα σχολεία όλων των βαθμίδων, οι οικογένειες και τα παιδιά.

Για παράδειγμα, οικογένειες που ενημερώνονται από το σχολείο ότι ένα τμήμα κλείνει λόγω κρούσματος και δικαιολογημένα ανησυχούν για το μέγεθος της διασποράς, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να περιμένουν στο σπίτι αν θα νοσήσουν και τα δικά τους παιδιά, χωρίς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να τους εξασφαλίζεται άδεια από τη δουλειά.

Αργά ή γρήγορα λοιπόν θα καταφύγουν στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και να πληρώσουν 70 και 80 ευρώ για να ξέρουν αν είναι ασφαλές να έρχονται σε επαφή και να φροντίζουν παππούδες και γιαγιάδες κ.ο.κ. Κι όλα αυτά επειδή τα πρωτόκολλα για τα σχολεία δεν προβλέπουν τη διενέργεια δωρεάν τεστ αν δεν υπάρχουν «έντονα συμπτώματα»!

Με τον τρόπο αυτό αποκρύπτεται και η πραγματική κατάσταση της πανδημίας στο σχολικό πληθυσμό. Αλλωστε, αν τα πράγματα ήταν όπως τα λέει η κυβέρνηση και η διασπορά δεν ήταν ανησυχητική στους χώρους της Εκπαίδευσης, τότε γιατί κάνει υποχρεωτική τη μάσκα και στα διαλείμματα, εκτός από τις ώρες του μαθήματος; Οι αντιφάσεις στη διαχείριση της πανδημίας συνεχίζονται, αποκαλύπτοντας τα αδιέξοδα της πολιτικής που αποθεώνει την ατομική ευθύνη και παίζει κορόνα - γράμματα την υγεία του λαού και της νεολαίας, με λογικές «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.

Παράλληλα, η ίδια η κατάσταση στα σχολεία, ειδικά της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όπου κάποια τμήματα κλείνουν και εκπαιδευτικοί μπαίνουν σε καραντίνα, σε συνδυασμό με τις ελλείψεις που ούτως ή άλλως υπάρχουν για μια ακόμη χρονιά, υπονομεύει ακόμα περισσότερο τη μορφωτική διαδικασία, ξεγυμνώνοντας την υποκρισία της κυβέρνησης, που επιτίθεται στις κινητοποιήσεις των μαθητών. Επιβεβαιώνεται δηλαδή για άλλη μια φορά ότι τα σχολεία κλείνουν εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης και ότι είναι δίκαια τα αιτήματα των μαθητών για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, ότι οι μαθητικοί αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι απόλυτα δικαιολογημένοι και χρειάζονται στήριξη από γονείς και εκπαιδευτικούς.

Τα αιτήματα αυτά, που είναι ρεαλιστικά και αναγκαία, γίνονται ακόμα πιο επιτακτικά, όσο τα κρούσματα αυξάνονται στον γενικό πληθυσμό. Εστω και τώρα, λοιπόν, με ευθύνη της κυβέρνησης, να παρθούν μέτρα για άμεσα και δωρεάν τεστ στα σχολεία για εκπαιδευτικούς και μαθητές, ουσιαστική ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και όχι φόρτωμα αυτής της διαδικασίας στους εκπαιδευτικούς.

Να μειωθούν οι μαθητές στις τάξεις, να εξασφαλιστεί η κάλυψη, με ευθύνη και δαπάνη του κράτους, του αναγκαίου εξοπλισμού για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση των μαθητών που βρίσκονται σε καραντίνα, όπως και επιπλέον προσωπικό για τις ανάγκες διαμόρφωσης έκτακτου σχολικού προγράμματος και της τηλεκπαίδευσης. Να μη χρεώνεται καμιά μέρα κανονικής άδειας σε εργαζόμενους γονείς, να μη χαθεί κανένα μεροκάματο. Να στηριχτεί ουσιαστικά, με ευθύνη του κράτους, η υγειονομική φροντίδα στα σχολεία. Πριν είναι αργά.

Σοϊγκού: To NATO ενισχύει την παρουσία του κοντά στα σύνορα της Ένωσης Ρωσίας – Λευκορωσίας

 

Φώτο Αρχείου / Μόσχα, Ρωσία / Πηγή: Eurokinissi

Η κατάσταση στα σύνορα της Ένωσης Ρωσίας – Λευκορωσίας με το ΝΑΤΟ παραμένει τεταμένη, καθώς η συμμαχία συνεχίζει να αυξάνει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή, δήλωσε την Τρίτη ο Ρώσος υπουργός Άμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού. «Η κατάσταση στα δυτικά σύνορα της Ένωσης Ρωσίας-Λευκορωσίας παραμένει δυσάρεστη, καθώς το ΝΑΤΟ συνεχίζει να επεκτείνει την παρουσία του» συνέχισε ο Σοϊγκού.

Από τη μεριά του ο υπουργός Άμυνας της Λευκορωσίας, Βίκτορ Κρέινιν σημείωσε ότι χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία ενισχύουν τη συμμετοχή τους σε στρατιωτικές ασκήσεις του ΝΑΤΟ ενώ αυξάνεται και η παρουσία του αμερικανικού στρατού. «Τα τελευταία χρόνια, η ομάδα εναλλαγής του ΝΑΤΟ στις χώρες που συνορεύουν με τη Λευκορωσία έχει αυξηθεί πάνω από 17 φορές, φτάνοντας τους 10.000 στρατιώτες» υπενθύμισε ο Κρένιν.

Η αποτυχημένη «έγχρωμη επανάσταση» στη Λευκορωσία, που πραγματοποιήθηκε με τη Δυτική υποστήριξη, υποτίθεται ότι θα διατάραζε την Ένωση Ρωσίας-Λευκορωσίας και γενικότερα θα επηρέαζε τις σχέσεις του Μινσκ με τη Μόσχα, δήλωσε την Τρίτη ο Ρώσος υπουργός, Σοϊγκού.

«Μόλις πρόσφατα, έγινε μια προσπάθεια πραγμάτωσης πραξικοπήματος στη Δημοκρατία της Λευκορωσίας, με την πολιτική και οικονομική υποστήριξη της Δύσης […] για να υπάρξει αναταραχή στις σχέσεις Ρωσίας-Λευκορωσίας» δήλωσε ο Σοϊγκού στα υπουργεία Άμυνας της Ρωσίας και της Λευκορωσίας.

Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προκαλέσει σκόπιμα εντάσεις σε πολλές χώρες, χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες «έγχρωμες επαναστάσεις».

Μοιράσου το... 

Γόρδιος δεσμός

Το «αφήγημα» της «απομονωμένης Τουρκίας» ξαναζεσταίνει η κυβέρνηση, για να κρύψει από το λαό τα αδιέξοδα και τους κινδύνους από την πολιτική εμπλοκής της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τη στήριξη των ευρωατλαντικών «διευθετήσεων» που προωθούνται στην περιοχή. Κι ενώ όλα «φωνάζουν» για το αντίθετο, συνεχίζει προκλητικά να εμφανίζει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως «εγγυητές» της «σταθερότητας» και των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή.

Για παράδειγμα, τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν την Τουρκία ως τον «απείθαρχο» ΝΑΤΟικό σύμμαχο, που ενώ συμφώνησε σε μορατόριουμ ασκήσεων για την 28η Οκτωβρίου, εξέδωσε NAVTEX για τη συνέχιση των ερευνών στην Ανατ. Μεσόγειο, μέχρι το όριο του 28ου παράλληλου.

Δεν λένε όμως ότι λίγες μέρες πριν, στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, όταν τέθηκε το ζήτημα των τουρκικών ερευνών σε περιοχές που επικαλύπτουν ελληνική υφαλοκρηπίδα, ο γγ του ΝΑΤΟ δήλωσε αφοπλιστικά ότι «δεν παίρνει θέση σε νομικά ζητήματα», επαναλαμβάνοντας επί της ουσίας την άποψη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ότι οι έρευνες της τουρκικής κυβέρνησης γίνονται σε «διαφιλονικούμενα ύδατα».

Αλλά και σε ό,τι αφορά την ΕΕ, η ελληνική κυβέρνηση αξιοποιεί την ένταση στις γαλλο-τουρκικές σχέσεις για να εμφανίσει την Τουρκία «στριμωγμένη στη γωνία», εξωραΐζοντας το ρόλο της ιμπεριαλιστικής Ενωσης. Προβάλλει μάλιστα τη δήλωση του επιτρόπου Μ. Σχοινά, με αφορμή την αντιπαράθεση Τουρκίας - Γαλλίας, ότι η Τουρκία αδυνατεί να κατανοήσει τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής».

Η υποκρισία τους χτυπάει «κόκκινο». Λίγες μέρες πριν, στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η πλειοψηφία των κρατών - μελών εξήραν τη σχέση της ΕΕ με τον «στρατηγικό εταίρο» Τουρκία και απέναντι στις αμφισβητήσεις της περιορίστηκαν στα γνωστά ευχολόγια. Ταυτόχρονα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το ζήτημα των κυρώσεων αξιοποιούνται ως διαπραγματευτικό εργαλείο στο παζάρι εφ' όλης της ύλης που συνεχίζεται με την τουρκική κυβέρνηση, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης.

Και δεν είναι μόνο αυτό: Η «απόσταση» της Τουρκίας από τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής», που επικαλείται ο Ευρωπαίος επίτροπος, σε τίποτα δεν εμποδίζει τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και άλλους να της πουλάνε όπλα πολλών δισ. ευρώ κάθε χρόνο. Ούτε εμποδίζει την ΕΕ να έχει οικονομικές σχέσεις εκατοντάδων δισ. με την Τουρκία ούτε να διαπραγματεύεται μαζί της την επικαιροποίηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό, με «προίκα» επίσης πολλών δισ. ευρώ.

Ολα αυτά μόνο «απομόνωση» της Τουρκίας από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ δεν δείχνουν. Το εντελώς αντίθετο συμβαίνει: Η Τουρκία κλιμακώνει την επιθετικότητά της συνολικά στην περιοχή, αξιοποιώντας και τη στάση των Ευρωατλαντικών συμμάχων και «εταίρων», που δίνει «αέρα στα πανιά» της, παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις.

Ούτε όμως και η κόντρα Γαλλίας - Τουρκίας μπορεί να ιδωθεί έξω από το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται στην περιοχή και επιδρούν ταυτόχρονα στο εσωτερικό της ΕΕ. Η στρατιωτική κινητικότητα της Τουρκίας στη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή θίγει τα γαλλικά συμφέροντα, ενώ τα πετρελαϊκά μονοπώλια της Γαλλίας έχουν αποκτήσει προτεραιότητα για έρευνα και γεωτρήσεις σε ελληνικές και κυπριακές θαλάσσιες ζώνες, που αμφισβητεί η Τουρκία.

Αντίθετα, η Γερμανία διατηρεί ισχυρούς οικονομικούς και στρατιωτικούς δεσμούς με την Τουρκία και ενδιαφέρεται περισσότερο απ' όλους για την τήρηση της Συμφωνίας για το Μεταναστευτικό.

Στο κουβάρι αυτών των σκληρών και επικίνδυνων ανταγωνισμών μπλέκεται ολοένα και περισσότερο η χώρα μας, με ευθύνη των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Κριτήριο αυτής της εμπλοκής είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που ευθυγραμμίζονται με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και το στόχο της ΝΑΤΟικής συνοχής. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, η ελληνική και η τουρκική αστική τάξη συμμετέχουν στο παζάρι για συνολικότερες διευθετήσεις στην περιοχή, που περιλαμβάνουν και τα Ελληνοτουρκικά. Διαμορφώνονται έτσι προϋποθέσεις για έναν φαύλο κύκλο επικίνδυνων συμβιβασμών και αντιπαραθέσεων που κάθε άλλο παρά την ασφάλεια και την ειρήνη στους λαούς της περιοχής εξασφαλίζουν.

Απέναντι σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις μόνο η κινητοποίηση του λαού για απεμπλοκή της χώρας από τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, σε σύγκρουση με τα συμφέροντα και τις συμμαχίες του κεφαλαίου, μπορεί να λύσει προς όφελός του το «γόρδιο δεσμό».

Με την όρεξη θα μείνουν...

«Τα πάμε καλύτερα από άλλες χώρες στην πανδημία», αλλά το κύριο παραμένει η «ατομική ευθύνη». «Το κράτος κάνει αυτό που πρέπει», αλλά «τώρα πρέπει να συμμορφωθεί η νεολαία». «Ο ιός δεν μεταδίδεται τελικά στα σχολεία και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, και στους χώρους δουλειάς αλλά στις πλατείες...». Τα παραπάνω είναι μερικά από τα πιο πολυφορεμένα επιχειρήματα της κυβέρνησης σχετικά με την εξέλιξη της πανδημίας, σε μια προσπάθεια να «ξεπλυθεί» από τις βαριές ευθύνες που φέρει για το δεύτερο κύμα, το οποίο όλο και φουσκώνει. Ευθύνες που προκύπτουν από το «πρωτόκολλο των πρωτοκόλλων» που ακολουθεί και δεν είναι άλλο από τη διαχείριση της πανδημίας με γνώμονα τον περιορισμό του κόστους για το κράτος και την αύξηση του οφέλους για το κεφάλαιο.

Κοροϊδεύοντας κατάμουτρα το λαό, η κυβέρνηση από τη μια αποποιείται κάθε ευθύνη για τον τρόπο που άνοιξε τον Τουρισμό, για τα αεροπλάνα και τα καράβια που τα γέμιζε ασφυκτικά, για τους χώρους δουλειάς που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης, και από την άλλη κουνάει ξανά το δάχτυλο στη νεολαία. Από τη μια, συκοφαντεί τους μαθητές και καταστέλλει τους αγώνες τους για τα αυτονόητα, αρνούμενη να ικανοποιήσει και τα πιο στοιχειώδη αιτήματα. Από την άλλη, ισχυρίζεται προκλητικά ότι «στα σχολεία δεν κολλάει», απορίας άξιο από πού το ξέρει, αφού σύμφωνα με τα δικά της πρωτόκολλα δεν γίνεται τεστ ούτε στον συμμαθητή του διπλανού θρανίου μαθητή που διαπιστώθηκε θετικός στον ιό. Και παρόλο που τα σχολεία, σύμφωνα με την κυβέρνηση, είναι πιο ασφαλή από ποτέ, επιβάλλει τη χρήση μάσκας ακόμα και στα διαλείμματα! Αντιφάσεις; Ναι, όμως στο κριτήριο των «αντοχών της οικονομίας» η κυβέρνηση δεν έχει καμιά αντίφαση ή ταλάντευση και μόνο ως αστείο ακούγεται το μότο «πρώτα η υγεία»!

* * *

Τις τελευταίες μέρες όμως όλο και πιο πολύ ακούγεται το προβοκατόρικο επιχείρημα που ρίχνει τις ευθύνες για την έξαρση της πανδημίας στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στις αγωνιστικές παρεμβάσεις του. Πιο χαρακτηριστική τέτοια προσπάθεια είναι η απευθείας σύνδεση της μεγάλης κινητοποίησης στο Εφετείο της Αθήνας, την Τετάρτη 7 Οκτώβρη, για την καταδίκη της φασιστικής Χρυσής Αυγής με τα εκατοντάδες κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά.

Από τους γνωστούς γελωτοποιούς του «ΣΚΑΪ», που κάθε μεσημέρι πιάνουν μικρόφωνο για να χλευάσουν κάθε λαϊκή διαμαρτυρία, ζητώντας την άμεση καταστολή της, μέχρι «πένες» που συγκρίνουν «μήλα με πορτοκάλια». Οπως γράφει ο Μ. Κοττάκης, για παράδειγμα, η κυβέρνηση «απαγορεύει γιορτές της χριστιανοσύνης» αλλά επιτρέπει την παρουσία «20.000 διαδηλωτών έξω από το Εφετείο» ή «την Εργατική Πρωτομαγιά με την σοβιετικού τύπου συγκέντρωση του ΠΑΜΕ». Προειδοποιεί, μάλιστα, προφανώς ζητώντας «μέτρα», ότι «θα παρακολουθήσουμε μεθαύριο την παρέλαση - συγγνώμη πορεία, των κομμάτων της Αριστεράς στην αμερικάνικη πρεσβεία για το Πολυτεχνείο! (...) Τι ντροπή!».

Για να τεκμηριώσει τα παραπάνω, ο αρθρογράφος επικαλείται μια «ιχνηλάτηση» που υποτίθεται ότι έχει στα χέρια του ο Χαρδαλιάς, η οποία (πάλι υποτίθεται) αποδίδει στο Εφετείο μεγάλο μέρος της έκρηξης κρουσμάτων στο Λεκανοπέδιο, «αλλά ουδείς τολμά να το καταγγείλει μην τυχόν και τον πουν "φασίστα"». Συνεχίζει το κρεσέντο ανορθολογισμού λέγοντας ότι «η ιχνηλάτηση προ μηνών δεν έδειξε τίποτε για την Θεία Κοινωνία (σε αντίθεση με το Εφετείο) παρά την προπαγάνδα των εχθρών της Εκκλησίας, αλλά πάλι δεν το λέει κανείς». Και κάπου στα πολλά, πετάει κι ένα ...λεβέντικο γι' αυτούς «που αιματοκύλισαν το έθνος για να πάρουν με τα όπλα την εξουσία».

* * *

Βεβαίως, ακόμα και με βάση τους αριθμούς της πανδημίας καταρρέουν τα παραπάνω γελοία επιχειρήματα, αφού αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στα εκατοντάδες κρούσματα σε όλη τη χώρα, είτε υπάρχει ...Εφετείο είτε όχι, που δείχνουν ότι έχει ξεφύγει η κατάσταση με ευθύνη της κυβέρνησης. Η Κοζάνη, οι Σέρρες, η Λάρισα, τα Γιάννενα όπου γίνεται χαμός δεν είχαν καμιά κινητοποίηση στιλ Εφετείου ...έχουν όμως χώρους δουλειάς όπου δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας, έχουν γηροκομεία, έχουν σχολεία και βέβαια έχουν Μέσα Μαζικής Μεταφοράς...

Κακά τα ψέματα... Τέτοιες τοποθετήσεις κάνουν φανερό ότι η ίδια η κυβέρνηση αλλά και διάφοροι κύκλοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν την πανδημία και τις ειδικές συνθήκες που φέρνει σαν ένα ακόμα εργαλείο έντασης της καταστολής και περιορισμού της λαϊκής δράσης. Σαν ένα ακόμα εργαλείο για να «ξηλωθεί» κάθε εμπόδιο στην ασυδοσία της εργοδοσίας, κάθε εμπόδιο στην ένταση της επίθεσης από το κράτος και την κυβέρνηση. Γι' αυτό έχουμε δει και γελοίες παρεμβάσεις της αστυνομίας, όπως σε μεγάλο εμπορικό κέντρο, που ενώ κατάπιε «αμάσητες» τις καταγγελίες εργαζομένων ότι αναγκάζονταν να πάνε για δουλειά ακόμα και με πυρετό υπό την απειλή της απόλυσης, εμφανίστηκε μόνο για να εμποδίσει ενημέρωση του σωματείου, στο όνομα της «κοινωνικής αποστασιοποίησης».

Ο μόνος λόγος που αναπαράγονται τέτοια επιχειρήματα είναι για να πέσει «σιωπητήριο» στους αγώνες των εργαζομένων, για να ανασταλούν οι κινητοποιήσεις και οι διεκδικήσεις, που ως βασικό τους περιεχόμενο έχουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας της υγείας του λαού. Αυτό είναι λοιπόν που ενοχλεί: Το ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία, παρά την προπαγανδιστική ομοβροντία κυβέρνησης και αστικών επιτελείων, δεν «κλείνουν το στόμα», αντίθετα εκφράζουν τη δυσπιστία τους απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος, διεκδικούν την προστασία της ζωής, της υγείας, των δικαιωμάτων τους.

Οσοι ορέγονται λοιπόν μια τέτοια «αναστολή διεκδικήσεων» θα μείνουν με την όρεξη. Το εργατικό κίνημα έχει δείξει τι σημαίνει πάλη με τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, τι σημαίνει δηλαδή «οργανωμένη - πειθαρχημένη απειθαρχία».

Aρχίσαμε…

 

Ελένη Γερασιμίδου

Δεν ξέρω πώς άρχισε αυτός ο ζουρνάς με τα ηλικιακά μεγέθη που τόση θλίψη σκόρπισε από την αρχή της πανδημίας σε μας τους άνω και βάλε… σε σημείο που να αναρωτιόμαστε -σε παραλήρημα- αν φταίμε που μεγαλώσαμε, αν φταίμε που η ζωή μάς πλούτισε και με παθήσεις, αν φταίμε και που υπάρχουμε στην τελική.

Έτσι, κάθε φορά που τα δεδομένα ζορίζουν, δώστου και μια απειλή: Εγκλεισμός!

Μας νοιάζονται που είμαστε τόσο ατίθασοι και πάμε κόντρα στο σύστημα υγείας, βγαίνοντας στο δρόμο -πχ στις 7-10 έξω από το Εφετείο- ή προσπαθώντας να κάνουμε τα τζόβενα κυκλοφορούμε ελεύθεροι και συνεχίζουμε να δουλεύουμε, ενώ μας τακτοποίησαν με τα αναδρομικά για όλη την υπόλοιπη ζήση μας.

Μας νοιάζονται όλους και γέρους και νέους κουνώντας μας το δάκτυλο για τον κίνδυνο του ιού που ευδοκιμεί μόνο εκεί που διεκδικούν οι πολίτες -οι συμπολίτες κατά τον Πρωθυπουργό- τα αυτονόητα.

Όχι, δεν θέλει κανείς μας να νοσήσει. Και τόσον καιρό, σας ορκίζομαι έκοψα και τα πάρτι και τις κραιπάλες και μόνο περπατάω και κάνω πρόβες για να παίξω με 15 θεατές, τους Γέρους στις “Καρέκλες” του Ιονέσκο, ανεξαρτήτως επιδότησης θέσεων ή όχι. Καλά διαβάσατε. Υπάρχουν και πράματα -και ρόλοι- που μας χρειάζονται ακόμα.

Και πάψτε να μας νοιάζεστε τόσο… με τρομοκρατία επειδή μεγαλώσαμε.

“Αντί για ανάσα στα νοικοκυριά, δίνετε μπουκάλες οξυγόνου στις τράπεζες…”

 

Κατιούσα

Καμία πρόταση μομφής, κανένα κουκούλωμα δεν μπορεί να κρύψει το έγκλημα που σχεδίασε ο ένας -ΣΥΡΙΖΑ- και ολοκλήρωσε ο άλλος -ΝΔ- με τον νέο πτωχευτικό κώδικα. Κι από κοντά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που έχει βάλει πολλές φορές το χεράκι του, για να μην το αδικήσω.

Μομφή λοιπόν στην κυβέρνηση της ΝΔ. Μομφή όμως και στην αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Μομφή σε όλους όσους υπηρετούν ένα κράτος και ένα σύστημα, που δεν μπορούν να προστατεύσουν, όχι απλά τη λαϊκή περιουσία και κατοικία, αλλά ούτε καν την υγεία και την ανθρώπινη ζωή.

Αυτός ήταν ο βασικός άξονας της μεστής χτεσινής ομιλίας του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη βουλή για τον νέο πτωχευτικό κώδικα, τον οποίο η κυβέρνηση παρουσιάζει με θράσος ως “δεύτερη ευκαιρία” για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, προκαλώντας το σχόλιο του Κουτσούμπα.

Λίγο ακόμα και θα ζητήσετε να σας στήσουν άγαλμα για το δήθεν ευεργετικό σας έργο.

Τέτοια “ευεργεσία”, που καθιερώνεται η πτώχευση φυσικού προσώπου -ο απλός λαός εξισώνεται με τις επιχειρήσεις και χάνει το δικαίωμα να διαχειρίζεται τα εισοδήματά του. Θα δουλεύει τρία χρόνια για την τράπεζα που θα εισπράττει τον μισθό του, αφήνοντάς του ένα πενιχρό ποσό, απλώς για να επιβιώσει. Αλλιώς απειλείται ακόμα και με φυλάκιση…

Κάνετε τους εργαζόμενους νοικάρηδες στα σπίτια τους. Στα σπίτια για τα οποία έχουν ήδη πληρώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτό το αίσχος βαφτίζετε, κύριοι της ΝΔ, ως “δεύτερη ευκαιρία”; Γιατί εμείς, το μόνο που βλέπουμε, είναι η “δεύτερη ευκαιρία” που δίνετε στις τράπεζες και στο κράτος σας να ξαναληστέψουν τους μισθωτούς, τους μικρούς επαγγελματίες και αγρότες, αφού πρώτα τους τσάκισαν με τη φοροληστεία, τα ληστρικά επιτόκια και τα πανωτόκια. Αυτή λοιπόν είναι, όχι μια «δεύτερη ευκαιρία» αλλά η «μεγάλη ευκαιρία» για το τραπεζικό κεφάλαιο.

Αντί να δώσετε αυτή την ανάσα στα λαϊκά νοικοκυριά, χορηγείτε ολόκληρες μπουκάλες οξυγόνου στις τράπεζες! Και μάλιστα με τις ανακεφαλαιοποιήσεις που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι, ο λαός!

Οι εκάστοτε κρατούντες χορηγούν ολόκληρες μπουκάλες οξυγόνου σε επιχειρηματίες με φοροπαλλαγές και διάφορα προνόμια, και τότε ξεχνάνε τα περί “αντοχών της οικονομίας”, ενώ έχουν την ίδια αμνησία, όταν δίνουν δισεκατομμύρια για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ κάθε χρόνο.

Το αστικό κράτος δείχνει την επιλεκτική του αποτελεσματικότητα, μαζί με τα ταξικά του δόντια.

Το κράτος σας, κ. Μητσοτάκη, ως γνήσιος εκπρόσωπος της δικτατορίας των μονοπωλίων, είναι αποτελεσματικό μόνο για την καταστολή των κινητοποιήσεων. όταν όμως πρέπει να συλλάβει έναν καταδικασμένο, εγκληματία ναζί, εμφανίζεται ανήμπορο κι ανεπαρκές!

Ο Μητσοτάκης επικαλέστηκε την “γνήσια πρόοδο και τον ριζοσπαστισμό” για να κουνήσει πάλι το δάχτυλο στους νέους. Ο ριζοσπαστισμός αυτός όμως εκφράζεται ακριβώς με τον αγνώνα των μαθητών που συκοφαντεί και πολεμά η κυβέρνηση.

Δεν τα καταφέρατε όμως. Όσα παπαγαλάκια κι αν επιστρατεύτηκαν, όσες συλλήψεις 14χρονων κι αν κάνατε, το δίκαιο του αγώνα των μαθητών νίκησε!

Από κοντά προφανώς και ο συνένοχος του εγκλήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε η δική του συμβολή.

Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, να σας θυμίσω ότι στα πρώτα σας κυβερνητικά βήματα λέγατε ότι είναι “πατριωτικό καθήκον” να πληρώνει ο λαός τον ΕΝΦΙΑ; Ξεχάσατε μήπως τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς; Ότι θεσπίσατε ως ιδιώνυμο αδίκημα την κινητοποίηση ενάντια στους πλειστηριασμούς; Η κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας έχει και τη δική σας υπογραφή.

Σε αυτό το κράτος κυβερνούσατε, χρηισμοποιώντας καταστολή και βία. Και εδώ δεν ισχύει η “λάιτ” εκδοχή που υιοθετείτε. Δεν είναι συνταγή δίαιτας η άσκηση κρατικής βίας ενάντια σε μαθητές και φοιτητές.

Η ταύτιση αυτή επεκτείνεται και στα “εθνικά θέματα”, από το Αιγαίο έως τις βάσεις.

Είναι λίγο άδικο για εσάς κύριε Τσίπρα, να έχετε κάνει τόσο κόπο γι αυτή τη συμφωνία, και τελικά να υποδέχεται η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη τον Πομπέο στην Ελλάδα που έλεγχε πώς προωθούνται τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας.

Μια ταύτιση που επιβεβαιώνεται, ακόμα και όταν “διαφωνούν”.

Ο ένας μέσω του υπουργού προστασίας του πολίτη φτάνει να χαρακτηρίζει εθνικισμό την άσκηση του δικαιώματος που έχει η χώρα για τα 12 ναυτικά μίλια. Ενώ ο άλλος ο ΣΥΡΙΖΑ με αμφιλεγόμενη και καιροσκοπική θέση περί επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν. μίλια μόνο νότια και ανατολικά της Κρήτης, τροφοδοτεί την κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή.

Ωστόσο, η επισήμανση αυτής της ταύτισης του δικομματισμού προκάλεσε την άμεση αντίδραση “κορυφαίων” πολιτικών αναλυτών της χώρας μας, όπως βλέπουμε στη συνέχεια.

Όπως θα έλεγε και ο Ρος από τα Φιλαράκια, η λογική και τα μαθηματικά δέχονται ένα ισχυρό χτύπημα από την πολιτική σκέψη της Άντζι…

Oλική απαγόρευση αμβλώσεων στην Πολωνία

 

Απαγορεύτηκαν οι εκτρώσεις εμβρύων με σοβαρή δυσπλασία στην Πολωνία από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για καθολική απαγόρευση των εκτρώσεων στην χώρα.

Θύελλα αντιδράσεων έχει ξεσηκωθεί στην Πολωνία μετά την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για την απαγόρευση των εκτρώσεων σε έμβρυα τα οποία παρουσιάζουν σοβαρή δυσπλασία. Το Δικαστήριο κατέληξε σε αυτή την απόφαση επισημαίνοντας πως η δυσπλασία του εμβρύου δεν μπορεί να αποτελεί επαρκή λόγο για διακοπή της κύησης από την στιγμή που αυτό θα μπορούσε να επιβιώσει ως βρέφος και δεν αποτελεί κίνδυνο για την ζωή της μητέρας κατά την διάρκεια της κυοφορίας του. Η διακοπή της κύησης για δυσπλασία είναι ασύμβατη με βάση το σημερινό Σύνταγμα της χώρας.

Η απόφαση του δικαστηρίου εναρμονίζεται πλήρως με την αυστηρό καθολικισμό το οποίο διατρέχει την πολωνική κοινωνία μετά την αλλαγή του καθεστώτος.  Η καθολική εκκλησία έχει συντηρητικοποιήσει την πολωνική κοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες. Θρησκευτικές και οργανώσεις ”υπέρ της ζωής των εμβρύων ” αποτελούν μοχλό πίεσης και με διάφορες καμπάνιες έχουν καταφέρει να κερδίσουν έδαφος φέρνοντας στην επικαιρότητα το θέμα των εκτρώσεων δημιουργώντας αρνητικό κλίμα ενάντια στις φεμινιστικές οργανώσεις.

Τα γυναικεία δικαιώματα στην Πολωνία συμπιέζονται όλο και περισσότερα τα τελευταία χρόνια. Η καθολική θρησκεία, η συντηρητικοποίηση της κοινωνίας, η άνοδος της ακροδεξιάς, η εκτόξευση της ανεργίας και η ανισότητα στους μισθούς σε σχέση με τους άνδρες  είναι οι κυριότερες αιτίες αυτής της συνεχούς καταπάτησης κεκτημένων δικαιωμάτων δεκαετιών.

Η διακοπή κύησης λόγω σοβαρής δυσπλασίας του εμβρύου αποτελεί το 97% των περιπτώσεων των αμβλώσεων στην Πολωνία και η απαγόρευση της αποτελεί ουσιαστικά πλήρη κατάργηση του δικαιώματος στις γυναίκες να διακόπτουν την κύηση σε περίπτωση προβλήματος υγείας του εμβρύου.

Το κίνημα ”pro-life”, όπως χαρακτηριστικά λέγεται, ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και τα τελευταία χρόνια έχει σαρώσει χώρες με συντηρητικά καθεστώτα όπως η Βραζιλία, την Σαουδική Αραβία, το Σουδάν, την Αίγυπτο, την Λιβύη και άλλες χώρες οι οποίες καταστρατηγούν τα γυναικεία δικαιώματα. Συνολικά 31 χώρες, μαζί και η Πολωνία, έχουν υπογράψει και προωθήσει στον ΟΗΕ ψήφισμα για την κατάργηση του δικαιώματος της άμβλωσης.

Όσο «ακραίος» είναι ο φασισμός, άλλο τόσο είναι και το σύστημα που τον γεννά

 

Κατιούσα

Αν και στη φυλακή, οι φασίστες εγκληματίες δεν έπαψαν να αποτελούν ένα πολύτιμο πολυεργαλείο στα χέρια του συστήματος. Μπορεί τώρα να μην αξιοποιούνται τα τάγματα εφόδου τους για την τρομοκράτηση της εργατικής τάξης, όμως τα προπαγανδιστικά επιτελεία του κεφαλαίου συνεχίζουν να «χτίζουν» τη «θεωρία των δύο άκρων», πάνω στο αποκρουστικό πρόσωπο του φασισμού. Στόχος τους είναι να ρίξουν λάσπη σε αυτό που ονομάζουν «άλλο άκρο»: Στη γνήσια λαϊκή πάλη και τον ριζοσπαστισμό των «από κάτω». Μια προσπάθεια που αντικειμενικά εξωραΐζει τους φασίστες και λειτουργεί ως πλυντήριο για την εγκληματική τους δράση, αφού τους ταυτίζει με ό,τι πιο πρωτοπόρο έχει γεννήσει η ανθρώπινη σκέψη: Την απαλλαγή της ανθρωπότητας από την εκμετάλλευση. Αυτή η προπαγάνδα δίνει αέρα στα πανιά των φασιστών, τους ξεπλένει και τους αποθρασύνει, επομένως αναλαμβάνουν μεγάλες ευθύνες όσοι επιμένουν στην ανιστόρητη ταύτιση φασισμού – κομμουνισμού, όσοι μιλούν για τον «φασισμό» που όπως λένε «δεν έχει χρώμα».

Δεν είναι μια παραφωνία

Και τι δεν διαβάσαμε αυτές τις μέρες από τα παπαγαλάκια που λιβανίζουν τη «θεωρία των δύο άκρων». Αφετηρία της προπαγάνδας τους είναι ότι ο φασισμός, επομένως και η ύπαρξη και δράση της ΧΑ, είναι μια «παραφωνία» στην αστική δημοκρατία. Είναι κάτι έξω από τα «όρια» ή κάτι που κινείται στα «άκρα» του συστήματος. Κι επομένως, σύμφωνα με τις αναλύσεις τους, η «εύρυθμη λειτουργία του πολιτεύματος» είναι αυτή που θα αντιμετωπίσει τα «άκρα», όπως έκανε τάχα και με τη δίκη της ΧΑ. Στην ίδια λογική κινούνται και όσοι βαφτίζουν προκλητικά την εγκληματική φασιστοσυμμορία «αντισυστημική δύναμη», στέλνοντας τελικά το μήνυμα ότι «ακραίος» είναι όποιος αμφισβητεί το σύστημα, και ο νοών νοείτω…

Σημειώνεται ότι αυτός είναι ο «δεύτερος γύρος» αυτής της στοχευμένης προσπάθειας, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Θυμίζουμε ότι με αφορμή την πρόθεση κυβερνητικού αξιωματούχου να παραστεί στις γιορτές του μίσους στον Γράμμο, για την επέτειο της λήξης του εμφυλίου, που διοργανώνουν κάθε Αύγουστο οι νοσταλγοί των ταγματασφαλιτών, είχε ξεδιπλωθεί ένα αντίστοιχο μπαράζ δημοσιευμάτων, που κατέληγε σε χυδαίο αντικομμουνισμό, δίνοντας και τότε την καλύτερη πάσα στη ΧΑ. Και τι δεν έλεγαν για το δικαίωμα των αστικών δυνάμεων να «γιορτάζουν τη νίκη τους» στον Γράμμο αγκαλιά με τους φασίστες, ως απάντηση τάχα στις εκδηλώσεις του ΚΚΕ, με τις οποίες τιμά την Ιστορία της λαϊκής πάλης.

Γράφει για παράδειγμα προχτές μεγάλη αστική εφημερίδα, συνεχίζοντας στον ίδιο ντορό, και αναφερόμενη στη Γερμανία της δεκαετίας του 1930: «Ακόμα και τα εμβατήριά τους έμοιαζαν τραγικά (σ.σ. των κομμουνιστών και των ναζί) (…) Τελικά οι ναζί επικράτησαν και ανέβηκαν στην εξουσία (1933). Αλλά κοινό θύμα και των δύο ήταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης… Δεν υπάρχουν “σχετικοί” εχθροί της δημοκρατίας. Και τα δύο άκρα είναι από κοινού και εξ αδιαιρέτου οι απόλυτοι εχθροί της». Ενώ, άλλο δημοσίευμα απογείωνε την πρόκληση, λέγοντας ότι η αριστερά έφταιξε για την άνοδο της ΧΑ: «Η ελληνική αριστερά ευνόησε τη Χρυσή Αυγή με το να της προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα από όση είχε (!) Με το να ασχολείται εμμονικά με ένα μάτσο ψυχοπαθείς», αναφέρει, προκαλώντας ανοιχτά τα θύματα των φασιστοειδών. Σε άλλο κείμενο θα βρούμε ένα ακόμα πιο χυδαίο τσουβάλιασμα, βάζοντας μέσα στο καλάθι και τους ισλαμιστές, με τον αρθρογράφο να λέει: «Εχθροί της φιλελεύθερης δημοκρατίας δεν είναι πλέον μόνο τα “δύο άκρα”, αλλά ολόκληρο πολύγωνο: Ακροαριστεροί, ακροδεξιοί, χριστιανιστές, ισλαμιστές, εθνικιστές, λαϊκιστές, νατιβιστές, ριζοσπάστες…». Ενας αχταρμάς δηλαδή, και όποιον πάρει ο χάρος. Ο μόνος που μένει «άσπιλος» και «αμόλυντος» είναι το ίδιο το σύστημα, η εξουσία του κεφαλαίου, η μήτρα δηλαδή του φασισμού, των πολέμων, της δυστυχίας που ζει η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Τι προσπαθούν να συσκοτίσουν αναλύσεις όπως οι παραπάνω; Οτι ο φασισμός δεν είναι μια παραφωνία του συστήματος, δεν προκύπτει από κάποια δυσλειτουργία της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά αντίθετα είναι δικό τους παιδί. Η αστική τάξη είναι εκείνη η κοινωνική δύναμη που διαχρονικά αξιοποίησε τις φασιστικές δυνάμεις, τους έδωσε την κυβερνητική διαχείριση, εκτιμώντας τις υπηρεσίες τους. Αυτή η κοινωνική τάξη είναι που ανέβασε τους Μεταξάδες και τους Χίτλερ, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες και οι μεγαλέμποροι.

Το βασικό είναι ότι η σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι μορφή άσκησης της εξουσίας της αστικής τάξης. Είναι στην ουσία της δικτατορία του κεφαλαίου. Ενα κράτος δηλαδή που λειτουργεί με απόλυτο κριτήριο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν παρεισφρέουν άλλα συμφέροντα σε αυτό το κράτος. Τα λαϊκά δικαιώματα διατηρούνται μόνο και για όσο δεν έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Οπου, όποτε και όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αυτά σαρώνονται, κι εμπειρία γι’ αυτό το ζήτημα έχουμε μπόλικη.

Πρόκειται δηλαδή για κρατικούς μηχανισμούς, σάπιους εχθρικούς για το λαό, ανίκανους να τον προστατέψουν, να καλύψουν σταθερά και ολοκληρωμένα ζωτικές του ανάγκες, ικανότατους όμως στο να τον καταστείλουν για να περιφρουρήσουν το δίκιο του ισχυρού. Μέσα λοιπόν σε αυτό το κράτος και τους μηχανισμούς του βρίσκονται και οι ρίζες, οι διασυνδέσεις τέτοιων ομάδων. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.

Ακραίο είναι το σύστημα που υπηρετούν οι φασίστες

Το κράτος του κεφαλαίου έχει δεσμούς αίματος με τη ΧΑ, γι’ αυτό εδώ και δεκαετίες το μόρφωμα αυτό ήταν στην «εφεδρεία» μέχρι την κατάλληλη στιγμή. Μέσα στην καπιταλιστική κρίση η ΧΑ ενισχύθηκε συνειδητά για να δείχνει ως εχθρούς τους μετανάστες, να αναλαμβάνει ρόλο «μπράβου» για μεγαλοεργοδότες, να επιτίθεται σε συνδικαλιστές εργάτες, να προβάρει κοινοβουλευτικά κουστούμια, γιατί όχι και αυριανής κυβερνητικής χρήσης. Επομένως, όσο ακραία είναι η φασιστική ιδεολογία, άλλο τόσο ακραίο είναι και το σύστημα που αυτή υπηρετεί, ο καπιταλισμός. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι οι φασίστες δεν έχουν λείψει από κανένα καπιταλιστικό κράτος τα τελευταία 100 χρόνια; Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το ότι δεν υπάρχει «αιχμή» στην προπαγάνδα των φασιστών που να μην έχει βρει θαλπωρή στα ίδια τα αστικά επιτελεία: Ο αντικομμουνισμός, ο ρατσισμός και η ξενοφοβία, η επίθεση στη συνδικαλιστική δράση και το οργανωμένο εργατικό κίνημα, η λογική της ταξικής συνεργασίας είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το σύστημα, η ίδια η ΕΕ διαθέτει «ζεστό» χρήμα εκατομμυρίων ευρώ για την αναθεώρηση της Ιστορίας. Για να «τεκμηριωθεί» η βρώμικη προπαγάνδα της εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό, μέσα από διάφορες μελέτες, πανεπιστημιακά προγράμματα και συγγράμματα, εκδηλώσεις, μουσεία που αποτελούν φωλιές της ιστορικής παραχάραξης. Τα απόνερα αυτής της προσπάθειας να εμφανιστεί η αλήθεια με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω, βλέπουμε στην Ελλάδα αυτές τις μέρες. Στο όνομα αυτής της κατάπτυστης πολιτικής, δίνεται κάλυψη στην αποκατάσταση ναζιστών αξιωματούχων, όπως συμβαίνει σε χώρες της Βαλτικής και την ίδια στιγμή Κομμουνιστικά Κόμματα υφίστανται απαγορεύσεις και διώξεις. Με τις ευλογίες της ΕΕ, ακροδεξιά και φασιστικά μορφώματα μπαίνουν σε κυβερνήσεις, εντείνοντας τον αυταρχισμό σε βάρος των λαών.

Σε αυτήν την αθλιότητα έχουν βάλει το «χεράκι» τους όλα τα αστικά κόμματα. Η ΝΔ, με κάθε ευκαιρία, διακινεί την εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού, στο όνομα της αντιμετώπισης της «βίας από όπου κι αν προέρχεται». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπογράψει μία προς μία όλες τις σχετικές κατευθύνσεις της ΕΕ, με πιο πρόσφατη την αντικομμουνιστική διακήρυξη στο Σιμπίου της Ρουμανίας. Και οι δυο μαζί έχουν βάλει το χέρι τους στο ξέπλυμα της φασιστικής οργάνωσης, είτε μέσα από τις διασυνδέσεις τους μαζί της, είτε μέσα από διάφορα χαριεντίσματα. Και οι δυο την ανέχθηκαν ως δύναμη κρούσης σε βάρος της εργατικής τάξης, της παρείχαν διάφορες διευκολύνσεις, είτε στη Βουλή, είτε στην Τοπική Διοίκηση. Και σήμερα, που η σαπίλα αυτού του μορφώματος δεν κρύβεται με τίποτα, που το εργατικό – λαϊκό κίνημα κατάφερε να την απομονώσει, τη δείχνουν πάλι σαν έναν «εχθρό του πολιτεύματος» για να στοιχίσουν τους εργαζόμενους στο «μικρότερο κακό». Για να επιβάλουν την «εμπιστοσύνη στους θεσμούς» ή στο «τείχος δημοκρατίας» ως δικλίδα προστασίας από «ακραίες καταστάσεις».

Οποιος ψάχνει όμως για «άκρα», ας κοιταχτεί στον καθρέφτη. Γιατί ακραίο είναι το ίδιο το σύστημα που υπηρετεί. Το σύστημα που υποθάλπει το μίσος ανάμεσα στους εργαζόμενους, που έχει στην ημερήσια διάταξη τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την προσφυγιά και τη μετανάστευση. Με αυτό το σύστημα πρέπει να ξεμπερδεύουν οι λαοί όλου του κόσμου, για να ξεριζώσουν μια και καλή όλα τα κεφάλια της «Λερναίας Υδρας» του φασισμού.

Πηγή: Ριζοσπάστης