10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο
Σύντροφε,
Τους τάφους που σκάβουμε τους λένε χαρακώματα. Τις παγίδες που στήνουμε τις λένε οδοφράγματα. Τη φύτρα όμως που σπέρνουμε τη λέμε επανάσταση. Στ' όνομα αυτού του καινούριου που γεννιέται, χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες πέθαναν στις φυλακές, στις εξορίες, στα παγωμένα ορυχεία της Σιβηρίας.
Σύντροφε,
Ελπίδα θέλω να γιομίσω την καρδιά σου απ' την ελπίδα που κι εγώ από τότε πήρα. Τις λέξεις που θα πω μην τις πάρεις σαν ήχο με γράμματα μεταλλικά. Σαν καρύδι σκληρό που μέσα του κρύβει δυνάμεις εκρηκτικές να τις πάρεις. Να 'ναι το σμίξιμο λειτουργικό. Μαζί μας σύντροφε σύντριψε τη λέξη. Λευτέρωσε το νόημα και τη δύναμή της για να κυριευτείς κι εσύ από το μεγαλείο, την κοσμογονία, το συνέπαρμα της νέας δημιουργίας που φυσά απ' άκρου σ' άκρο σ' όλη την επανάσταση.
Την επανάσταση του Ρώσου εργάτη, του Ρώσου μουζίκου. Του μπολσεβίκου.
Ακουσα για νιο θεό. Είδα άστρο λαμπερό και κίνησα να πάω ξοπίσω. Δύσκολη στιγμή. Δύσκολη γέννα. Η Ρωσία αγκομαχώντας από τους πόνους γεννά τον καινούριο κόσμο. Η υπόγεια φωτιά της εξέγερσης που σιγοκαίει στην ψυχή των καταπιεσμένων σπάει το φλοιό που είχε αρχίσει σιγά σιγά να σκληραίνει την επιφάνεια της εκμετάλλευσης και να ξεχύνεται λάβα επαναστατική, δράση και λόγος δυνατός και πύρινος.
Συζητήσεις, συνελεύσεις, συνεδριάσεις, συλλαλητήρια ατέλειωτα. Στους δρόμους, στα γιαπιά, τους σταθμούς, στις φάμπρικες, στο πηχτό παγωμένο σκοτάδι μαζεύονται πυκνά πλήθη λαού.
Μπολσεβίκοι ομιλητές επισκέπτονται στρατώνες και χώρους δουλιάς. Μιλούν για ειρήνη. Για ψωμί, για μόρφωση, για την εξουσία των εργατών και αγροτών στα Σοβιέτ.
Η κυβέρνηση Κερένσκι είναι φερέφωνο της ξιπασμένης αστικής τάξης. Η κυβέρνηση Κερένσκι είναι ενάντια στους εργάτες, τους αγρότες, τους στρατιώτες. Ενάντια στη φτωχολογιά. Τα γραφεία της επαναστατικής επιτροπής ολόκληρα 24ωρα βουίζουν αδιάκοπα σαν μελίσσια. Τα εργοστάσια, οι αποθήκες, τα χαμόσπιτα γιομίζουν με όπλα. Τα Σοβιέτ συνεδριάζουν θυελλώδικα. Ουρές ατέλειωτες μπρος στα μαγαζιά, για μια πατάτα, για ένα κομμάτι ψωμί.
Κι ενώ από τη μια μεριά ο λαός πεινά, από την άλλη οι χαρτοπαιχτικές λέσχες δουλεύουν από χαραυγή σε χαραυγή. Η σαμπάνια τρέχει ποτάμι. Το πονταριλίκι φτάνει και μέχρι 200.000 ρούβλια. Μοναρχικοί συνωμότες, Γερμανοί πράχτορες, μεγαλο-αρπάχτες κάνουν σχέδια για κερδοσκοπία και λαθρεμπόριο.
Ενας αλλόκοτος φρενιασμένος κόσμος που στροβιλίζεται. Η Πετρούπολη αναστενάζει κάτω από ένα ασήκωτο βουερό βάρος.
Τα χειμερινά ανάκτορα πέφτουν!
Δέκα μέρες ασύλληπτης έντασης και γεγονότων.
Δέκα μέρες που ανέτρεψαν τον ρουν της Ιστορίας.
Δέκα μέρες που γύρισε η γης τ' απάνω κάτω.
Δέκα μέρες που ξύπνησαν τις καταπιεσμένες συνειδήσεις, των μαζών όλου του κόσμου, καθώς γεύτηκαν την ελπίδα της σωτηρίας τους.
Δέκα μέρες που φούσκωσε η παγκόσμια κόκκινη παλίρροια.
Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο.
Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
6/11/2011
-- Με οδηγό την ολοζώντανη πείρα της στην πάλη τού σήμερα
8/11/2008
-- Ο φάρος του Οxτώβρη
8/11/1998
-- Από το Φλεβάρη στον Οχτώβρη
12/10/1997
-- Ασυγκράτητα μπροστά!
16/9/1997
-- Η γέννηση της θύελλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου