Η γέννηση της θύελλας
Τη νύχτα της 30 (17) του Οχτώβρη, στη σύσκεψη του Σοβιέτ της Πετρούπολης στο Σμόλνι, ο Τρότσκι στιγμάτισε τους ισχυρισμούς των αστικών εφημερίδων, ότι τάχα το Σοβιέτ ετοιμάζει ένοπλη εξέγερση, σαν απόπειρα των αντεπαναστατών να δυσφημήσουν και να ματαιώσουν το συνέδριο των Σοβιέτ. "Το Σοβιέτ της Πετρούπολης, είπε, δεν αποφάσισε καμιά επίθεση. Αν όμως η επίθεση θεωρηθεί αναγκαία, τότε δε θα διστάσουμε να την κάνουμε και θα μας υποστηρίξει όλη η φρουρά της Πετρούπολης... Αυτοί (η κυβέρνηση) ετοιμάζουν αντεπανάσταση, κι εμείς πρέπει ν' απαντήσουμε σ' αυτό με αποφασιστική και αμείλιχτη επίθεση...".
Το Σοβιέτ της Πετρούπολης στην πραγματικότητα δεν αποφάσισε καμιά εκδήλωση, όμως στην Κεντρική Επιτροπή του μπολσεβίκικου κόμματος το ζήτημα της εξέγερσης είχε κιόλας συζητηθεί. Η επιτροπή συνεδρίαζε όλη τη νύχτα της 23 (10) του Οχτώβρη. Στη συνεδρίαση αυτή έπαιρναν μέρος οι κορυφαίες διάνοιες του κόμματος, όλοι οι αρχηγοί του, καθώς και αντιπρόσωποι των εργατών και της φρουράς της Πετρούπολης. Από τους διανοούμενους υπέρ της εξέγερσης ήταν μόνον ο Λένιν και ο Τρότσκι. Ακόμα κι οι στρατιωτικοί ήταν ενάντια. Εγινε ψηφοφορία. Η εξέγερση απορρίφθηκε!
Τότε σηκώθηκε από τη θέση του ένας απλός εργάτης. Το πρόσωπό του ήταν παραμορφωμένο από οργή. "Μιλώ εξ ονόματος του προλεταριάτου της Πετρούπολης, δήλωσε απότομα. Εμείς είμαστε υπέρ της εξέγερσης. Κάνετε όπως καταλαβαίνετε, όμως σας δηλώνω, ότι αν αφήστε να διαλυθούν τα Σοβιέτ, τότε εμείς δε θα σας ακολουθήσουμε πια!". Μ' αυτόν συμφώνησαν μερικοί στρατιώτες. Υστερ' απ' αυτό έγινε ξανά ψηφοφορία κι η εξέγερση αποφασίστηκε... (1).
Ωστόσο, η δεξιά πτέρυγα των μπολσεβίκων, καθοδηγούμενη από τους Ριαζάνοφ, Κάμενεφ και Ζινόβιεφ, εξακολουθούσε να κάνει καμπάνια ενάντια στην ένοπλη εξέγερση. Το πρωί της 31 (18) του Οχτώβρη (2), στον Εργατικό Δρόμο δημοσιεύτηκε το πρώτο μέρος από το "Γράμμα προς τους συντρόφους" του Λένιν - μια από τις πιο τολμηρές ενέργειες, που είδε ποτέ ο κόσμος. Σ' αυτό το γράμμα ο Λένιν απέδειχνε με ατράνταχτα επιχειρήματα την ανάγκη της εξέγερσης, ξετινάζοντας λεπτομερειακά όλες τις αντιρρήσεις του Κάμενεφ και του Ριαζάνοφ:
"Είτε πέρασμα με το μέρος των φιλελευθέρων και ανοιχτή παραίτηση από το σύνθημα: "όλη η εξουσία στα Σοβιέτ", είτε εξέγερση. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει".
Την ίδια ακριβώς ημέρα ο αρχηγός των καντέ Πάβελ Μιλιουκόφ έβγαλε έναν εντυπωσιακό λόγο στο Σοβιέτ της δημοκρατίας, καυτηρίασε την εντολή του Σκόμπελεφ σαν γερμανόφιλη, τόνισε ότι "η επαναστατική δημοκρατία" θα καταστρέψει τη Ρωσία, ειρωνεύτηκε τον Τερεσένκο και δήλωσε ανοιχτά, ότι προτιμά τη γερμανική διπλωματία από τη ρωσική... Η αριστερή πτέρυγα του Σοβιέτ τρανταζόταν από αγανάχτηση...
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, δεν μπορούσε να μην υπολογίσει τη σημασία των επιτυχιών της μπολσεβίκικης προπαγάνδας. Στις 29 (16) του Οχτώβρη μεικτή επιτροπή της κυβέρνησης και του Σοβιέτ της δημοκρατίας έκανε βιαστικά δύο νομοσχέδια, που το ένα παραχωρούσε προσωρινά τη γη στους αγρότες και το άλλο απαιτούσε δραστήρια ειρηνική εξωτερική πολιτική. Την άλλη μέρα ο Κερένσκι κατάργησε την ποινή του θανάτου στο μέτωπο. Το ίδιο ακριβώς βράδυ άρχισε πανηγυρικά η πρώτη συνεδρίαση της καινούριας "Επιτροπής για το δυνάμωμα του δημοκρατικού καθεστώτος και την πάλη ενάντια στην αναρχία και την αντεπανάσταση", από την οποία δεν έμεινε ούτε ίχνος στην ιστορία. Το άλλο πρωί, μαζί με δύο άλλους ανταποκριτές, πήραμε συνέντευξη από τον Κερένσκι. Ηταν η τελευταία φορά που δέχτηκε τους δημοσιογράφους.
"Ο ρωσικός λαός, είπε με πίκρα, υποφέρει από το οικονομικό χάος και έχει απογοητευτεί από τους συμμάχους. Ολος ο κόσμος νομίζει πως η ρωσική επανάσταση τέλειωσε. Κάνει λάθος. Η ρωσική επανάσταση μόλις αρχίζει...". Λόγια περισσότερο προφητικά απ' ό,τι μπορούσε να φανταστεί ο ίδιος.
(1) Η πορεία της συζήτησης για την ένοπλη εξέγερση στις ιστορικές συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος των μπολσεβίκων, τον Οχτώβρη του 1917, δεν εκτίθεται σωστά. Η απόφαση για ένοπλη εξέγερση πάρθηκε σε κλειστή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στις 23 (10) του Οχτώβρη του 1917, και στην οποία πήρε μέρος ο Λένιν, ο Μπουμπνόφ, ο Τζερζίνσκι, ο Ζινόβιεφ, ο Κάμενεφ, η Κολοντάι, ο Λόμοφ, ο Σβερντλόφ, ο Σοκόλνικοφ, ο Στάλιν, ο Τρότσκι, ο Ουρίτσκι. Ενάντια στην απόφαση πουπρότεινε ο Λένιν ψήφισαν ο Ζινόβιεφ και ο Κάμενεφ. Υστερα από 6 ημέρες, στις 29 (16) του Οχτώβρη, έγινε πλατιά σύσκεψη της ΚΕ του κόμματος, στην οποία παραβρίσκονταν αντιπρόσωποι της εκτελεστικής επιτροπής της κομματικής οργάνωσης της Πετρούπολης, της στρατιωτικής οργάνωσης, του Σοβιέτ της Πετρούπολης, των επαγγελματικών συνδικάτων, των εργοστασιακών επιτροπών, των σιδηροδρομικών, της Κομματικής Επιτροπής της Πετρούπολης. Στη σύσκεψη αυτή ο Λένιν ανακοίνωσε την απόφαση, που πάρθηκε στην προηγούμενη συνεδρίαση της ΚΕ. Ο Λένιν υπογράμμισε στο λόγο του, ότι η αντικειμενική κατάσταση τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Ευρώπη, υπαγορεύει την ανάγκη της πιο αποφασιστικής, της πιο δραστήριας πολιτικής κι αυτή είναι μόνο η ένοπλη εξέγερση. Ο Λένινπρότεινε στη σύσκεψη απόφαση που χαιρέτιζε και υποστήριζε την απόφαση της ΚΕ για την εξέγερση (Βλέπε, Απαντα, 5η έκδοση, τόμ. 34, σελ. 396 - 397). Η απόφαση πάρθηκε με 19 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 4 αποχές. Ο Ζινόβιεφ και ο Κάμενεφ ψήφισαν πάλι ενάντια στην απόφαση της ΚΕ. Σύντ.
(2) Δεν είναι σωστή η ημερομηνία. Το φύλλο αυτό κυκλοφόρησε την 1 του Νοέμβρη (19 Οχτώβρη). Σύντ.
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΤΟ 14ο ΜΕΡΟΣ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
6/11/2005
-- Η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση
11/12/1997
-- Η κατάκτηση της εξουσίας
13/11/1997
-- Η σοσιαλιστική Επανάσταση
1/10/1997
-- Το τέλος της προσωρινής κυβέρνησης
3/9/1997
-- Το γενικό φόντο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου