27 Ιαν 2012

Οι "ανίερες συμμαχίες" και οι μη έχοντες... ιερό και όσιο


Οι "ανίερες συμμαχίες" και οι μη έχοντες... ιερό και όσιο
"Ανίερες συμμαχίες", λοιπόν. Ιδού το πιο πολυπαιγμένο σλόγκαν των ημερών από τους επικοινωνιολόγους του ΠΑΣΟΚ και τις παραφυάδες τους. Φυσικά, ο κ. Τσουκάτος, οι κύριοι του ΣΥΝ και οι συν αυτοίς με τον όρο "ανίερη συμμαχία" αναφέρονται στη δήθεν συμμαχία που είχε συνάψει το ΚΚΕ με τη ΝΔ κατά το β γύρο των εκλογών. Αφού έτσι το επιθυμούν, τότε ας τους κάνουμε το χατίρι. Ας μιλήσουμε περί "ανίερων συμμαχιών".
***
Κατ' αρχάς, ας δώσουμε μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.
1ο. Στη Μυτιλήνη, τη δημαρχία διεκδικούσαν στο δεύτερο γύρο των εκλογών ο υποψήφιος συνδυασμός που στηρίχτηκε από το ΚΚΕ, καθώς και ο συνδυασμός που στηριζόταν από τη ΝΔ. Πρέπει να γνωρίζει όλος ο ελληνικός λαός ότι ο τρίτος συνδυασμός, που υποστηρίχτηκε στον α γύρο από το ΠΑΣΟΚ, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία τάσσεται παρά τω πλευρώ του υποστηριζόμενου από τη ΝΔ συνδυασμού.
2ο. Εδώ στην Αθήνα, στο Βύρωνα, στο β γύρο των εκλογών αντίπαλοι ήταν από τη μια μεριά ο συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ και από την άλλη πλευρά ο συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από τη ΝΔ. Ο τρίτος συνδυασμός που υποστηρίχτηκε από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ στον α γύρο, ο συνδυασμός δηλαδή του οποίου επικεφαλής τέθηκε το στέλεχος του ΣΥΝ κ. Παναγιώτης Τριγάζης, εξέδωσε ανακοίνωση. Ξέρετε ποιον υποστήριξε στο β γύρο ο υποψήφιος - υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΝ; Μα φυσικά και δεν υποστήριξε το συνδυασμό που είχε τη στήριξη του ΚΚΕ. Στήριξε με νύχια και με δόντια τον υποψήφιο της ΝΔ. Κατά τα άλλα, ο κ. Τριγάζης και τα υπόλοιπα ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ μιλούν για ανίερες συμμαχίες ανάμεσα στο ΚΚΕ και τη ΝΔ. Πρόκειται για τους ίδιους που συνεργάστηκαν στον α γύρο σε 45 δήμους με τη ΝΔ, στηρίζοντας κοινούς υποψηφίους. Αν τώρα υπάρχει η απορία, μήπως τους έχει απομείνει καθόλου ντροπή, πρέπει να πληροφορήσουμε ότι το είδος τελεί εν ανεπαρκεία σε ορισμένους χώρους.
3ο. Εδώ στην Αθήνα, στον Ταύρο, από τον πρώτο κιόλας γύρο των εκλογών, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στήριξαν από κοινού (αυτή κι αν ήταν "ιερή συμμαχία") το συνδυασμό που βρέθηκε αντιμέτωπος στις εκλογές του δεύτερου γύρου με το συνδυασμό που στηρίχτηκε από το ΚΚΕ. Μήπως έχετε απορία για το τι έπραξε στο β γύρο ο συνδυασμός που στον πρώτο γύρο υποστηρίχτηκε από τον ΣΥΝ και κατέλαβε την τρίτη θέση;
4ο. Θέλουν εκείνοι που ασχολούνται με το θέμα των "ανίερων συμμαχιών" να αναφέρουμε κι άλλα "κατορθώματά" τους; Κανένα πρόβλημα. Στην Πάτρα, λοιπόν, την προπερασμένη Κυριακή βρέθηκαν αντιμέτωποι τρεις συνδυασμοί. Ο ένας υποστηρίχτηκε από το ΚΚΕ, ο άλλος από το ΠΑΣΟΚ και ο τρίτος από τη ΝΔ. Εκεί, κατά το μεσημεράκι της Κυριακής των εκλογών, έγινε κάτι πολύ... παράξενο. Ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ πληροφορήθηκε από τα τσιράκια του, που διενεργούσαν αυτά τα περίφημα exit poll έξω από τα εκλογικά τμήματα, ότι στον επόμενο γύρο θα είχε αντίπαλο το συνδυασμό που υποστήριζε το ΚΚΕ. Οι φίλοι μας, που καταγγέλλουν τις "ανίερες" συμμαχίες, τι λέτε ότι έκαναν; Εθεσαν σε λειτουργία τον κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ και έστειλαν περί τα 1.000 μέλη του ΠΑΣΟΚ της Πάτρας να ρίξουν στην κάλπη το ψηφοδέλτιο με το όνομα του υποστηριζόμενου από τη ΝΔ. Ξέρετε γιατί; Γιατί ήξεραν ότι με τα αποτελέσματα που διαμορφώνονταν μέχρι εκείνη τη στιγμή, την πρώτη Κυριακή, τότε αντίπαλος του υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ στο β γύρο θα ήταν ο συνδυασμός ο υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ, και τότε είχαν δεδομένη την ήττα την επόμενη Κυριακή. Ετσι πριμοδότησαν τον υποψήφιο της ΝΔ για "να πετάξουν έξω" από τη δεύτερη αναμέτρηση τον αριστερό υποψήφιο.
Τώρα αυτοί οι λεβέντες, αυτά τα υποδείγματα πολιτικής... ηθικής, μιλούν για "ανίερες συμμαχίες"! Ας θέσουμε λοιπόν ένα ερώτημα: Μπορούν αυτοί οι κύριοι να βρουν, σε όλη την Ελλάδα, μια ανακοίνωση η οποία να εκδόθηκε από συνδυασμό υποστηριζόμενο από το ΚΚΕ, που να τάσσεται στο β γύρο παρά τω πλευρώ του συνδυασμού που στηρίχτηκε από τη ΝΔ (ή από το ΠΑΣΟΚ, βεβαίως), όπως σε δεκάδες περιπτώσεις έγινε από τους εκλεκτούς της "κεντροαριστεράς"; Καλά, μία τέτοια θέση δεν μπορούν να βρουν. Εστω... μισή τέτοια θέση μπορούν να βρουν;
***
Περί "ανίερων συμμαχιών" συνέχεια, λοιπόν. Φυσικά, να αποκαταστήσουμε μια προηγούμενη παράλειψη. Εκείνοι που επιδόθηκαν και επιδίδονται, μέσα από τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ που ελέγχουν, στις συκοφαντίες και τη λασπολογία εναντίον του ΚΚΕ, έχουν ως "στρατηγείο" τους την "Αυριανή". Αυτό δα έλειπε. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι όλοι οι γκεμπελίσκοι είναι πιστοί στις παραδοσιακές μεθόδους εκτόξευσης "λάσπης".
Ας δούμε τώρα τι έγραφε η "Αυριανή", με... μικρά γραμματάκια, την ίδια μέρα που κυκλοφορούσε με υπέρτιτλο "Ανίερη συμμαχία ΚΚΕ - ΝΔ": "Μετά τις εντυπωσιακές αλλαγές στη διεθνή πολιτική σκηνή και την παγκόσμια οικονομία, είναι γεγονός ότι σήμερα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές"! Ναι. Αυτά έγραφε η "Αυριανή". Ακριβώς την ίδια μέρα που κατηγορούσε το ΚΚΕ για "ανίερη συμμαχία" με τη ΝΔ.
Οποιου τα αυτιά και τα μάτια δεν έχουν βουλώσει από τις ακαθαρσίες του κατάΜαυρου χοιροστασίου του κ. Κουρή στον Ταύρο, μπορεί να βγάλει μόνος τα συμπεράσματά του.
***
Ας έρθουμε, όμως, τώρα, στην ουσία. Κάποιοι λένε ουσιαστικά, με όλη αυτή την προπαγάνδα, πως οι άνθρωποι πρέπει να έχουν συνειδήσεις - λάστιχο. Συνειδήσεις που να ξεχειλώνουν ανάλογα με τις κάθε φορά συγκυρίες. Θέλουν μια κοινωνία που να απαρτίζεται από βολεψάκηδες, από τύπους που μιλούν για αξιοπρέπεια όταν τη μια στιγμή λένε το "α" και την αμέσως επόμενη υποστηρίζουν με την ίδια ευκολία το "β". Θέλουν, δηλαδή, μια κοινωνία κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή τους. Τους ενοχλεί σφόδρα ότι υπάρχουν πάρα πολλοί που δεν είναι σαν του λόγου τους. Κυρίως, ενοχλούνται με τους κομμουνιστές. Γιατί; Γιατί οι κομμουνιστές με το ζωντανό τους παράδειγμα πείθουν κι άλλους να μην πέφτουν στο λάκκο της αναξιοπρέπειας και της ελαστικής συνείδησης. Οι φίλοι μας, συνεπώς, χάνουν ακροατήριο. Και γι' αυτό ωρύονται...
***
Τι λένε οι κομμουνιστές, επομένως; Το εξής απλό: Μεταξύ του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των συνεργαζόμενων μαζί τους δεν υπάρχουν σε πολιτικό επίπεδο "σοβαρές διαφορές", κατά την ορολογία της "Αυριανής", άλλωστε. Και οι δυο την ίδια αντιλαϊκή πολιτική υπηρετούν. Και οι δυο εθελόδουλα φέρονται απέναντι στους μεγάλους "συμμάχους". Και οι δυο ψηφίζουν τη Σένγκεν, το Μάαστριχτ, την ΟΝΕ. Και οι δύο την ίδια ευρω-λιτότητα προωθούν. Και οι δυο εξοντώνουν τους αγρότες, τους εκπαιδευτικούς, τους συνταξιούχους, τους εργάτες, με την πολιτική τους. Και οι δυο θέλουν την ΤΑ παραμάγαζο της κεντρικής εξουσίας, θέλουν τους δήμους και τις νομαρχίες φορομπηχτικούς μηχανισμούς. Και οι δυο θέλουν τα δημαρχιακά και τα νομαρχιακά μέγαρα να αποτελούν "κάστρα" και "φρουραρχεία" τω μεγαλοϊδιωτών για να κάνουν οι τελευταίοι τις μπίζνες τους.
Ε, λοιπόν, οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, οι αξιοπρεπείς άνθρωποι, δεν τα θέλουν όλα αυτά. Δεν τα θέλουν να γίνονται ούτε με πρασινορόζ, ούτε με γαλαζόγκριζο μανδύα. Δεν τα θέλουν ούτε στον α γύρο, ούτε στο β γύρο. Και τα αποδοκιμάζουν και στον πρώτο γύρο και στο δεύτερο γύρο. Τελεία και παύλα.
***
Ναι, λένε οι φίλοι μας, αλλά εδώ, τώρα, στο β γύρο, πρέπει να διαλέξεις ή τον έναν ή τον άλλον... Μπα! Για καθίστε λίγο, βρε λεβέντες:
Πρώτον: Εσείς μπορεί να είστε από εκείνους που αλλάζετε απόψεις σαν τα πουκάμισα. Μπορεί να είστε από εκείνους που αλλάζετε απόψεις ανά βδομάδα. Γιατί πρέπει να καταντήσουν και οι άλλοι σαν κι εσάς;
Δεύτερον: Οταν στο β γύρο δεν υπάρχει ο συνδυασμός που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, γιατί θα πρέπει οι πολίτες να διαλέξουν ανάμεσα στις δυο εκδοχές της αντιλαϊκής πολιτικής; Πού πήγαν τώρα τα δήθεν δημοκρατικά σας ιδεώδη; Γιατί ο πολίτης να μην έχει δικαίωμα να εκμεταλλευτεί την όποια χαραμάδα του άθλιου εκλογικού συστήματος και να εκφράσει την πολιτική του δυσφορία μέσω της αποχής, του άκυρου ή του λευκού, αποδεσμευμένος από ψευτοδιλήμματα που τον περιφέρουν μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης;
Τρίτον: Γιατί, όταν στους μαζικούς χώρους συγκρούεται η δική σας πολιτική αντίληψη για τα πράγματα, με την άλλη αντίληψη, την πολιτική αντίληψη των κομμουνιστών, τότε, όταν αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορείτε να βγείτε νικητές από αυτή τη σύγκρουση, επιχειρείτε να στρέψετε τον κόσμο στο λευκό, στο άκυρο ή την αποχή; Οταν το λευκό, το άκυρο και η αποχή υπηρετούν τα αντιλαϊκά σας σχέδια γίνεστε διαφημιστές τους. Οταν το λευκό, το άκυρο και η αποχή γίνονται η τελευταία γραμμή φιλολαϊκής άμυνας από εκείνους που δεν ξεπουλούν τη συνείδησή τους, τότε γίνεστε πολέμιοί τους. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση είστε γνήσιοι μαθητές της μακιαβελικής αρχής "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα".
Τέταρτον: Αλήθεια, όλοι αυτοί οι βέροι δημοκράτες γιατί υπηρετούν τα σχέδιά τους μέσα από ένα άθλιο, επαναλαμβάνουμε, εκλογικό σύστημα, που δεν αποδίδει με αναλογικό τρόπο τη δύναμη των συνδυασμών (και) στις εκλογές για την ΤΑ; Γιατί σε έναν δήμο ή μια νομαρχία είναι "δημοκρατικό", εκείνος που ανήκει στο 10% ή στο 20% που μειοψήφησε, να πηγαίνει στο β γύρο με τον εκβιασμό να ψηφίσει έναν από τους δυο που καταψήφισε την πρώτη Κυριακή;
Ερωτήματα και θέσεις, απλές και ξάστερες. Μα όμως οι φίλοι μας, οι περί των "ανίερων συμμαχιών" κοπτόμενοι, δεν απαντούν. Πολύ φυσικό για κάποιους που η πολιτική που υπηρετούν δε γνωρίζει ούτε ιερό ούτε όσιο.
***
Σκόπιμο είναι να σταθούμε και σε κάτι που αναμενόταν ότι θα ξαναβγεί από το "σεντούκι" της προπαγάνδας του γκεμπελισμού: Το ΚΚΕ ξαναγυρίζει στη θεωρία του "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος" και "προδίδει το λαό" (!), ωρύεται η "Αυριανή". Μαζί της ο Τσουκάτος, οι διάφοροι "εκσυγχρονιστές" του ΠΑΣΟΚ και όσοι κρύβονται από πίσω της.
Προφανώς, όλοι αυτοί είναι με τον... Πλαστήρα. Για να δούμε όμως ποιος ήταν ο Πλαστήρας, την εποχή που το ΚΚΕ κατακρίνεται ότι έλεγε "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος". Αλλά πριν πάμε σε κείνη την εποχή, ένα θέλουμε να ρωτήσουμε: Σήμερα, όλοι αυτοί οι... ιστοριοδίφες μας, τι μας λένε ακριβώς; Μας λένε ότι, σήμερα, το δίλημμα των εργαζομένων πρέπει να είναι ανάμεσα στον Σημίτη και τον Καραμανλή. Αλήθεια, η θέση που λέει "τι Σημίτης, τι Καραμανλής", σας ξενίζει κι αυτή, αγαπητοί φίλοι; Η απάντησή σας είναι χρήσιμη για να εκτιμηθεί το είδος της γελοιότητας που επιχειρείται να εισαχθεί στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
***
Για να πάμε, λοιπόν, στον Πλαστήρα και στον πολιτικό χώρο του "Κέντρου". Ας γυρίσουμε σε εκείνες τις εποχές που οι παραχαράκτες της ιστορικής αλήθειας παρουσιάζουν στα μέτρα τους. Ποιος ήταν ο Πλαστήρας, άραγε;
Πρώτον: Ο Πλαστήρας ήταν ο επικεφαλής του κόμματος της ΕΠΕΚ. Με τι πρόγραμμα κατέβηκε στις εκλογές του '50 η ΕΠΕΚ; Προσέξτε τις απόψεις του Πλαστήρα, όπως καταγράφονται στις προγραμματικές κατευθύνσεις της ΕΠΕΚ: "Η ΕΠΕΚ αναπήδησε από τας φλόγας και τας συμφοράς, τους στεναγμούς και τα δάκρυα, μακροχρόνιου και σκληρού εμφυλίου πολέμου, τον οποίο επέβαλε εις τον λαόν το ΚΚΕ"... Υποστήριζε, δε, η ΕΠΕΚ ότι "οι αγώνες και αι θυσίαι του λαού" έγιναν αντικείμενο"ευρύτατης εκμεταλλεύσεως" λόγω της "εξάλλου τακτικής του ΚΚΕ"... Αυτά έλεγε ο μακαρίτης Πλαστήρας, τότε. Και όχι μόνο τα έλεγε, αλλά τα έκανε και πράξη, όπως θα δούμε παρακάτω. Μήπως μπορούν να μας πουν οι φίλοι μας πού διαφωνούν με το "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος", τι διαφορετικό έλεγε ο Παπάγος από τον Πλαστήρα, τότε;
Δεύτερον: Είπαμε ότι ο Πλαστήρας αυτά που έλεγε για το ΚΚΕ τα έκανε και πράξη. Κορυφαία συνέπεια αυτής του της... συνέπειας ήταν η στυγερή δολοφονία του Ν. Μπελογιάννη. Το έγκλημα της εκτέλεσης του λαϊκού ήρωα έγινε επί πρωθυπουργίας του Ν. Πλαστήρα. Οι φίλοι μας δεν το γνωρίζουν;
***
Ποιο είναι όμως το περίφημο αυτό "Κέντρο", το οποίο πρέπει να επιλέγουν οι άνθρωποι του λαού και της Αριστεράς, σύμφωνα με την "Αυριανή" και τη Χαρ. Τρικούπη; Ποιο ήταν το "Κέντρο" την εποχή που το ΚΚΕ έλεγε "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος";
α) Μήπως "κεντρώος" δεν ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, που επί πρωθυπουργίας του και με την έγκρισή του ματοκύλισαν οι Αγγλοι του Σκόμπι την Αθήνα, το Δεκέμβρη του 1944; Μήπως αυτός ο "κεντρώος" δεν ήταν που είχε εκλεγεί βουλευτής με το κόμμα, όχι του Πλαστήρα, αλλά του Παπάγου;
β) Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν ήταν εκείνος που έγραφε, ήδη από το 1952, την εποχή της ΕΠΕΚ, δηλαδή, τα εξής: "Το Κέντρον, ως τμήμα της αντικομμουνιστικής παράταξης, όχι ως αυτοτελής παράταξη, ανάμεσα στην κομμουνιστική και την αντικομμουνιστική, αποκτά μια ιδιαίτερη σημασία. Κύριος σκοπός του είναι και δε θα μπορούσε να είναι άλλος από την καταπολέμηση του κομμουνισμού... Οι διαφωνίες δημιουργούνται πέρα από το βασικό αυτό σκοπό".Αυτό ήταν το "Κέντρο". Δεν το λέμε εμείς. Ο μακαρίτης Τσάτσος το έλεγε. Από το '52.
γ) Μήπως ο "κεντρώος" για τον οποίο ήδη μιλήσαμε, ο Γεώργιος Παπανδρέου, δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που λίγο πριν συγκροτήσει την "Ενωση Κέντρου" διαπραγματευόταν την προσχώρησή του στην ΕΡΕ του Καραμανλή και δήλωνε, όπως εξιστορεί ο ιστορικός Λιναρδάτος, τα εξής: "Θα κάνωμεν πολιτικήν και εκλογικήν συνεργασίαν με τον Καραμανλή. Τα στρατόπεδα θα είναι δυο: από το ένα μέρος θα είμεθα οι εθνικόφρονες, από το άλλο μέρος οι κομμουνιστές. Θα κάνωμεν τας εκλογάς με τους χωροφύλακες και με το πιστόλι στο χέρι"!
Αυτό ήταν, λοιπόν, το "Κέντρο" τους. Αυτοί ήταν και οι Παπάγοι και Πλαστήρες τους.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ByΦιλιππος Ανθης στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

TOP READ