ΚΑΒΑΛΑ
«Ζωντάνεψε» το καπνεργατικό κίνημα
 |
Μέσα από τις εισηγήσεις, αναδείχτηκε η συμβολή των κομμουνιστών στην ανάπτυξη των ταξικών αγώνων για την ικανοποίηση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Αποκαλύφθηκε ο ρόλος του εργοδοτικού συνδικαλισμού και η διαπλοκή του με τα αφεντικά. Αναδείχτηκε πόσο παλιός και επικίνδυνος για τα δίκια της εργατικής τάξης είναι ο δρόμος της ταξικής συνεργασίας. Το καπνεργατικό κίνημα της Καβάλας, η ανάπτυξη του οποίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος, αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη για τους εργαζόμενους σήμερα, που καλούνται όπως και τότε, όπως πάντα, να στριμώξουν τα δικαιώματά τους και τις διεκδικήσεις τους στα όρια του «εφικτού», στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Ο Αναστάσης Γκίκας μίλησε για το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στην Καβάλα την περίοδο του μεσοπολέμου. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην ίδρυση, το 1921, του ταξικού Σωματείου Καπνεργατών «η Ευδαιμονία», πρόεδρος του οποίου υπήρξε ο Α. Γκρόζος(μετέπειτα Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ). Το ενδεκαμελές Διοικητικό του Συμβούλιο αποτελούνταν από έξι Χριστιανούς, τέσσερις Μουσουλμάνους και έναν Ισραηλίτη.
Σημείωσε πως η διεθνιστική παράδοση του συνδικαλιστικού κινήματος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο η τοπική κοινωνία δέχτηκε εν συνεχεία τους πρόσφυγες της Μικρασίας και του Πόντου στους κόλπους της και εμπόδισε το πλεονάζον προσφυγικό εργατικό δυναμικό να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο, για να χαμηλώσουν τα μεροκάματα του συνόλου της εργατικής τάξης ή ως διασπαστικό παράγοντα στους αγώνες και τις διεκδικήσεις της.
Αναφέρθηκε στους αγώνες των καπνεργατών που με μπροστάρη τα ταξικά συνδικάτα, εξασφάλισαν καλύτερους όρους δουλειάς, μισθούς και μειωμένη εργάσιμη ημέρα.
Αλλά και στο σχέδιο «αποκομμουνιστικοποίησης» του εργατικού κινήματος στην Καβάλα, όπως και σε άλλα καπνεργατικά κέντρα του Βορρά. Στα εργοδοτικά συνδικάτα που στήθηκαν και το 1927 αποφάσισαν την αποχώρηση από την Καπνεργατική Ομοσπονδία Ελλάδας (που καθοδηγούνταν από το ΚΚΕ) και την ίδρυση ξεχωριστής κλαδικής Ομοσπονδίας.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις διώξεις σε βάρος των κομμουνιστών, και άλλων πρωτοπόρων αγωνιστών εργατών, με προσαγωγές, φυλακίσεις, αποκλεισμό από την εργασία, κλπ. Στην περίοδο της «κόκκινης Δημαρχίας» το 1934, τα μέτρα στήριξης που πήρε για τους εργάτες και τους άπορους και την ανατροπή της τελικά με την καταδίκη και φυλάκιση δημοτικών συμβούλων της που διώχτηκαν με το Ιδιώνυμο.
Ο Γιάννης Βύζικας παρουσίασε μια σειρά έγγραφα για το πώς είχε στηθεί ο μηχανισμός ελέγχου και διώξεων των κομμουνιστών και των άλλων πρωτοπόρων αγωνιστών. Οπως είπε, «η ασφάλεια, άγρυπνος φρουρός του κράτους, τους ακολουθούσε εξοντωτικά σε κάθε τους βήμα. Η κατασυκοφάντηση των κομμουνιστών έφτανε στα όρια της γελοιοποίησης». Κατέληξε σημειώνοντας πως στην πόλη θα πρέπει να σηματοδοτηθούν οι ματωμένοι αγώνες του παρελθόντος (ονοματοδοσία οδών, κλπ.).
Η Ρούλα Πατσιαμάνη αναφέρθηκε στη σημαντική προσφορά της νεολαίας του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα της Καβάλας. Στην πρώτη μεγάλη μάχη που έδωσε η ΟΚΝΕ στη γενική απεργία τον Αύγουστο του 1923, στη διάρκεια της οποίας συνελήφθη επικεφαλής των απεργών ο Γραμματέας της Καβάλας Νίκος Σγουρίδης, ο οποίος παραπέμφθηκε στο στρατοδικείο της Δράμα και πέθανε από τα βασανιστήρια στις φυλακές της.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
26/6/2008
-- Οι λαϊκές κατακτήσεις έχουν «σφραγίδα» ΚΚΕ
30/3/2008
-- Το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα στην Καβάλα του μεσοπολέμου
20/2/2008
-- Εκδήλωση για το καπνεργατικό κίνημα
19/2/2008
-- Για το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα
16/2/2008
-- Για το εργατικό κι κομμουνιστικό κίνημα
Η παρουσίαση υπήρξε μέρος μιας διδακτορικής έρευνας που δημοσίευτηκε με τον τίτλο: "Ρήξη και Ενσωμάτωση". Ένα πραγματικά εξαιρετικό βιβλίο για το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα του μεσοπολέμου, με πολλές αναλογίες στο σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://erodotos.wordpress.com/2010/09/12/riksi-enswmatwsi/