Χαρακτική, ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία
Μια επιλογή κοσμημάτων σχεδιασμένων από μερικούς από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του δεύτερου μισού του 20ού και του 21ου αιώνα περιλαμβάνει η έκθεση «Από τον Picasso στον Koons. Κοσμήματα καλλιτεχνών», που φιλοξενείται στο Κεντρικό Κτίριο του Μουσείου Μπενάκη (μέχρι 2/9). Παρουσιάζονται πάνω από 200 κοσμήματα που υπογράφουν οι Georges Braque, Louise Bourgeois, Max Ernst, Jeff Koons, Pablo Picasso, Arman, Cesar, Giorgio de Chirico, Jean Cocteau, Andre Derain, Julio Gonzalez, Keith Haring, Fernand Leger, Roy Lichtenstein κ.ά. Τα ευφάνταστα έργα τους δεν προορίστηκαν ποτέ για μαζική παραγωγή, αλλά αποτέλεσαν μάλλον μοναδικά κομμάτια ή αναπαράχθηκαν σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, κυρίως ως προσωπικά δώρα των καλλιτεχνών προς συγγενείς και φίλους. Η έκθεση έχει ως στόχο να θέσει εκ νέου το ζήτημα της σύνδεσης της αργυροχοΐας με τις πλαστικές τέχνες, ενώ πλαισιώνεται και από κοσμήματα σχεδιασμένα από Ελληνες καλλιτέχνες. Από τον Χατζηκυριάκο - Γκίκα και τον Αλέκο Φασιανό στον Νάκη Ταστσιόγλου και στον Γιώργο Γυπαράκη, παρουσιάζονται δημιουργίες 21 Ελλήνων εικαστικών, γλυπτών και ζωγράφων, και οι πειραματισμοί τους με τη φόρμα του κοσμήματος.
- Με την πρόθεση να συνομιλήσουν σε μία και μόνο γλώσσα, τη Χαρακτική, έξι εικαστικοί καλλιτέχνες, οι Χάρης Κοντοσφύρης, Pino Pandolfini, Δήμητρα Σιατερλή, Μάγδα Ταμμάμ, Γιώργος Τσακίρης και Παναγιώτης Φερεντίνος συναντώνται στην γκαλερί «Λόλα Νικολάου». Ξεκινώντας από διαφορετικούς τόπους, με διαφορετικές εικαστικές διαδρομές ο καθένας, οι έξι καλλιτέχνες έρχονται να καταθέσουν τα δικά τους έντυπα έργα τέχνης, στο πλαίσιο της έκθεσης με τίτλο «Χαρακτική Οπωσδήποτε», που θα διαρκέσει μέχρι τις 16 Ιούνη. Οι καλλιτέχνες «ενδύονται» τη Χαρακτική, τέχνη της επικοινωνίας και της διάχυσης μηνυμάτων - κοινωνικών, πολιτικών, θρησκευτικών, εικαστικών. Η Χαρακτική εδώ λειτουργεί συνδέοντας ή αποδομώντας σημαίνοντα και σημαινόμενα, ενδυναμώνοντας την πολυσήμαντη σημασία κάθε διαφορετικής γραφής. Ο επισκέπτης της έκθεσης καλείται να ακολουθήσει τα σημάδια - σήματα κάθε χαρακτικής πρότασης των καλλιτεχνών, να ανακαλύψει τα σημεία εκκίνησής τους, τα σημεία που οι διαδρομές τους τείνουν να συναντηθούν και το πώς ξανά οι δρόμοι τους απομακρύνονται, σα να παίρνει θέση σ' ένα κοινό ομαδικό παιχνίδι που δεν ορίζεται από συγκεκριμένους κανόνες ανάγνωσης και συμπεριφοράς.
- Η Μαρίνα Καρέλλα παρουσιάζει στην γκαλερί Ζουμπουλάκη (Πλ. Κολωνακίου 20) τη νέα της ατομική έκθεση «Το μονοπάτι είναι μακρύ, απροσδόκητο, μαγευτικό». Τοπία, σκηνές εσωτερικού χώρου, πορτρέτα σε λάδι ή κολάζ που συνθέτουν ένα πλέγμα ιστοριών, ένα σύνολο από ετερόκλητες σκηνές που παραπέμπουν σε ένα ονειρικό περιβάλλον. Αυτές οι ετερόκλητες εικόνες, ανεξαρτήτως η καθεμιά, είτε πρόκειται για μεγάλων διαστάσεων έργα είτε για μικρά έργα σε χαρτί, φέρνουν στο νου ένα χώρο, μία πράξη, ένα χρόνο. Τα έργα, είτε ως σύνολο είτε αποσπασματικά, επιτρέπουν στο θεατή να φτιάξει τη δική του ιστορία, μια περιπέτεια ή ένα είδος προσωπικής ποιητικής. Μια ενότητα έργων - πρόσκληση στο όνειρο, αλλά και ένας στοχασμός πάνω στα παράδοξα που συνθέτουν μια ζωή.
Εργο της Δήμητρας Σιατερλή - Στην γκαλερί «William James» (Υμηττού 64, Χολαργός) φιλοξενείται η έκθεση γλυπτικής του Λουκά Λουκίδη με τίτλο «ΟΥΚΑΤΣΑΛΙΟΝ», η οποία βασίζεται στο θραύσμα, ως γενεσιουργό αιτία. Ο καλλιτέχνης συλλέγει θραύσματα - αποτελέσματα μιας καταστροφής που έχει επιτελεστεί, αντικείμενα από το αστικό, και όχι μόνο, περιβάλλον, κάποια από τα οποία γίνονται τα μοντέλα μιας «μνημειακής» γλυπτικής σε σταθερά υλικά, ακολουθώντας το πρότυπο ως προς το υλικό, το χρώμα, και τη μορφή. Μόνο οι διαστάσεις αλλάζουν. Μεγεθύνονται τόσο, ώστε να πλησιάζουν μορφές που συνειρμικά του θυμίζουν. Οι συνειρμοί αυτοί δίνουν και τους τίτλους στα έργα, ενώ ενίοτε αποτελούν αφορμή για περαιτέρω επεξεργασία. Διάρκεια, μέχρι 17 Ιούνη.
- «Μεταπλάσεις» τιτλοφορείται η ατομική έκθεση γλυπτικής του Δημήτρη Χριστογιάννη, που παρουσιάζεται (μέχρι 2/6), στην γκαλερί «Καπλανών 5» (Μασσαλίας & Καπλανών 5). Ο γλύπτης, που είναι υπεύθυνος διδακτικών σεμιναρίων στο Εργαστήριο Μαρμάρου της Α.Σ.Κ.Τ., χρησιμοποιεί στα έργα του ως πρωτογενές υλικό την πέτρα, το ξύλο και το μάρμαρο. Στις αεροδυναμικές του φόρμες συνδυάζει και αποδίδει τις επιπτώσεις του φωτός, όπως εμφανίζονται στο διάλογο της μετασχηματιζόμενης ύλης και του χώρου. Κοσμογονικοί μύθοι και πραγματικότητες, νόμοι της φύσης και του συλλογικού ασυνείδητου διαμορφώνουν τα γλυπτά του, που λειτουργούν ως συλλαβές μιας εξελικτικής διαδικασίας. Οντα φανταστικά και φευγαλέα θυμίζουν τα γλυπτά του Δημήτρη Χριστογιάννη, αναδεικνύοντας την πολυεπίπεδη γλώσσα της μορφογένεσης, των αέναων μεταλλαγών και των μετουσιώσεών της.
- Στο Ιδρυμα Ευγενίδου (Λεωφ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο) φιλοξενείται η έκθεση του φωτογράφου Γιώργου - Ομηρου Χριστάκου με τίτλο «Αείζωον Πυρ». Ο φακός του παρακολουθεί την ανθρώπινη κίνηση και απαθανατίζει στιγμές στο χρόνο. Μέσα στη φωτογραφία το σώμα ξεφεύγει από τα όρια του χώρου και του χρόνου και μας μεταφέρει τη δύναμη και ενέργεια που το διακατέχει. Ο ίδιος ο φωτογράφος αναφέρει: «Στόχος μου ήταν να απαθανατίσω τη στιγμή, τη συγκεκριμένη στιγμή που η κίνηση του ανθρώπινου σώματος προβάλλει την ενέργειά της στο χώρο και το χρόνο». Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 24 Ιούνη.
Κόσμημα του Πικάσο
Δαιμονόπληκτος και δαιμονοκίνητος
2. Απάντηση στην αλαζονεία, στη μισαλλοδοξία και τον παραλογισμό των ημερών δίνουν οι κομμουνιστές με τον αγώνα τους. Τα μέτωπα είναι πολλά, γεμάτα αντιφάσεις, συγκεχυμένες ιδέες, προκαταλήψεις. Και το θέμα πάντα είναι: τώρα τι κάνει κανείς που η αναλγησία και τα ψεύδη κυριαρχούν στην καθημερινότητα προσπαθώντας να φθείρουν το καθετί; Να κρατήσουμε αποστάσεις απ' αυτό το αντιαισθητικό συνονθύλευμα: στημένους παρατηρητές πάσης φύσεως αντικομμουνιστές και δημοσιογράφους τρύπιες αυθεντίες.
3. Αγιάτρευτη η πραγματικότητα, πάντρεψε πάλι το Σαμαρά με την Ντόρα. Είναι γνωστό ότι και οι δύο στερούνται σοβαρότητας, δεν έχουν καμία σχέση με την απελπισία μας, δεν ακούνε τίποτα και κανέναν εκτός από τον εαυτό τους. Η τρέλα τους για πρωθυπουργία χρήζει θεραπείας.
4. Πιστεύοντας μόνο στη δύναμη της εικόνας, οι ευσεβιστές Αριστεροί έχουν εναποθέσει το μέλλον τους στα χέρια των δημοσιογράφων. Η δημοσιογραφία εξελίσσεται σε μια εκκλησία όπου δεκτοί γίνονται μόνο οι έμπιστοι και όχι οι πιστοί. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην πολιτική σκηνή και θα βαρεθεί να μετράει πολιτικούς πρώην δημοσιογράφους. Δεν είναι μακριά ο καιρός που οι ευσεβιστές της Αριστεράς θ' αντικαταστήσουν το πολιτικό με θεολογικό λεξιλόγιο - και αυτή η πράξη θα με βρει σύμφωνο. Η μετάλλαξη από εδώ και στο εξής θα είναι η μητέρα της Αριστεράς, η οποία περιφέρει δεξιά κι αριστερά μια απατηλή εικόνα. Η λεπτεπίλεπτη μέχρι σήμερα συμπεριφορά της δεν της δημιούργησε καμία αναστολή. Τώρα πια μιλάνε με Ευρωπαίους ηγέτες περιμένοντας το θαυματουργό άγγιγμα για ν' αρχίσουν οι πρώην Αριστεροί και νυν θεοφιλάνθρωποι να μασάνε αργά την πραγματικότητα. Τώρα αποφάσισαν πως σε περίπτωση που θα έρθουν στην εξουσία θα κάνουν δημοψήφισμα τύπου Γιωργάκη Παπανδρέου. Οπορτουνισμός; Οχι. Ελαφρότητα ορισμένων συνανθρώπων μας που δεν έχουν καμία σχέση με το «λόγο», ακόμα και όταν είναι δικός τους.
5. Η ψήφος δεν παράγει ιδεολογία. Οποιος εκποιεί ή αλλάζει τις ιδέες του για το χατίρι της κάλπης δεν αξίζει να μετέχει στην πάλη των ιδεών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου